| dbo:abstract
|
- Anna Andréievna Akhmàtova (rus: А́нна Андре́евна Ахма́това), de soltera Gorenko va ser una destacada poeta russa. Junt amb Óssip Mandelxtam, fou una de les figures més representatives de la poesia acmeista de l'edat de plata de la literatura russa. Va ser preseleccionada per al Premi Nobel el 1965 i va rebre la segona nominacions més alta (3) per al premi l'any següent. L'obra d'Akhmatova va des de poemes lírics breus fins a cicles estructurats complexos, com ara (1935–40), la seva tràgica obra mestra sobre la Gran Purga, el Terror estalinista. El seu estil, caracteritzat per la seva economia i moderació emocional, era sorprenentment original i distintiu per als seus contemporanis. La forta i clara veu femenina principal va tocar una nova corda en la poesia russa. Es pot dir que la seva escriptura es divideix en dos períodes: l'obra primerenca (1912–25) i la seva obra posterior (des de 1936 fins a la seva mort), dividida per una dècada de producció literària reduïda. La seva obra va ser per les autoritats de l'estalinistes, i destaca per haver optat per no emigrar i romandre a la Unió Soviètica , fent de testimoni dels fets que l'envoltaven. Els seus temes perennes inclouen meditacions sobre el temps i la memòria, i les dificultats de viure i escriure a l'ombra de l'estalinisme. Les fonts primàries d'informació sobre la vida d'Akhmatova són relativament escasses, ja que la guerra, la revolució i el règim soviètic van fer que gran part del registre escrit fos destruït. Durant llargs períodes va estar en desgracia oficial i moltes persones properes a ella van morir arran de la revolució. El primer marit d'Akhmatova, , va ser executat per la , i el seu fill i el seu marit de dret va passar molts anys al Gulag, on va morir Punin. (ca)
- Anna Andrejevna Achmatovová, rusky А́нна Андре́евна Ахма́това, vlastním jménem: Anna Andrejevna Gorenková, (11. červnajul./ 23. června 1889greg., Oděsa – 5. března 1966, Domodědovo) byla ruská básnířka, překladatelka a literární vědkyně, spoluzakladatelka a členka básnické skupiny akméistů. (cs)
- آنا أخماتوفا (بالروسية: А́нна Ахма́това) هو اسم مستعار لآنا أندرييفنا غورنكو (بالروسية: А́нна Андре́евна Горе́нко) شاعرة روسية (23 يونيو/حزيران 1889 - 5 مارس/آذار عام 1966) تعتبر من أبرز شاعرات روسيا في عهد الاتحاد السوفيتي، وأكثرهن إثارة للجدل، وتعتبر من أشهر المؤثرين في الشعر الروسي، وقد تُرجمت أعمالها إلى العديد من اللغات، وتم اعتبارها من أشهر شعراء الروس في القرن العشرين. تتراوح أعمال أخماتفا من القصائد الغنائية القصيرة إلى المرثيات معقدة الهيكل مثل قداس الموتى (1935-40)، تحفتها المأساوية عن الإرهاب الستاليني. يتميز أسلوبها بالاقتضاب والحياد العاطفي، واعتُبر أصيلًا ومتميزًا بشكل ملفت من قبل معاصريها. أسس الصوت النسائي الطليعي القوي تناغمًا جديدًا في الشعر الروسي. يمكن الاعتبار أن أعمالها انقسمت ضمن فترتين، بداياتها في الشعر (1912-25) وأعمالها اللاحقة (من حوالي عام 1936 حتى وفاتها)، يفصل بينهما عقد قلّ فيه إنتاجها الأدبي. أدانت السلطات الستالينية عملها وفرضت عليها الرقابة، وقد اشتهرت باختيارها عدم الهجرة والبقاء في الاتحاد السوفيتي، لتبقى شاهدةً على الأحداث المحيطة بها. دائمًا ما اشتملت موضوعاتها على تأملات في الزمن والذاكرة، وإسقاطات على صعوبات المعيشة والكتابة في ظل الستالينية. يتوفر القليل من المعلومات حول حياة أخماتفا، إذ تسببت الحرب والثورة والنظام السوفيتي في تدمير الكثير من السجلات المكتوبة. كانت في حالة ازدراء رسمي لفترات طويلة، وتوفي العديد من المقربين. أعدم زوجها الأول، نيكولاي جوميلوف، من قبل البوليس السوفيتي السري، وأمضى ابنها ليف جوميلوف وزوجها الرضائي نيكولاي بونين سنوات عديدة في معسكرات العمل «غولاغ»، حيث مات بونين. (ar)
