| dbo:abstract
|
- Iberové byli původní obyvatelé Pyrenejského poloostrova. Jsou pravděpodobně nazýváni podle řeky Iberu (dnešní Ebro). Zahrnují různé etnické skupiny a kultury, které se v mnoha ohledech od sebe lišily. Jednalo se o neindoevropské obyvatelstvo předřímské doby železné na poloostrově, které mělo styky s mykénskou civilizací a s Féničany. Po příchodu indoevropských Keltů mezi 9. a 7. stoletím př. n. l. došlo ke smíšení těchto dvou etnik a vzniku keltiberské kultury. Jejich hmotná kultura je datována podle nálezů mincí a keramiky importovaných z jiných oblastí Středomoří. V průběhu 3. století př. n. l. se dostali do područí Kartáginců, kteří však byli o století později během punských válek vytlačeni Římany. (cs)
- الإيبيريون (باللاتينية: Hibērī) هم مجموعة من الأشخاص الذين أطلقت عليهم مصادر إغريقية ورومانية (من بين مصادر أخرى، مثل هكتيوس الملطي وهيرودوت وسترابو وأفينيوس) هذا الاسم في السواحل الشرقية والجنوبية لشبه الجزيرة الإيبيرية، منذ القرن السادس قبل الميلاد على الأقل. تستخدم المصادر الرومانية مصطلح الهسبان للإشارة إلى الإيبيريين. كان لمصطلح الإيبيري، كما استخدمها المؤلفون القدامى، معنيان متميزان. أشار أحدهما، وهو الأكثر شمولًا، إلى جميع سكان شبه الجزيرة الإيبيرية دون مراعاة الاختلافات العرقية (ما قبل الهندو أوروبية، والكلت، والهندوأوربيون البدائيون). أما الآخر، ذو المعنى العرقي الأكثر تقييدًا، فيشير إلى السكان الذين يعيشون في السواحل الشرقية والجنوبية لشبه الجزيرة الإيبيرية، والتي استوعبت بحلول القرن السادس قبل الميلاد تأثيرات الفينيقيين والإغريق الثقافية. تحدثت هذه الحضارة ما قبل فترة الهندو أوروبية باللغة الإيبيرية من القرن السابع وحتى القرن الأول قبل الميلاد. من المحتمل وجود شعوب أخرى مرتبطة بالإيبريين مثل الفاسكونز، رغم أنها أكثر صلة بشعب الكويتاني منها بالإيبريين. أما بقية شبه الجزيرة، في المناطق الشمالية والوسطى والشمالية الغربية والغربية والجنوبية الغربية، فكانت مأهولة بمجموعات الكلت أو السلتيأيبيرون وربما قبل الكلتية واللوستيانية الكلتية الأوروبية البدائية والفيتنيون وشعب التوردانوس. نظرًا لمؤهلاتهم العسكرية، انتشر الجنود الإيبيريين في القرن الخامس قبل الميلاد بشكل متكرر في معارك في إيطاليا واليونان وخصوصًا في صقلية. (ar)
- Els ibers són un conjunt de pobles que les fonts clàssiques (Hecateu de Milet, Aviè, Heròdot, Estrabó, etc.) identifiquen a la costa oriental de la península Ibèrica amb aquest nom, almenys del segle vi aC ençà. Tot i que les fonts clàssiques no sempre coincideixen en els límits geogràfics precisos ni en l'enumeració de pobles concrets, sembla que la llengua és el criteri fonamental que els identificava com a ibers, atès que les inscripcions en llengua ibèrica apareixen, a grans trets, en el territori que les fonts clàssiques assignen als ibers: la zona costanera que va des del sud del Rosselló fins a l'Alacantí, que penetra a l'interior per la vall de l'Ebre, per la vall del Segura i per la vall alta del Guadalquivir. El concepte de cultura ibèrica no és un patró que es repeteix de manera uniforme en cadascun dels pobles identificats com a ibers, sinó la suma de les cultures individuals que sovint presenten trets similars, però que es diferencien clarament en d'altres i que, a vegades, comparteixen amb pobles no identificats com a ibers. Així, cal destacar l'ús de dos sistemes d'escriptura diferents al nord i al sud, l'ús exhaustiu de l'escriptura al nord enfront de l'ús residual al sud, l'absència d'escultura al nord que contrasta amb les manifestacions brillants del sud, l'ús de falcates al sud i d'espases cèltiques tipus La Tène al nord, grans tombes i monuments funeraris al sud, en contrast amb els petits túmuls i esteles inscrites del nord, decoració ceràmica geomètrica al nord i figurada al sud, etc. La variant íber, que se sent a voltes, és errònia. (ca)
