Tr12

Tr12

Tr12-25
Producent	Floridsdorf Warszawa
Lata budowy	1920-1927
Układ osi	1'D
Wymiary
Masa pustego parowozu	62 000 kg
Masa służbowa	107 000 kg
Długość	11 020 mm
Długość z tendrem	17 535 mm
Wysokość	4 589 mm
Średnica kół napędnych	1300 mm
Średnica kół tocznych	870 mm
Napęd
Trakcja	parowa
Typ tendra	16C11
Ciśnienie w kotle	13 at
Powierzchnia ogrzewalna kotła	168,7 m²
Powierzchnia przegrzewacza	43,0 m²
Powierzchnia rusztu	3,87 m²
Średnica cylindra	570 mm
Skok tłoka	632 mm
Parametry eksploatacyjne
Maksymalna siła pociągowa	14 500 kG
Prędkość konstrukcyjna	60 km/h
Multimedia w Wikimedia Commons

Tr12 – stosowane na PKP oznaczenie lokomotywy towarowej austriackiej serii 270, produkowanej w latach 1920–1927 w Austrii i Polsce.

Konstrukcja parowozu wywodzi się z lokomotywy Tr11 dla kolei austriackich z roku 1897. W 1917 skonstruowano odmianę tejże lokomotywy na parę przegrzaną (seria 270 kolei austriackich), a po I wojnie światowej podjęto jej seryjną produkcję dla kolei austriackich, czechosłowackich (seria 434.1), jugosłowiańskich (seria 25), rumuńskich (seria 140), włoskich (seria 728) i polskich. PKP otrzymała 142 lokomotywy, z czego 60 sztuk zbudowano w Warszawskiej Spółce Akcyjnej Budowy Parowozów.

Parowóz Tr12-25 jest obecnie jedynym zachowanym pojazdem serii i znajduje się w skansenie kolejowym w Chabówce.

W przypadku parowozów normalnotorowych maksymalna siła pociągowa maszyny jest ograniczona jej przyczepnością, dotyczy to również Tr12. Maksymalna przy rozruchu siła pociągowa tego parowozu wynosi 14 500 kG. Parowóz ten opalany węglem lepszego gatunku mógł po torze poziomym ciągnąć ładowne składy towarowe o masie 840 z prędkością 60 km/h lub 1270 T - 50 km/h. W terenach górzystych na wzniesieniu 20 ‰ mógł ciągnąć takie same składy, ale o masie 150 ton z szybkością 40 km/h^[1].

• J. Fijałkowski i W. Kowalewski, 1959, Charakterystyki Normalnotorowych Pojazdów Trakcyjnych, Wydawnictwa Komunikacyjne