- Η Άννα Αντρέγιεβνα Αχμάτοβα (ρωσική γλώσσα: А́нна Андре́евна Ахма́това, γεννηθείσα Γκόρενκο, Го́ренко, 23 Ιουνίου 1889 - 5 Μαρτίου 1966) ήταν Ρωσίδα ποιήτρια, μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της «Αργυρής Εποχής» στην ποίηση της Ρωσίας. Επέλεξε το επώνυμο Αχμάτοβα, που ανήκε στην προγιαγιά της από τη φυλή των Τατάρων. (el)
- Anna Andreyevna Gorenko (23 June [O.S. 11 June] 1889 – 5 March 1966), better known by the pen name Anna Akhmatova, was one of the most significant Russian poets of 20th century. She was shortlisted for the Nobel Prize in 1965 and received second-most (three) nominations for the award the following year. Akhmatova's work ranges from short lyric poems to intricately structured cycles, such as Requiem (1935–40), her tragic masterpiece about the Stalinist terror. Her style, characterised by its economy and emotional restraint, was strikingly original and distinctive to her contemporaries. The strong and clear leading female voice struck a new chord in Russian poetry. Her writing can be said to fall into two periods – the early work (1912–25) and her later work (from around 1936 until her death), divided by a decade of reduced literary output. Her work was condemned and censored by Stalinist authorities, and she is notable for choosing not to emigrate and remaining in the Soviet Union, acting as witness to the events around her. Her perennial themes include meditations on time and memory, and the difficulties of living and writing in the shadow of Stalinism. Primary sources of information about Akhmatova's life are relatively scant, as war, revolution and the Soviet regime caused much of the written record to be destroyed. For long periods she was in official disfavour and many of those who were close to her died in the aftermath of the revolution. Akhmatova's first husband, Nikolay Gumilyov, was executed by the Soviet secret police, and her son Lev Gumilyov and her common-law husband Nikolay Punin spent many years in the Gulag, where Punin died. (en)
- Anna Andrejevna AĤMATOVA (ruse Анна Андреевна Ахматова; vera familinomo Gorenko (ruse Горенко); naskiĝis la 23-an de junio 1889; mortis la 5-an de marto 1966) estas elstara rusa poetino, tradukisto, unu el la ĉefaj roluloj en kio estas konata kiel Arĝenta epoko de la rusa poezio. Ŝi naskiĝis apud Odeso (Ukrainio) en familio de maroficiro kaj edziĝis kun la fama poeto Nikolaj Gumilov kaj estis la patrino de la fama historiisto Lev Gumilov. La verkoj de Aĥmatova inkluzivas kaj mallongajn lirikajn kantojn, kiel "La Kanto de la Lasta Kunveno", kaj longajn lirikajn ciklojn, kiel ekzemple la ciklo "Rekviemo" (1935-1940), kiu rakontas la historion de la rusa popolo sub la terorisma regado de Stalin. Ŝia poezio traktas diversajn temojn, ekde tempo kaj memoro, tra la sorto de la kreiva virino, ĝis la spertoj de la rusa popolo. Ŝia unua poemaro, "Vespero", estis publikigita en 1912. Ĉi tiu libro reprezentis la fluon de akmeismo - al kiu apartenis Aĥmatova, kune kun ŝia unua edzo, la poeto Nikolaj Gumiljov - en ĝiaj minimumismaj psikologiaj priskriboj kaj aliĝo al klasika poezia lingvo. Ĝi fariĝis unu el la unuaj gravaj poeziaj libroj verkitaj en la rusa de virino, kaj instigis multajn