BMW E38

BMW 7-й серыі (E38)

BMW 7-й серыі (E38) на Вікісховішчы

Агульныя даныя

Вытворца:

Bayerische Motoren Werke AG

Выпуск:

1994—2001

Зборка:

ФРГ  Мексіка[1]

Дызайн

Тып(ы) кузавы:

4‑дзв. седан (5‑месн.) 4‑дзв. лімузін (5‑месн.)

Трансмісія

5-хутк. МКПП
6-хутк. МКПП
6-хутк. АКПП

Характарыстыкі

Масава-габарытныя

Даўжыня:

4984 мм (i) 5124 мм (iL) 5378 мм (L7)

Шырыня:

1862 мм

Вышыня:

1425 мм (i) 1435 мм (iL)

Колавая база:

2520 мм (i) 3070 мм (iL) 3320 мм (L7)

Каляіна пярэдняя:

1400 мм

Каляіна задняя:

1406 мм

Маса:

1710—2235 кг

На рынку

Папярэднік Папярэднік E32

Пераемнік Пераемнік E65

Падобныя мадэлі:

Audi A8, Mercedes-Benz S-Class, Jaguar XJ, Lexus LS

Сегмент:

F-сегмент

Іншае

Дызайнер:

Бойке Боер

BMW E38 — прадстаўніцкі аўтамабіль кампаніі BMW. Дэбютаваў у чэрвені 1994 года, змяніўшы 2-е пакаленне 7-й серыі BMW E32. Мадэль характэрная тым, што BMW упершыню ўсталявала ў свае аўтамабілі прадстаўніцкага класа дызельныя рухавікі. Мадэль выпускалася аж да канца 2001 года, калі ёй на змену прыйшла новая «сямёрка» BMW E65/E66 2002 мадэльнага года. Агульны аб'ём продажаў склаў 340 242 аўтамабілі^[2][3].

З нагоды дэбюту мадэлі Е38 шмат супярэчнасцяў, паказваюцца розныя даты пачатку вытворчасці. Афіцыйны анонс і старт продажу BMW анансавала ў пачатку красавіка 1994 года, хоць да гэтага года 7-ка ў кузаве Е38 ўжо выпускалася больш за паўгода^[4][5].

Існуюць наступныя варыянты гэтай мадэлі: 728i, 730i, 735i (былі недаступныя ў ЗША і Канадзе), 740i і 740iL (V8), флагманскі 750i V12 і дызельныя варыянты 725tds, 730d і 740d (былі недаступныя ў ЗША і Канадзе).

Мадэль зведала значныя змены як у знешнім выглядзе, так і пад капотам. Дызайн шмат у чым быў вызначаны папярэднім кузавам Е32 (звонку) і некаторымі дэталямі ўнутры. Дызайн салона пасля стаў прататыпам для пятай серыі ў кузаве Е39 (паменшаная копія). Эксклюзіўныя варыянты мадэлі былі таксама прадстаўлены ў падоўжаных кузавах: 740iL і 750iL (колавая база падоўжаная на 140 мм) і яшчэ больш расцягнуты лімузін L7 (колавая база падоўжаная на 390 мм, мелася штатная зачыняючаяся перагародка паміж вадзіцелем і пасажырамі). У канцы 1998 года кузаў зведаў невялікі рэстайлінг.

Мадэлі 740iL і 750iL таксама выпускаліся ў лёгкабраніраваным выкананні Protection (клас B4). Таксама на базе 740iL ці 750iL існуе версія бранявік (выкананне Security, клас B6 або B7).

У тэхнічным аснашчэнні мадэль ступіла далёка наперад. Асабліва гэта тычыцца электронных сістэм. Упершыню былі ўкаранёны такія сістэмы, як адаптыўная аўтаматычная каробка перадач (AGS) і сістэма дынамічнай стабілізацыі руху (DSC).

Мадэль 735iL/750iL ў фільмах: «Перавозчык»

У фільме Фрэнк Марцін (Перавозчык) даволі дакладна ідэнтыфікуе сваю машыну як BMW 735iL 1999 года. У каментары на DVD Джэйсан Стэтхэм сцвярджае, што машына з’яўляецца BMW 750iL 1999 з ручной каробкай перадач і рухавіком V12. Запальванне машыны не працавала без уводу трохзнакавага кода на клавіятуры. Машыну Фрэнка, BMW 735iL узрываюць людзі Уол-стрыт. Наўзамен Фрэнк забірае Mercedes-Benz W140 з гаража Уол-стрыт.

Мадэль 740 у фільмах: «Дрэнны Санта», «Аферысты Дзік і Джэйн», «Шоў пачынаецца», «Гульня»

Мадэль 750 у фільмах: «Паміж анёлам і дэманам», «Заўтра не памрэ ніколі», «Рок-н-рольшчык», «Закладніца 2», «Бумер»

На базе BMW 750i у 1995 годзе Alpina распрацавала мадэль B12 5.7 з аб'ёмам 5,7 літраў, 284 кВт (386 к. с.), з 1999 года (рэйстайлінг) den Alpina B12 6.0 з аб'ёмам у 6 літраў, 315 кВт (428 к. с.). Гэтая мадэль,у параўнанні з аўтамабілямі, якія пастаўляюцца BMW, не мела электроннага абмежавання хуткасці на адзнацы 250 км/г, а максімальная хуткасць складала 280 і 291 км/г адпаведна.