- Die Iberer waren eine Volks- oder Stammesgruppe, die in ur- und frühgeschichtlicher Zeit die Iberische Halbinsel, zeitweise auch Gebiete außerhalb derselben, bewohnten. (de)
- Οι Ίβηρες (ισπανικά: íberos και iberos, καταλανικά: ibers) και σπανιότερα Ίβηροι ήταν αρχαίος παλαιοϊβηρικός λαός της Εποχής του Σιδήρου, που εντοπίζεται στην Ιβηρική χερσόνησο από τον 6ο π. Χ. αιώνα και μέχρι τον εκρωμαϊσμό του γύρω στον 1ο αιώνα π.Χ. Χωρικά ο ιβηρικός κόσμος τοποθετείται σε μια ευρεία περιοχή που εκτεινόταν από τις ατλαντικές ακτές της νότιας Πορτογαλίας και Ισπανίας (Ανδαλουσία) μέχρι τις μεσογειακές ακτές της Ιβηρικής χερσονήσου και της νότιας Γαλλίας, με απώτατο όριο τον Ροδανό. Άλλες θεωρίες ορίζουν την περιοχή της κοιλάδας του Γουαδαλκιβίρ ως μη ιβηρική, διατηρώντας τον χαρακτηρισμό «ιβηρικός» για την μεσογειακή ακτή της σημερινής Ισπανίας και Γαλλίας, από τη Μούρθια μέχρι το Ερώ. Οι διάφορες ιβηρικές φυλές έφτασαν στο απόγειο τους κατά τον 5ο και 4ο αι. π.Χ. και ανέπτυξαν ένα σημαντικό υλικό και πνευματικό πολιτισμό. Η κατάκτηση του μεγαλύτερου μέρους της χώρας τους από τους Καρχηδόνιους κατά τον 3ο αι. π.Χ. και η μετέπειτα διεξαγωγή του Β΄ Καρχηδονιακού Πολέμου στα εδάφη τους οδήγησε στην επιβολή της ρωμαϊκής εξουσίας και ξεκίνησε μια ισχυρότατη διαδικασία εκρωμαϊσμού των φυλών. Οι τοπικές δομές, η γλώσσα και η ταυτότητα των ιβήρων δεν κατάφεραν να επιβιώσουν. (el)
- La Iberoj estis grupo de triboj respektive popoloj, kiu jam dum antikvaj tempoj loĝis en Iberio, la sudokcidenta duoninsulo de Eŭropo, dum kelka tempo ankaŭ en regionoj ekster ĝi. La Iberoj jam setlis en Iberio, antaŭ ol la hindoeŭropanoj enmigris en Eŭropon. (eo)
- Iberiarra (latinez: Hibērī, grezierazko Ιβηρία hitzetik ekarria), erromatarren aurretik Iberiar penintsularen ekialdean eta Galiako hegoaldean kokatutako herria izan zen, erromatar eta greziar iturrien arabera (besteak beste, , Avieno, Herodoto eta Estrabon). Iberiar talde etnikoa, kultura eta entitate politikoa ez daude zehazki definiturik. Terminoa oso zabala da, eta haren barrenean Burdin Aroko zenbait herri sartzen dira, historian zehar iberiar identifikazioa jaso dutenak. Edonola ere, herri horiek ezaugarri komun batzuk zituzten, hala nola, K.a. VI. mendetik aurrera feniziarren eta greziarren eragina jaso izana. Haien artean honako tribu hauek zeuden (latinezko izenekin): , , Ausetani, , , , , , Ceretani, Contestani, Edetani, , , , Ilergetes, Indigetes, Lacetani, Laietani, Oretani, Sedetani, , Suessetani, eta Turdetani; nahiz eta haietako batzuen jatorri etniko edo linguistikoari buruz zalantzak egon. Aipatutako iturri klasiko horiek ez datoz bat iberiar herrien zerrenda eta kokapena zehazterakoan. (eu)
- The Iberians (Latin: Hibērī, from Greek: Ἴβηρες, Iberes) were an ancient people settled in the eastern and southern coasts of the Iberian peninsula, at least from the 6th century BC. They are described in Greek and Roman sources (among others, Hecataeus of Miletus, Avienius, Herodotus and Strabo). Roman sources also use the term Hispani to refer to the Iberians. The term Iberian, as used by the ancient authors, had two distinct meanings. One, more general, referred to all the populations of the Iberian peninsula without regard to ethnic differences (Pre-Indo-European, Celts and non-Celtic Indo-Europeans). The other, more restricted ethnic sense and the one dealt with in this article, refers to the people living in the eastern and southern coasts of the Iberian Peninsula, which by the 6th century BC had absorbed cultural influences from the Phoenicians and the Greeks. This pre-Indo-European cultural group spoke the Iberian language from the 7th to the 1st century BC. The rest of the peninsula, in the northern, central, and northwestern areas, was inhabited by Vascones, Celts or Celtiberians groups and the possibly Pre-Celtic or Proto-Celtic Indo-European Lusitanians, Vettones, and the Turdetani. Due to their military qualities, as of the 5th century BC Iberian soldiers were frequently deployed in battles in Italy, Greece and especially in Sicily. (en)
