Equipe Ligier

Logo de retirarse da competición trala morte do seu amigo Jo Schlesser, Guy Ligier tivo ao enxeñeiro Michel Tétu desenvolvendo un deportivo chamado JS1 (iniciais de Jo Schlesser). Propulsado cun motor Cosworth, o JS1 gañou en Albi e Monthlery en 1970, pero retirouse en Le Mans, e no Tour Automobile de Francia.^[2]

En 1971, Ligier converteu o JS1 no JS2 e JS3. O JS2 foi homologado para o seu uso en estrada e utilizou un motor Maserati V6, mentres que o JS3 era un prototipo deportivo convertible propulsado por un motor Cosworth DFV V8. O JS3 gañou en Monthlery en 1971, pero non puido terminar a distancia mínima en Le Mans. Polo tanto, retirouse,^[3] e Ligier instalou o Cosworth DFV no coche de estrada JS2, terminando segundo na xeral en Le Mans en 1975.^[4] Despois Ligier dedicou os seus esforzos á Fórmula Un.

Coa adquisición dos activos do equipo Matra de F1, Ligier entrou na Fórmula Un en 1976 cun coche motor V12 Matra, e gañou un Gran Premio con Jacques Laffite en 1977. Considérase que foi a primeira vitoria francesa no Campionato do Mundo de Fórmula Un.^[5]

 

 

 

O acordo con Matra rematou en 1979 e Ligier incorporou os motores Cosworth e as ás, no Ligier JS11. O JS11 comezou a tempada gañando as dúas primeiras carreiras a mans de Laffite. Con todo, o JS11 presentou unha forte competencia cando Williams e Ferrari presentaron coches aerodinamicamente modificados. O resto da tempada tivo menos éxito para a marca francesa.

O JS11 e os seus sucesores fixeron de Ligier un dos mellores equipos a principios da década de 1980. Malia o patrocinio de Talbot e empresas públicas francesas, principalmente SEITA e Française des Jeux (acordo que François Mitterrand axudou a poñer en marcha,^[6]) a competitividade do equipo comezou a declinar ao redor de 1982. Nese intre, estaban probando un motor turbo V6 de Matra, que nunca correu.^[7] A mediados da década de 1980, o equipo beneficiouse dun acordo con Renault para montar un motor turbo. Isto fíxoos máis competitivos, aínda que non un dos favoritos, malia o patrocinio de empresas como Gitanes, Loto e Elf. Cando Renault deixou o automobilismo deportivo en 1986, Ligier quedou sen un fornecedor de motores fiable. Unha fracasada colaboración con Alfa Romeo (debido ás duras críticas de René Arnoux aos motores Alfa Romeo) foi seguida dunha serie de contratos con motores de Megatron (que proporcionou motores BMW M12 remozados), Judd, Cosworth e cas fabricas oficiais Lamborghini, Renault e Mugen Honda

Nos últimos anos Ligier tiña pouco apoio público e carecía de fondos. Sorprendentemente, o equipo resultou un pouco máis competitivos neste período, talvez debido ao talento do deseñador de aerodinámica Frank Dernie.

O talento do enxeñeiro Loïc Bigois puido xogar un papel importante. Pero nos anos anteriores, Guy Ligier estaba máis preocupado en gañar diñeiro que en recobrar a competitividade do equipo ^{[Cómpre referencia]}. Famoso polo seu histrionismo e ruidosas explosións no pitlane, Guy Ligier proporcionou moito carácter ás carreiras de Fórmula Un desde mediados dos anos 1970 en diante, aínda que non pola competitividade dos seus equipos. Un comentarista da F1 dixo a famosa frase: "Sempre tiñas a sensación de que ata cando gañaban non sabían por que..." ^{[Cómpre referencia]}. Certamente, o equipo gozou dun auxe cando Guy Ligier vendeu o equipo a Cyril de Rouvre logo dunha decepcionante tempada en 1992, cando unha vez máis non puido desenvolver o seu potencial malia ser fornecidos cos mesmos motores Renault de fábrica que o dominante equipo Williams, anotou oito podios nos seguintes catro anos, o que contrasta fortemente co seu fracaso en lograr un podio entre 1987 e 1992.

