Poznanka Hetmańska
Wygląd
Na mapach: 49°21′40″N 25°56′31″E/49,361111 25,941944
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Powierzchnia |
2 km² | ||||
Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+ 380 3557 | ||||
Kod pocztowy |
48216 | ||||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego | |||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
49°21′40″N 25°56′31″E/49,361111 25,941944 |
Poznanka Hetmańska (ukr. Пізнанка) – wieś na Ukrainie w rejonie czortkowskim[1] obwodu tarnopolskiego. W II Rzeczypospolitej w powiecie skałackim województwa tarnopolskiego.
Po wojnie do lat 1960. nazwa wsi brzmiała Poznanka Komisarska (Пі́знанка Коміса́рська).
W 1939 r. wieś liczyła 1100 mieszkańców, z których 90% stanowili Polacy. W latach 1941–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 19 Polaków i 2 Ukraińców za odmowę współpracy z UPA w mordowaniu Polaków[2].
Dwór
[edytuj | edytuj kod]- Dwór wybudowany w stylu klasycystycznym w XIX w. przez rodzinę Łaszewskich stał do 1914 r.[3]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Постанова Верховної Ради України від 17 липня 2020 року № 807-IX "Про утворення та ліквідацію районів" [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
- ↑ Henryk Komański , Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 336, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487 .
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 158-159, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. VIII. Warszawa, 1880–1902, s. 959.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Poznanka Hetmańska, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 959 .