Gran Premio de Bélxica de 1987

A cualificación viu aos dous Williams FW11B na primeira fila, con Nigel Mansell na pole, preto de 1,5 segundos máis rápido que Nelson Piquet. Certamente, Piquet seguía sufrindo as secuelas do seu accidente en Imola. Ayrton Senna logrou o terceiro lugar no seu Lotus 99T por diante dos dous Ferrari F1/87 de Gerhard Berger e Michele Alboreto.

A carreira tivo dúas saídas. Na primeira Mansell conseguiu a vantaxe por diante de Senna, Piquet e Alboreto. Ao final da grella René Arnoux (Ligier JS29B) e Andrea de Cesaris (Brabham BT56) tocáronse, mentres Thierry Boutsen (Benetton B187) golpeou a Berger facéndoo trompear co Ferrari F1 / 87. Un accidente máis grave aconteceulle a Philippe Streiff que se estrelou con forza na curva Eau Rouge pouco despois golpeouno o seu compañeiro de equipo en Tyrrell Jonathan Palmer, ambos resultaron ilesos pero os seus Tyrrell DG016 quedaron reducidos a chatarra. A carreira foi suspendida e reiniciouse de novo. En virtude de cualificar 23º e o seu compañeiro de equipo 24º, e ironicamente ao chocar en primeiro lugar, a Streiff déuselle o coche de reserva para o reinicio deixando a Palmer fóra da carreira.

Na segunda saída, Senna liderou sobre Mansell, pero durante a primeira volta o británico intentou adiantar ao brasileiro. Os dous tocáronse, o que provocou a retirada do Lotus 99T. Mansell reincorporouse á carreira na parte de atrás, ata que os danos sufridos na colisión obrigárono finalmente a abandonar na volta 17. Mansell posteriormente visitou o garaxe de Lotus, onde intercambiáronse duras palabras e lanzáronse golpes.

Berger retirouse na terceira volta cun pistón roto, mentres que na volta 10 Michele Alboreto que ía segundo rompeu o coxinete da roda e Nelson Piquet retirouse cunha tubaría do turbo rota, entregando o liderado a Alain Prost diante de Teo Fabi e Stefan Johansson. As paradas en boxes trouxeron poucos cambios na situación, e esta mantívose para gañar facilmente por 25 segundos, malia as preocupacións co seu consumo de combustible debido a un medidor defectuoso.

Esta foi a 27ª vitoria de Prost, igualando a marca de Jackie Stewart logrando un dobrete para McLaren co seu compañeiro de equipo Johansson. Andrea de Cesaris conduciu magnificamente para terminar terceiro co Brabham a pesar de ter que empuxar o seu coche sobre a liña con Eddie Cheever (Arrows A10), Satoru Nakajima (Lotus 99T) e Arnoux lograron os puntos restantes. Cos contratempos dos pilotos de Tyrrell, os puntos do trofeo Jim Clark foron gañados polo Lola LC87 de Philippe Alliot.

Os números entre parénteses refírense ás posicións dos participantes con motores normalmente aspirados que competían polo Jim Clark Trophy.

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	1	Alain Prost	McLaren-TAG	43	1:27:03.217	6	9
2	2	Stefan Johansson	McLaren-TAG	43	+ 24.764	10	6
3	8	Andrea de Cesaris	Brabham-BMW	42	+ 1 volta	13	4
4	18	Eddie Cheever	Arrows-Megatron	42	+ 1 volta	11	3
5	11	Satoru Nakajima	Lotus-Honda	42	+ 1 volta	15	2
6	25	René Arnoux	Ligier-Megatron	41	+ 2 voltas	16	1
7	26	Piercarlo Ghinzani	Ligier-Megatron	40	+ 3 voltas	17
8 (1)	30	Philippe Alliot	Lola-Ford	40	+ 3 voltas	22
9 (2)	4	Philippe Streiff	Tyrrell-Ford	39	+ 4 voltas	23
10 (3)	14	Pascal Fabre	AGS-Ford	38	+ 5 voltas	25
Ret	19	Teo Fabi	Benetton-Ford	34	Motor	9
Ret	9	Martin Brundle	Zakspeed	19	Temperatura	18
Ret	20	Thierry Boutsen	Benetton-Ford	18	coxinete da roda	7
Ret	5	Nigel Mansell	Williams-Honda	17	Accidente	1
Ret	16	Ivan Capelli	March-Ford	14	Motor	21
Ret	6	Nelson Piquet	Williams-Honda	11	Escape	2
Ret	21	Alex Caffi	Osella-Alfa Romeo	11	Fuga combustible	26
Ret	27	Michele Alboreto	Ferrari	9	Transmisión	5
Ret	10	Christian Danner	Zakspeed	9	Freos	20
Ret	17	Derek Warwick	Arrows-Megatron	8	Radiador	12
Ret	7	Riccardo Patrese	Brabham-BMW	5	Embrague	8
Ret	28	Gerhard Berger	Ferrari	2	Motor	4
Ret	24	Alessandro Nannini	Minardi-Motori Moderni	1	Turbo	14
Ret	12	Ayrton Senna	Lotus-Honda	0	Colisión	3
Ret	23	Adrián Campos	Minardi-Motori Moderni	0	Caixa de cambios	19
Ret	3	Jonathan Palmer	Tyrrell-Ford	0	Colisión	24
fonte:[1]

Clasificación no campionato de piloto Pos Piloto Puntos 1   Alain Prost 18 2   Stefan Johansson 13 3   Nigel Mansell 10 4   Nelson Piquet 6 5   Ayrton Senna 6

Clasificación do campionato de construtores Pos Construtor Puntos 1   McLaren-TAG 31 2   Williams-Honda 16 3   Lotus-Honda 9 4   Ferrari 7 5   Brabham-BMW 4

Clasificación Trofeo Jim Clark Pos Piloto Puntos 1   Philippe Streiff 21 2   Philippe Alliot 15 3   Pascal Fabre 12 4   Jonathan Palmer 9

Clasificación Trofeo Colin Chapman Pos Construtor Puntos 1   Tyrrell-Ford 30 2   Lola-Ford 15 3   AGS-Ford 12

}

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.