Jacco Eltingh

Jacco Eltingh

Państwo	Holandia
Data i miejsce urodzenia	29 sierpnia 1970 Heerde
Wzrost	188 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1988
Zakończenie kariery	1998
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	4
Najwyżej w rankingu	19 (6 lutego 1995)
Australian Open	QF (1995)
Roland Garros	4R (1994)
Wimbledon	QF (1995)
US Open	2R (1993, 1995)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	44
Najwyżej w rankingu	1 (16 stycznia 1995)
Australian Open	W (1994, 1998)
Roland Garros	W (1995, 1998)
Wimbledon	W (1998)
US Open	W (1994)

Jacco Folkert Eltingh (ur. 29 sierpnia 1970 w Heerde) – holenderski tenisista, lider rankingu deblowego, zwycięzca 6 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).

Występy w gronie profesjonalistów rozpoczął w roku 1988, a zakończył w 1998 roku^[1].

W grze pojedynczej wygrał cztery turnieje kategorii ATP World Tour. W zawodach wielkoszlemowych w singlu najdalej doszedł na Wimbledonie 1995, osiągając ćwierćfinał, w którym przegrał z Andre Agassim.

W grze podwójnej doszedł do 60 finałów rozgrywek ATP World Tour, z czego 44 wygrał. Triumfował we wszystkich turniejach wielkoszlemowych, dwukrotnie w Australian Open i French Open i raz na Wimbledonie i US Open. Dwa razy był również najlepszy w zawodach Tennis Masters Cup. Swoje największe sukcesy odnosił głównie w parze z Paulem Haarhuisem.

Eltingh startował także w grze mieszanej, zostając finalistą Wimbledonu 1992 razem z Miriam Oremans.

W latach 1992–1998 Eltingh występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Grał w kadrze głównie jako deblista, ale zaliczył również sześć pojedynków singlowych. Łączny bilans występów Holendra w Pucharze Davisa wynosi 10 zwycięstw i 6 porażek.

Eltingh, razem z Haarhuisem, uczestniczył również w igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Holendrzy przegrali w półfinale z parą Todd Woodbridge–Mark Woodforde, a w meczu o trzecie miejsce nie sprostali Niemcom Davidowi Prinosilowi i Marcowi-Kevinowi Goellnerowi^[2].

W rankingu gry pojedynczej Eltingh najwyżej był na 19. miejscu (6 lutego 1995), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (16 stycznia 1995). Łącznie na szczycie listy deblowej znajdował się przez 63 tygodnie.

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	21 czerwca 1992	Manchester	Trawiasta	MaliVai Washington	6:3, 6:4
Zwycięzca	2.	2 maja 1993	Atlanta	Ceglana	Bryan Shelton	7:6(1), 6:2
Zwycięzca	3.	28 sierpnia 1994	Schenectady	Twarda	Chuck Adams	6:3, 6:4
Zwycięzca	4.	2 października 1994	Kuala Lumpur	Dywanowa (hala)	Andriej Olchowski	7:6(1), 2:6, 6:4

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	5 lipca 1992	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Miriam Oremans	Łarysa Sawczenko-Neiland Cyril Suk	6:7(2), 2:6

