Kennedy Center Honors
| |
| Nagroda za |
całokształt twórczości i wkład w kulturę amerykańską |
|---|---|
| Przyznający |
Board of Trustees of the Kennedy Center |
| Państwo | |
| Pierwsze rozdanie |
1976 |
| Strona internetowa | |
Kennedy Center Honors – coroczne wyróżnienie za całokształt twórczości i wkład w kulturę amerykańską przyznawane artystom scenicznym. Wyróżnienia wręczane są rokrocznie, począwszy od 1978, podczas grudniowego galowego koncertu odbywającego się w Kennedy Center Opera House w Waszyngtonie[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nagroda przyznawana jest od 1977. Stacja CBS od momentu pierwszej gali zajmuje się relacjonowaniem uroczystości. Posiada ona jednego prowadzącego; pierwszym był Leonard Bernstein w 1978. Wieloletnimi hostami byli m.in. Walter Cronkite (od 1981 do 2002) i Caroline Kennedy (córka prezydenta Johna F. Kennedy’ego; od 2003 do 2012).
Gala nie jest emitowana na żywo, wersja zredagowana trwająca około dwóch godzin jest zwykle retransmitowana w telewizji CBS między Bożym Narodzeniem a Nowym Rokiem. Podczas gali trwają występy sceniczne – inni artyści (wśród nich często byli laureaci) odtwarzają fragmenty dzieł uhonorowanych.
Rekomendacje do nagrody są zgłaszane przez obywateli. W John F. Kennedy Center for the Performing Arts działa komitet doradczy (ang. Special Honors Advisory Committee – składający się z członków rady powierniczej, byłych laureatów i wybitnych artystów) selekcjonujący propozycje. Komitet ocenia twórców w kategoriach: muzyki, tańca, teatru, opery, filmu i telewizji[2]. Nominacje są zwykle ogłaszane publicznie między lipcem a wrześniem. Nominat nie musi być obywatelem Stanów Zjednoczonych - jest doceniany za wkład w amerykańską kulturę.
Ceremonia
[edytuj | edytuj kod]Ceremonia przyznania nagród trwa przez jeden grudniowy weekend, obejmując:
- lunch z przewodniczącym komitetu (w sobotę w John F. Kennedy Center for the Performing Arts)
- kolację z sekretarzem stanu w Departamencie Stanu, podczas przyjęcia przewodniczący komitetu wręcza medale[2]. Szeroka tęczowa wstążka symbolizuje „spektrum wielu umiejętności w sztukach scenicznych”
- przyjęcie wczesnym niedzielnym popołudniem w Białym Domu wydawane przez prezydenta Stanów Zjednoczonych[3]
- wieczorna gala (z występami artystycznymi) i późniejsza kolacja w John F. Kennedy Center for the Performing Arts
Przed 2017 trzy razy prezydent nie uczestniczył w gali:
- Jimmy Carter w grudniu 1979
- George H.W. Bush nie uczestniczył w grudniu 1989 z powodu kryzysu zakładników
- Bill Clinton w 1994[4]
W 2017 Biały Dom ogłosił, że Donald Trump i Melania Trump postanowili nie brać udziału w gali. Obiad w Departamencie Stanu w sobotni wieczór przed ceremonią poprowadził sekretarz stanu Rex Tillerson, a przyjęcie w Białym Domu zostało odwołane[5]. Donald i Melania Trump nie brali również udziału w uroczystościach w latach 2018 i 2019[6].
Z powodów pandemii COVID-19 ceremonia przyznania nagród za rok 2020 została przeniesiona na koniec kwietnia 2021[7].
Laureaci
[edytuj | edytuj kod]
Do 2019 nagrodę Kennedy Center Honors otrzymało 230 osób. Zdecydowana większość została przyznana osobom fizycznym; 11 razy nagrody zostały wręczone duetom lub grupom. Wśród laureatów z 2019 po raz pierwszy znalazł się program telewizyjny – twórcy Ulicy Sezamkowej.