virinojn verki poezion. Post starigo de sovetia regado, Aĥmatova, male al multaj intelektuloj, elektis ne forlasi Rusion. Komencante en la unua duono de la 1920-aj jaroj ĝi suferis perskuto de la nova reĝimo. Ŝi estis deklarita "burĝa elemento", kaj estis akuzita en servo kontraŭ la spirito de socialismo. Pro la nekapablo eldoni siajn poemojn, ŝi devis vivteni sin per poeziaj tradukoj el diversaj lingvoj En 1940 ŝi komencis verki Poemon sen heroo, en kiu ŝi provis rekrei la etoson de la "Arĝenta Epoko" de sia junaĝo; Pri la diversaj versioj de ĉi tiu verko, ŝi devis laboradi - kun paŭzoj - dum 25 jaroj, kaj fakte por la resto de ŝia vivo. Post la morto de Stalin en 1953 ĉesis persekutado kontraŭ Aĥmetova. Ŝia verkoj estis represita en Sovetunio (kvankam en cenzuritaj versioj) kaj ŝi publikigis novajn poeziaĵojn. Ŝiaj malfruaj poemoj estas verkitaj en pli libera lingvo, kaj la klopodo revivigi la voĉojn de tiuj, kiuj estis al ŝi karaj kaj ne plu vivas, estas evidenta en ili. En 1964, Aĥmatova rajtis viziti Italion, kie ŝi ricevis la prestiĝan Taormino Premion. La sekvan jaron ŝi vizitis Anglion, kie ŝi ricevis honoran diplomon de la Universitato de Oksfordo. Ŝia reklamado daŭre kreskis post ŝia morto. En Rusujo estas memoraĵoj kaj muzeoj nomataj laŭ ŝi. (eo)
- Anna Andrejewna Achmatowa (gebürtige Gorenko; russisch Анна Андреевна Ахматова bzw. Горенко, wiss. Transliteration Anna Andreevna Achmatova / Gorenko; * 11.jul. / 23. Juni 1889greg. in bei Odessa, Russisches Kaiserreich; † 5. März 1966 in Domodedowo bei Moskau, Russische SFSR) war eine russische Dichterin und Schriftstellerin. Sie gilt als die Seele des Silbernen Zeitalters in der russischen Literatur und als bedeutende russische Dichterin. Ihr späteres Schaffen ist vor allem von den Schrecken der stalinistischen Herrschaft geprägt, während der sie selbst Schreibverbot hatte, ihr Sohn und ihr Mann inhaftiert waren und viele ihrer Freunde ums Leben kamen. (de)
- Anna Andréyevna Ajmátova (ruso: Анна Андреевна Ахматова), seudónimo de Anna Andreyevna Gorenko , fue una destacada poeta rusa. Junto con Nikolái Gumiliov y Ósip Mandelshtam, fue una de las figuras más representativas de la poesía acmeísta de la Edad de Plata de la literatura rusa. (es)
- Anna Andreievna Akhmatova (errusieraz: Анна Андреевна Ахматова; , Errusiar Inperioa, 1889ko ekainaren 23agreg./ekainaren 11jul. - Mosku, Sobietar Batasuna, 1966ko martxoaren 5a), ezkongabe-izenez Anna Andreievna Gorenko, errusiar poeta izan zen, XX. mendeko Errusiako poetarik gailenetako bat. 1965ean eta 1966an Literaturako Nobel Sarirako proposatu zuten. (eu)
- Anna Andreyevna Gorenko ( lahir di dekat Odessa, 23 Juni [K.J.: 11 Juni] 1889 – 5 Maret 1966), lebih dikenal dengan nama pena Anna Akhmatova (/ɑːkˈmɑːtɔːvə/; bahasa Rusia: Анна Ахматова, IPA: ), adalah seorang penyair modernis , salah satu penulis paling terkenal dalam kanon Rusia. Karya Akhmatova berkisar dari puisi lirik pendek sampai siklus yang terstruktur dengan rumit, seperti (1935-40), karya tragisnya tentang teror Stalinis. Gayanya, ditandai dengan pengekangan ekonomi dan emosionalnya, secara mengejutkan asli dan khas untuk sebayanya. Suara wanita yang kuat dan jelas terkemuka menghantam sebuah akord baru dalam puisi Rusia. Tulisannya bisa dikatakan jatuh ke dalam dua periode – karya awal (1912-1925) dan karya akhir (dari sekitar 1936 sampai kematiannya), dibagi