[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Wilmer Allison

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilmer Allison
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1904
San Antonio

Data i miejsce śmierci

20 kwietnia 1977
Austin

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczna, jednoręczny backhand

Gra pojedyncza
Australian Open

SF (1933)

Wimbledon

F (1930)

US Open

W (1935)

Gra podwójna
Australian Open

SF (1933)

Wimbledon

W (1929, 1930)

US Open

W (1931, 1935)

Wilmer Lawson Allison Jr. (ur. 8 grudnia 1904 w San Antonio, zm. 20 kwietnia 1977 w Austin) – amerykański tenisista.

W okresie II wojny światowej Allison służył w armii w stopniu pułkownika.

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1927 roku został mistrzem akademickim USA w barwach uczelni stanowej Teksasu.

W grze pojedynczej wygrał w 1935 roku mistrzostwa USA (obecnie US Open), po pokonaniu w finale Sidneya Wooda. Rok wcześniej był uczestnikiem finału mistrzostw USA, kiedy to poniósł porażkę z Fredem Perrym. W 1930 roku awansował ponadto do finału Wimbledonu, gdzie przegrał z Williamem Tildenem.

Sukcesy odnosił Allison również w grze podwójnej. Dwukrotnie zwyciężył w Wimbledonie Johnem Van Rynem w 1929 i 1930 roku, a także dwa razy para Allison–Van Ryn zdobyła mistrzowski tytuł podczas mistrzostw USA, w 1931 i 1935 roku. Allison ponadto, z Van Rynem, w 1930, 1932, 1934 i 1936 dochodził do finału debla mistrzostw USA oraz w 1935 roku do finału Wimbledonu.

W grze mieszanej Allison wywalczył w 1930 roku mistrzostwo USA w parze z Edith Cross. Rok później dotarł do finału zawodów, wspólnie z Anną McCune Harper.

W latach 1928–1936 Allison klasyfikowany był w czołowej dziesiątce zawodników amerykańskich, w tym jako nr 1. w 1934 i 1935 roku.

Allison w parze z Van Rynem dla reprezentacji USA w Pucharze Davisa rozegrali 24 pojedynki. Lata 30. były w tenisie światowym okresem dominacji Francuzów, w pojedynkach deblowych jednak Alison z Van Rynem skutecznie z nimi rywalizowali – pokonali w 1929 roku parę Jean BorotraHenri Cochet, a w 1932 roku Henri Cochet–Jacques Brugnon. Były to finały Pucharu Davisa, i w obu przypadkach ostateczny triumf, dzięki skuteczniejszej grze pojedynczej, przypadał Francuzom.

W Pucharze Davisa Allison występował również w grze pojedynczej. Łącznie (uwzględniając singel i debel) rozegrał 44 mecze, z których 32 wygrał.

W 1963 roku został uhonorowany miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (1–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1930 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone William Tilden 3:6, 7:9, 4:6
Finalista 2. 1934 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Wielka Brytania Fred Perry 4:6, 3:6, 6:1, 6:8
Zwycięzca 1. 1935 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Sidney Wood 6:2, 6:2, 6:3

Gra podwójna (4–5)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1929 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone John Van Ryn Wielka Brytania Ian Collins
Wielka Brytania Colin Gregory
6:4, 5:7, 6:3, 10:12, 6:4
Zwycięzca 2. 1930 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone John Van Ryn Stany Zjednoczone John Doeg
Stany Zjednoczone George Lott
6:3, 6:3, 6:2
Finalista 1. 1930 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone John Van Ryn Stany Zjednoczone John Doeg
Stany Zjednoczone George Lott
6:8, 3:6, 6:3, 15:13, 4:6
Zwycięzca 3. 1931 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone John Van Ryn Stany Zjednoczone Berkeley Bell
Stany Zjednoczone Gregory Mangin
6:4, 6:3, 6:2
Finalista 2. 1932 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone John Van Ryn Stany Zjednoczone Keith Gledhill
Stany Zjednoczone Ellsworth Vines
4:6, 3:6, 2:6
Finalista 3. 1934 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone John Van Ryn Stany Zjednoczone George Lott
Stany Zjednoczone Lester Stoefen
4:6, 7:9, 6:3, 4:6
Finalista 4. 1935 Wimbledon, Londyn Trawiasta Stany Zjednoczone John Van Ryn Australia Jack Crawford
Australia Adrian Quist
3:6, 7:5, 2:6, 7:5, 5:7
Zwycięzca 4. 1935 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone John Van Ryn Stany Zjednoczone Don Budge
Stany Zjednoczone Gene Mako
6:2, 6:3, 2:6, 3:6, 6:1
Finalista 5. 1936 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone John Van Ryn Stany Zjednoczone Don Budge
Stany Zjednoczone Gene Mako
4:6, 2:6, 4:6

Gra mieszana (1–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1930 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Edith Cross Stany Zjednoczone Marjorie Morrill
Stany Zjednoczone Frank Shields
6:4, 6:4
Finalista 1. 1931 U.S. National Championships, Nowy Jork Trawiasta Stany Zjednoczone Anna McCune Harper Wielka Brytania Betty Nuthall
Stany Zjednoczone George Lott
3:6, 3:6

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]