Cykata
Cykata – kandyzowane skórki owocowe, najczęściej z cytrusów, wykorzystywane do wyrobów cukierniczych.
Słowo to pochodzi najprawdopodobniej z języka włoskiego, według niektórych źródeł od succada (wł. succo – sok)[1], ale przypuszcza się, że należy je jednak wiązać z włoskim zuccata (wł. zucca – dynia)[2][3]. Początkowo nazwą cykata określano przede wszystkim kandyzowane skórki cytronu, jednego z najstarszych znanych owoców cytrusowych, charakteryzującego się bardzo grubą skórką[2][4]. Obecnie najczęściej spotykana jest cykata ze skórek pomarańczy lub cytryny, choć przygotowuje się ją również między innymi ze skórek arbuzów, melonów, dyni, a także na przykład liści tataraku[5][2][6].
Skórki takie są krojone, obsmażane w miodzie lub cukrze, a następnie mogą być użyte jako dodatek albo dekoracja w różnego rodzaju ciastach lub innych deserach. Tradycyjnie cykatę przygotowywano ze skórek niedojrzałych owoców. Należało je wówczas najpierw przez kilkadziesiąt dni moczyć w solance[4][5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aleksander Brückner: Słownik etymologiczny języka polskiego. Krakowska Spółka Wydawnicza, 1927, s. 87.
- ↑ a b c Cykata – Cykuta. Narodowe Centrum Kultury. [dostęp 2022-10-29].
- ↑ Stanisław Widłak. Italianismi in lituano dovuti al tramite polacco. „Romanica Cracoviensia”, s. 477, 2011. (wł.).
- ↑ a b Do świątecznych wypieków: cykata. Zapomniane składniki. blog kulinarny kuchnianaszapolska.pl, 5 kwietnia 2017. [dostęp 2022-10-29].
- ↑ a b Cykata – właściwości i zastosowanie kandyzowanych skórek owoców. TVN Zdrowie, 14 stycznia 2019. [dostęp 2022-10-29].
- ↑
cykata [w:] Słownik języka polskiego [online], PWN [dostęp 2022-10-29].