dengan satu dekade berkurangnya keluaran sastra. Karyanya dikutuk dan disensor oleh otoritas Stalinis dan dia terkenal untuk memilih untuk tidak beremigrasi, dan bertahan di Rusia, bertindak sebagai saksi peristiwa di sekelilingnya. Tema abadinya termasuk meditasi pada waktu dan memori, dan kesulitan dari hidup dan menulis dalam bayangan Stalinisme. Penyingkiran Akhmatova dari hadapan publik berakhir ketika perang dunia II, sejak dia mulai diizinkan membuat siaran radio yang inspiratif untuk para wanita Leningrad pada 1941. Kemudian dia mengungsi ke Tashkent, Akhmatova membacakan buku untuk para tentara yang dirawat di rumah sakit, dan menerbitkan buku tipis berisi kumpulan sajak yang diilhami oleh perjuangan patriotik. Pada 1946 tanda-tanda rehabilitasi setelah perang dibatasi, disertai adanya pengaduan oleh Komite Sentral Partai Komunis atas Akhmatova, terkait erotisisme, mistisme, dan ketidakacuhan politiknya, yang sekaligus menyebabkan dia dikeluarkan dari gabungan Penulis Soviet, dan tidak menerbitkan apapun selama tiga tahun setelahnya. Lev, anak lelaki Akhmatova pada tahun 1949 sekali lagi ditahan dan dibuang ke Siberia. Lalu dia mengarang sejumlah sajak pujian untuk komunisme Soviet dan secara khusus kepada Stalin agar anaknya bisa dibebaskan. Namun sajak-sajak yang mengagungkan Stalin tersebut dihilangkan dari edisi resmi berbagai karya Akhmatova yang diterbitkan setelah kematian Stalin. Sumber primer dari informasi tentang kehidupan Akhmatova relatif sedikit, karena perang, revolusi dan rezim totaliter menyebabkan banyak dari catatan tertulis untuk dihancurkan. Untuk waktu yang lama ia tidak disukai secara resmi dan banyak dari mereka yang dekat dengannya meninggal pasca revolusi. Suami pertama Akhmatova, dieksekusi oleh polisi rahasia Soviet, dan anaknya Lev Gumilev dan suami common-lawnya menghabiskan bertahun-tahun di Gulag, tempat Punin meninggal. (in)
- Anna Akhmatova (en russe : Анна Ахматова), nom de plume d'Anna Andreïevna Gorenko (en russe : Анна Андреевна Горенко, /ˈanːə ɐnˈdrʲe(j)ɪvnə ɡɐˈrʲɛnkə/ ), née le 11 juin 1889 (23 juin 1889 dans le calendrier grégorien) à Odessa et morte le 5 mars 1966 à Moscou, une des plus importantes poétesses russes du XXe siècle. Égérie du mouvement poétique des acméistes, surnommée la « reine de la Neva » ou « l'Âme de l' Âge d'Argent », Anna Akhmatova demeure aujourd'hui encore l'une des plus grandes figures de la littérature russe. L'œuvre d'Akhmatova se compose aussi bien de petits poèmes lyriques, genre qu'elle contribue à renouveler, que de grandes compositions poétiques, comme Requiem, son sombre chef-d'œuvre sur la terreur stalinienne. Les thèmes récurrents de son œuvre sont le temps qui passe, les souvenirs, le destin de la femme créatrice et les difficultés pour vivre et pour écrire dans l'ombre du stalinisme. (fr)
- 안나 아흐마토바(러시아어: Анна Ахматова, 1889년 6월 23일 ~ 1966년 3월 5일)는 소련의 시인이다. 아흐마토바는 필명이며, 본명은 안나 안드레예브나 고렌코(러시아어: Анна Андреевна Горенко, 우크라이나어: Ганна Андріївна Горенко)이다. (ko)
- アンナ・アンドレエヴナ・アフマートヴァ（1889年6月23日(ユリウス暦6月11日) - 1966年3月5日、ロシア語: А́нна Андре́евна Ахма́това、ウクライナ語: А́нна Андрі́ївна Ахма́това (Го́ренко) Ánna Andríjivna Achmátova (Hórenko)）、本名アンナ・アンドレーイェヴナ・ゴレーンコ（ロシア語: А́нна Андре́евна Горе́нко）は、ロシアの詩人。オシップ・マンデリシュタームとともに20世紀前半から中葉のロシアを代表する詩人である。19世紀末からロシア詩壇の主流となっていた象徴主義に依らず、厳密な言語の使用を提唱したアクメイズムと呼ばれる文学運動の主導者としてサンクトペテルブルクを中心に活動した。アフマートヴァの作品は初期の叙情的な短詩から後期のスターリン政権下で圧制に喘ぐすべての人を代弁した普遍的な作品まで幅広く、特に後者には、スターリンによる大粛清の犠牲者に捧げたため長らく封印された連作長詩『レクイエム』などがある。 (ja)