- Los iberos o íberos fue como llamaron los antiguos escritores griegos a la gente del levante y sur de la península ibérica para distinguirlos de los pueblos del interior, cuya cultura y costumbres eran diferentes. Fueron mencionados por Hecateo de Mileto, Heródoto, Estrabón, Avieno y Diodoro Siculo citándolos con estos nombres (al menos desde el siglo VI a. C.): elisices, sordones, ceretanos, airenosinos, andosinos, bergistanos, ausetanos, indigetes, castelanos, lacetanos, layetanos, cossetanos, ilergetas, iacetanos, suessetanos, sedetanos, ilercavones, edetanos, contestanos, oretanos, bastetanos y turdetanos. Geográficamente, Estrabón y Apiano denominaron Iberia al territorio de la península ibérica. (es)
- Orang Iberia (bahasa Latin: Hibērī, dari bahasa Yunani: Ίβηρες, Iberes) adalah sejumlah suku bangsa di pesisir timur dan selatan Semenanjung Iberia yang disebutkan oleh sumber-sumber Yunani dan Romawi Kuno (seperti Hekataios dari Miletos, , Herodotus dan Strabo). Orang Romawi juga menggunakan istilah "Hispani" untuk menyebut orang-orang Iberia. Peradaban ini sudah ada paling tidak dari abad ke-6 SM. Istilah "Iberia" yang digunakan oleh penulis-penulis kuno memiliki dua arti. Makna pertama yang lebih umum mengacu kepada semua penduduk di Semenanjung Iberia tanpa memandang perbedaan etnis, baik itu orang , Kelt atau orang-orang Indo-Eropa lainnya. Makna lain yang lebih sempit mengacu kepada orang-orang yang hidup di pesisir timur dan selatan Semenanjung Iberia yang telah dipengaruhi oleh budaya Fenisia dan Yunani. Kelompok budaya non-Indo-Eropa ini menuturkan bahasa Iberia dari abad ke-7 hingga abad ke-1 SM. Suku bangsa lain yang mungkin terkait dengan orang Iberia adalah orang , walaupun mereka lebih berhubungan dekat dengan orang Aquitani daripada orang-orang Iberia. Sementara itu, wilayah Semenanjung Iberia lainnya dihuni oleh orang-orang Kelt dan juga oleh orang-orang , dan yang diduga merupakan suku bangsa pra-Indo-Eropa. (in)
- Les limites supposées de l'expansion ibère à son maximum allongeraient le territoire de ce peuple depuis le Languedoc français (culture ibéro-languedocienne) jusqu'à l'Algarve portugais et le nord de la côte africaine. Les Ibères sont une population protohistorique de la péninsule Ibérique. Ils ont été appelés ainsi par les auteurs de l'Antiquité qui ont tenté, comme l'a fait Avienus, de rapprocher cet ethnonyme du nom d'un fleuve local important aujourd'hui appelé l'Èbre. Il semble qu'il faille les distinguer des peuples de l'intérieur qui avaient des cultures et des coutumes différentes. Toutefois, géographiquement, Strabon et Appien dénomment Ibérie le territoire de la péninsule ibérique. (fr)
- 이베리아족은 고대 그리스인과 로마인과 유사한 민족 중 하나로서 6세기 정도에 이베리아 반도의 동남부 해안가에 다수 분포했다. 기원전 에스파냐 원주민이 이베리아족이라고도 한다. (ko)
- Gli Iberi o Hispani erano un gruppo di popoli, imparentati linguisticamente tra loro, che abitavano la parte orientale e meridionale della penisola iberica durante il I millennio a.C. Tuttavia, da vari autori e da varie fonti emerge come in antichità, con il termine “Iberia”, si identificasse spesso l'area geografica del nord-ovest dell'Italia e del sud della Francia, quindi un territorio che si affacciava sul bacino nord-occidentale del Mediterraneo. Ad esempio, Eschilo (VI-V sec. a.C.), racconta che l'Eridano (l'attuale Po) “scorre nell'Iberia” e il Rodano (che nasce in Svizzera e sfocia nel sud della Francia) è un “fiume iberico”. (it)