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	29 września 1991	Palermo	Ceglana	Tom Kempers	Emilio Sánchez Javier Sánchez	3:6, 6:3, 6:3
Zwycięzca	2.	6 października 1991	Ateny	Ceglana	Mark Koevermans	Menno Oosting Olli Rahnasto	5:7, 7:6, 7:5
Zwycięzca	3.	27 października 1991	Guarujá	Twarda	Paul Haarhuis	Bret Garnett Todd Nelson	6:3, 7:5
Zwycięzca	4.	10 listopada 1991	Birmingham	Dywanowa (hala)	Paul Wekesa	Ronnie Båthman Rikard Bergh	7:5, 7:5
Zwycięzca	5.	30 sierpnia 1992	Schenectady	Twarda	Paul Haarhuis	Sergio Casal Emilio Sánchez	6:3, 6:4
Zwycięzca	6.	10 stycznia 1993	Kuala Lumpur	Twarda	Paul Haarhuis	Henrik Holm Bent-Ove Pedersen	7:5, 6:3
Finalista	1.	17 stycznia 1993	Dżakarta	Twarda	Paul Haarhuis	Diego Nargiso Guillaume Raoux	6:7, 7:6, 3:6
Zwycięzca	7.	7 lutego 1993	San Francisco	Twarda (hala)	Scott Davis	Patrick McEnroe Jonathan Stark	6:1, 4:6, 7:5
Finalista	2.	14 lutego 1993	Memphis	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	5:7, 2:6
Zwycięzca	8.	16 maja 1993	Rzym	Ceglana	Paul Haarhuis	Wayne Ferreira Mark Kratzmann	6:4, 7:6
Zwycięzca	9.	1 sierpnia 1993	Hilversum	Ceglana	Paul Haarhuis	Hendrik Jan Davids Libor Pimek	4:6, 6:2, 7:5
Zwycięzca	10.	3 października 1993	Kuala Lumpur	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Jonas Björkman Lars-Anders Wahlgren	7:5, 4:6, 7:6
Finalista	3.	24 października 1993	Pekin	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Paul Annacone Doug Flach	6:7, 3:6
Zwycięzca	11.	14 listopada 1993	Moskwa	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jan Apell Jonas Björkman	6:1, krecz
Zwycięzca	12.	28 listopada 1993	Johannesburg	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	7:6, 7:6, 6:4
Zwycięzca	13.	29 stycznia 1994	Australian Open, Melbourne	Twarda	Paul Haarhuis	Byron Black Jonathan Stark	6:7, 6:3, 6:4, 6:3
Zwycięzca	14.	20 lutego 1994	Filadelfia	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jim Grabb Jared Palmer	6:3, 6:4
Finalista	4.	27 lutego 1994	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jeremy Bates Jonas Björkman	4:6, 1:6
Zwycięzca	15.	21 marca 1994	Miami	Twarda	Paul Haarhuis	Mark Knowles Jared Palmer	7:6, 7:6
Finalista	5.	24 lipca 1994	Stuttgart	Ceglana	Paul Haarhuis	Scott Melville Piet Norval	6:7, 5:7
Finalista	6.	21 sierpnia 1994	New Haven	Twarda	Paul Haarhuis	Grant Connell Patrick Galbraith	4:6, 6:7
Finalista	7.	28 sierpnia 1994	Schenectady	Twarda	Paul Haarhuis	Jan Apell Jonas Björkman	4:6, 6:7
Zwycięzca	16.	10 września 1994	US Open, Nowy Jork	Twarda	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:3, 7:6
Zwycięzca	17.	2 października 1994	Kuala Lumpur	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Nicklas Kulti Lars-Anders Wahlgren	6:0, 7:5
Zwycięzca	18.	9 października 1994	Sydney	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Byron Black Jonathan Stark	6:4, 7:6
Zwycięzca	19.	6 listopada 1994	Paryż	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Byron Black Jonathan Stark	3:6, 7:6, 7:5
Zwycięzca	20.	13 listopada 1994	Moskwa	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	David Adams Andriej Olchowski	walkower
Finalista	8.	26 lutego 1995	Filadelfia	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jim Grabb Jonathan Stark	6:7, 7:6, 3:6
Zwycięzca	21.	30 kwietnia 1995	Monte Carlo	Ceglana	Paul Haarhuis	Luis Lobo Javier Sánchez	6:3, 6:4
Zwycięzca	22.	10 czerwca 1995	French Open, Paryż	Ceglana	Paul Haarhuis	Nicklas Kulti Magnus Larsson	6:7, 6:4, 6:1
Zwycięzca	23.	25 czerwca 1995	Halle	Trawiasta	Paul Haarhuis	Jewgienij Kafielnikow Andriej Olchowski	6:2, 3:6, 6:3
