Dragón (Terra Media)

Os dragóns da Terra Media, que forman parte do legendarium de J. R. R. Tolkien, están estreitamente relacionados cos dragóns da mitoloxía europea.

Ademais do termo dragón (derivado do francés), Tolkien tamén utilizou os termos drake (termo orixinal en inglés, a partir do inglés antigo draca, á súa vez do latín draco e do grego δράκων) e worm (verme, a partir do inglés antigo wyrm, "serpe", "dragón").^{[T 1]}

Os dragóns das historias de Tolkien están inspirados en Fafnir da mitoloxía xermánica, o dragón de Beowulf, e o dragón da lenda de San Xurxo.

Tolkien admitiu que se sentiu fascinado cos dragóns dende que era neno.^{[T 2]}

Smaug foi o derradeiro dragón con nome da Terra Media. Foi derrotado por Bardo, un descendente de Girion, señor de Dale. Un dragón alado mortal que botaba lume, foi descrito como de cor vermella-dourada e a súa barriga estaba incrustada con moitas pedras preciosas da morea de tesouros, sobre a que normalmente durmía, unha vez que tomaou o control de Erebor (a Montaña Solitaria). A Pedra da Arca estaba enterrada xusto na pila na que durmiu, mais Smaug nunca se decatou diso. Smaug só tiña unha única debilidade: había un burato na súa xoia incrustado na zona do peito esquerdo. Este é o resultado de que unha das súas escamas caese por Girion durante o ataque inicial de Smaug contra Dale no seu camiño para facerse con Erebor. Bilbo Bulseiro descubriu esta debilidade, o que provocou a morte do dragón Smaug en Esgaroth.^{[T 3]}

A Galipedia ten un portal sobre: Terra Media