- De Iberiërs waren jager-verzamelaars en vissers, die leefden op het Iberisch Schiereiland. Ze zijn waarschijnlijk een mengvolk van de plaatselijke oerbevolking en Noord-Afrikaanse immigranten. Van de 9e tot de 6e eeuw v.Chr. ontstond in Oost-Spanje een . Deze bestond naast het koninkrijk Tartessos dat geheel Zuid-Spanje omvatte. In de 8e eeuw v.Chr. verving het dat van Tartessos.Vanaf de 9e eeuw v.Chr. dringen Keltische volksstammen Noord-, West- en Centraal-Spanje binnen. Vanaf die tijd vond er een geleidelijke vermenging plaats van Kelten en Iberiërs tot Keltiberiërs. Deze vermenging vond veel minder plaats met de oorspronkelijke bewoners van de noordelijke berggebieden, de Basken, de Cantabriërs en de Asturiërs. Het Museo Ibéro, dat sinds 2017 te Jaén dicht bij het treinstation van die stad staat, bezit een belangrijke collectie archeologische voorwerpen die op de Iberiërs betrekking hebben. (nl)
- イベリア人（スペイン語:Iberos）は、先史、古代からイベリア半島に住んでいた人々を指す、古代ギリシャ・古代ローマの文献に現れた名称。 イベリア人という名称を、古代の記述家たちは2通りに用いた。一つは最も一般的な、イベリア半島に住む人々の総称としてである。もう一つはさらに民族学的に制限された、紀元前6世紀に既にフェニキアやギリシャからの文化的影響を受けていた半島の南岸および東岸に住む人々の名称としてである。 イベリア人は文化、民族集団、または国としての定義が不明瞭である。この名称は、半島に暮らす、ローマ以前の鉄器時代文明に属する住民を総称した、総括的な言葉である。 (ja)
- Ibererna var ett av den Iberiska halvöns tidiga och numera utdöda folk. Då ibererna första gången omtalas i skriftliga dokument på 600–500 f. Kr. bodde de på södra och östra delarna av Iberiska halvön. De västra och mellersta delarna av halvön beboddes då av ligurerna, vilka vid denna tid förde en kamp mot de då inträngande kelterna. Under de följande århundraden verkar ibererna ha spridit sig över hela iberiska halvön under de att de blandade sig med de inträngande kelterna och nådde slutligen fram till Garonne och Rhône omkring 250–200 f. Kr. I södra Frankrike syns de ha trängts undan av kelterna. Ibererna förlorade efter romarnas erövring sin egenart. Deras kultur sönderföll i ett flertal stammar av vilka turdettaner, ilergeter och lusitaner är de mest kända. Det finns olika teorier om iberernas ursprung:
* Några menar att de var en del av ursprungsbefolkningen i Europa.
* Andra menar att de ursprungligen kom från Nordafrika.
* Ytterligare andra menar att de härstammar från Kaukasus. Senare blandades ibererna med invandrade kelter och bildade keltibererna. (sv)
- Os Iberos ou Ibéricos eram um povo que habitou as regiões sul e leste da Península Ibérica na Antiguidade. A respeito da sua origem, existem três teorias: Segundo uma teoria, os Iberos são os habitantes originais da Europa Ocidental e os criadores da grande cultura megalítica que teve início em Portugal. Segundo outra teoria, os Iberos são de origem Ibéria caucasiana e construíram ópidos muito semelhantes às mesmas construções encontradas na Escócia. A forma de tecer e colorir cobertas de lã grossa era a mesma em regiões do Cáucaso, no sul de Portugal (Alentejo) e na Escócia, no fim do VI milénio a.C., tendo-se espalhado pela Península Ibérica, França, Grã-Bretanha, Irlanda e Dinamarca, até meados do II milénio a.C. Esta teoria apoia-se em evidências arqueológicas, genéticas e linguísticas. Caso esta teoria seja verídica, os Iberos foram o mesmo povo dominado pelos Celtas no I milénio a.C., na Irlanda, Grã-Bretanha e França. Quando as primeiras migrações celtas chegaram ao ocidente europeu, os iberos já estavam estabelecidos há alguns milénios, principalmente no leste da Península Ibérica, uma região onde eles lutaram ferozmente contra a dominação romana. Migração e nomadismo eram muito comuns naqueles tempos. Contra os romanos a aliança entre Iberos e Celtas tornou-se mais forte. A própria Enciclopédia Britânica define os ingleses como descendentes dos Iberos e dos Celtas. Contudo, estes