1978–1979
[edytuj | edytuj kod]- 1978: Marian Anderson, Fred Astaire, George Balanchine, Richard Rodgers i Artur Rubinstein
- 1979: Aaron Copland, Ella Fitzgerald, Henry Fonda, Martha Graham i Tennessee Williams
1980–1989
[edytuj | edytuj kod]
- 1980: Leonard Bernstein, James Cagney, Agnes de Mille, Lynn Fontanne i Leontyne Price
- 1981: Count Basie, Cary Grant, Helen Hayes, Jerome Robbins i Rudolf Serkin
- 1982: George Francis Abbott, Lillian Gish, Benny Goodman, Gene Kelly i Eugene Ormandy
- 1983: Katherine Dunham, Elia Kazan, Frank Sinatra, James Stewart i Virgil Thomson
- 1984: Lena Horne, Danny Kaye, Gian Carlo Menotti, Arthur Miller i Isaac Stern
- 1985: Merce Cunningham, Irene Dunne, Bob Hope, Alan Jay Lerner i Frederick Loewe oraz Beverly Sills
- 1986: Lucille Ball, Ray Charles, Hume Cronyn i Jessica Tandy, Yehudi Menuhin i Antony Tudor
- 1987: Perry Como, Bette Davis, Sammy Davis Jr., Nathan Milstein i Alwin Nikolais
- 1988: Alvin Ailey, George Burns, Myrna Loy, Alexander Schneider i Roger L. Stevens
- 1989: Harry Belafonte, Claudette Colbert, Alexandra Danilova, Mary Martin i William Schuman
1990–1999
[edytuj | edytuj kod]
- 1990: Dizzy Gillespie, Katharine Hepburn, Risë Stevens, Jule Styne i Billy Wilder
- 1991: Roy Acuff, Betty Comden i Adolph Green, Fayard Nicholas i Harold Nicholas, Gregory Peck oraz Robert Shaw
- 1992: Lionel Hampton, Paul Newman i Joanne Woodward, Ginger Rogers, Mstisław Rostropowicz i Paul Taylor
- 1993: Johnny Carson, Arthur Mitchell, Georg Solti, Stephen Sondheim i Marion Williams
- 1994: Kirk Douglas, Aretha Franklin, Morton Gould, Harold Prince i Pete Seeger
- 1995: Jacques d’Amboise, Marilyn Horne, B.B. King, Sidney Poitier i Neil Simon
- 1996: Edward Albee, Benny Carter, Johnny Cash, Jack Lemmon i Maria Tallchief
- 1997: Lauren Bacall, Bob Dylan, Charlton Heston, Jessye Norman i Edward Villella
- 1998: Fred Ebb i John Kander, Willie Nelson, André Previn i Shirley Temple,
Bill Cosby(nagrodę unieważniono w 2018 z powodu skazania za napaść seksualną)[8] - 1999: Victor Borge, Sean Connery, Judith Jamison, Jason Robards i Stevie Wonder
2000–2009
[edytuj | edytuj kod]
- 2000: Michaił Barysznikow, Chuck Berry, Plácido Domingo, Clint Eastwood i Angela Lansbury
- 2001: Julie Andrews, Van Cliburn, Quincy Jones, Jack Nicholson i Luciano Pavarotti
- 2002: James Earl Jones, James Levine, Chita Rivera, Paul Simon i Elizabeth Taylor
- 2003: James Brown, Carol Burnett, Loretta Lynn, Mike Nichols i Itzhak Perlman
- 2004: Warren Beatty, Ossie Davis i Ruby Dee, Elton John, Joan Sutherland i John Williams
- 2005: Tony Bennett, Suzanne Farrell, Julie Harris, Robert Redford i Tina Turner
- 2006: Andrew Lloyd Webber, Zubin Mehta, Dolly Parton, Smokey Robinson i Steven Spielberg
