Isle of Man TT 1954

De Clubmans 1000 cc TT, altijd een onderonsje voor coureurs met een Vincent-HRD, was weer afgeschaft. Er ontstond wat commotie toen de Sidecar TT een vrouwelijke deelneemster bleek te hebben: de Duitse Inge Stoll, die als bakkeniste fungeerde in het zijspan van Jacques Drion. Daar was men niet op voorbereid en organisatie, publiek én pers vroegen zich af of de deelname van een vrouw wel verantwoord was. Men had er echter niets over opgenomen in het reglement en Stoll was al een ervaren bakkeniste.

De Auto-Cycle Union had in samenwerking met het eilandbestuur besloten een tweede circuit in te richten, de Clypse Course. Dat deed men mogelijk naar het voorbeeld van de Ulster Grand Prix, die van het Clady Circuit was verhuisd naar het Dundrod Circuit. Dit was niet alleen veiliger, maar ook breder, waardoor de zijspanklasse er kon starten. Met de Clypse Course bereikte men ook een veel korter circuit dan de gebruikelijke Snaefell Mountain Course. Daardoor kon het publiek de deelnemers van de Ultra-Lightweight TT vaker zien langskomen. Zij startten namelijk niet met een interval-start, maar met een massastart, waardoor ze dichter bij elkaar bleven. Op de Mountain Course moest het publiek steeds een half uur wachten voordat het veld voorbij kwam, maar nu kwamen de rijders in anderhalf uur tijd tien keer voorbij. Men had het echter slim aangepakt: grote delen van de Mountain Course maakten ook deel uit van de Clypse Course, zodat men niet veel extra wegafsluitingen hoefde te realiseren. Men gebruikte de normale startplaats bij de TT Grandstand, via Bray Hill en Quarterbridge. Hierna week men af van het gebruikelijke circuit: bij Willaston Corner ging het niet rechtdoor richting Braddan, maar rechtsaf via Johnny Watterson's Lane naar Cronk-ny-Mona. Hier draaide men linksaf de Mountain Course op, tegen de normale rijrichting in langs Hillberry Corner, Brandish Corner naar Creg-ny-Baa. Hier verliet men het grote circuit weer om via landweggetjes naar de A2 te rijden. Van hieruit zou men rechtstreeks terug kunnen naar start/finish, maar men moest nog een omweg maken langs Signpost Corner, zodat die zijn functie van seinpost (om naderende coureurs aan de pit te melden) kon behouden. Om dit alles mogelijk te maken werden in de winter van 1953/1954 de wegen verbreed bij Creg-ny-Baa, Signpost Corner en de aanloop richting Governor's Bridge.

Het was de hele week slecht weer. Daardoor startte de Senior TT anderhalf uur later dan gepland, werd de Junior TT ingekort naar vijf ronden en de Lightweight TT naar drie ronden.

Ook dit jaar eiste de TT van Man weer levens: al tijdens een onofficële training op 31 mei verongelukte de Australiër Laurie Boulter bij Handley's Corner. De Brit Raymond Ashford verongelukte op 7 juni tijdens de trainingen bij Laurel Bank. Tijdens de Senior TT op 18 juni verongelukte Simon Sandys-Winsch bij de Highlander.

De Senior TT begon anderhalf uur te laat, maar was gepland voor zes ronden. Ray Amm reed steeds de snelste ronden en ging ook aan de leiding toen Geoff Duke zijn pitstop maakte om te tanken. Amm plande die stop een ronde later. Na het ongeval waarbij Simon Sandys-Winsch dodelijk verongelukte werd de race echter ingekort tot slechts vier ronden. Dat bespaarde Amm zijn tankstop waardoor zijn overwinning vergemakkelijkt werd. Gilera protesteerde, maar die protesten werden door de ACU terzijde geschoven, waarschijnlijk terecht, want Norton-rijder Amm was de hele race al sneller geweest dan Duke. Sandys-Winsch was op de natte baan gevallen bij de Highlander, maar er raakten nog acht andere coureurs ernstig gewond tijdens de Senior TT en waarschijnlijk gaf dat de doorslag om de race in te korten. Sandys-Winsch had overigens maar één motorfiets, een 350cc-Velocette KTT Mk VIII, waarmee hij in de Junior TT was uitgevallen. Bill Lomas verving bij MV Agusta de in 1953 verongelukte Les Graham, maar viel met de MV Agusta 500 4C uit. Stalgenoot Dickie Dale werd slechts zevende.