eram povos culturalmente diferentes, embora a raça fosse a mesma. Por outro lado, uma terceira teoria sugere que eles são originários do Norte da África, a região da qual provavelmente emigraram no século VI a.C. para a Península Ibérica (à qual deram o nome), onde ocuparam uma faixa de terra entre Andaluzia e Languedoc (França). Foram parceiros comerciais dos Fenícios, os quais fundaram (dentro do território dos Iberos) várias colónias comerciais, tais como Cádis, Eivíssia e Empúrias. Foram assimilados pelos Celtas no século I a.C., formando o povo conhecido como Celtiberos. As ondas de emigração de povos Célticos - que desde o século VIII até ao século VI a.C. entraram em massa no noroeste e centro da atual Espanha - também entraram em Portugal e Galiza, mas deixaram intactos os povos indígenas da Idade do Bronze Ibérica no sul e leste da Península. Geógrafos gregos deram o nome de Ibéria (provavelmente derivado do rio Ebro [Iberus]) a todas as tribos instaladas na costa sudeste, mas, no tempo do historiador grego Heródoto (500 a.C.), este era aplicado a todos os povos entre os rios Ebro e Tinto Huelva, que provavelmente estavam linguisticamente vinculados e cuja cultura era distinta dos povos do norte e do oeste. No entanto, havia áreas intermédias entre os povos Célticos e Iberos, tais como as tribos Celtiberas do noroeste da Meseta Central e na Catalunha e no Aragão. Das tribos iberas mencionadas pelos autores clássicos, os Bastetanos eram territorialmente os mais importantes e ocupavam a região de Almeria e as zonas montanhosas da região de Granada. As tribos a oeste dos Bastetanos eram normalmente agrupadas como "Tartessos", um nome derivado de que os gregos davam à região. Os Turdetanos do vale do rio Guadalquivir eram os mais poderosos deste grupo. Em relação à sua cultura, as tribos do noroeste e da costa valenciana eram muito influenciadas pelas colónias gregas de Emporium (a moderna Ampúrias) e, na região de Alicante, a influência provinha das colónias fenícias de Malaca (Málaga), Sexi (Almuñécar) e Abdera (Adra), que depois passaram para os cartagineses. Na costa leste, as tribos Iberas parecem ter estado agrupadas em cidades-estado independentes. No sul surgiram monarquias, e o tesouro de El Carambolo - perto de Sevilha - parece ter estado na origem da lenda de Tartessos. Em santuários religiosos encontraram-se estatuetas de bronze e terracota, especialmente nas regiões montanhosas. Há uma grande variedade de cerâmica de diversos estilos ibéricos. Já foi encontrada cerâmica ibérica no sul da França, Sardenha, Sicília e África; e eram frequentes as importações gregas, tais como a esplêndida Dama de Elche, um busto com características demonstrativas da forte influência clássica grega. A economia ibérica detinha uma agricultura rica, exploração mineira intensa e metalurgia desenvolvida. A língua ibérica era uma língua não indo-europeia, que continuou a ser falada durante a ocupação romana. Ao longo da costa leste, utilizava-se uma escrita ibérica, um sistema de vinte e oito sílabas e caráteres alfabéticos, alguns derivados dos sistemas fenício e grego, mas de origem desconhecida. Ainda sobrevivem muitas inscrições desta escrita, mas poucas palavras são compreendidas, exceto alguns nomes de locais e cidades do século III que foram encontrados em moedas. Os Iberos conservaram a sua escrita durante a conquista romana, quando se começou a utilizar o alfabeto latino. Ainda que inicialmente se pensasse que a língua basca era descendente da ibera, hoje em dia sabe-se que estas eram línguas separadas. (pt)
