[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Guillaume Raoux

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Guillaume Raoux
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1970
Bagnols-sur-Cèze

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1989

Zakończenie kariery

2000

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

35 (8 czerwca 1998)

Australian Open

4R (1998)

Roland Garros

2R (1995, 1997, 1998)

Wimbledon

3R (1997)

US Open

2R (1991, 1996–1998)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

35 (5 sierpnia 1996)

Australian Open

2R (1995, 1996)

Roland Garros

QF (1989)

Wimbledon

QF (1996)

US Open

3R (1995, 1997)

Guillaume Raoux (ur. 14 lutego 1970 w Bagnols-sur-Cèze) – francuski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Startując w gronie juniorów Raoux osiągnął w 1988 roku finał Wimbledonu w grze pojedynczej chłopców, przegrywając spotkanie o tytuł z Nicolásem Pereirą. Sezon 1988 zakończył na pozycji 2. w klasyfikacji singlowej juniorów.

Jako zawodowy tenisista Francuz startował w latach 1989–2000.

W grze pojedynczej wygrał jeden turniej rangi ATP World Tour, w 1992 roku w Brisbane. Ponadto był trzykrotnym finalistą zawodów singlowych.

W grze podwójnej Raoux zwyciężył w czterech turniejach kategorii ATP World Tour i trzy razy był uczestnikiem finału.

W 1996 roku wystąpił w igrzyskach olimpijskich w Atlancie. W grze pojedynczej odpadł w I rundzie po porażce Byronem Blackiem reprezentującym Zimbabwe. Z gry podwójnej Raoux również został wyeliminowany w I rundzie, w której grał w parze z Arnaudem Boetschem. Francuski debel przegrał z Australijczykami Toddem Woodbridge i Markiem Woodforde, którzy ostatecznie zdobyli złoty medal.

Raoux reprezentował swój kraj w Pucharze Davisa w latach 1996–1999. Był w składzie zespołu, który w 1996 roku odniósł zwycięstwo w rywalizacji, po pokonaniu w finale 3:2 Szwecji.

W rankingu gry pojedynczej Raoux najwyżej był na 35. miejscu (8 czerwca 1998), a w klasyfikacji gry podwójnej na 35. pozycji (5 sierpnia 1996).

Finały w turniejach ATP World Tour

[edytuj | edytuj kod]
Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP World Tour World Championships
ATP Masters Series
ATP Championships Series
ATP World Series

Gra pojedyncza (1–4)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 10 listopada 1991 Birmingham Dywanowa (hala) Stany Zjednoczone Michael Chang 3:6, 2:6
Zwycięzca 1. 4 października 1992 Brisbane Twarda (hala) Dania Kenneth Carlsen 6:4, 7:6(10)
Finalista 2. 19 marca 1995 Petersburg Dywanowa (hala) Rosja Jewgienij Kafielnikow 2:6, 2:6
Finalista 3. 9 kwietnia 1995 Johannesburg Twarda Niemcy Martin Sinner 1:6, 4:6
Finalista 4. 22 czerwca 1997 Rosmalen Trawiasta Holandia Richard Krajicek 4:6, 6:7(7)

Gra podwójna (4–3)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 17 stycznia 1993 Dżakarta Twarda Włochy Diego Nargiso Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
7:6, 6:7, 6:3
Finalista 1. 18 września 1994 Bordeaux Twarda Włochy Diego Nargiso Francja Olivier Delaître
Francja Guy Forget
2:6, 6:2, 5:7
Finalista 2. 12 marca 1995 Kopenhaga Dywanowa (hala) Wielka Brytania Greg Rusedski Stany Zjednoczone Mark Keil
Szwecja Peter Nyborg
7:6, 4:6, 6:7
Zwycięzca 2. 9 kwietnia 1995 Johannesburg Twarda Francja Rodolphe Gilbert Niemcy Martin Sinner
Holandia Joost Winnink
6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca 3. 18 lutego 1996 Marsylia Twarda (hala) Francja Jean-Philippe Fleurian Południowa Afryka Marius Barnard
Szwecja Peter Nyborg
6:3, 6:2
Finalista 3. 20 października 1996 Tuluza Twarda (hala) Francja Olivier Delaître Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
3:6, 5:7
Zwycięzca 4. 21 czerwca 1998 's-Hertogenbosch Trawiasta Holandia Jan Siemerink Australia Joshua Eagle
Australia Andrew Florent
7:6(5), 6:2

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]