[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

Rzochów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzochów
Dzielnica Mielca
Ilustracja
Kościół św. Marka Ewangelisty w Rzochowie
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

mielecki

Miasto

Mielec

Prawa miejskie

1379–1896

W granicach Mielca

1 stycznia 1985[1]

SIMC

0974713

Populacja (1943)
• liczba ludności


918

Strefa numeracyjna

(+48) 17

Kod pocztowy

39-300

Tablice rejestracyjne

PL

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Rzochów”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Rzochów”
Położenie na mapie powiatu mieleckiego
Mapa konturowa powiatu mieleckiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Rzochów”
Położenie na mapie Mielca
Mapa konturowa Mielca, na dole znajduje się punkt z opisem „Rzochów”
Ziemia50°14′30″N 21°29′25″E/50,241583 21,490389

Rzochów – osiedle Mielca[1] w woj. podkarpackim, w powiecie mieleckim. Dawniej miasto; uzyskał lokację miejską przed 1382 rokiem, zdegradowany w 1896 roku[2]. 1 stycznia 1985 włączony do Mielca.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Rzochów otrzymał prawa miejskie między 1379 a 1382. W XVII wieku był znany z wyrobów garncarskich. Był wtedy również ośrodkiem ruchu braci polskich popieranego przez ród Tarnowskich. W 1629 roku właścicielem miasta Żochów w powiecie pilzneńskim województwa sandomierskiego był Stanisław Lubomirski[3]. W 1631 roku wśród mieszkańców odnotowano pierwszego Żyda, a w 1765 rzochowska społeczność żydowska liczyła już 94 osoby[4]. W połowie XVII wieku Rzochów został znacznie zniszczony w okresie najazdu szwedzkiego. W latach 1772–1918 znalazł się pod zaborem austriackim. W 1799 roku tutejsi Żydzi wybudowali drewnianą synagogę[4]. W XIX wieku Rzochów stał się znanym ośrodkiem szewstwa i garbarstwa.

W 1887 roku miejscowość uzyskała połączenie kolejowe z Dębicą i Sandomierzem. W okresie międzywojennym Rzochów przybrał charakter rolniczy, w tym też czasie wielu mieszkańców wyemigrowało za granicę. Podczas II wojny światowej miejscowość została poważnie zniszczona, po wojnie odbudowana.

Historia administracyjna

[edytuj | edytuj kod]

W 1896 roku utracił prawa miejskie, stając się miasteczkiem. Od 1896 gmina jednostkowa w powiecie mieleckim, za II RP w woј. krakowskim. 1 kwietnia 1925 do gminy Rzochów przyłączono przysiółek Rżyska i folwarki Wojsław Dwór i Rżyska Dwór z gminy Wojsław[5]. 1 kwietnia 1930 Rżyska (oprócz niektórych parceli) włączono z powrotem do gminy Wojsław[6].

W 1934 w nowo utworzonej zbiorowej gminie Mielec[7], gdzie utworzył gromadę (tracąc status miasteczka)[8].

Podczas II wojny światowej w gminie Mielec w Landkreis Dębica w dystrykcie krakowskim (Generalne Gubernatorstwo), częściowo włączony do Heeresgutsbezirk Truppenübungsplatz Süd Dęba i SS-Gutsbezirk Truppenübungsplatz Heidelager. Liczył wtedy 918 mieszkańców[9].

Po wojnie znów w gminie Mielec w powiecie mieleckim, w nowo utworzonym województwie rzeszowskim[10].

Jesienią 1954 zniesiono gminy tworząc gromady. Rzochów wszedł w skład nowo utworzonej gromady Rzemień[11], gdzie przetrwał do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[12].

1 stycznia 1973 ponownie w gminie Mielec[13]. 1 czerwca 1975 w małym woj. rzeszowskim.

1 stycznia 1985 Rzochów włączono do Mielca[1]. Częścią osiedla jest Łuże stanowiącą odległą eksklawę Mielca za lasem w stronę Kolbuszowej, które przed wojną było samodzielną wioską.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • Kaplica grobowa (1840–1843)
  • Kaplica cmentarna (1883)
  • Drewniane domy (XIX wiek)

W Rzochowie znajdował się również drewniany kościół parafialny pw. św. Marka Ewangelisty z 1843. Został rozebrany i przeniesiony do skansenu w Kolbuszowej.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c M.P. z 1984 r. nr 30, poz. 212.
  2. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 68–69.
  3. Własność ziemska w powiecie sandomierskim w roku 1629, w:Przegląd Nauk Historycznych 2012, r. XI, Nr 2, s. 58.
  4. a b Historia społeczności | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2023-06-28].
  5. Dz.U. z 1925 r. nr 26, poz. 184.
  6. Dz.U. z 1930 r. nr 4, poz. 37.
  7. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 593.
  8. Krakowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, poz. 142.
  9. Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
  10. Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 168.
  11. Uchwała Nr 28/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu mieleckiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 18 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 11, Poz. 41).
  12. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  13. Uchwała Nr XVIII/56/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 4 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie rzeszowskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie z dnia 5 grudnia 1972, Nr 16, Poz. 193).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]