- Iberowie (łac. Hibērī, stgr. Ἴβηρες) − lud nieznanego pochodzenia, prawdopodobnie berberskiego i w starożytności zasiedlający wschodnie wybrzeże Półwyspu Iberyjskiego. W połowie V wieku p.n.e. zmieszali się z Celtami, przybyłymi z terenów dzisiejszej Francji przez przełęcze w Pirenejach. W wyniku tego powstał lud Celtyberów. (pl)
- Ибе́ры — народ, живший на территории современной Испании, примерно с I-го тысячелетия до нашей эры. (ru)
- Ібе́ри, ібері́йці — давні племена, які населяли спочатку територію Східної і Південної Іспанії (принаймні з ІІ тис. до н. е.), а згодом розселилися на значній частині Піренейського півострова. У V — ІІІ століттях до н. е. ібери були завойовані карфагенянами, в ІІІ — ІІ століттях до н. е. — римлянами. В ІІ столітті до н. е. — І столітті н. е. ібери поступово романізувалися. До артефактів матеріальної культури іберів відносять численні фігури (переважно жіночі), висічені з каменю, які мають особливий художній стиль (іберійський), і здебільшого датовані IV — ІІІ століттями до н. е. Найвідоміше іберійське різьблення — Дама з Ельча. (uk)
- 伊比利亚人（拉丁語：Hibērii，源自希臘語：Ιβηρία）这个概念，在语言学和地理学上有着不同的含义。 在语言学，特别是历史比较语言学当中，伊比利亚人指的是那些以为母语的民族。早在公元前4000年前后，在印欧人到来之前，操伊比利亚语的众多部落就已经进入了西南欧的伊比利亚半岛，后来随着印欧人（主要是凱尔特人和拉丁人)的侵入，这些伊比利亚人逐渐被排挤和同化，至今只有生活在比利牛斯山脉一带的巴斯克人仍然保留着与古代相似的语言。因此，从语言学的角度来看，巴斯克人是现今唯一的属于「伊比利亚人」这个范畴的民族。 包括巴斯克语，以及很多已经消亡了的古代语言在内的（或），是一种不同于当今盛行于欧洲的印欧语系的独立语系，其起源的演化，以及说这类语言的各个民族的发展史，至今仍然有待于专业人士进行研究探讨。 地理学意义上的伊比利亚人，泛指生活在当今伊比利亚半岛上的所有常住民族，特别是其中的两大主体民族：西班牙人和葡萄牙人。这两个民族的语言都属于印欧语系義大利语族，他们可以被看作是以古凱爾特人和早期伊比利亚原住民的后裔为主体，结合了大量罗马人以及少量日尔曼人成分而形成的民族。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Die Iberer waren eine Volks- oder Stammesgruppe, die in ur- und frühgeschichtlicher Zeit die Iberische Halbinsel, zeitweise auch Gebiete außerhalb derselben, bewohnten. (de)
- La Iberoj estis grupo de triboj respektive popoloj, kiu jam dum antikvaj tempoj loĝis en Iberio, la sudokcidenta duoninsulo de Eŭropo, dum kelka tempo ankaŭ en regionoj ekster ĝi. La Iberoj jam setlis en Iberio, antaŭ ol la hindoeŭropanoj enmigris en Eŭropon. (eo)
- 이베리아족은 고대 그리스인과 로마인과 유사한 민족 중 하나로서 6세기 정도에 이베리아 반도의 동남부 해안가에 다수 분포했다. 기원전 에스파냐 원주민이 이베리아족이라고도 한다. (ko)
- イベリア人（スペイン語:Iberos）は、先史、古代からイベリア半島に住んでいた人々を指す、古代ギリシャ・古代ローマの文献に現れた名称。 イベリア人という名称を、古代の記述家たちは2通りに用いた。一つは最も一般的な、イベリア半島に住む人々の総称としてである。もう一つはさらに民族学的に制限された、紀元前6世紀に既にフェニキアやギリシャからの文化的影響を受けていた半島の南岸および東岸に住む人々の名称としてである。 イベリア人は文化、民族集団、または国としての定義が不明瞭である。この名称は、半島に暮らす、ローマ以前の鉄器時代文明に属する住民を総称した、総括的な言葉である。 (ja)
- Iberowie (łac. Hibērī, stgr. Ἴβηρες) − lud nieznanego pochodzenia, prawdopodobnie berberskiego i w starożytności zasiedlający wschodnie wybrzeże Półwyspu Iberyjskiego. W połowie V wieku p.n.e. zmieszali się z Celtami, przybyłymi z terenów dzisiejszej Francji przez przełęcze w Pirenejach. W wyniku tego powstał lud Celtyberów. (pl)
- Ибе́ры — народ, живший на территории современной Испании, примерно с I-го тысячелетия до нашей эры. (ru)
- 伊比利亚人（拉丁語：Hibērii，源自希臘語：Ιβηρία）这个概念，在语言学和地理学上有着不同的含义。 在语言学，特别是历史比较语言学当中，伊比利亚人指的是那些以为母语的民族。早在公元前4000年前后，在印欧人到来之前，操伊比利亚语的众多部落就已经进入了西南欧的伊比利亚半岛，后来随着印欧人（主要是凱尔特人和拉丁人)的侵入，这些伊比利亚人逐渐被排挤和同化，至今只有生活在比利牛斯山脉一带的巴斯克人仍然保留着与古代相似的语言。因此，从语言学的角度来看，巴斯克人是现今唯一的属于「伊比利亚人」这个范畴的民族。 包括巴斯克语，以及很多已经消亡了的古代语言在内的（或），是一种不同于当今盛行于欧洲的印欧语系的独立语系，其起源的演化，以及说这类语言的各个民族的发展史，至今仍然有待于专业人士进行研究探讨。 地理学意义上的伊比利亚人，泛指生活在当今伊比利亚半岛上的所有常住民族，特别是其中的两大主体民族：西班牙人和葡萄牙人。这两个民族的语言都属于印欧语系義大利语族，他们可以被看作是以古凱爾特人和早期伊比利亚原住民的后裔为主体，结合了大量罗马人以及少量日尔曼人成分而形成的民族。 (zh)
- الإيبيريون (باللاتينية: Hibērī) هم مجموعة من الأشخاص الذين أطلقت عليهم مصادر إغريقية ورومانية (من بين مصادر أخرى، مثل هكتيوس الملطي وهيرودوت وسترابو وأفينيوس) هذا الاسم في السواحل الشرقية والجنوبية لشبه الجزيرة الإيبيرية، منذ القرن السادس قبل الميلاد على الأقل. تستخدم المصادر الرومانية مصطلح الهسبان للإشارة إلى الإيبيريين. نظرًا لمؤهلاتهم العسكرية، انتشر الجنود الإيبيريين في القرن الخامس قبل الميلاد بشكل متكرر في معارك في إيطاليا واليونان وخصوصًا في صقلية. (ar)