- 2007: Leon Fleisher, Steve Martin, Diana Ross, Martin Scorsese i Brian Wilson
- 2008: Morgan Freeman, George Jones, Barbra Streisand, Twyla Tharp i The Who (Pete Townshend, Roger Daltrey)
- 2009: Mel Brooks, Dave Brubeck, Grace Bumbry, Robert De Niro i Bruce Springsteen
2010–2019
[edytuj | edytuj kod]
- 2010: Merle Haggard, Jerry Herman, Bill T. Jones, Paul McCartney i Oprah Winfrey
- 2011: Barbara Cook, Neil Diamond, Yo-Yo Ma, Sonny Rollins i Meryl Streep
- 2012: Buddy Guy, Dustin Hoffman, David Letterman, Natalia Makarowa i Led Zeppelin (John Paul Jones, Jimmy Page i Robert Plant)[9]
- 2013: Martina Arroyo, Herbie Hancock, Billy Joel, Shirley MacLaine i Carlos Santana[10]
- 2014: Al Green, Tom Hanks, Patricia McBride, Sting i Lily Tomlin[11]
- 2015: Carole King, George Lucas, Rita Moreno, Seiji Ozawa i Cicely Tyson[12]
- 2016: Martha Argerich, Eagles (Don Henley, Glenn Frey, Timothy B. Schmit, Joe Walsh), Al Pacino, Mavis Staples i James Taylor[13]
- 2017: Carmen de Lavallade, Gloria Estefan, LL Cool J, Norman Lear i Lionel Richie
- 2018: Cher, Philip Glass, Reba McEntire, Wayne Shorter, twórcy musicalu Hamilton (Lin-Manuel Miranda, Thomas Kail, Alex Lacamoire i Andy Blankenbuehler)[14]
- 2019: Earth, Wind & Fire (Philip Bailey, Verdine White, Ralph Johnson i Maurice White), Sally Field, Linda Ronstadt, twórcy Ulicy Sezamkowej i Michael Tilson Thomas[15]
2020–2023
[edytuj | edytuj kod]- 2020: Debbie Allen, Joan Baez, Garth Brooks, Midori, Dick Van Dyke[16]
- 2021: Justino Díaz, Berry Gordy, Lorne Michaels, Bette Midler, Joni Mitchell[17]
- 2022: George Clooney, Amy Grant, Gladys Knight, Tania León, U2[18]
- 2023: Billy Crystal, Renée Fleming, Barry Gibb, Queen Latifah, Dionne Warwick[19]
Nagrody nieprzyjęte i przełożone
[edytuj | edytuj kod]- Vladimir Horowitz miał zostać wyróżniony, ale Komitet wycofał ofertę, ponieważ Horowitz uzależnił swoją akceptację od tego, że zostanie uhonorowany sam[20].
- Katharine Hepburn odrzuciła pierwszą propozycję Komitetu, przyjęła nagrodę w 1990[20].
- Doris Day wielokrotnie odmawiała nagrody, ponieważ strach przed lataniem uniemożliwiał jej udział w ceremonii[21].
- Irving Berlin odmówił nagrody za 1987 chcąc być uhonorowanym jako stulatek. W 1988, po serii udarów, nie mógł już uczestniczyć w publicznym wydarzeniu[22].
- Paul McCartney został wyróżniony w 2002, ale nie był w stanie uczestniczyć w gali z powodów osobistych. Muzyk został uhonorowany w 2010[23][24].
- Mel Brooks odmówił nagrody, nie chcąc być honorowanym przez George’a W. Busha. Przyjął zaszczyt w 2009 gdy Barack Obama został prezydentem[25].
- W 2015 członkowie Eagles odmówili udziału w ceremonii z powodu śmiertelnej choroby lidera Glenna Freya (zmarł 18 stycznia 2016). Zespół otrzymał wyróżnienie w 2016 (w tym Frey pośmiertnie)[13].