- Anna Andréevna Achmátova nata Gorenko (in russo А́нна Андре́евна Ахма́това?; Bol'soj Fontan, 23 giugno 1889 – Mosca, 5 marzo 1966) è stata una poetessa sovietica, considerata tra le maggiori del secolo in lingua russa.Candidata nel 1965 al premio Nobel per la letteratura, nella cui graduatoria finale giunse seconda dietro al connazionale Michail Šolochov, fu tra le più critiche penne contro lo stalinismo, periodo storico nel quale il suo primo marito fu fucilato e il suo secondo marito e il figlio furono condannati alla detenzione nei gulag.Ricevette riabilitazione letteraria dalle autorità sovietiche in tarda età, poco prima della morte avvenuta a Mosca nel 1966. (it)
- Anna Achmatowa (ros. Анна Ахматова, właściwie Anna Andriejewna Gorienko (ros. Анна Андреевна Горенко); ur. 23 czerwca 1889 w Odessie, zm. 5 marca 1966 w Domodiedowie) – jedna z najwybitniejszych rosyjskich poetek XX wieku, czołowa przedstawicielka modernizmu i akmeizmu. Nazywana duszą rosyjskiego Srebrnego Wieku, porównywana z Safoną i Mozartem. Jej twórczość to zarówno refleksyjne, subtelne liryki, jak i uniwersalne, z genialną strukturą wewnętrzną poematy w rodzaju Requiem (1935–40), mistrzowskiej tragedii o terrorze stalinowskim. Pisała utwory różnorodne tematycznie, jak Czas i pamięć, Los artystki, czy Trauma lat życia i tworzenia w cieniu stalinizmu. Jest też autorką prac historycznych o Puszkinie oraz wspomnień o Aleksandrze Błoku i Amedeo Modiglianim. Z niewielkimi przerwami władze radzieckie ledwo ją tolerowały, przez długie okresy zakazywano publikowania jej poezji, a w 1946 roku stała się ofiarą bezpardonowej polityczno-ideowej nagonki ze strony partii, która doprowadziła do powtórnego zakazu publikacji i wystąpień publicznych. Po śmierci Stalina, wraz z nastaniem tzw. odwilży, stopniowo przywracana do życia publicznego i świadomości społeczeństwa ZSRR. (pl)
- Anna Andrejevna Achmatova (Russisch: Анна Андреевна Ахматова), geboren Gorenko (Russisch: Горенко) (Bolsjoj Fontan bij Odessa, 23 juni 1889 Domodedovo bij Moskou, 5 maart 1966) was een Russische dichteres. (nl)
- Anna Andrejevna Achmatova (ryska: А́нна Андре́евна Ахма́това; egentligen Anna Andrejevna Gorenko), född 23 juni 1889 i , Odessa, död 5 mars 1966 i Domodedovo, Moskva, var en rysk poet, översättare och litteraturvetare. Anna Achmatova är en av den ryska 1900-talslitteraturens mest betydelsefulla personer. År 1965 nominerades hon till Nobelpriset i litteratur. Hennes livsöde var tragiskt. Tre av hennes närmaste utsattes för repressionen: hennes förste make, Nikolaj Gumiljov, avrättades 1921; hennes tredje make, Nikolaj Punin, arresterades tre gånger och dog i läger 1953; hennes ende son, Lev Gumiljov, satt fängslad i omgångar i mer än 10 år under 1930- till 1950-talen. Achmatovas sorg som hustru och mor uttrycks i ett av hennes mest betydande poem – Requiem. Anna Achmatova, som redan på 1920-talet var en erkänd poet, utsattes för förtigande, censur och förföljelse. Många av hennes verk blev inte publicerade i Sovjetunionen under hennes livstid, utan först mer än tjugo år efter hennes död. Samtidigt högaktades Anna Achmatova av poesiälskare både i Sovjetunionen och i andra länder. (sv)
- Anna Akhmátova (em russo e ucraniano: А́нна Ахма́това, Odessa, 23 de junho de 1889 — Leningrado, 5 de março de 1966) pseudônimo de Anna Andreevna Gorenko (russo: А́нна Андре́евна Горе́нко; ucraniano: А́нна Андрі́ївна Горе́нко), foi uma das mais importantes poetisas acmeístas russas. (pt)
- А́нна Андре́евна Ахма́това (урождённая Го́ренко, по первому мужу Го́ренко-Гумилёва, после развода взяла псевдоним-фамилию Ахма́това, по второму мужу Ахма́това-Шиле́йко, после развода Ахма́това; 11 [23] июня 1889, Одесса, Херсонская губерния, Российская империя — 5 марта 1966, Домодедово, Московская область, СССР) — русская поэтесса Серебряного века, одна из наиболее значимых фигур русской литературы XX века. Была номинирована на Нобелевскую премию по литературе (1965 и 1966). Ставшая классиком русской поэзии, Ахматова подвергалась замалчиванию, цензуре и преследованиям (постановление ЦК ВКП(б) 1946 года не было отменено при её жизни), многие произведения не были опубликованы на родине не только при жизни автора, но и более двух десятилетий после её смерти. В то же время имя Ахматовой ещё при жизни окружала слава среди почитателей поэзии как в СССР, так и в эмиграции. Одно из наиболее значительных произведений Ахматовой — поэма «Реквием», в которой отражено горе жён и матерей «врагов народа». Первые две главы поэмы были написаны в 1934—1935 годах, 3—7-я главы опубликованы в 1936—1943 годах, остальные — дорабатывались на протяжении будущих двадцати лет, когда саму Ахматову исключили из Союза писателей СССР. Сама поэма долгое время не публиковалась, выходила в самиздате, в свет она вышла в середине 1980-х. (ru)
- 安娜·安德烈耶芙娜·戈连科（А́нна Андре́евна Гóренко），笔名安娜·安德烈耶芙娜·阿赫玛托娃（А́нна Ахма́това，1889年6月23日－1966年3月5日），俄罗斯“白银时代”的代表性诗人。她曾被誉为“俄罗斯诗歌的月亮”（普希金曾被誉为“俄罗斯诗歌的太阳”）；但在苏联政府的文宣下，她却被污蔑为“荡妇兼修女”。 (zh)
- Ахма́това А́нна Андрі́ївна (Го́ренко; 11 (23) червня 1889, Одеса, Херсонська губернія — 5 березня 1966, Домодєдово, СРСР) — російська поетеса українського походження, представниця акмеїзму. Одна з представників «Срібної доби», учасниця акмеїстичного угруповання «Цех поетів».Лауреат міжнародної літературної премії «Етна-Таорміна» (Почесний доктор літератури Оксфордського університету (Велика Британія)). (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Anna Andrejevna Achmatovová, rusky А́нна Андре́евна Ахма́това, vlastním jménem: Anna Andrejevna Gorenková, (11. červnajul./ 23. června 1889greg., Oděsa – 5. března 1966, Domodědovo) byla ruská básnířka, překladatelka a literární vědkyně, spoluzakladatelka a členka básnické skupiny akméistů. (cs)
- Η Άννα Αντρέγιεβνα Αχμάτοβα (ρωσική γλώσσα: А́нна Андре́евна Ахма́това, γεννηθείσα Γκόρενκο, Го́ренко, 23 Ιουνίου 1889 - 5 Μαρτίου 1966) ήταν Ρωσίδα ποιήτρια, μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες της «Αργυρής Εποχής» στην ποίηση της Ρωσίας. Επέλεξε το επώνυμο Αχμάτοβα, που ανήκε στην προγιαγιά της από τη φυλή των Τατάρων. (el)
- Anna Andrejewna Achmatowa (gebürtige Gorenko; russisch Анна Андреевна Ахматова bzw. Горенко, wiss. Transliteration Anna Andreevna Achmatova / Gorenko; * 11.jul. / 23. Juni 1889greg. in bei Odessa, Russisches Kaiserreich; † 5. März 1966 in Domodedowo bei Moskau, Russische SFSR) war eine russische Dichterin und Schriftstellerin. Sie gilt als die Seele des Silbernen Zeitalters in der russischen Literatur und als bedeutende russische Dichterin. Ihr späteres Schaffen ist vor allem von den Schrecken der stalinistischen Herrschaft geprägt, während der sie selbst Schreibverbot hatte, ihr Sohn und ihr Mann inhaftiert waren und viele ihrer Freunde ums Leben kamen. (de)
