[go: up one dir, main page]

Isle of Man TT 1963

De Isle of Man TT 1963 was de vierde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1963. De races werden verreden van 10 tot en met 14 juni op het eiland Man. Alle klassen kwamen aan de start; voor de 500cc-klasse was het de seizoensopening.

Vlag van Man TT van Man 1963
Snaefell Mountain Course
Officiële naam Isle of Man Tourist Trophy
Land Vlag van Man Isle of Man
Datum 10 tot 14 juni 1963
Organisator ACU
Senior TT (500 cc)
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Junior TT (350 cc)
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle
Derde Vlag van Tsjechië František Šťastný
Lightweight 250 TT
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Japan Fumio Ito
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith
Lightweight 125 TT
Snelste ronde Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Eerste Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Tweede Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris
Derde Vlag van Duitsland Ernst Degner
50 cc TT
Snelste ronde Vlag van Duitsland Ernst Degner
Eerste Vlag van Japan Mitsuo Itoh
Tweede Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson
Derde Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt
Sidecar TT
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Florian Camathias/Vlag van Zwitserland Alfred Herzig
Eerste Vlag van Zwitserland Florian Camathias/Vlag van Zwitserland Alfred Herzig
Tweede Vlag van Zwitserland Fritz Scheidegger/Vlag van Verenigd Koninkrijk John Robinson
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Birch/Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Birch

Algemeen

bewerken

In 1963 werden door het bedrijf Shell-Mex and BP fondsen vrijgemaakt voor de huur van een helikopter die een arts naar de plaats van een ongeluk kon vervoeren en eventueel ook een patiënt naar het ziekenhuis kon brengen. Omdat de TT van Man de opening van het 500cc-seizoen was, volgde hier het debuut van het Gilera-team van oud-coureur Geoff Duke, Scuderia Duke. Ook Yamaha kwam voor het eerst naar Europa met de 250cc-RD 56. Mitsuo Itoh werd de eerste Japanse coureur die een race in de TT won. Na het succes in 1962 werd de 50 cc TT met een ronde uitgebreid.

Senior TT

bewerken

Vrijdag 14 juni, zes ronden (364 km)

Men had uitgezien naar het debuut van de Scuderia Duke-Gilera's, maar Mike Hailwood bleek met zijn MV Agusta 500 4C veel te snel voor John Hartle en Phil Read. Hailwood reed een nieuw ronderecord (106,41 mijl per uur).

Uitslag Senior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood MV Agusta 2:09"48'4 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Hartle Duke-Gilera 2:11"01'8 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Duke-Gilera 2:15"42'2 4
4 Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Matchless 2:16"48'8 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Joe Dunphy Norton 2:20"09'0 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Fred Stevens Norton 2:20"11'2 1
7 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Paddy Driver Matchless 2:20"47'6
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Smith Matchless 2:21"19'4
9 Vlag van Australië  Jack Ahearn Norton 2:21"25'2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ellis Boyce Norton 2:22"03"4
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Brian Setchell Norton 2:22"50'0
12 Vlag van Nieuw-Zeeland  Morry Low Matchless 2:24"07'0
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Syd Mizen Norton 2:24"07'2
14 Vlag van Zweden  Sven-Olof Gunnarsson Norton 2:25"00'2
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Michael McStay Norton 2:26"02'2
16 Vlag van Zwitserland  Roland Föll Matchless 2:26"10'0
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Woodman Matchless 2:27"26'8
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Louis Carr Matchless 2:28"25'2
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Billy McCosh Matchless 2:28"52'8
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Lee Matchless 2:28"59'6
23 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Billie Nelson Norton 2:29"51'4

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië  Jack Findlay McIntyre-Matchless
Vlag van Zwitserland  Gyula Marsovszky Matchless
Vlag van Tsjechië  František Šťastný Jawa
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd Matchless
Vlag van Zweden  Bosse Granath Matchless

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië  Benedicto Caldarella Matchless [1]
Vlag van Argentinië  Fabián Villavelran Norton [1]
Vlag van Argentinië  Jorge Kissling Norton [1]
Vlag van Argentinië  Victorio Minguzzi Matchless [1]
Vlag van Oostenrijk  Ladi Richter Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Minter Duke-Gilera Blessure
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Bryans Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Vernon Cottle Norton
Vlag van Italië  Vasco Loro Norton
Vlag van Sovjet-Unie  Nikolaj Sevast'ânov CKEB
Vlag van Uruguay  Horacio Costas Norton [1]