- Els ibers són un conjunt de pobles que les fonts clàssiques (Hecateu de Milet, Aviè, Heròdot, Estrabó, etc.) identifiquen a la costa oriental de la península Ibèrica amb aquest nom, almenys del segle vi aC ençà. Tot i que les fonts clàssiques no sempre coincideixen en els límits geogràfics precisos ni en l'enumeració de pobles concrets, sembla que la llengua és el criteri fonamental que els identificava com a ibers, atès que les inscripcions en llengua ibèrica apareixen, a grans trets, en el territori que les fonts clàssiques assignen als ibers: la zona costanera que va des del sud del Rosselló fins a l'Alacantí, que penetra a l'interior per la vall de l'Ebre, per la vall del Segura i per la vall alta del Guadalquivir. (ca)
- Iberové byli původní obyvatelé Pyrenejského poloostrova. Jsou pravděpodobně nazýváni podle řeky Iberu (dnešní Ebro). Zahrnují různé etnické skupiny a kultury, které se v mnoha ohledech od sebe lišily. Jednalo se o neindoevropské obyvatelstvo předřímské doby železné na poloostrově, které mělo styky s mykénskou civilizací a s Féničany. Po příchodu indoevropských Keltů mezi 9. a 7. stoletím př. n. l. došlo ke smíšení těchto dvou etnik a vzniku keltiberské kultury. Jejich hmotná kultura je datována podle nálezů mincí a keramiky importovaných z jiných oblastí Středomoří. (cs)
- Οι Ίβηρες (ισπανικά: íberos και iberos, καταλανικά: ibers) και σπανιότερα Ίβηροι ήταν αρχαίος παλαιοϊβηρικός λαός της Εποχής του Σιδήρου, που εντοπίζεται στην Ιβηρική χερσόνησο από τον 6ο π. Χ. αιώνα και μέχρι τον εκρωμαϊσμό του γύρω στον 1ο αιώνα π.Χ. Χωρικά ο ιβηρικός κόσμος τοποθετείται σε μια ευρεία περιοχή που εκτεινόταν από τις ατλαντικές ακτές της νότιας Πορτογαλίας και Ισπανίας (Ανδαλουσία) μέχρι τις μεσογειακές ακτές της Ιβηρικής χερσονήσου και της νότιας Γαλλίας, με απώτατο όριο τον Ροδανό. Άλλες θεωρίες ορίζουν την περιοχή της κοιλάδας του Γουαδαλκιβίρ ως μη ιβηρική, διατηρώντας τον χαρακτηρισμό «ιβηρικός» για την μεσογειακή ακτή της σημερινής Ισπανίας και Γαλλίας, από τη Μούρθια μέχρι το Ερώ. (el)
- The Iberians (Latin: Hibērī, from Greek: Ἴβηρες, Iberes) were an ancient people settled in the eastern and southern coasts of the Iberian peninsula, at least from the 6th century BC. They are described in Greek and Roman sources (among others, Hecataeus of Miletus, Avienius, Herodotus and Strabo). Roman sources also use the term Hispani to refer to the Iberians. Due to their military qualities, as of the 5th century BC Iberian soldiers were frequently deployed in battles in Italy, Greece and especially in Sicily. (en)
- Iberiarra (latinez: Hibērī, grezierazko Ιβηρία hitzetik ekarria), erromatarren aurretik Iberiar penintsularen ekialdean eta Galiako hegoaldean kokatutako herria izan zen, erromatar eta greziar iturrien arabera (besteak beste, , Avieno, Herodoto eta Estrabon). Iberiar talde etnikoa, kultura eta entitate politikoa ez daude zehazki definiturik. Terminoa oso zabala da, eta haren barrenean Burdin Aroko zenbait herri sartzen dira, historian zehar iberiar identifikazioa jaso dutenak. Edonola ere, herri horiek ezaugarri komun batzuk zituzten, hala nola, K.a. VI. mendetik aurrera feniziarren eta greziarren eragina jaso izana. (eu)
- Los iberos o íberos fue como llamaron los antiguos escritores griegos a la gente del levante y sur de la península ibérica para distinguirlos de los pueblos del interior, cuya cultura y costumbres eran diferentes. Fueron mencionados por Hecateo de Mileto, Heródoto, Estrabón, Avieno y Diodoro Siculo citándolos con estos nombres (al menos desde el siglo VI a. C.): elisices, sordones, ceretanos, airenosinos, andosinos, bergistanos, ausetanos, indigetes, castelanos, lacetanos, layetanos, cossetanos, ilergetas, iacetanos, suessetanos, sedetanos, ilercavones, edetanos, contestanos, oretanos, bastetanos y turdetanos. (es)
