kula
Wygląd
kula (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) geom. abstrakcyjna bryła utworzona z wszystkich punktów, których odległość od pewnego ustalonego punktu jest niewiększa od pewnej ustalonej liczby; zob. też kula w Wikipedii
- (1.2) każdy przedmiot o kształcie zbliżonym do kuli (1.1)
- (1.3) wojsk. pocisk z broni palnej
- (1.4) med. rodzaj laski do wysokości pachy ułatwiająca chodzenie inwalidzie; zob. też kula (rehabilitacja) w Wikipedii
- (1.5) sport. sprzęt lekkoatletyczny używany w konkurencji pchnięcia kulą; zob. też pchnięcie kulą w Wikipedii
- (1.6) fiz. astr. ciało niebieskie w kształcie zbliżonym do kuli (1.1)
- (1.7) gw. lwow. noga
- (1.8) etn. rytuał polegający na okrężnej wymianie przedmiotów o znaczeniu symboliczno-obrzędowym; zob. też kula (rytuał) w Wikipedii
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-8)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kula kule dopełniacz kuli kuli / kul[1] celownik kuli kulom biernik kulę kule narzędnik kulą kulami miejscownik kuli kulach wołacz kulo kule - (2.1) zob. kulać
- przykłady:
- (1.1) Kula jest uogólnieniem koła na trzy wymiary.
- (1.2) W kręgle gra się kulami.
- (1.3) Sierżant dostał kulą w nogę.
- składnia:
- kolokacje:
- półkula, kulomiot
- (1.2) kula bilardowa / do kręgli / … • kula ognia • magiczna / kryształowa kula
- (1.3) kule świszczą nad głową • dostać kulę
- (1.4) chodzić o kulach
- (1.5) pchnięcie kulą • miotać kulą
- (1.6) kula ziemska
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) elipsoida, bryła obrotowa
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) sfera
- wyrazy pokrewne:
- (1.1-3,5)
- rzecz.
- czas. kulać, pokulać
- przym. kulisty
- (1.4,6)
- rzecz. kulas m
- czas. kuleć, kulawić, okulawić
- przym. kulawy
- związki frazeologiczne:
- kula u nogi • trafić kulą w płot • niech mnie kule biją
- etymologia:
- (1.2) st.czes. kúle
- (1.3) od (1.2) gdyż kiedyś używano pocisków kulistych
- (1.4) ze średn. niem. kūle → pałka
- (1.5) od (1.2)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: noga
- angielski: (1.1) ball; (1.2) ball; (1.3) shot; (1.4) crutch; (1.5) shot; (1.6) sphere
- arabski: (1.1) كرة
- baskijski: (1.1) bola; (1.3) bala; (1.4) makulu
- białoruski: (1.3) куля ż
- bułgarski: (1.1) кълбо n; (1.2) кълбо n; (1.3) куршум m (kula pistoletu, karabinu); гюле n (kula armatna); (1.4) патерица ż; (1.5) гюле n
- chorwacki: (1.1) kugla ż; (1.2) kugla ż
- dolnołużycki: (1.1) kula ż; (1.2) kula ż
- duński: (1.1) kugle w
- esperanto: (1.1) kuglo, globo; (1.2) kuglo, globo; (1.4) lambastono
- francuski: (1.1) sphère ż; (1.2) boule ż, bille ż; (1.3) balle ż; (1.4) béquille ż; (1.5) poids m; (1.6) sphère ż
- górnołużycki: (1.1) kula ż; (1.2) kula ż
- grenlandzki: (1.3) aqerloq
- hawajski: (1.1) pōpō; (1.2) pōpō
- hindi: (1.1) गोला
- hiszpański: (1.1) esfera ż; (1.2) bola ż; (1.3) bala ż; (1.4) muleta ż; (1.5) peso m
- islandzki: (1.1) kúla ż; (1.2) kúla ż; (1.3) kúla ż
- jidysz: (1.1-3) קויל ż (kojl); (1.4) קוליע ż (kulje)
- kataloński: (1.1) esfera ż; (1.2) bola ż
- litewski: (1.1) kamuolys m; (1.2) kamuolys m
- niemiecki: (1.1-3) Kugel ż; (1.4) Krücke ż
- nowogrecki: (1.1) σφαίρα ż; (1.2) σφαίρα ż; (1.3) σφαίρα ż; (1.4) δεκανίκι n; (1.5) σφαίρα ż; (1.6) σφαίρα ż
- pali: (1.1) guḷa n
- rosyjski: (1.1) шар; (1.2) шар; (1.3) пуля; (1.4) костыль
- sanskryt: (1.1) गोला m ż
- slovio: (1.1) kula (кула); (1.2) kula (кула)
- szwedzki: (1.1) klot n; (1.3, 5) kula w
- ukraiński: (1.1) куля ż; (1.2) куля ż; (1.3) куля ż; (1.4) милиця ż; (1.5) куля ż; (1.6) куля ż
- węgierski: (1.2) golyó
- wilamowski: (1.1) ku̇lla n, kauł ż, kaojł ż; (1.2) ku̇lla n, kauł ż, kaojł ż; (1.3) ku̇lla n, kauł ż, kaojł ż; (1.4) kaujłn ż , krykia
- włoski: (1.1) sfera ż; (1.2) sfera ż; (1.3) palla ż, pallottola ż; (1.4) stampella ż, gruccia ż; (1.5) peso m; (1.6) sfera ż, globo m
- źródła:
- ↑ Hasło „kula” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
kula (język chorwacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) wieża
- odmiana:
- (1.1) lp kula, kule, kuli, kulu, kulom, kuli, kulo; lm kule, kula, kulama, kule, kulama, kulama, kule
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
kula (slovio)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- кула
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) kula
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kula (język szwedzki)
- wymowa:
- [²k'u:la]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) jama, nora[1]
- (1.2) leże, legowisko[1]
- (1.3) pot. chata, kąt[1]
- (1.4) kula, kulka[2][3]
- (1.5) wojsk. pocisk, kula[1][3]
- (1.6) sport. kula
- (1.7) med. guz (siniak)[1]
- odmiana:
- (1) en kula, kulan, kulor, kulorna
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- kolokacje:
- skrivmaskinskula
- (1.4) glaskula, kristallkula, kulblixt, kullager, kulpenna, kulspetspenna
- (1.5) skjuta sig en kula för pannan → strzelić sobie w łeb • gevärskula • kanonkula • kulbana • kulhål • kulregn • kulspruta • kulsprutgevär • kulsprutepistol
- (1.6) stöta kula → pchnąć kulą • kulstötare, kulstötning
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- börja på ny kula
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: