kula

wymowa:

​^?/i, IPA: [ˈkula], AS: [kula]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geom. abstrakcyjna bryła utworzona z wszystkich punktów, których odległość od pewnego ustalonego punktu jest niewiększa od pewnej ustalonej liczby; zob. też kula w Wikipedii

(1.2) każdy przedmiot o kształcie zbliżonym do kuli (1.1)

(1.3) wojsk. pocisk z broni palnej

(1.4) med. rodzaj laski do wysokości pachy ułatwiająca chodzenie inwalidzie; zob. też kula (rehabilitacja) w Wikipedii

(1.5) sport. sprzęt lekkoatletyczny używany w konkurencji pchnięcia kulą; zob. też pchnięcie kulą w Wikipedii

(1.6) fiz. astr. ciało niebieskie w kształcie zbliżonym do kuli (1.1)

(1.7) gw. lwow. noga

(1.8) etn. rytuał polegający na okrężnej wymianie przedmiotów o znaczeniu symboliczno-obrzędowym; zob. też kula (rytuał) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-8)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kula	kule
dopełniacz	kuli	kul
celownik	kuli	kulom
biernik	kulę	kule
narzędnik	kulą	kulami
miejscownik	kuli	kulach
wołacz	kulo	kule

przykłady:

(1.1) Kula jest uogólnieniem koła na trzy wymiary.

(1.2) W kręgle gra się kulami.

(1.3) Sierżant dostał kulą w nogę.

składnia:

kolokacje:

półkula, kulomiot

(1.2) kula bilardowa / do kręgli / … • kula ognia • magiczna / kryształowa kula

(1.3) kule świszczą nad głową • dostać kulę

(1.4) chodzić o kulach

(1.5) pchnięcie kulą • miotać kulą

(1.6) kula ziemska

synonimy:

(1.2) piłka, bila

(1.3) pocisk, nabój

(1.4) laska

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1-3,5)

rzecz.

zdrobn. kulka ż, kuleczka ż

czas. kulać, pokulać

przym. kulisty

(1.4,6)

rzecz. kulas m

czas. kuleć, kulawić, okulawić

przym. kulawy

związki frazeologiczne:

kula u nogi • trafić kulą w płot • niech mnie kule biją

etymologia:

(1.2) st.czes. kúle

(1.3) od (1.2) gdyż kiedyś używano pocisków kulistych

(1.4) ze średn. niem. kūle → pałka

(1.5) od (1.2)

uwagi:

tłumaczenia:

(1.7) zobacz listę tłumaczeń w haśle: noga

• angielski: (1.1) ball; (1.2) ball; (1.3) shot; (1.4) crutch; (1.5) shot; (1.6) sphere
• arabski: (1.1) كرة
• baskijski: (1.1) bola; (1.3) bala; (1.4) makulu
• białoruski: (1.3) куля ż
• chorwacki: (1.1) kugla ż; (1.2) kugla ż
• dolnołużycki: (1.1) kula ż; (1.2) kula ż
• duński: (1.1) kugle w
• esperanto: (1.1) kuglo, globo; (1.2) kuglo, globo; (1.4) lambastono
• górnołużycki: (1.1) kula ż; (1.2) kula ż
• hawajski: (1.1) pōpō; (1.2) pōpō
• hindi: (1.1) गोला
• hiszpański: (1.1) esfera ż; (1.2) bola ż; (1.3) bala ż; (1.4) muleta ż; (1.5) peso m
• islandzki: (1.1) kúla ż; (1.2) kúla ż; (1.3) kúla ż
• jidysz: (1.1-3) קויל ż (kojl); (1.4) קוליע ż (kulje)
• litewski: (1.1) kamuolys m; (1.2) kamuolys m
• niemiecki: (1.1-3) Kugel ż; (1.4) Krücke ż
• nowogrecki: (1.1) σφαίρα ż; (1.2) σφαίρα ż; (1.3) σφαίρα ż; (1.4) δεκανίκι n; (1.5) σφαίρα ż; (1.6) σφαίρα ż
• pali: (1.1) guḷa n
• rosyjski: (1.1) шар; (1.2) шар; (1.3) пуля; (1.4) костыль
• sanskryt: (1.1) गोला m ż
• slovio: (1.1) kula (кула); (1.2) kula (кула)
• szwedzki: (1.1) klot n; (1.3, 5) kula w
• węgierski: (1.2) golyó
• wilamowski: (1.1) kaojł; (1.2) kaojł; (1.3) kaojł; (1.4) kaujłn, krykia
• włoski: (1.1) sfera ż; (1.2) sfera ż; (1.3) palla ż, pallottola ż; (1.4) stampella ż, gruccia ż; (1.5) peso m; (1.6) sfera ż, globo m

źródła:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wieża

odmiana:

(1.1) lp kula, kule, kuli, kulu, kulom, kuli, kulo; lm kule, kula, kulama, kule, kulama, kulama, kule

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

tur. kule

uwagi:

źródła:

zapisy w ortografiach alternatywnych:

кула

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kula

odmiana:

(1.1) lm kulas

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

wymowa:

[²k'u:la] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) jama, nora^[1]

(1.2) leże, legowisko^[1]

(1.3) pot. chata, kąt^[1]

(1.4) kula, kulka^[2][3]

(1.5) wojsk. pocisk, kula^[1][3]

(1.6) sport. kula

(1.7) med. guz (siniak)^[1]

odmiana:

(1) en kula, kulan, kulor, kulorna

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

skrivmaskinskula

(1.4) glaskula, kristallkula, kulblixt, kullager, kulpenna, kulspetspenna

(1.5) skjuta sig en kula för pannan → strzelić sobie w łeb • gevärskula • kanonkula • kulbana • kulhål • kulregn • kulspruta • kulsprutgevär • kulsprutepistol

(1.6) stöta kula → pchnąć kulą • kulstötare, kulstötning

synonimy:

(1.1) grotta

(1.3) rum

(1.7) bula

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

börja på ny kula

etymologia:

uwagi:

źródła: