Maksim IV Carigradski
| Maksim IV | |
|---|---|
| vaseljenski patrijarh Carigrada | |
| Crkva | Vaseljenska patrijaršija |
| Stolovanje završilo | početkom 1497. |
| Prethodnik | Dionisije I |
| Nasljednik | Nifont II |
Maksim IV (grčki: Μάξιμος Δ΄), prethodno poznat kao Manasije (grčki: Μανασσής), bio je pravoslavni monah i episkop, koji je od 1491. do 1497. bio vaseljenski patrijarh Carigrada.
Bio je iguman manastira Vatopedi na Svetoj gori prije nego što ga je patrijarh Simeon I Carigradski imenovao mitropolitom Sera, gdje je stolovao pod religijskim imenom Manasije.
U prvim mjesecima 1491. je uz podršku drugih monaha sa Svete gore izabran za patrijarha Carigrada.[1]:198 Prilikom izbora je promijenio ime u Maksim, a što je bio jedini takav slučaj u historiji Vaseljenske patrijaršije[2] gdje se monaško ime obično zadržavalo tokom cijele crkvene karijere. Kao patrijarh se borio za prava pravoslavaca na teritorijama pod vlašću Mletačke Republike.[3]
Za vrijeme njegovog stolovanja su se o njemu počele javljati glasine koje nisu precizno opisane u izvorima, ali koje su dovele do njegovog svrgavanja početkom 1497.[4]
Nakon svrgavanja je ostao aktivan u crkvenom životu, te je čak kovao zavjere protiv svog nasljednika Nifonta II prije nego što je prisiljen na povlačenje u manastir Vatopedi, gdje je kasnije i umro.[5]
- ↑ Runciman, Steven (1985). The Great Church in captivity. Cambridge University Press. str. 198. ISBN 978-0-521-31310-0.
- ↑ Kiminas, Demetrius (2009). The Ecumenical Patriarchate. Wildside Press LLC. str. 37,46. ISBN 978-1-4344-5876-6.
- ↑ Haldon, John (2008). The Oxford Handbook of Byzantine Studies. Oxford Oxfordshire: Oxford University Press. str. 36. ISBN 978-0-19-925246-6.
- ↑ B.G.Niebuhr, I.Bekker, ur. (1849) [1584]. „Historia Politica et Patriarchica Constantinopoleos”. Corpus scriptorum historiae byzantinae, Volume 49. Bonn. str. 133–4.(la)
- ↑ „Maximos IV”. Ecumenical Patriarchate. Pristupljeno 15 August 2011.