- Norman Lear w 2017 ogłosił, że przyjmie nagrodę, ale zbojkotuje ceremonię w Białym Domu z powodu swojego sprzeciwu wobec prezydenta Donalda Trumpa[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ About the Kennedy Center Honors. web.archive.org, 2008-05-16. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ a b Ceremonia 2017. kennedy-center.org. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ A Vision in Blue – Home – Mrs.O - Follow the Fashion and Style of First Lady Michelle Obama. mrs-o.org. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Jon Pareles. Performers Rreceive Kennedy Center Awards. „Sun-Sentinel”. ISSN 0744-8139. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ David Smith. Trump is Elephant in the Room at Kennedy Center Honors. „The Guardian”, 2017-12-04. ISSN 0261-3077. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ a b Paul Harris. Heartfelt Tributes Trump Politics at Kennedy Center Honors. „Variety”, 2019-12-09. ISSN 0042-2738. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ The John F. Kennedy Center for the Performing Arts Announces Updated 2020-2021 season [online], www.kennedy-center.org [dostęp 2020-12-14].
- ↑ Daniel Holloway: Bill Cosby’s Kennedy Center Honors, Mark Twain Prize Revoked. Yahoo!. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Andrew Gans. Dustin Hoffman, David Letterman, Natalia Makarova, Buddy Guy, Led Zeppelin Are Kennedy Center Honorees. „Playbill”, 2012-11-09. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Andrew Gans. Martina Arroyo, Herbie Hancock, Billy Joel, Shirley MacLaine and Carlos Santana Are 2013 Kennedy Center Honorees. „Playbill”, 2013-10-21. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Paul Harris. Tom Hanks, Lily Tomlin, Sting to Receive Kennedy Center Honors. „Variety”, 2014-09-04. ISSN 0042-2738. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Robert Viagas. Carole King, Cicely Tyson, Rita Moreno and More Named 2015 Kennedy Center Honorees. „Playbill”. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ a b Nagrody 2016. Kennedy Center Honors. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Andrew Gans. Hamilton Creators Lin-Manuel Miranda, Andy Blankenbuehler, Alex Lacamoire, Thomas Kail Receive Special Kennedy Center Honors. „Playbill”. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Andrew Gans. Sally Field, Linda Ronstadt, More Celebrated at 42nd Annual Kennedy Center Honors December 8. „Playbill”. ISSN 0551-0678. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Devon Ivie, Dick Van Dyke and Joan Baez Among 2021 Kennedy Center Honors [online], Vulture, 13 stycznia 2021 [dostęp 2021-09-27] (ang.).
- ↑ The 44th Kennedy Center Honorees Are... [online], www.kennedy-center.org [dostęp 2021-09-27] (ang.).
- ↑ Neda Ulaby, George Clooney and Gladys Knight are among the 2022 Kennedy Center honorees, „NPR”, 21 lipca 2022 [dostęp 2022-12-17] (ang.).
- ↑ The Kennedy Center Honors [online], The Kennedy Center [dostęp 2023-11-28] (ang.).
- ↑ a b The Honors, Take 2. „The Washington Post”. ISSN 0190-8286. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ About Doris – Doris Day. dorisday.com. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Irvin Molotsky. 5 Receive Kennedy Center Honors for Artistic Contributions. „The New York Times”, 1987-12-07. ISSN 0362-4331. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Jacqueline Trescott. Oprah Winfrey Among Five Recipients of 2010 Kennedy Center Honors. „The Washington Post”, 2010-09-08. ISSN 0190-8286. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ The Kennedy Center Honors: This Year’s Bid for Glamour. „The New York Times”, 2003-08-06. ISSN 0362-4331. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
- ↑ Mel Brooks: ‘I’m An EGOT; I Don’t Need Any More’. NPR.org. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona (ang.)