[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Kim Warwick

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kim Warwick
Państwo

 Australia

Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1952
Sydney

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1970

Zakończenie kariery

1987

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

15 (12 października 1981)

Australian Open

F (1980)

Roland Garros

2R (1977, 1979, 1980)

Wimbledon

4R (1977)

US Open

QF (1982)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

26

Najwyżej w rankingu

10 (9 grudnia 1985)

Australian Open

W (1978, 1980, 1981)

Roland Garros

W (1985)

Wimbledon

QF (1977, 1982)

US Open

SF (1977)

Strona internetowa

Kim Warwick (ur. 8 kwietnia 1952 w Sydney) – australijski tenisista, mistrz czterech turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i dwóch w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Kim Warwick karierę rozpoczął w 1970 roku, a zakończył w 1987 roku.

W grze pojedynczej wygrał trzy turnieje rangi ATP World Tour oraz był uczestnikiem ośmiu finałów, w tym finału Australian Open z 1980 roku. Wyeliminował po drodze Guillermo Vilasa, Raúla Ramíreza, Vitasa Gerulaitisa, Jana Kodeša, Boba Lutza i Arthura Ashea. Mecz o tytuł przegrał z Brianem Teacherem.

W grze podwójnej Australijczyk zwyciężył w 26 imprezach z cyklu ATP World Tour, w tym czterech wielkoszlemowych. Pierwszy raz turniej wielkoszlemowy w deblu wygrał w 1978 roku. Wtedy to wspólnie z Wojciechem Fibakiem wygrał Australian Open pokonując w finale Paula Kronka i Cliffa Letchera. Później wygrał jeszcze dwa razy turniej rozgrywany na kortach w Melbourne w edycji z 1980 roku i 1981 roku oraz triumfował w Rolandzie Garrosie z 1985 roku. W tych trzech rozgrywkach tworzył parę z Markiem Edmondsonem. Ponadto Warwick osiągnął dalszych 26 finałów, w tym finał Australian Open z 1985 roku, gdzie partnerował Markowi Edmondsonowi.

W grze mieszanej Warwick odniósł dwa wielkoszlemowe triumfy, w Rolandzie Garrosie podczas edycji z 1972 roku i 1976 roku. W 1972 roku startował w parze z Evonne Goolagong, natomiast cztery lata później z Ilaną Kloss. W 1972 roku Warwick był w finale miksta na Wimbledonie, a grał wówczas wspólnie z Evonne Goolagong.

W 1978 i 1981 roku reprezentował Australię w Pucharze Davisa.

W rankingu gry pojedynczej Warwick najwyżej był na 15. miejscu (12 października 1981), a w klasyfikacji gry podwójnej na 10. pozycji (9 grudnia 1985).

Finały w turniejach wielkoszlemowych

[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (0–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 1980 Australian Open, Melbourne Trawiasta Stany Zjednoczone Brian Teacher 5:7, 6:7(4), 2:6

Gra podwójna (4–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1978 Australian Open, Melbourne Trawiasta Polska Wojciech Fibak Australia Paul Kronk
Australia Cliff Letcher
7:6, 7:5
Zwycięzca 2. 1980 Australian Open, Melbourne Trawiasta Australia Mark Edmondson Australia Peter McNamara
Australia Paul McNamee
7:5, 6:4
Zwycięzca 3. 1981 Australian Open, Melbourne Trawiasta Australia Mark Edmondson Stany Zjednoczone Hank Pfister
Stany Zjednoczone John Sadri
6:3, 6:7, 6:3
Zwycięzca 4. 1985 French Open, Paryż Ceglana Australia Mark Edmondson Izrael Szelomo Glickstein
Szwecja Hans Simonsson
6:3, 6:4, 6:7, 6:3
Finalista 1. 1985 Australian Open, Melbourne Trawiasta Australia Mark Edmondson Stany Zjednoczone Paul Annacone
Południowa Afryka Christo Van Rensburg
6:3, 6:7, 4:6, 4:6

Gra mieszana (2–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 1972 French Open, Paryż Ceglana Australia Evonne Goolagong Francja Jean-Claude Barclay
Francja Françoise Durr
6:2, 6:4
Finalista 1. 1972 Wimbledon, Londyn Trawiasta Australia Evonne Goolagong Stany Zjednoczone Rosie Casals
Rumunia Ilie Năstase
4:6, 4:6
Zwycięzca 2. 1976 French Open, Paryż Ceglana Południowa Afryka Ilana Kloss Południowa Afryka Delina Boshoff
Rodezja Colin Dowdeswell
5:7, 7:6, 6:2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]