- Anna Andréyevna Ajmátova (ruso: Анна Андреевна Ахматова), seudónimo de Anna Andreyevna Gorenko , fue una destacada poeta rusa. Junto con Nikolái Gumiliov y Ósip Mandelshtam, fue una de las figuras más representativas de la poesía acmeísta de la Edad de Plata de la literatura rusa. (es)
- Anna Andreievna Akhmatova (errusieraz: Анна Андреевна Ахматова; , Errusiar Inperioa, 1889ko ekainaren 23agreg./ekainaren 11jul. - Mosku, Sobietar Batasuna, 1966ko martxoaren 5a), ezkongabe-izenez Anna Andreievna Gorenko, errusiar poeta izan zen, XX. mendeko Errusiako poetarik gailenetako bat. 1965ean eta 1966an Literaturako Nobel Sarirako proposatu zuten. (eu)
- 안나 아흐마토바(러시아어: Анна Ахматова, 1889년 6월 23일 ~ 1966년 3월 5일)는 소련의 시인이다. 아흐마토바는 필명이며, 본명은 안나 안드레예브나 고렌코(러시아어: Анна Андреевна Горенко, 우크라이나어: Ганна Андріївна Горенко)이다. (ko)
- アンナ・アンドレエヴナ・アフマートヴァ（1889年6月23日(ユリウス暦6月11日) - 1966年3月5日、ロシア語: А́нна Андре́евна Ахма́това、ウクライナ語: А́нна Андрі́ївна Ахма́това (Го́ренко) Ánna Andríjivna Achmátova (Hórenko)）、本名アンナ・アンドレーイェヴナ・ゴレーンコ（ロシア語: А́нна Андре́евна Горе́нко）は、ロシアの詩人。オシップ・マンデリシュタームとともに20世紀前半から中葉のロシアを代表する詩人である。19世紀末からロシア詩壇の主流となっていた象徴主義に依らず、厳密な言語の使用を提唱したアクメイズムと呼ばれる文学運動の主導者としてサンクトペテルブルクを中心に活動した。アフマートヴァの作品は初期の叙情的な短詩から後期のスターリン政権下で圧制に喘ぐすべての人を代弁した普遍的な作品まで幅広く、特に後者には、スターリンによる大粛清の犠牲者に捧げたため長らく封印された連作長詩『レクイエム』などがある。 (ja)
- Anna Andréevna Achmátova nata Gorenko (in russo А́нна Андре́евна Ахма́това?; Bol'soj Fontan, 23 giugno 1889 – Mosca, 5 marzo 1966) è stata una poetessa sovietica, considerata tra le maggiori del secolo in lingua russa.Candidata nel 1965 al premio Nobel per la letteratura, nella cui graduatoria finale giunse seconda dietro al connazionale Michail Šolochov, fu tra le più critiche penne contro lo stalinismo, periodo storico nel quale il suo primo marito fu fucilato e il suo secondo marito e il figlio furono condannati alla detenzione nei gulag.Ricevette riabilitazione letteraria dalle autorità sovietiche in tarda età, poco prima della morte avvenuta a Mosca nel 1966. (it)
- Anna Andrejevna Achmatova (Russisch: Анна Андреевна Ахматова), geboren Gorenko (Russisch: Горенко) (Bolsjoj Fontan bij Odessa, 23 juni 1889 Domodedovo bij Moskou, 5 maart 1966) was een Russische dichteres. (nl)
- Anna Akhmátova (em russo e ucraniano: А́нна Ахма́това, Odessa, 23 de junho de 1889 — Leningrado, 5 de março de 1966) pseudônimo de Anna Andreevna Gorenko (russo: А́нна Андре́евна Горе́нко; ucraniano: А́нна Андрі́ївна Горе́нко), foi uma das mais importantes poetisas acmeístas russas. (pt)
- 安娜·安德烈耶芙娜·戈连科（А́нна Андре́евна Гóренко），笔名安娜·安德烈耶芙娜·阿赫玛托娃（А́нна Ахма́това，1889年6月23日－1966年3月5日），俄罗斯“白银时代”的代表性诗人。她曾被誉为“俄罗斯诗歌的月亮”（普希金曾被誉为“俄罗斯诗歌的太阳”）；但在苏联政府的文宣下，她却被污蔑为“荡妇兼修女”。 (zh)
- Ахма́това А́нна Андрі́ївна (Го́ренко; 11 (23) червня 1889, Одеса, Херсонська губернія — 5 березня 1966, Домодєдово, СРСР) — російська поетеса українського походження, представниця акмеїзму. Одна з представників «Срібної доби», учасниця акмеїстичного угруповання «Цех поетів».Лауреат міжнародної літературної премії «Етна-Таорміна» (Почесний доктор літератури Оксфордського університету (Велика Британія)). (uk)