Zwycięzca	24.	15 października 1995	Tokio	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jakob Hlasek Patrick McEnroe	7:6, 6:4
Zwycięzca	25.	29 października 1995	Essen	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Cyril Suk Daniel Vacek	7:5, 6:4
Zwycięzca	26.	12 listopada 1995	Sztokholm	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Grant Connell Patrick Galbraith	3:6, 6:2, 7:6
Finalista	9.	27 listopada 1995	Eindhoven	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Grant Connell Patrick Galbraith	6:7, 6:7, 6:3, 6:7
Finalista	10.	7 stycznia 1996	Doha	Twarda	Paul Haarhuis	Mark Knowles Daniel Nestor	6:7, 3:6
Finalista	11.	8 września 1996	US Open, Nowy Jork	Twarda	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:4, 6:7, 6:7
Zwycięzca	27.	20 października 1996	Tuluza	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Olivier Delaître Guillaume Raoux	6:3, 7:5
Finalista	12.	27 października 1996	Stuttgart	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Sébastien Lareau Alex O’Brien	6:3, 4:6, 3:6
Zwycięzca	28.	3 listopada 1996	Paryż	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek	6:4, 4:6, 7:6
Zwycięzca	29.	5 stycznia 1997	Doha	Twarda	Paul Haarhuis	Patrik Fredriksson Magnus Norman	6:3, 6:2
Zwycięzca	30.	9 marca 1997	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Libor Pimek Byron Talbot	7:6, 6:4
Finalista	13.	27 kwietnia 1996	Monte Carlo	Ceglana	Paul Haarhuis	Donald Johnson Francisco Montana	6:7, 6:2, 6:7
Zwycięzca	31.	22 czerwca 1997	Rosmalen	Trawiasta	Paul Haarhuis	Trevor Kronemann David Macpherson	6:4, 7:5
Finalista	14.	5 lipca 1997	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:7(4), 6:7(7), 7:5, 3:6
Zwycięzca	32.	24 sierpnia 1997	Boston	Twarda	Paul Haarhuis	Dave Randall Jack Waite	6:4, 6:2
Zwycięzca	33.	28 września 1997	Tuluza	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	Jean-Philippe Fleurian Maks Mirny	6:3, 7:6
Zwycięzca	34.	2 listopada 1997	Paryż	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Rick Leach Jonathan Stark	6:2, 7:6
Finalista	15.	18 stycznia 1998	Sydney	Twarda	Daniel Nestor	Todd Woodbridge Mark Woodforde	3:6, 5:7
Zwycięzca	35.	31 stycznia 1998	Australian Open, Melbourne	Twarda	Jonas Björkman	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:2, 7:6
Zwycięzca	36.	1 marca 1998	Filadelfia	Twarda (hala)	Paul Haarhuis	David Macpherson Richey Reneberg	7:6, 6:7, 6:2
Zwycięzca	37.	8 marca 1998	Rotterdam	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Neil Broad Piet Norval	7:6, 6:3
Zwycięzca	38.	19 kwietnia 1998	Barcelona	Ceglana	Paul Haarhuis	Ellis Ferreira Rick Leach	7:5, 6:0
Zwycięzca	39.	26 kwietnia 1998	Monte Carlo	Ceglana	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	6:4, 6:2
Zwycięzca	40.	6 czerwca 1998	French Open, Paryż	Ceglana	Paul Haarhuis	Mark Knowles Daniel Nestor	6:3, 3:6, 6:3
Zwycięzca	41.	4 lipca 1998	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Paul Haarhuis	Todd Woodbridge Mark Woodforde	2:6, 6:4, 7:6, 5:7, 10:8
Zwycięzca	42.	9 sierpnia 1998	Amsterdam	Ceglana	Paul Haarhuis	Dominik Hrbatý Karol Kučera	6:3, 6:2
Zwycięzca	43.	30 sierpnia 1998	Boston	Twarda	Paul Haarhuis	Chris Haggard Jack Waite	6:3, 6:2
Finalista	16.	8 listopada 1998	Paryż	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Mahesh Bhupathi Leander Paes	4:6, 2:6
Zwycięzca	44.	22 listopada 1998	Hartford	Dywanowa (hala)	Paul Haarhuis	Mark Knowles Daniel Nestor	6:4, 6:2, 7:5

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-08-13]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-08-13]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-08-13]  (ang.).