Revoltas de Palestina de 1929

Os Disturbios Palestinos de 1929 (tamén coñecidos como a Sublevación do Muro das Lamentacións ou Sublevación de Buraq) fan referencia á serie de manifestacións e disturbios que aconteceron a finais de agosto de 1929 cando unha prolongada disputa entre musulmáns e xudeus polo acceso ao Muro das Lamentacións en Xerusalén desembocou en actos violentos. Durante a semana dos disturbios, 116 árabes e 113 xudeus foron asasinados e 339 resultaron feridos.

O Mufti ordenou abrir o extremo sur da rúa que cruzaba o Muro. A antiga rúa sen saída converteuse nun paso que ía desde o Monte do Templo ata dentro da área de oración do Muro. Os mulas pasaban por esa rúa estreita, a miúdo tirando excrementos. Isto, xunto con outros proxectos de construción na zona, e o acceso restrinxido ao Muro, provocou a protesta dos xudeus ante os británicos, que permaneceron indiferentes.

O 14 de agosto de 1929, logo dos ataques a xudeus que rezaban no Muro, 6000 xudeus^[1] manifestáronse en Tel Aviv gritando "O Muro é noso". Ao día seguinte, 300 mozos izaron a bandeira e cantaron o himno sionista fronte ao Muro. Un día despois, o 16 de agosto, unha multitude de 2000 musulmáns baixou ao Muro das Lamentacións esnaquizando obxectos litúrxicos, queimando libros de oración e notas de súplica. A revolta estendeuse cara a zona comercial xudía e provocou poucos días máis tarde a infame Matanza de Hebron.^[2]