Gran Premio de San Marino de 1992
O Gran Premio de San Marino de 1992 (oficialmente Gran Premio Iceberg de San Marino) foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 17 de maio de 1992 no Autódromo Enzo e Dino Ferrari en Imola, Italia. Foi a quinta carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1992 e o duodécimo Gran Premio de San Marino disputouse sobre 60 voltas ao circuíto de cinco quilómetros para unha distancia da carreira de 302 quilómetros, foi gañada por Nigel Mansell pilotando un Williams - Renault.
| Nome oficial | XII Gran Premio Iceberg di San Marino  |
|---|---|
| Tipo | Gran Premio de San Marino |
| Deporte | automobilismo |
| Parte de | Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1992 |
| Distancia do evento | 60 |
| Localización e Datas | |
| Localización | Autódromo Enzo e Dino Ferrari (Imola) 44°20′28″N 11°42′48″L / 44.341111111111, 11.713333333333 |
| Lonxitude | 4,909 km |
| País | San Marino |
| Data | 17 de maio de 1992 |
| Competición | |
| Primeiro posto | Nigel Mansell |
| Pole position | Nigel Mansell |
| Volta máis rápida | Riccardo Patrese |
Cualificación
editarOs Andrea Moda de Roberto Moreno e Perry McCarthy foron eliminados na precualificación, mentres que a sesión de cualificación principal viu o Lotus de Mika Häkkinen, o Fondmetal de Andrea Chiesa, e os Brabhams de Damon Hill e Eric van de Poele eliminados. Esta sería a única carreira de 1992 na que Häkkinen non puido clasificar.
Mansell obtivo a pole position por máis dun segundo diante do seu compañeiro de Williams Riccardo Patrese. Os McLarens de Ayrton Senna e Gerhard Berger ocuparon a segunda fila, mentres que os Benettons de Michael Schumacher e Martin Brundle encheron a terceira fila. O top ten foi completado polos Ferrari de Jean Alesi e Ivan Capelli, o Footwork de Michele Alboreto, e o Ligier de Thierry Boutsen.
A posición de privilexio de Mansell viu que unha das rachas máis impresionantes da Fórmula Un chegou ao seu fin, xa que Senna obtivera a pole en cada unha das sete carreiras anteriores en Imola.
Carreira
editarA primeira saída abortouse debido ao atraso do March de Karl Wendlinger; finalmente comezou a carreira na parte posterior da grella. Stefano Modena comezou desde o pit lane no seu Jordan.
Mansell liderou todas as voltas, terminando case dez segundos por diante de Patrese. Senna terminou en terceiro lugar, case corenta segundos por detrás de Patrese, pero non puido tomar o seu lugar no podio debido ás molestias que sufriu durante toda a carreira, e non puido saír do seu auto ata moito despois de terminar a carreira. A vitoria de Mansell continuou o seu perfecto comezo da tempada de 1992, con cinco vitorias nas primeiras cinco carreiras; isto rompeu o récord de vitorias sucesivas desde o inicio da tempada establecida por Senna o ano anterior.
Brundle terminou cuarto para lograr os seus primeiros puntos en 1992. Alboreto terminou quinto, e Pierluigi Martini terminou sexto, anotando o que resultaría ser o último punto do equipo Dallara na Fórmula Un.
