[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Sd.Kfz.10/4

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 cm Flak 30 auf Sfl. Zgkw 1t (Sd.Kfz.10/4)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Typ pojazdu

samobieżne działo przeciwlotnicze

Trakcja

półgąsienicowa

Załoga

7 osób

Dane techniczne
Silnik

6-cylindrowy, rzędowy, silnik gaźnikowy, chłodzony cieczą Maybach HL 42TRKM, o pojemności 4198 cm³
o mocy 73,6 kW (100 KM)

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

stalowy
8 mm (późne serie)

Długość

4750 mm

Szerokość

1930 mm

Wysokość

2000 mm

Masa

bojowa: 4700 kg

Moc jedn.

21,3 KM/t

Nacisk jedn.

0,74 kg/cm²

Osiągi
Prędkość

65 km/h

Zasięg pojazdu

220

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

bez przygotowania: 70 cm

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x działko przeciwlotnicze 2 cm FlaK 30 kal. 20 mm
Użytkownicy
Niemcy

Sd.Kfz.10/4 (2 cm Flak 30 auf Selbstfahrlafette Zugkraftwagen 1t), Demag D7niemieckie samobieżne działo przeciwlotnicze, uzbrojone w automatyczną armatę przeciwlotniczą 2 cm FlaK 30 kalibru 20 mm. Nowsza wersja z armatą 2 cm FlaK 38 tego kalibru nosiła oznaczenie Sd.Kfz.10/5 (2 cm Flak 38 auf Sfl. Zgkw. 1t)[1] (w publikacjach często stosowane jest oznaczenie Sd.Kfz.10/4 dla obu wersji).

Był to lekki ciągnik półgąsienicowy Sd.Kfz.10, na którego platformie z tyłu zamontowano automatyczną armatę przeciwlotniczą kalibru 20 mm Flak 30, a od 1941 roku nowszą Flak 38. Dodatkowo platformę wyposażono w opuszczane boczne osłony wykonane z siatki, stanowiące po rozłożeniu podesty dla obsługi. Na pojeździe przewożono 240 nabojów w magazynkach. Część pojazdów późniejszej produkcji, od 1942, posiadała dodatkowe opancerzenie przodu silnika oraz kabiny kierowcy płytami 8 mm. Pojazd mógł holować jednoosiową przyczepkę amunicyjną Sd.Anh.51 (640 nabojów).

Wersja opancerzona Sdfz.10/5

Pierwszą serię pojazdów wykonano w 1939 - 195 SdKfz.10/4 dla wojsk lądowych i 175 dla lotnictwa Luftwaffe, dla ochrony lotnisk. Konstrukcja okazała się udana i w 1940 zbudowano dalsze 1000 dla armii i 225 dla Luftwaffe. Dalsza produkcja trwała do 1944.[1]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Thomas L. Jentz, Flak Selbstfahrlafetten and Flakpanzer, Panzer Tracts No.12, Darlington, 1998
  • Janusz Ledwoch, 1997, Niemieckie wozy bojowe 1933-1945, Warszawa, Militaria, ISBN 83-86209-57-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b T. Jentz, Flak Selbstfahrlafetten and Flakpanzer...