- آنا أخماتوفا (بالروسية: А́нна Ахма́това) هو اسم مستعار لآنا أندرييفنا غورنكو (بالروسية: А́нна Андре́евна Горе́нко) شاعرة روسية (23 يونيو/حزيران 1889 - 5 مارس/آذار عام 1966) تعتبر من أبرز شاعرات روسيا في عهد الاتحاد السوفيتي، وأكثرهن إثارة للجدل، وتعتبر من أشهر المؤثرين في الشعر الروسي، وقد تُرجمت أعمالها إلى العديد من اللغات، وتم اعتبارها من أشهر شعراء الروس في القرن العشرين. (ar)
- Anna Andréievna Akhmàtova (rus: А́нна Андре́евна Ахма́това), de soltera Gorenko va ser una destacada poeta russa. Junt amb Óssip Mandelxtam, fou una de les figures més representatives de la poesia acmeista de l'edat de plata de la literatura russa. Va ser preseleccionada per al Premi Nobel el 1965 i va rebre la segona nominacions més alta (3) per al premi l'any següent. (ca)
- Anna Andreyevna Gorenko (23 June [O.S. 11 June] 1889 – 5 March 1966), better known by the pen name Anna Akhmatova, was one of the most significant Russian poets of 20th century. She was shortlisted for the Nobel Prize in 1965 and received second-most (three) nominations for the award the following year. (en)
- Anna Andrejevna AĤMATOVA (ruse Анна Андреевна Ахматова; vera familinomo Gorenko (ruse Горенко); naskiĝis la 23-an de junio 1889; mortis la 5-an de marto 1966) estas elstara rusa poetino, tradukisto, unu el la ĉefaj roluloj en kio estas konata kiel Arĝenta epoko de la rusa poezio. Ŝi naskiĝis apud Odeso (Ukrainio) en familio de maroficiro kaj edziĝis kun la fama poeto Nikolaj Gumilov kaj estis la patrino de la fama historiisto Lev Gumilov. (eo)
- Anna Akhmatova (en russe : Анна Ахматова), nom de plume d'Anna Andreïevna Gorenko (en russe : Анна Андреевна Горенко, /ˈanːə ɐnˈdrʲe(j)ɪvnə ɡɐˈrʲɛnkə/ ), née le 11 juin 1889 (23 juin 1889 dans le calendrier grégorien) à Odessa et morte le 5 mars 1966 à Moscou, une des plus importantes poétesses russes du XXe siècle. Égérie du mouvement poétique des acméistes, surnommée la « reine de la Neva » ou « l'Âme de l' Âge d'Argent », Anna Akhmatova demeure aujourd'hui encore l'une des plus grandes figures de la littérature russe. (fr)
- Anna Andreyevna Gorenko ( lahir di dekat Odessa, 23 Juni [K.J.: 11 Juni] 1889 – 5 Maret 1966), lebih dikenal dengan nama pena Anna Akhmatova (/ɑːkˈmɑːtɔːvə/; bahasa Rusia: Анна Ахматова, IPA: ), adalah seorang penyair modernis , salah satu penulis paling terkenal dalam kanon Rusia. (in)
- Anna Achmatowa (ros. Анна Ахматова, właściwie Anna Andriejewna Gorienko (ros. Анна Андреевна Горенко); ur. 23 czerwca 1889 w Odessie, zm. 5 marca 1966 w Domodiedowie) – jedna z najwybitniejszych rosyjskich poetek XX wieku, czołowa przedstawicielka modernizmu i akmeizmu. Nazywana duszą rosyjskiego Srebrnego Wieku, porównywana z Safoną i Mozartem. (pl)
- А́нна Андре́евна Ахма́това (урождённая Го́ренко, по первому мужу Го́ренко-Гумилёва, после развода взяла псевдоним-фамилию Ахма́това, по второму мужу Ахма́това-Шиле́йко, после развода Ахма́това; 11 [23] июня 1889, Одесса, Херсонская губерния, Российская империя — 5 марта 1966, Домодедово, Московская область, СССР) — русская поэтесса Серебряного века, одна из наиболее значимых фигур русской литературы XX века. Была номинирована на Нобелевскую премию по литературе (1965 и 1966). (ru)
- Anna Andrejevna Achmatova (ryska: А́нна Андре́евна Ахма́това; egentligen Anna Andrejevna Gorenko), född 23 juni 1889 i , Odessa, död 5 mars 1966 i Domodedovo, Moskva, var en rysk poet, översättare och litteraturvetare. Anna Achmatova är en av den ryska 1900-talslitteraturens mest betydelsefulla personer. År 1965 nominerades hon till Nobelpriset i litteratur. (sv)
|
