Jack Waite
Wygląd
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 maja 1969 | |||||||||
Wzrost |
185 cm | |||||||||
Gra |
praworęczny | |||||||||
Status profesjonalny |
1993 | |||||||||
Zakończenie kariery |
2002 | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
410 (21 czerwca 1993) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
3 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
44 (8 września 1997) | |||||||||
Australian Open |
2R (1997–2001) | |||||||||
Roland Garros |
2R (2001) | |||||||||
Wimbledon |
2R (1997, 2000) | |||||||||
US Open |
3R (1997) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Jack Waite (ur. 1 maja 1969 w Madison) – amerykański tenisista.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Jako zawodowy tenisista Waite występował w latach 1993–2002.
Sukcesy odnosił głównie w grze podwójnej, w której odniósł 3 zwycięstwa rangi ATP World Tour oraz awansował do 8 finałów.
Waite zdobył również złoty medal igrzysk panamerykańskich w Mar del Plata w 1995 roku w konkurencji gry mieszanej, wspólnie z Shaun Stafford.
W rankingu gry pojedynczej Waite najwyżej był na 410. miejscu (21 czerwca 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 44. pozycji (8 września 1997).
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (3–8)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 2 października 1994 | Palermo | Ceglana | Tom Kempers | Neil Broad Greg Van Emburgh |
7:6, 6:4 |
Finalista | 1. | 8 października 1995 | Walencja | Ceglana | Tom Kempers | Tomás Carbonell Francisco Roig |
5:7, 3:6 |
Zwycięzca | 2. | 14 stycznia 1996 | Auckland | Twarda | Marcos Ondruska | Jonas Björkman Brett Steven |
walkower |
Finalista | 2. | 4 sierpnia 1996 | Amsterdam | Ceglana | Rikard Bergh | Donald Johnson Francisco Montana |
4:6, 6:3, 2:6 |
Zwycięzca | 3. | 6 października 1996 | Marbella | Ceglana | Andrew Kratzmann | Pablo Albano Lucas Arnold Ker |
6:7, 6:3, 6:4 |
Finalista | 3. | 15 czerwca 1997 | Bolonia | Ceglana | Dave Randall | Gustavo Kuerten Fernando Meligeni |
2:6, 5:7 |
Finalista | 4. | 26 sierpnia 1997 | Boston | Twarda | Dave Randall | Jacco Eltingh Paul Haarhuis |
4:6, 2:6 |
Finalista | 5. | 30 sierpnia 1998 | Boston | Twarda | Chris Haggard | Jacco Eltingh Paul Haarhuis |
3:6, 2:6 |
Finalista | 6. | 25 lipca 1999 | Stuttgart | Ceglana | Ałeksandar Kitinow | Jaime Oncins Daniel Orsanic |
2:6, 1:6 |
Finalista | 7. | 30 lipca 2000 | San Marino | Ceglana | Gastón Etlis | Tomáš Cibulec Leoš Friedl |
6:7(1), 5:7 |
Finalista | 8. | 12 listopada 2000 | Lyon | Dywanowa (hala) | Ivan Ljubičić | Paul Haarhuis Sandon Stolle |
1:6, 7:6(2), 6:7(7) |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-10-07] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-10-07] (ang.).