Gran Premio de Austria de 1987

A carreira estivo inzada de accidentes. O primeiro incidente importante produciuse cando Stefan Johansson golpeou un cervo co seu McLaren MP4 / 3 despois de que entrara no circuíto durante a práctica do venres. O cervo aterrado cruzou a pista para buscar refuxio do ruído dos coches cando foi golpeado por Johansson a preto de 225 km/h, matándoo ao instante. O impacto rompeu a suspensión dianteira do McLaren provocando que saíra da pista golpeando contra a varanda quedando o coche destruído.^[1] Johansson tivo a sorte de escapar con pouco máis dunha dor de cabeza, aínda que máis tarde foi trasladado en helicóptero a un hospital de Klagenfurt para as radiografías logo de queixarse de dores de cabeza e no pescozo. O seu accidente provocou que McLaren trouxera un coche de reserva durante a noite desde a base do equipo en Woking. Nelson Piquet co Williams - Honda chocou co AGS de Pascal Fabre, terminando o Williams impactando na parede.

A primeira saída da carreira terminou rapidamente logo de que o Zakspeed de Martin Brundle estrelouse, a continuación, os dous Tyrrells de Jonathan Palmer e Philippe Streiff chocaron no medio do caos, Piercarlo Ghinzani tamén chocou o seu Ligier. O segundo intento de saída foi máis grave. Mansell na primeira fila tivo problemas co embrague e a grella compactouse detrás de el. A estreita recta de Österreichring fixo o resto cando Eddie Cheever (Arrows) e Riccardo Patrese (Brabham) chocaron e a metade da grella de saída, Johansson, Alex Caffi (Osella), Ivan Capelli (March), Pascal Fabre, Philippe Alliot (Larrousse - Lola), e ambos Zakspeeds de Brundle e Christian Danner víronse involucrados no subseguinte choque en cadea.

Afortunadamente todos os coches accidentados foron capaces de tomar parte na terceira apertura, agás Streiff obrigado a retirarse. Danner, Brundle, Caffi e Fabre empezaron desde o pitlane. Na volta de recoñecemento, con todo, o coche Prost apagouse, e os mecánicos non foron capaces de poñelo de novo en marcha. Debido a isto, os franceses tiveron que tomar o "muletto" e unirse á cola na rúa de boxes. Ao final da volta de formación, o francés tamén foi acompañado por Albereto, que entrou en boxes para reparar o volante, polo que había seis coches que comezaron desde o pitlane.

Piquet liderou desde o principio por diante de Thierry Boutsen no seu Benetton e Mansell. Boutsen entrou en boxes cun problemas nas marchas e Mansell pasou a Piquet durante as paradas en boxes. Fabi (Benetton) foi terceiro a unha volta, por diante de Boutsen no mellor resultado da tempada para o equipo. Recuperandose das súas dificultades Senna, Prost e Johansson terminaron quinto, sexto e sétimo. Ghinzani foi oitavo co Ligier por diante de Danner e René Arnoux no segundo Ligier. Dezaseis coches terminaron aínda que Fabre non completou suficientes voltas para quedar clasificado, o 14º clasificado, Brundle, sería descualificado por unha infracción na carrocería de reposto do Zakspeed 871, posto en servizo logo das colisións na saída.

• Os números entre parénteses refírense ás posicións dos participantes con motores normalmente aspirados que competían polo Jim Clark Trophy.

Clasificación no campionato de piloto Pos Piloto Puntos 1   Nelson Piquet 54 2   Ayrton Senna 43 3   Nigel Mansell 39 4   Alain Prost 31 5   Stefan Johansson 19

Clasificación do campionato de construtores Pos Construtor Puntos 1   Williams-Honda 93 2   McLaren-TAG 50 3   Lotus-Honda 49 4   Ferrari 17 5   Benetton-Ford 15

Clasificación Trofeo Jim Clark Pos Piloto Puntos 1   Jonathan Palmer 61 2   Philippe Streiff 45 3   Pascal Fabre 35 4   Philippe Alliot 25 5   Ivan Capelli 19

Clasificación Trofeo Colin Chapman Pos Construtor Puntos 1   Tyrrell-Ford 106 2   AGS-Ford 35 3   Lola-Ford 25 4   March-Ford 19

• Nota:Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.