Gran Premio do Xapón de 1987

O Gran Premio do Xapón de 1987 foi a primeira carreira que se celebrou no Xapón desde que James Hunt gañara no seu McLaren en Fuji, en 1977. Esta vez, o circo Gran Premio utilizou o Circuíto de Suzuka propiedade de Honda. O escenario estaba preparado para unha tensa carreira que decidira o campionato entre os compañeiros de equipo Williams Honda, Nelson Piquet e Nigel Mansell. Pero, Mansell sufriu un grande accidente durante as probas do venres ao tratar de mellorar o tempo de Piquet e quedou fóra da competición tanto para a carreira xaponesa como para o posterior Gran Premio de Australia. Como consecuencia diso, Piquet gañou o seu terceiro campionato do mundo antes de que comezase a carreira.

A clasificación demostrou unha vez máis o retorno á forma de Ferrari, Gerhard Berger obtivo a súa segunda pole da tempada, co F1 / 87 perfectamente adaptado para o circuíto de Suzuka. Alain Prost clasificou 2º no seu McLaren - TAG con Thierry Boutsen 3ª no seu Benetton - Ford. Tralo accidente do venres de Mansell, os tres restantes coches con motor Honda de Piquet, Senna, e o compañeiro de equipo de Senna, o favorito local Satoru Nakajima, só se clasificarían en 5º, 7º e 11º lugares, respectivamente.

Ao comezo Berger impuxo de inmediato a súa autoridade logrando unha boa distancia. Prost, no seu McLaren, quizais o único piloto capaz de desafiar a Berger pola vitoria, sufriu unha picada nunha roda na primeira volta e, polo tanto, quedou fóra da contenda. Prost, con todo, fixo unha carreira excelente e avanzou a través da pista para rematar xusto fóra dos puntos co consolo de facer a volta rápida. O Benetton de Boutsen foi segundo ao principio, pero non resistiu o ritmo marcado por Berger, e finalmente rematou na quinta posición. Piquet pasou gran parte da carreira detrás do Lotus de Senna, pero foi incapaz de atopar un lugar para adiantar ao seu paisano. O novo campión do mundo finalmente retirouse a boxes cunha fuga de aceite na parte traseira do seu Williams. Nun momento dado Stefan Johansson no McLaren acercouse a Berger, pero o piloto austríaco respondeu e, finalmente, gañou con facilidade nunha vitoria aparentemente sen esforzo, a primeira vitoria de Ferrari desde o Gran Premio de Alemaña de 1985. Ayrton Senna pasou espetacularmente a Johansson na última volta para poñerse en segundo lugar. Michele Alboreto, no segundo Ferrari, saíu moi lentamente cando o semáforo púxose en verde e quedou na parte traseira do pelotón. Con todo, o italiano fixo unha carreira agresiva para subir na clasificación ata terminar nunha excelente cuarta posición malia levar arrastrando unvprotector que causaba unha gran cantidade de faíscas. Boutsen e Nakajima completaron os puntos.

O terceiro posto de Johansson foi o 54º e último podio para o motor Porsche turbo V6 deseñado por TAG que fora utilizado por primeira vez na Fórmula Un nun McLaren no Gran Premio dos Países Baixos de 1983.

