2S40 Floks
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Uraltransmash |
| Typ pojazdu |
samobieżny armatomoździerz |
| Trakcja |
kołowa |
| Załoga |
4 osoby |
| Historia | |
| Prototypy |
2016 |
| Produkcja |
2022 - do chwili obecnej |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
YaMZ-652 diesel, 440 KM |
| Długość |
~8 m |
| Szerokość |
2.5 m |
| Wysokość |
~3 m |
| Masa |
ok. 13 ton |
| Osiągi | |
| Prędkość |
85 km/h |
| Zasięg pojazdu |
ok. 1000 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
1.75 m |
| Rowy (szer.) |
ok. 1.2 m |
| Ściany (wys.) |
ok. 0.6 m |
| Kąt podjazdu |
60% |
| Przechył boczny |
40% |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x moździerz kalibru 120 mm 2A80 | |
| Użytkownicy | |
 Rosja
| |
2S40 Floks (ros. 2С40 Флокс, pol. floks) – rosyjski samobieżny moździerz kalibru 120 mm zaprojektowany przez Centralny Instytut Badawczy „Buriewiestnik” z Niżnego Nowogrodu i produkowany przez zakłady Uraltransmash z Omska. Konstrukcja została po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowana podczas międzynarodowego forum technicznego w Moskwie w 2016 roku[1].
Floks powstał w ramach projektu badawczo-rozwojowego Sketch zakładającego powstanie nowych systemów artyleryjskich różnego przeznaczenia (wraz z między innymi 2S39 Magnolia i 2S43 Małwa). Prace nad nim rozpoczęły się w 2015 roku i pierwotnie wykorzystywały moździerz montowany w 2S9 Nona. Konstrukcja łączy w sobie cechy moździerza i działa samobieżnego pozwalając na rażenie celów zarówno tradycyjnymi granatami, jak i amunicją kumulacyjną[2]. W 2022 roku zakończyła się faza testów i pojazdy zostały skierowane do produkcji dla Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej[3].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Floks wykorzystuje podwozie kołowe ciężarówki Ural-63704-0010 w układzie 6x6 wyposażonej w silnik wysokoprężny YaMZ-652 o mocy 440 KM. Posiada opancerzoną kabinę chroniącą załogę przed bronią małokalibrową oraz odłamkami, ponadto podłoga pojazdu jest w stanie wytrzymać eksplozję ładunku o sile dwóch kilogramów trotylu. Na wyposażeniu znajduje się także system ochrony przed skutkami działania broni masowego rażenia[4]. Załogę stanowią cztery osoby: dowódca, kierowca oraz dwóch operatorów uzbrojenia[1].
Pojazd jest uzbrojony w armatomoździerz 2A80 kalibru 120 mm wyposażony w system kierowania ogniem. Nie jest on w żaden sposób osłonięty z zewnątrz. Może strzelać zarówno standardowymi granatami moździerzowymi, jak również wykorzystywać amunicję precyzyjną Kitołow-2M do zwalczania celów opancerzonych. Zasięg zależy od stosowanej amunicji i wynosi średnio między 10 a 13 kilometrów przy szybkostrzelności wynoszącej 10 strzałów na minutę[4]. Na uzbrojeniu pojazdu znajduje się również karabin maszynowy Kord osadzony w zdalnie sterowanym module na dachu kabiny oraz wyrzutnie granatów zakłócających PU-07[5].
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Phlox Floks 120mm wheeled self-propelled howitzer / mortar carrier. Army Recognition. [dostęp 2022-11-11]. (ang.).
- ↑ 2S40 Phlox / Flox / Floks - 120-mm self-propelled artillery. Global Security. [dostęp 2022-11-11]. (ang.).
- ↑ Adam Świerkowski: Armia 2022: Rusza produkcja artyleryjskich Floksów i Magnolii. Defence 24, 2022-08-24. [dostęp 2022-11-11]. (pol.).
- ↑ a b 2S40 Floks. Military Today. [dostęp 2022-11-13]. (ang.).
- ↑ Kły rosyjskiego desantu [ANALIZA]. Defence 24, 2022-03-02. [dostęp 2022-11-13]. (pol.).
- ↑ Mateusz Zielonka: Rosja pokazuje ciężką artylerię dla desantu. Defence 24, 2021-06-12. [dostęp 2022-11-11]. (pol.).
| Czołgi | |
|---|---|
| Działa samobieżne i moździerze | |
| Pojazdy przeciwlotnicze | |
| Samobieżne wyrzutnie rakietowe | |
| Transportery opancerzone | |
| Bojowe wozy piechoty | |
| Pojazdy rozpoznawcze | |
| Samochody ciężarowe | |
| Inne pojazdy | |
| Pociągi pancerne | |
| Konstrukcje doświadczalne i prototypowe | |
| Pojazdy bezzałogowe |