Top zes tussenstand 500cc-klasse

bewerken

Conform wedstrijduitslag

Junior TT

bewerken
 
Jim Redman's Honda RC 171 dateerde feitelijk van 1962, maar was nog steeds goed voor de overwinning. Dat gaf ook wel de armoede in de 350cc-klasse aan. De Gilera 350 4C van tweede man John Hartle dateerde uit 1957.

Vrijdag 14 juni, zes ronden (364 km)

In de Junior TT ontstond een flink gevecht tussen Jim Redman (Honda RC 171), Phil Read (Duke-Gilera 350 4C) en Mike Hailwood (MV Agusta 350 4C), maar Read viel aan het einde van de tweede ronde stil en Hailwood in de vierde ronde. Daardoor won Redman toch nog gemakkelijk met bijna zeven minuten voorsprong op Duke-Gilera-rijder John Hartle, wiens machine op drie cilinders liep, en František Šťastný met de tweecilinder Jawa.

Uitslag Junior TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 2:23"08'2 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Hartle Duke-Gilera 2:29"58'2 6
3 Vlag van Tsjechië  František Šťastný Jawa 2:31"20'6 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Syd Mizen AJS 2:31"31'8 3
5 Vlag van Australië  Jack Ahearn Norton 2:32"01'8 2
6 Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff AJS 2:35"05'4 1
7 Vlag van Nieuw-Zeeland  Morry Low AJS 2:35"38'4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Derek Woodman AJS 2:38"37'6
9 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Paddy Driver AJS 2:39"41'8
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ellis Boyce Norton 2:41"40'8
11 D. Watson Norton 2:42"12'6
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Brian Setchell Norton 2:44"03'4
13 Alan Carlsson AJS 2:45"13'0
14 G. Saward Norton 2:45"16'2
15 J. Buxton Norton 2:46"03'2
16 Vlag van Australië  Dennis Fry Norton 2:46"55'4
17 Vlag van Canada 1957-1965  Don Haddow AJS 2:47"02'8
18 D. Barnacle AJS 2:48"17'4
19 H. Rayner AJS 2:49"17'6
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Malcolm Hobson AJS 2:49"46'0
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Billie Nelson Norton 2:50"18'0
22 Vlag van Italië  Alberto Pagani RD-Norton 2:49"46'0
28 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dan Shorey AJS 2:54"56'6

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland  Gyula Marsovszky Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Fred Stevens Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Duke-Gilera
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tommy Robb Honda
Vlag van Zweden  Bosse Granath AJS
Vlag van Zweden  Sven-Olof Gunnarsson Norton

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda
Vlag van Tsjechië  Gustav Havel Jawa
Vlag van Tsjechië  Pavel Slavíček Jawa
Vlag van Finland  Veikko Sulasaari Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Len Ireland Norton
Vlag van Italië  Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Italië  Remo Venturi Bianchi
Vlag van Sovjet-Unie  Nikolaj Sevast'ânov CKEB

Top tien tussenstand 350cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 16
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Hartle Duke-Gilera 6
Vlag van Italië  Remo Venturi Bianchi
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Duke-Gilera 4
Vlag van Tsjechië  František Šťastný Jawa
6 Vlag van Tsjechië  Gustav Havel Jawa 3
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Syd Mizen AJS
8 Vlag van Australië  Jack Ahearn Norton 2
Vlag van Italië  Gilberto Milani Aermacchi
10 Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff AJS 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Fred Stevens Norton

Lightweight 250 TT

bewerken
 
De Yamaha RD 56 debuteerde op Man.

Maandag 10 juni, 6 ronden (364 km)

Het debuut van de Yamaha RD 56 tweecilinder tweetakt was indrukwekkend. Fumio Ito, die nog nooit op het eiland Man gereden had, ging een heftige strijd aan met Jim Redman op de Honda RC 163. Redman won, Ito werd tweede en Bill Smith, voor de gelegenheid ook uitgerust met een Honda, werd derde voor Hiroshi Hasegawa met de tweede RD 56.

Uitslag Lightweight 250 TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 2:23"13'2 8
2 Vlag van Japan  Fumio Ito Yamaha 2:23"40'4 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Smith Honda 2:29"05'2 4
4 Vlag van Japan  Hiroshi Hasegawa Yamaha 2:33"41'4 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tommy Robb Honda 2:44"10'2 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Kidson Cotton-Moto Guzzi 2:44"10'6 1
7 Vlag van Ierland  Jack Isherwood NSU 2:45"54'2
8 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Alan Harris Greeves 2:46"44'8
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dan Shorey Bultaco 2:47"44'4
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Denis Gallagher Velocette 2:51"00'0
11 R. Du Pont Aermacchi 2:51"32'0
12 Bill Robertson Aermacchi 2:54"54'0
13 George Plenderleith Honda 2:59"20'0
14 K. Martin Bultaco 3:01"16'2
15 D. Gallagher Ducati 3:01"26'4
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Albert Moule Ariel 3:03"42'6
17 Chris Goosen Bultaco 3:08"09'0
18 W. Brock Honda 3:11"45'2

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië  Barry Smith Greeves
Vlag van Australië  Jack Findlay DMW
Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda
Vlag van Zwitserland  Roland Föll Aermacchi
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chris Anderson Aermacchi
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chris Vincent REG
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Bryans Benelli
Vlag van Japan  Kunimitsu Takahashi Honda
Vlag van Japan  Yoshikazu Sunako Yamaha

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië  Ivan Schumann NSU [1]
Vlag van Argentinië  Raúl Kissling NSU [1]
Vlag van Tsjechië  Stanislav Malina CZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Hailwood MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Phil Read Yamaha
Vlag van Italië  Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Italië  Silvio Grassetti Benelli
Vlag van Italië  Tarquinio Provini Morini
Vlag van Italië  Umberto Masetti Morini [1]
Vlag van Japan  Isamu Kasuya Honda
Vlag van Nederland  Cas Swart Honda
Vlag van Uruguay  Carlos Marfetan Parilla [1]

Top tien tussenstand 250cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 18
2 Vlag van Italië  Tarquinio Provini Morini 16
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tommy Robb Honda 12
4 Vlag van Japan  Fumio Ito Yamaha 6
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Smith Honda 4
6 Vlag van Italië  Silvio Grassetti Benelli 3
Vlag van Japan  Kunimitsu Takahashi Honda
Vlag van Japan  Hiroshi Hasegawa Yamaha
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd MZ 2
Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda

Lightweigt 125 TT

bewerken
 
In de Lightweight 125 TT kwam een groot aantal van deze Honda CR 93-productieracers aan de start. Honda gaf deze machine op voor 16,5 pk, maar handige tuners konden er 20 tot 22 pk uit halen. De RC 143-fabrieksracer leverde 24 pk en de Suzuki RT 63-fabrieksracer leverde 26 pk.

Woensdag 12 juni, drie ronden (182 km)

In de Lightweight 125 TT barstte de strijd tussen de twee- en viertaktmotoren echt los. Hugh Anderson won met de tweetakt-Suzuki RT 63 voor zijn teamgenoten Frank Perris en Ernst Degner, die slechts 0,7 seconde na elkaar finishten. Toen pas kwam kampioenschapleider Luigi Taveri met de viertakt-Honda RC 145 over de lijn. Overigens hadden in deze klasse de privérijders de Honda CR 93-toonbankracer ontdekt.

Uitslag Lightweight 125 TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki 1:16"05'0 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Frank Perris Suzuki 1:17"25'0 6
3 Vlag van Duitsland  Ernst Degner Suzuki 1:17"31'6 4
4 Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda 1:18"05'0 3
5 Vlag van Oostenrijk  Bert Schneider Suzuki 1:18"42'8 2
6 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 1:18"44'6 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tommy Robb Honda 1:20"01'0
8 Vlag van Japan  Kunimitsu Takahashi Honda 1:20"06'2
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ralph Bryans Honda 1:23"59'8
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Gary Dickinson Honda 1:24"15'0
11 C. Ward Honda 1:25"36'8
12 Eddy Johnson Honda 1:25"59'0
13 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Francisco González Bultaco 1:26"39'2
14 Vlag van Duitsland  Walter Scheimann Honda 1:26"42'2
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Simmonds Tohatsu 1:27"37'8
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Dugdale Honda 1:27"50'0
17 Roy Boughey Bultaco 1:28"18'6
18 Vlag van Nieuw-Zeeland  Morry Low Bultaco 1:29"30'2
19 L. Allen Bultaco 1:29"42'2
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dan Shorey Bultaco 1:30"56'8
21 Vlag van Australië  Jack Ahearn Ducati 1:32"54'4

