Alessandro Pirzio Biroli
Alessandro Pirzio Biroli
| |
| |
guverner Crne Gore
| |
| Na dužnosti 23. jul 1941. – 13. jul 1943. | |
| Monarh | Viktor Emanuel III |
|---|---|
| Predsjednik vlade | Benito Mussolini |
| Prethodnik | n/a |
| Nasljednik | Curio Barbasetti |
guverner Amhare
| |
| Na dužnosti 1. jun 1936. – 15. decembar 1937. | |
| Nasljednik | Ottorino Mezzetti |
| Rođen/a | 23. 7. 1877. Bologna |
| Umro/la | 20. 5. 1962. (dob: 84) Rim |
| Politička stranka | Nacionalna fašistička partija |
Alessandro Pirzio Biroli (23. jul 1877 - 20. maj 1962) je bio italijanski vojskovođa i fašistički političar, poznat kao guverner okupirane Crne Gore u drugom svetskom ratu.
Poticao je iz porodice istraživača i avanturista, a u mladosti se bavio mačevanjem, te osvojio srebrnu medalju na Olimpijskim igrama u Londonu 1908.
Za vrijeme prvog svjetskog rata godine 1918. postao je komandant 8. puka bersaljera. 1927. je služio kao šef italijanske vojne misije u Ekvadoru a godine 1928. inspektor tzv. Brze divizije. Godine 1933. je postao komandant divizije Trieste. Za vrijeme abisinijskog rata 1933. je komandirao Eritrejskim korpusom. Nakon uspješnog završetka rata je neko vrijeme služio kao guverner Amhare, tada pripojene Italijanskoj Istočnoj Africi.
Godine 1941. je komandirao 9. armijom i na tom mjestu je od 1941. do 1943. služio kao guverner Crne Gore i Albanije. Nakon izbijanja ustanka u Crnoj Gori 1941. Biroli je naredio represalije nad cjelokupnim stanovništvom:
Uništiti žarišta ustanka kako u odnosu na pojedince tako — ukoliko je potrebno — i u odnosu na naseljena mjesta. Uzeti taoce iz naselja u oblasti gdje se razvijaju operacije i često ih mijenjati, tako da cijelo stanovništvo bude izloženo opasnostima eventualnih represalija.[1]
– General Armije Pirzio Biroli (15. jula 1941.)
Na mjestu guvernera Crne Gore i Albanije je u januaru 1942. izdao proglas kojim prijeti strijeljanjem 50 talaca za svakog ubijenog i 10 talaca za svakog ranjenog italijanskog vojnika.[2] Jedan od najaktivnijih saradnika u okupiranoj Crnoj Gori bio mu je četnički vojvoda Pavle Đurišić, koji je u čast njegovog dolaska na položaj guvernera održao udvorički govor, nazivajući ga "velikim prijateljem srpskog naroda", koji će zavesti "red i mir u Crnoj Gori".[3]
Marta 1943. godine kada je nemačko i italijansko rukovodstvo u Rimu u vreme četvrte ofanzive dogovaralo razoružanje četnika, Pircio Biroli je bio protiv toga, jemčeći njihovu lojalnost "do smrti":
Vittorio Ambrosio: Koje su nacionalističke formacije u Crnoj Gori? Pirzio Biroli: Postoje tri „odreda“ pod komandom Đurišića, Stanišića i Popovića. Izjavili su da će nas slediti do smrti i da se nijedno političko pitanje neće pokrenuti pre svršetka rata.[4]
– ZABELEŠKA VRHOVNE KOMANDE O RAZGOVORU NAČELNIKA GLAVNOG GENERALŠTABA SA GENERALIMA BIROLIJEM I ROBOTIJEM NA DAN 3. MARTA 1943. U RIMU
Pircio Biroli je pokušao da objasni nadležnima da je četnički vođa Draža Mihailović, koji se tada nalazio pod njegovom nadležnošću u Crnoj Gori, lojalan silama Osovine:
Mihailović se ne pokorava Londonu. Greška je ako se to misli.[4]
Na kraju, njemu je ipak naloženo da se povinuje naredbama italijanske Vrhovne komande i dostavi operativne podatke o lokaciji Draže Mihailovića nemačkom generalu Leru.[4]
- ↑ http://znaci.org/zb/4_3_4_2.pdf NAREĐENJE ALESANDRA PIRCIJA BIROLIJA OD 15. JULA 1941. GOD. ZA PREDUZIMANJE HITNIH MJERA NA TERITORIJI CRNE GORE RADI UGUŠIVANJA NARODNOG USTANKA
- ↑ Davide Conti, L'occupazione italiana dei Balcani. Crimini di guerra e mito della «brava gente» (1940-1943), Odradek, Roma 2008, pag. 129
- ↑ Miodrag Zečević: DOKUMENTA SA SUĐENjA DRAŽI MIHAILOVIĆU, Beograd 2001: Saslušanje optuženih
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Zbornik NOR 13/3, dok. 39.
- Saradnja četnika sa snagama Osovine u Drugom svetskom ratu
- Italijanske jedinice u Jugoslaviji u Drugom svetskom ratu