Clasificación
editarCualificación
editar| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Q1 | Q2 | diferenza | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 5 | Williams-Renault | 1:21.842 | 1:22.440 | — | ||
| 2 | 6 | Williams-Renault | 1:23.876 | 1:22.895 | +1.053 | ||
| 3 | 1 | McLaren-Honda | 1:23.086 | 1:23.151 | +1.244 | ||
| 4 | 2 | McLaren-Honda | 1:23.418 | 1:24.393 | +1.576 | ||
| 5 | 19 | Benetton-Ford | 1:23.701 | 1:24.177 | +1.859 | ||
| 6 | 20 | Benetton-Ford | 1:25.239 | 1:23.904 | +2.062 | ||
| 7 | 27 | Ferrari | 1:23.970 | 1:24.103 | +2.128 | ||
| 8 | 28 | Ferrari | 1:24.274 | 1:24.192 | +2.350 | ||
| 9 | 9 | Footwork-Mugen-Honda | 1:24.706 | 1:26.519 | +2.864 | ||
| 10 | 25 | Ligier-Renault | 1:25.043 | 1:25.276 | +3.201 | ||
| 11 | 10 | Footwork-Mugen-Honda | 1:25.134 | 1:25.909 | +3.292 | ||
| 12 | 16 | March-Ilmor | 1:27.019 | 1:25.483 | +3.641 | ||
| 13 | 26 | Ligier-Renault | 1:25.739 | 1:25.543 | +3.701 | ||
| 14 | 4 | Tyrrell-Ilmor | 1:25.637 | 1:26.337 | +3.795 | ||
| 15 | 22 | Dallara-Ferrari | 1:25.838 | 1:26.331 | +3.996 | ||
| 15 | 21 | Dallara-Ferrari | 1:25.865 | 1:26.215 | +4.023 | ||
| 17 | 30 | Larrousse-Lamborghini | 1:26.900 | 1:25.982 | +4.140 | ||
| 18 | 33 | Jordan-Yamaha | 1:26.056 | 1:26.659 | +4.214 | ||
| 19 | 29 | Larrousse-Lamborghini | 1:26.403 | 1:26.182 | +4.340 | ||
| 20 | 3 | Tyrrell-Ilmor | 1:26.953 | 1:26.404 | +4.562 | ||
| 21 | 24 | Minardi-Lamborghini | 1:26.681 | 1:27.051 | +4.839 | ||
| 22 | 15 | Fondmetal-Ford | 1:26.959 | 1:26.765 | +4.923 | ||
| 23 | 32 | Jordan-Yamaha | 1:26.900 | 1:26.774 | +4.932 | ||
| 24 | 17 | March-Ilmor | 1:28.515 | 1:27.194 | +5.352 | ||
| 25 | 23 | Minardi-Lamborghini | 1:27.229 | 1:27.282 | +5.387 | ||
| 26 | 12 | Lotus-Ford | 1:27.270 | 1:27.357 | +5.428 | ||
| 27 | 11 | Lotus-Ford | 1:27.437 | 1:27.912 | +5.595 | ||
| 28 | 14 | Fondmetal-Ford | 1:27.756 | — | +5.914 | ||
| 29 | 8 | Brabham-Judd | — | 1:28.423 | +6.581 | ||
| 30 | 7 | Brabham-Judd | 1:29.347 | 1:28.832 | +6.990 | ||
| Fonte:[1][2][3] | |||||||
Carreira
editarPosicións logo da carreira
editar
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.
Notas
editar- ↑ "San Marino Iceberg Grand Prix - QUALIFYING 1". formula1.com. Consultado o 13 de setembro de 2017.
- ↑ "San Marino Iceberg Grand Prix - QUALIFYING 2". formula1.com. Consultado o 13 de setembro de 2017.
- ↑ "San Marino Iceberg Grand Prix - OVERALL QUALIFYING". formula1.com. Consultado o 13 de setembro de 2017.
- ↑ "1992 San Marino Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 3 de novembro de 2014. Consultado o 23 de decembro de 2015.
- Henry, Alan (1992). AUTOCOURSE 1992-93. Hazleton Publishing. ISBN 0-905138-96-1.
Ligazóns externas
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de San Marino de 1992 |
| Carreira anterior: Gran Premio de España de 1992 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1992 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Mónaco de 1992 |
| Carreira anterior: Gran Premio de San Marino de 1991 |
Gran Premio de San Marino | Carreira seguinte: Gran Premio de San Marino de 1993 |