[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Marder I

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Marder I
Ilustracja
Marder I na podwoziu ciągnika Tracteur Blinde 37L
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Typ pojazdu

niszczyciel czołgów

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4–5

Dane techniczne
Silnik

sześciocylindrowy DelaHaye 103TT o mocy 70 KM

Pancerz

5–12 mm

Długość

5,38 m

Szerokość

1,88 m

Wysokość

2,00 m

Masa

8200 kg

Osiągi
Prędkość

34–38 km/h

Zasięg pojazdu

135–150 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1x armata przeciwpancerna 7,5 cm PaK 40 lub 7,62 cm PaK 36(r) z zapasem 40 naboi
1x karabin maszynowy MG 34 kalibru 7,92 mm z zapasem 600 naboi
Użytkownicy
Niemcy

Marder I (niem. kuna), pełna nazwa 7.5cm PaK40/1 auf Geschützwagen Lorraine Schlepper(f), SdKfz.135niemiecki niszczyciel czołgów z okresu II wojny światowej uzbrojony w armatę przeciwpancerną o kalibrze 75 mm i bazujący na podwoziu zdobycznego ciągnika artyleryjskiego produkcji francuskiej Lorraine 37L.

Historia powstania

[edytuj | edytuj kod]

Po rozpoczęciu operacji Barbarossa i po pojawieniu się w większych ilościach czołgów sowieckich T-34 i KW-1, już pod koniec 1941 roku wojska niemieckie zaczęły odczuwać brak mobilnej i skutecznej broni przeciwpancernej – holowane działa przeciwpancerne były zbyt mało mobilne, a istniejące niszczyciele czołgów typu Panzerjäger I nie były wystarczająco silnie uzbrojone.

Jako rozwiązanie tymczasowe zdecydowano się na użycie przestarzałych (PzKpfw II) lub zdobycznych (Lorraine) konstrukcji jako podwozi do nowych pojazdów które zostały uzbrojone w niemieckie armaty przeciwpancerne 75 mm PaK 40 lub zdobyczne radzieckie działa typu 76,2mm F-22 Model 1936.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Marder I wszedł do produkcji w maju 1942 roku, uzbrojony był w armatę 75 mm na podwoziu ciągnika Tracteur Blinde Lorraine 37L. Z ciągnika zdjęto całe oryginalne nadwozie, a na jego miejscu zamontowano armatę, dookoła której wzniesiono bardzo cienko opancerzone i otwarte od góry pomieszczenie załogi, które praktycznie dawało tylko zabezpieczenie przed ogniem z lekkiej broni piechoty. Zbudowano 170 egzemplarzy tego pojazdu z podwoziem Lorraine.

Wykorzystano także podwozia przestarzałych czołgów francuskich jak Hotchkiss H-39 czy FCM 36, powstałe na ich bazie niszczyciele czołgów były także znane jako Marder I, a ich pełne nazwy brzmiały 7.5cm PaK40(Sf) auf Geschützwagen 39H(f) i 7.5cm PaK40(Sf) auf Geschützwagen FCM(f).

Zastosowanie bojowe

[edytuj | edytuj kod]

Pojazdy te zostały wysłane na front wschodni gdzie służyły w oddziałach niszczycieli czołgów (Panzerjäger) organicznie należących do dywizji piechoty. Wkrótce zostały jednak odesłane z powrotem do Francji, głównie z powodu złego zaopatrzenia w części zamienne i problemów z serwisem. We Francji i na froncie zachodnim służyły do końca wojny.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]