Pos	Nº	Piloto	Construtor	voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	28	Gerhard Berger	Ferrari	51	1:32:58.072	1	9
2	12	Ayrton Senna	Lotus-Honda	51	+ 17.384	7	6
3	2	Stefan Johansson	McLaren-TAG	51	+ 17.694	9	4
4	27	Michele Alboreto	Ferrari	51	+ 1:20.441	4	3
5	20	Thierry Boutsen	Benetton-Ford	51	+ 1:25.576	3	2
6	11	Satoru Nakajima	Lotus-Honda	51	+ 1:36.479	11	1
7	1	Alain Prost	McLaren-TAG	50	+ 1 volta	2
8 (1)	3	Jonathan Palmer	Tyrrell-Ford	50	+ 1 volta	19
9	18	Eddie Cheever	Arrows-Megatron	50	Sen combustible	12
10	17	Derek Warwick	Arrows-Megatron	50	+ 1 volta	13
11	7	Riccardo Patrese	Brabham-BMW	49	+ 2 voltas	8
12 (2)	4	Philippe Streiff	Tyrrell-Ford	49	+ 2 voltas	25
13	26	Piercarlo Ghinzani	Ligier-Megatron	48	+ 3 voltas	24
14 (3)	29	Yannick Dalmas	Lola-Ford	47	+ 4 voltas	22
15	6	Nelson Piquet	Williams-Honda	46	Motor	5
Ret	25	René Arnoux	Ligier-Megatron	44	Sen combustible	17
Ret	21	Alex Caffi	Osella-Alfa Romeo	43	Sen combustible	23
Ret	14	Roberto Moreno	AGS-Ford	38	Eléctrico	26
Ret	24	Alessandro Nannini	Minardi-Motori Moderni	35	Motor	14
Ret	9	Martin Brundle	Zakspeed	32	Motor	15
Ret	8	Andrea de Cesaris	Brabham-BMW	26	Motor	10
Ret	19	Teo Fabi	Benetton-Ford	16	Motor	6
Ret	10	Christian Danner	Zakspeed	13	Motor	16
Ret	16	Ivan Capelli	March-Ford	13	Accidente	20
Ret	23	Adrián Campos	Minardi-Motori Moderni	2	Motor	21
Ret	30	Philippe Alliot	Lola-Ford	0	Accidente	18
NTS	5	Nigel Mansell	Williams-Honda	0	Accidente
Fonte:[2]

*Os números entre parénteses refírense ás posicións dos participantes con motores normalmente aspirados que competían polo Jim Clark Trophy.

Gerhard Berger 50 (1-24, 26-51), Ayrton Senna 1 (25)

• Logo do accidente de Nigel Mansell na práctica, Nelson Piquet gañou o seu terceiro e último Campionato Mundial de Pilotos. Tamén se converteu no 3º piloto en gañar o campionato nun Williams desde Alan Jones ( 1980) e Keke Rosberg ( 1982). Tamén foi o primeiro campionato de pilotos gañado cun coche con motor Honda.
• 2ª vitoria nun Gran Premio de Gerhard Berger e o 92º triunfo de Ferrari.
• 20ª volta rápida para Alain Prost e a 38ª de McLaren. Tamén foi a 16ª e última volta rápida para o motor TAG - Porsche.
• 54º e último podio para o motor TAG-Porsche na Fórmula Un.
• Podio número 60 para Honda.
• 150º saída nun Gran Premio para Arrows
• 214ª e última saída nun Gran Premio de Alfa Romeo. Aínda que o equipo Osella continuaría utilizando o motor V8 Alfa Romeo 890T en 1988, Alfa Romeo retirou o seu apoio do equipo e o motor chamouse "Osella V8" en 1988.^[3]

• Texto en negra indica o Campión do Mundo.

Clasificación no campionato de pilotos Pos Piloto Puntos 1   Nelson Piquet 73 (76) 2   Nigel Mansell 61 3   Ayrton Senna 57 4   Alain Prost 46 5   Stefan Johansson 30

Clasificación do campionato de construtores Pos Construtor Puntos 1   Williams-Honda 137 2   McLaren-TAG 76 3   Lotus-Honda 64 4   Ferrari 38 5   Benetton-Ford 24

Clasificación Trofeo Jim Clark Pos Piloto Puntos 1   Jonathan Palmer 86 2   Philippe Streiff 74 3   Philippe Alliot 43 4   Ivan Capelli 38 5   Pascal Fabre 35

Clasificación Trofeo Colin Chapman Pos Construtor Puntos 1   Tyrrell-Ford 160 2   Lola-Ford 43 3   March-Ford 38 4   AGS-Ford 35

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.