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1957-1965  Mike Duff Bultaco
Vlag van Zwitserland  Roland Föll Ducati
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Ivy Bultaco

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië  Alberto Gómez Zanella [1]
Vlag van Argentinië  Aldo Caldarella Bultaco [1]
Vlag van Argentinië  Héctor Pochettino Bultaco [1]
Vlag van Argentinië  Horacio Maffia Ducati [1]
Vlag van Argentinië  Juan Carlos Salatino Zanella [1]
Vlag van Tsjechië  Stanislav Malina CZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek  Werner Musiol MZ
Vlag van Frankrijk  Jean-Pierre Beltoise Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Shepherd MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Peter Inchley EMC
Vlag van Gibraltar (1939-1982)  John Grace Bultaco
Vlag van Hongarije  László Szabó MZ
Vlag van Italië  Giuseppe Visenzi Honda
Vlag van Japan  Mitsuo Itoh Suzuki

Top tien tussenstand 125cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki 22
2 Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda 18
3 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland  Jim Redman Honda 13
Vlag van Duitsland  Ernst Degner Suzuki
5 Vlag van Canada 1957-1965  Frank Perris Suzuki 9
6 Vlag van Hongarije  László Szabó MZ 4
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Peter Inchley EMC 3
8 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  Francisco González Bultaco 2
Vlag van Japan  Kunimitsu Takahashi Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Tommy Robb Honda
Vlag van Oostenrijk  Bert Schneider Suzuki

50 cc TT

bewerken
 
Honda zette geen fabrieksracers in, maar Ian Plumridge reed een Honda CR 110-productieracer naar de zesde plaats.

Woensdag 12 juni, drie ronden (182 km)

Mitsuo Itoh schreef geschiedenis door de eerste Japanner te worden die een TT-race won. Dat kon pas nadat zijn teamleider Ernst Degner in de laatste ronde uitviel. Hugh Anderson was in gevecht met Kreidler-rijder Hans Georg Anscheidt. Anderson werd tweede en Anscheidt derde.

Uitslag 50 cc TT

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Japan  Mitsuo Itoh Suzuki 1:26"10'6 8
2 Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki 1:26"37'4 6
3 Vlag van Duitsland  Hans Georg Anscheidt Kreidler 1:26"42'0 4
4 Vlag van Japan  Isao Morishita Suzuki 1:27"16'2 3
5 Vlag van Japan  Michio Ichino Suzuki 1:29"07'6 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ian Plumridge Honda[2] 1:44"46'4 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Ivy Sheene Special[3] 1:51"07'2
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Mike Simmonds Tohatsu 2:05"44'0

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Oostenrijk  Bert Schneider Suzuki
Vlag van Duitsland  Ernst Degner Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Dave Simmonds Tohatsu
Vlag van Italië  Alberto Pagani Kreidler

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Argentinië  Karaber Samardjian Suzuki [1]
Vlag van Argentinië  Raúl Kissling Kreidler [1]
Vlag van Zwitserland  Luigi Taveri Honda Teambeleid[4]
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  César Gracia Ducson
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  José Maria Busquets Derbi
Vlag van Finland  Matti Salonen Prykija
Vlag van Frankrijk  Jean-Pierre Beltoise Kreidler
Vlag van Japan  Sadao Shimazaki Honda Teambeleid[4]
Vlag van Japan  Shunkishi Masuda Suzuki
Vlag van Uruguay  Gastón Biscia Suzuki [1]

