[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Lipowce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lipowce
Липівці
Ilustracja
Cerkiew w Lipowcach
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

przemyślański

Powierzchnia

6,36 km²

Wysokość

347 m n.p.m.

Populacja 
• liczba ludności


1087

Nr kierunkowy

+380 3263

Kod pocztowy

81230

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Lipowce”
Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Lipowce”
Ziemia49°41′54″N 24°38′17″E/49,698333 24,638056

Lipowce (ukr. Липівці) – wieś na Ukrainie w rejonie przemyślańskim należącym do obwodu lwowskiego, nad Gniłą Lipą.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich: Lipowce to wieś w powiecie przemyślańskim, 8 km na północny wschód od urzędu pocztowego w Przemyślanach[1].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość na prawie ruskim po raz pierwszy wzmiankowano w 1442 jako Lypowyecz.

W 1872 osiedlili się tutaj koloniści mennoniccy[2].

Na południowy wschód od wsi istniała wówczas też miejscowość Majdan Lipowiecki, stanowiąca osobną gminę, w większości zamieszkałą przez rzymskokatolickich Polaków.

W 1921 gmina Lipowce liczyła 292 zagrody i 1589 mieszkańców, w tym 1221 Ukraińców, 307 Polaków i 58 Żydów, natomiast gmina Majdan Lipowiecki liczyła 123 zagrody i 662 mieszkańców (samych Polaków, w tym 110 grekokatolików). W 1931 w Lipowcu zagród było 375 a mieszkańców 1902 a w Majdanie zagród było 160 a mieszkańców 753[3].

W 1944 jedenaście osób narodowości polskiej w Lipowcu a 40 w Majdanie zamordowali nacjonaliści ukraińscy[3]. Po wojnie zniszczoną wieś Majdan Lipowiecki włączono do Lipowców.

  • parterowy dwór wybudowany pod koniec XVIII w. Obiekt otaczał park krajobrazowy[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I. Warszawa: 1880–1902, s. 98.
  2. D. Lewandowska: Księgi metrykalne i akta parafii i gmin różnych wyznań i obrządków (Ormianie, Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna, Baptyści, Mennonici, Ewangeliczni Chrześcijanie) z terenów tzw. zabużańskich Inwentarz zespołu PL, 1 456 Opracowała D. Lewandowska. agad.gov.pl. [dostęp 2019-09-07].
  3. a b Józef Wyspiański, Barbarzyństwa OUN-UPA, Lublin 2009, s. 90-91.
  4. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 355-356, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]