Leichter Panzerspähwagen
 Sd.Kfz.222 zdobyty przez Brytyjczyków w 1941 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu |
lekki opancerzony wóz rozpoznawczy |
| Trakcja |
kołowa 4X4 |
| Załoga |
3 |
| Historia | |
| Produkcja |
1935–1944 |
| Wycofanie |
1944 |
| Egzemplarze |
2118 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
Horch V8, o mocy 81 KM (potem 90 KM), benzynowy, chłodzony cieczą |
| Transmisja |
mechaniczna |
| Pancerz |
8 – 14,5 mm (ostatnie wersje do 30 mm) |
| Długość |
4 800 mm |
| Szerokość |
1 950 mm |
| Wysokość |
1 800 mm (2 060 mm z anteną) |
| Masa |
4,4 t (bojowa) |
| Moc jedn. |
16,9 KM/t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
80 km/h (drogi) |
| Zasięg pojazdu |
280 km (drogi) |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
0,6 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| różne w zależności od wersji (zasadniczo 1 karabin maszynowy MG 34) | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy | |
| Rzuty | |
| |
Leichter Panzerspähwagen (z niem. „Lekki opancerzony wóz rozpoznawczy”) – seria samochodów pancernych z napędem na cztery koła (oznaczonych jako Sd.Kfz.221, Sd.Kfz.222 i Sd.Kfz.223), produkowanych w Niemczech w latach 1935–1944.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Leichter Panzerspähwagen zostały zaprojektowane przez zakłady Eisenwerk Weserhütte, podwozia były produkowane w Auto Union w Zwickau, a montowano na nich nadwozie i uzbrojenie w firmach F. Schichau i Maschinenfabrik Niedersachsen.
Wszystkie pojazdy tej serii używały standardowego zawieszenia sPkw I Horch, z pochylonymi płytami pancernymi i wieżyczką. Do 1941 napędzane były silnikiem benzynowym Horch V8 o pojemności 3,5 l i mocy 81 KM (do wersji Sd.Kfz.221 Aufsührung B). Po 1941 stosowano ten sam silnik ale o zwiększonej do 90 KM mocy, co dawało im maksymalną prędkość na drodze do 80 km/h i około 40 km/h w terenie. Ich zasięg wynosił około 280 km.
Przód i boki pojazdów były chronione blachą stalową o grubości 8 mm, cieńsze, 5 mm blachy, chroniły górę, tył i podwozie. Wieżyczka nie była opancerzona od góry, od tej strony załogę chroniła jedynie siatka zabezpieczająca przed granatami i lekkimi odłamkami.
Warianty
[edytuj | edytuj kod]Sd.Kfz.221
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy model. Uzbrojony tylko w karabin maszynowy MG 34 z załogą dwuosobową. Opancerzenie miało grubość 8 mm.
-
Sd.Kfz.221 w Wiedniu (1938)
Sd.Kfz.222
[edytuj | edytuj kod]Model uzbrojony dodatkowo w działko 2 cm KwK 30 obsługiwane przez trzeciego członka załogi. Grubość pancerza zwiększona do 14,5 mm.
-
Współczesna rekonstrukcja Sd.Kfz.222 w Krzywczy (2010)
Sd.Kfz.223
[edytuj | edytuj kod]Odmiana 221 z różnymi odmianami radiostacji i antenami zamontowanymi na zewnątrz pojazdu (na bazie tego pojazdu istniały „lekko opancerzone wozy radiowe” oznaczane jako: Sd.Kfz.220 i Sd.Kfz.261).
-
Sd.Kfz.223 na Półwyspie Jutlandzkim (1940)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Alexander Lüdeke, Weapons of World War II, Bath: Parragon, 2011, ISBN 978-1-4454-2435-4, OCLC 744570428.