- Les limites supposées de l'expansion ibère à son maximum allongeraient le territoire de ce peuple depuis le Languedoc français (culture ibéro-languedocienne) jusqu'à l'Algarve portugais et le nord de la côte africaine. (fr)
- Orang Iberia (bahasa Latin: Hibērī, dari bahasa Yunani: Ίβηρες, Iberes) adalah sejumlah suku bangsa di pesisir timur dan selatan Semenanjung Iberia yang disebutkan oleh sumber-sumber Yunani dan Romawi Kuno (seperti Hekataios dari Miletos, , Herodotus dan Strabo). Orang Romawi juga menggunakan istilah "Hispani" untuk menyebut orang-orang Iberia. Peradaban ini sudah ada paling tidak dari abad ke-6 SM. (in)
- Gli Iberi o Hispani erano un gruppo di popoli, imparentati linguisticamente tra loro, che abitavano la parte orientale e meridionale della penisola iberica durante il I millennio a.C. Tuttavia, da vari autori e da varie fonti emerge come in antichità, con il termine “Iberia”, si identificasse spesso l'area geografica del nord-ovest dell'Italia e del sud della Francia, quindi un territorio che si affacciava sul bacino nord-occidentale del Mediterraneo. (it)
- De Iberiërs waren jager-verzamelaars en vissers, die leefden op het Iberisch Schiereiland. Ze zijn waarschijnlijk een mengvolk van de plaatselijke oerbevolking en Noord-Afrikaanse immigranten. Van de 9e tot de 6e eeuw v.Chr. ontstond in Oost-Spanje een . Deze bestond naast het koninkrijk Tartessos dat geheel Zuid-Spanje omvatte. In de 8e eeuw v.Chr. verving het dat van Tartessos.Vanaf de 9e eeuw v.Chr. dringen Keltische volksstammen Noord-, West- en Centraal-Spanje binnen. Vanaf die tijd vond er een geleidelijke vermenging plaats van Kelten en Iberiërs tot Keltiberiërs. Deze vermenging vond veel minder plaats met de oorspronkelijke bewoners van de noordelijke berggebieden, de Basken, de Cantabriërs en de Asturiërs. (nl)
- Os Iberos ou Ibéricos eram um povo que habitou as regiões sul e leste da Península Ibérica na Antiguidade. A respeito da sua origem, existem três teorias: Segundo uma teoria, os Iberos são os habitantes originais da Europa Ocidental e os criadores da grande cultura megalítica que teve início em Portugal. Segundo outra teoria, os Iberos são de origem Ibéria caucasiana e construíram ópidos muito semelhantes às mesmas construções encontradas na Escócia. A forma de tecer e colorir cobertas de lã grossa era a mesma em regiões do Cáucaso, no sul de Portugal (Alentejo) e na Escócia, no fim do VI milénio a.C., tendo-se espalhado pela Península Ibérica, França, Grã-Bretanha, Irlanda e Dinamarca, até meados do II milénio a.C. Esta teoria apoia-se em evidências arqueológicas, genéticas e linguísticas (pt)
- Ibererna var ett av den Iberiska halvöns tidiga och numera utdöda folk. Då ibererna första gången omtalas i skriftliga dokument på 600–500 f. Kr. bodde de på södra och östra delarna av Iberiska halvön. De västra och mellersta delarna av halvön beboddes då av ligurerna, vilka vid denna tid förde en kamp mot de då inträngande kelterna. Det finns olika teorier om iberernas ursprung:
* Några menar att de var en del av ursprungsbefolkningen i Europa.
* Andra menar att de ursprungligen kom från Nordafrika.
* Ytterligare andra menar att de härstammar från Kaukasus. (sv)
- Ібе́ри, ібері́йці — давні племена, які населяли спочатку територію Східної і Південної Іспанії (принаймні з ІІ тис. до н. е.), а згодом розселилися на значній частині Піренейського півострова. У V — ІІІ століттях до н. е. ібери були завойовані карфагенянами, в ІІІ — ІІ століттях до н. е. — римлянами. В ІІ столітті до н. е. — І столітті н. е. ібери поступово романізувалися. (uk)
|