Top tien tussenstand 50cc-klasse

bewerken
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Duitsland  Hans Georg Anscheidt Kreidler 23
2 Vlag van Nieuw-Zeeland  Hugh Anderson Suzuki 20
3 Vlag van Japan  Isao Morishita Suzuki 12
4 Vlag van Duitsland  Ernst Degner Suzuki 10
Vlag van Japan  Mitsuo Itoh Suzuki
6 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  José Maria Busquets Derbi 7
Vlag van Japan  Michio Ichino Suzuki
8 Vlag van Italië  Alberto Pagani Kreidler 3
9 Vlag van Frankrijk  Jean-Pierre Beltoise Kreidler 2
10 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977)  César Gracia Ducson 1
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ian Plumridge Honda

Sidecar TT

bewerken

Maandag 10 juni, drie ronden (182 km)

Florian Camathias nam in de tweede ronde de leiding over van Fritz Scheidegger en won uiteindelijk met 38 seconden voorsprong. Max Deubel kwam als leider in de WK-stand naar Man, maar werd met invaller-bakkenist Barry Dungsworth slechts achtste.

UitslagSidecar TT

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Zwitserland  Florian Camathias Vlag van Zwitserland  Alfred Herzig FCS 1:16"51'0 8
2 Vlag van Zwitserland  Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Robinson BMW 1:17"29'2 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Birch Vlag van Verenigd Koninkrijk  Peter Birch BMW 1:21"17'6 4
4 Vlag van Duitsland  Otto Kölle Vlag van Duitsland  Dieter Hess BMW 1:22"05'4 3
5 Vlag van Duitsland  Georg Auerbacher Vlag van Duitsland  Beno Heim BMW 1:22"16'0 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk  Wally Rawlings Matchless 1:23"19'8 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Owen Greenwood Vlag van Verenigd Koninkrijk  Terry Fairbrother Matchless 1:25"44'4
8 Vlag van Duitsland  Max Deubel Vlag van Verenigd Koninkrijk  Barry Dungsworth BMW 1:26"04'6
9 T. Jackson J. Hartill BMW 1:27"37'2
10 E. Sanders H. Eastwick BMW 1:28"55'0

Niet gefinisht

bewerken
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Duitsland  Arsenius Butscher Vlag van Duitsland  Walter Popp BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Bill Boddice T. Harrison Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Charlie Freeman Vlag van Verenigd Koninkrijk  Billie Nelson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chris Vincent Vlag van Verenigd Koninkrijk  Keith Scott BSA
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Pip Harris Vlag van Verenigd Koninkrijk  Ray Campbell BMW

Niet deelgenomen

bewerken
Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland  Claude Lambert Vlag van Zwitserland  Gottfried Rüfenacht (†) BMW Blessure/overlijden[5]
Vlag van Duitsland  Ferdinand Breu Vlag van Duitsland  Hans Gösch BMW
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Jackie Beeton Vlag van Verenigd Koninkrijk  Eddie Bulgin BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Pnt
1 Vlag van Zwitserland  Florian Camathias Vlag van Zwitserland  Alfred Herzig FCS 20
2 Vlag van Duitsland  Max Deubel Vlag van Duitsland  Emil Hörner / Vlag van Verenigd Koninkrijk  Barry Dungsworth BMW 14
3 Vlag van Duitsland  Otto Kölle Vlag van Duitsland  Dieter Hess BMW 9
4 Vlag van Duitsland  Georg Auerbacher Vlag van Duitsland  Beno Heim BMW 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alan Birch Vlag van Verenigd Koninkrijk  Peter Birch BMW 7
6 Vlag van Zwitserland  Fritz Scheidegger Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Robinson BMW 6
7 Vlag van Duitsland  Arsenius Butscher Vlag van Duitsland  Alfred Leissing / Vlag van Duitsland  Walter Popp BMW 3
8 Vlag van Duitsland  Ferdinand Breu Vlag van Duitsland  Hans Gösch BMW 2
Vlag van Verenigd Koninkrijk  Colin Seeley Vlag van Verenigd Koninkrijk  Wally Rawlings Matchless
10 Vlag van Zwitserland  Claude Lambert Vlag van Zwitserland  Gottfried Rüfenacht BMW 1
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1963
FIM wereldkampioenschap wegrace
15e seizoen (1963)
Volgende race:
TT Assen 1963

Vorige race:
Isle of Man TT 1962
Isle of Man TT Volgende race:
Isle of Man TT 1964