Entre 1987 e 1991, o equipo batallou, pero non sumou puntos en 1990 e 1991. En 1990, cando o equipo de Larrousse foi descualificado logo de afirmar que o seu chasis fora construído por eles mesmos, cando en realidade fora construído por Lola Cars, Ligier subiu ata o importante 10º posto no Campionato de Construtores, o que lles dou beneficios de viaxe subsidiados, malia non estar clasificado debido á falta de puntos.

En 1996, o JS43 con motor Mugen Honda resultou ser un coche ben equilibrado, pero non ao nivel do equipo Williams. Converteuse nun gañador sorpresa, con Olivier Panis no Gran Premio de Mónaco, aínda que foi unha carreira de gran desgaste, só tres coches remataron. Foi a primeira vitoria "francesa" en Mónaco desde a de René Dreyfus con Bugatti en 1930.

O equipo foi vendido a Alain Prost e pouco despois e converteuse no Prost Grand Prix en 1997. Prost GP, malia o substancial apoio financeiro das grandes empresas privadas francesas non puido facer un equipo competitivo e crebou en 2002.

O equipo utilizou tradicionalmente os números 25 e 26.

En 2004, Ligier regresou aos deportes de motor logo de adquirir Automóbiles Martini. Tico Martini deseñara un chasis F3 que se presentou no Salón do automóbil de París de 2004^[8] como Ligier JS47, pero co mercado da F3 copado por Dallara, o coche só correu a copa menor Recaro F3 Cup.

En 2005 Ligier presentou un prototipo deportivo, o JS49,^[9][10] feito para a clase CN de 2000 cc, que se pode utilizar no V de V Challenge.

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano	Chasis	Motor	Pneu.	Piloto	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	17	Puntos	WCC
1976	Ligier JS5	Matra V12	G		BRA	RSA	USW	ESP	BEL	MON	SWE	FRA	RU	ALE	AUT	NED	ITA	CAN	USA	XPN		20	5º
				Jacques Laffite	Ret	Ret	4	12	3	12	4	14	Ret	Ret	2	Ret	3	Ret	Ret	7
1977	Ligier JS7	Matra V12	G		ARX	BRA	RSA	USW	ESP	MON	BEL	SWE	FRA	RU	ALE	AUT	NED	ITA	USA	CAN	XPN	18	8º
				Jacques Laffite	NC	Ret	Ret	9	7	7	Ret	1	8	6	Ret	Ret	2	8	7	Ret	5
				Jean-Pierre Jarier																	Ret
1978	Ligier JS7 Ligier JS9	Matra V12	G		ARX	BRA	RSA	USW	MON	BEL	ESP	SWE	FRA	RU	ALE	AUT	NED	ITA	USA	CAN		19	6º
				Jacques Laffite	16	9	5	5	Ret	5	3	7	7	10	3	5	8	4	11	Ret
1979	Ligier JS11	Ford V8	G		ARX	BRA	RSA	USW	ESP	BEL	MON	FRA	RU	ALE	AUT	NED	ITA	CAN	USA			61	3º
				Patrick Depailler	4	2	Ret	5	1	Ret	5
				Jacky Ickx								Ret	6	Ret	Ret	5	Ret	Ret	Ret
				Jacques Laffite	1	1	Ret	Ret	Ret	2	Ret	8	Ret	3	3	3	Ret	Ret	Ret
1980	Ligier JS11/15	Ford V8	G		ARX	BRA	RSA	USW	BEL	MON	FRA	RU	ALE	AUT	NED	ITA	CAN	USA				66	2º
				Didier Pironi	Ret	4	3	6	1	Ret	2	Ret	Ret	Ret	Ret	6	3	3
				Jacques Laffite	Ret	Ret	2	Ret	11	2	3	Ret	1	4	3	9	8	5
1981	Ligier JS17	Matra V12	M		USW	BRA	ARX	SMR	BEL	MON	ESP	FRA	RU	ALE	AUT	NED	ITA	CAN	CPL			44	4º
				Jean-Pierre Jarier	Ret	7
				Jean-Pierre Jabouille			NSC	NC	Ret	NSC	Ret
				Patrick Tambay								Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret
				Jacques Laffite	Ret	6	Ret	Ret	2	3	2	Ret	3	3	1	Ret	Ret	1	6
1982	Ligier JS17 Ligier JS17B Ligier JS19	Matra V12	M		RSA	BRA	USW	SMR	BEL	MON	DET	CAN	NED	RU	FRA	ALE	AUT	SUI	ITA	CPL		20	8º
				Eddie Cheever	Ret	Ret	Ret	WD	3	Ret	2	10	NSC	Ret	16	Ret	Ret	Ret	6	3
				Jacques Laffite	Ret	Ret	Ret	WD	9	Ret	6	Ret	Ret	Ret	14	Ret	3	Ret	Ret	Ret
1983	Ligier JS21	Ford Cosworth DFV V8	M		BRA	USW	FRA	SMR	MON	BEL	DET	CAN	RU	ALE	AUT	NED	ITA	EUR	RSA			0	NC
				Jean-Pierre Jarier	Ret	Ret	9	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	10	8	7	Ret	9	Ret	10
				Raul Boesel	Ret	7	Ret	9	Ret	13	10	Ret	Ret	Ret	NSC	10	NSC	15	NC
1984	Ligier JS23	Renault V6 (t/c)	M		BRA	RSA	BEL	SMR	FRA	MON	CAN	DET	DAL	RU	ALE	AUT	NED	ITA	EUR	POR		3	10º
				François Hesnault	Ret	10	Ret	Ret	NTS	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	8	8	7	Ret	10	Ret
				Andrea de Cesaris	Ret	5	Ret	6	10	Ret	Ret	Ret	Ret	10	7	Ret	Ret	Ret	7	12
1985	Ligier JS25	Renault V6 (t/c)	P		BRA	POR	SMR	MON	CAN	DET	FRA	RU	ALE	AUT	NED	ITA	BEL	EUR	RSA	AUS		23	6º
				Andrea de Cesaris	Ret	Ret	Ret	4	14	10	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret
				Philippe Streiff												10	9	8	WD	3
				Jacques Laffite	6	Ret	Ret	6	8	12	Ret	3	3	Ret	Ret	Ret	11	Ret	WD	2
1986	Ligier JS27	Renault V6 (t/c)	P		BRA	ESP	SMR	MON	BEL	CAN	DET	FRA	RU	ALE	HUN	AUT	ITA	POR	MEX	AUS		29	5º
				René Arnoux	4	Ret	Ret	5	Ret	6	Ret	5	4	4	Ret	10	Ret	7	15	7
				Jacques Laffite	3	Ret	Ret	6	5	7	2	6	Ret
				Philippe Alliot										Ret	9	Ret	Ret	Ret	6	8
1987	Ligier JS29B Ligier JS29C	Megatron I4 (t/c)	G		BRA	SMR	BEL	MON	DET	FRA	RU	ALE	HUN	AUT	ITA	POR	ESP	MEX	XPN	AUS		1	11º
				René Arnoux		NTS	6	11	10	Ret	Ret	Ret	Ret	10	10	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret
				Piercarlo Ghinzani		Ret	7	12	Ret	Ret	EX	Ret	12	8	8	Ret	Ret	Ret	13	Ret
1988	Ligier JS31	Judd CV V8	G		BRA	SMR	MON	MEX	CAN	DET	FRA	RU	ALE	HUN	BEL	ITA	POR	ESP	XPN	AUS		0	NC
				René Arnoux	Ret	NSC	Ret	Ret	Ret	Ret	NSC	18	17	Ret	Ret	13	10	Ret	17	Ret
				Stefan Johansson	9	NSC	Ret	10	Ret	Ret	NSC	NSC	NSC	Ret	11	NSC	Ret	Ret	NSC	9
1989	Ligier JS33	Ford Cosworth DFR V8	G		BRA	SMR	MON	MEX	USA	CAN	FRA	RU	ALE	HUN	BEL	ITA	POR	ESP	XPN	AUS		3	13º
				René Arnoux	NSC	NSC	12	14	NSC	5	Ret	NSC	11	NSC	Ret	9	13	NSC	NSC	Ret
				Olivier Grouillard	9	DSC	Ret	8	NSC	NSC	6	7	Ret	NSC	13	Ret	NSC	Ret	Ret	Ret
1990	Ligier JS33B	Ford Cosworth DFR V8	G		USA	BRA	SMR	MON	CAN	MEX	FRA	RU	ALE	HUN	BEL	ITA	POR	ESP	XPN	AUS		0	NC
				Nicola Larini	Ret	11	10	Ret	Ret	16	14	10	10	11	14	11	10	7	7	10
				Philippe Alliot	EX	12	9	Ret	Ret	18	9	13	DSC	14	NSC	13	Ret	Ret	10	11
1991	Ligier JS35 Ligier JS35B	Lamborghini 3512 V12	G		USA	BRA	SMR	MON	CAN	MEX	FRA	RU	ALE	HUN	BEL	ITA	POR	ESP	XPN	AUS		0	NC
				Thierry Boutsen	Ret	Ret	7	7	Ret	8	12	Ret	9	17	11	Ret	16	Ret	9	Ret
				Érik Comas	NSC	Ret	10	10	8	NSC	11	NSC	Ret	10	Ret	11	11	Ret	Ret	18
1992	Ligier JS37	Renault RS3B / RS3C V10	G		RSA	MEX	BRA	ESP	SMR	MON	CAN	FRA	RU	ALE	HUN	BEL	ITA	POR	XPN	AUS		6	7º
				Thierry Boutsen	Ret	10	Ret	Ret	Ret	12	10	Ret	10	7	Ret	Ret	Ret	8	Ret	5
				Érik Comas	7	9	Ret	Ret	9	10	6	5	8	6	Ret		Ret	Ret	Ret	Ret
1993	Ligier JS39	Renault RS5 V10	G		RSA	BRA	EUR	SMR	ESP	MON	CAN	FRA	RU	ALE	HUN	BEL	ITA	POR	XPN	AUS		23	5º
				Martin Brundle	Ret	Ret	Ret	3	Ret	6	5	5	14	8	5	7	Ret	6	9	6
				Mark Blundell	3	5	Ret	Ret	7	Ret	Ret	Ret	7	3	7	11	Ret	Ret	7	9
1994	Ligier JS39B	Renault RS6 V10	G		BRA	PAC	SMR	MON	ESP	CAN	FRA	RU	ALE	HUN	BEL	ITA	POR	EUR	XPN	AUS		13	6º
				Éric Bernard	Ret	10	12	Ret	8	13	Ret	13	3	10	10	7	10
				Johnny Herbert														8
				Franck Lagorce															Ret	11
				Olivier Panis	11	9	11	9	7	12	Ret	12	2	6	7	10	DSC	9	11	5
1995	Ligier JS41	Mugen Honda MF301 V10	G		BRA	ARX	SMR	ESP	MON	CAN	FRA	RU	ALE	HUN	BEL	ITA	POR	EUR	PAC	XPN	AUS	24	5º
				Martin Brundle				9	Ret	10	4	Ret		Ret	3	Ret	8	7			Ret
				Aguri Suzuki	8	Ret	11						6						Ret	NTS
				Olivier Panis	Ret	7	9	6	Ret	4	8	4	Ret	6	9	Ret	Ret	Ret	8	5	2
1996	Ligier JS43	Mugen Honda MF301 HA V10	G		AUS	BRA	ARX	EUR	SMR	MON	ESP	CAN	FRA	RU	ALE	HUN	BEL	ITA	POR	XPN		15	6º
				Olivier Panis	7	6	8	Ret	Ret	1	Ret	Ret	7	Ret	7	5	Ret	Ret	10	7
				Pedro Diniz	10	8	Ret	10	7	Ret	6	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	Ret	6	Ret	Ret

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Equipe Ligier

• Páxina oficialArquivado 27 de setembro de 2009 en Wayback Machine.