Landkreuzer P-1000 Ratte
Wizja artystyczna | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
zakłady Friedrich Krupp AG |
Typ pojazdu | |
Załoga |
co najmniej 20 osób |
Historia | |
Prototypy |
1942–1943 |
Egzemplarze |
1 (tylko wieża) |
Dane techniczne | |
Silnik |
2x MAN V12Z32/44 (8500 KM) lub 8x Daimler-Benz MB501 (2000 KM) |
Pancerz |
stalowy |
Długość |
kadłuba: 35 m |
Szerokość |
14 m |
Wysokość |
11 m |
Masa |
1000 t[1] |
Moc jedn. |
16–17 KM/t |
Nacisk jedn. |
ponad 3 kg/cm² |
Osiągi | |
Prędkość |
13 km/h na drodze 3 km/h w terenie |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 x działa kal. 280 mm, 1x działo kal. 128 mm KwK 44 L/55, 8x 20 mm Flak38, 2x 15 mm MG 151/15 | |
Wyposażenie | |
prawdopodobnie radiostacja | |
Użytkownicy | |
Niemcy |
Landkreuzer P-1000 Ratte – projekt czołgu superciężkiego, przeznaczonego dla sił zbrojnych III Rzeszy. Landkreuzer znaczy lądowy krążownik, a ratte to szczur. Ważący 1000 ton P-1000 Ratte (w planach) byłby ponad 5 razy cięższy od czołgu Panzerkampfwagen VIII Maus[2]. Zaprojektowany przez zakłady Friedrich Krupp AG w 1942 i zaaprobowany przez Adolfa Hitlera, został ostatecznie zarzucony na początku 1943 z inicjatywy Alberta Speera.
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]Budowę prototypu rozpoczęto, ale nigdy jej nie dokończono. Pojazd miał być uzbrojony w dwa działa kalibru 280 mm zamontowane w wieży typu użytego także na pancernikach typu Scharnhorst. Jedna z tych wież została wyprodukowana przed ostatecznym zarzuceniem projektu, a następnie użyta w baterii dział nabrzeżnych w Norwegii. Czołg miał być również uzbrojony w pojedyncze działo 128 mm, osiem działek przeciwlotniczych Flak 38 kalibru 20 mm oraz dwa karabiny maszynowe MG 151/15 kalibru 15 mm. Po bokach czołgu miały znajdować się po 3 gąsienice o szerokości 1,2 metra. Napęd miały stanowić dwa 24-cylindrowe silniki MAN V12Z32/44 o mocy 8500 KM lub osiem 20 cylindrowych silników Daimler-Benz MB501 o mocy 2000 KM każdy, aby osiągnąć wymagane 16000 KM potrzebne do poruszenia pojazdu.
W planach był także jeszcze większy projekt Landkreuzer P. 1500 Monster, również zarzucony we wczesnej fazie. Miała to być samobieżna wersja działa kolejowego Schwerer Gustav (znanego także jako Dora) wyposażonego w armatę kalibru 800 mm.
Ocena
[edytuj | edytuj kod]Ze względu na olbrzymią masę i wielkość „Szczura”, nie było możliwości praktycznego zastosowania tego typu czołgu. Nie zmieściłby się na platformie kolejowej, więc zużywałby niewyobrażalne ilości paliwa na odcinku baza-front. Jego ciężar uniemożliwiałby pokonanie jakiegokolwiek mostu czy drogi, wielkość narażałaby na ataki lotnicze i miny, zaś w czasie operacji ofensywnych i podczas odwrotu byłby zbyt wolny. Jedynym możliwym wariantem użycia pojazdu byłoby wykorzystanie go jako ruchomej baterii nadbrzeżnej. Pojazd miałby poruszać się wzdłuż wybrzeża po specjalnie zbudowanym trakcie i zwalczać okręty przeciwnika, jednak w tej roli także byłby narażony na ataki lotnicze i miałby nikłe szanse w pojedynkach artyleryjskich z licznymi, uzbrojonymi w ciężkie działa okrętami przeciwnika. Jako że istotną cechą czołgu jest mobilność na bezdrożach, cały projekt nie miał uzasadnienia bojowego.
W kulturze masowej
[edytuj | edytuj kod]Czołg pojawił się w grze komputerowej Sniper Elite III, gdzie zadaniem gracza jest wykradzenie planów budowy czołgu i zniszczenie fikcyjnej fabryki, w której jest on produkowany[3]. W grze World War Polygon celem jest zniszczenie tego pojazdu. P-1000 Ratte występuje także w grze Total Tank Simulator jako grywalny pojazd po stronie niemieckiej.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ David Porter , Tajne bronie Hitlera, Łukasz Męczykowski (tłum.), Poznań: Wydawnictwo Vesper, 2010, s. 70, ISBN 978-83-61524-92-2, OCLC 751459719 .
- ↑ Łukasz Michalik: Niezwykłe projekty III Rzeszy cz. 4 Pancerne potwory Hitlera. Gadzetomania.pl, 20.10.2018. [dostęp 2024-07-22].
- ↑ Jacek Hałas: Mapa i statystyki. Misja 8 - Ratte Factory. Sniper Elite III Afrika poradnik Sniper Elite III: Afrika. Gry-Online, 2.08.2019. [dostęp 2024-07-22].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Opis i schemat czołgu. [dostęp 2011-01-30].