Uitslag Senior TT bewerken Pos Coureur Merk Tijd Punten 1   Ray Amm Norton 1:42"46'8 8 2   Geoff Duke Gilera 1:43"52'6 6 3   Jack Brett Norton 1:45"15'2 4 4   Reg Armstrong Gilera 1:45"45'6 3 5   Rudy Allison Norton 1:48"06'6 2 6   Gordon Laing Norton 1:48"37'2 1 7   Dickie Dale MV Agusta 1:48"56'2 8   Bob Keeler Norton 1:49"23'4 9   Jack Ahearn Norton 1:51"06'8 10   Maurice Quincey Norton 1:51"07'0 11   Peter Davey Norton 1:51"31'6 12   Leo Simpson Matchless 1:52"03'0 13   Keith Bryen Norton 1:52"18'8 14   Bob McIntyre AJS 1:53"01'0 15   John Surtees Norton 1:53"04'6 16   Peter Carter Norton 1:54"06'2 17   Roy Godwin Norton 1:54"16'2 18   Peter Murphy Matchless 1:54"32'2 19   Roy Ingram Norton 1:54"55'6 20   George Salt Matchless 1:55"23'0 28   Arthur Wheeler AJS 1:58"41'0 31   Terry Shepherd AJS 1:59"50'0 48   Cyril Julian Norton 2:06"45'0

Niet gefinisht bewerken Coureur Merk Oorzaak   Ken Kavanagh Moto Guzzi   Bill Lomas MV Agusta   Derek Farrant AJS   Fergus Anderson Moto Guzzi   Harold Clark Norton   Ted Frend Norton   Simon Sandys-Winsch Velocette Val (†)   Nello Pagani MV Agusta   Rod Coleman AJS Niet deelgenomen bewerken Coureur Merk Oorzaak   Keith Campbell Norton   Auguste Goffin Norton   Léon Martin Gilera   Luigi Taveri Norton   Jacques Collot Norton   Pierre Monneret Gilera   Bob Matthews Norton   Tommy Wood Norton   Alfredo Milani Gilera   Carlo Bandirola MV Agusta   Umberto Masetti Gilera

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Ray Amm	Norton	8
	Pierre Monneret	Gilera
3	Geoff Duke	Gilera	6
	Alfredo Milani	Gilera
5	Jack Brett	Norton	4
	Jacques Collot	Norton
7	Reg Armstrong	Gilera	3
	Luigi Taveri	Norton
9	Bob Matthews	Norton	2
	Rudy Allison	Norton

Voor het eerst sinds 1922 won AJS de Junior TT. Rod Coleman won, maar dankte zijn overwinning ook aan het uitvallen van Ray Amm met de Norton Manx en alle deelnemers met de Moto Guzzi Monocilindrica 350. MV Agusta bracht de nieuwe 350 Quattro Cilindri aan de start, maar Bill Lomas werd er slechts zevende mee en Dickie Dale kwam niet verder dan de 25e plaats.

Uitslag Junior TT bewerken Pos Coureur Merk Tijd Snelheid 1   Rod Coleman AJS 2:03"41'8 8 2   Derek Farrant AJS 2:05"34'0 6 3   Bob Keeler Norton 2:05"43'6 4 4   Leo Simpson AJS 2:06"56'8 3 5   Peter Davey Norton 2:08"26'4 2 6   John Clark AJS 2:10"28'0 1 7   Bill Lomas MV Agusta 2:11"39'2 8   Peter Murphy AJS 2:12"06'6 9   Eric Houseley AJS 2:12"12'6 10   Arthur Wheeler AJS 2:12"25'0 11   John Surtees Norton 2:12"33'6 12   Harold Clark Norton 2:12"34'4 13   Harry Pearce Velocette 2:13"22'0 14   Peter Carter Norton 2:13"24'0 15 E.R. Havens AJS 2:13"30'0 16   Jack Bottomley BSA 2:13"48'4 17   Ted Frend Norton 2:13"49'0 18 E.B. Jones Norton 2:13"49'4 19 D.A. Tutty Norton 2:14"25'2 20   John Grace Norton 2:14"25'6 25   Dickie Dale MV Agusta 2:15"54'6

Niet gefinisht bewerken Coureur Merk Oorzaak   Keith Bryen Norton   Ken Kavanagh Moto Guzzi   Maurice Quincey Norton   Fergus Anderson Moto Guzzi   Jack Brett Norton   Terry Shepherd AJS   Ray Amm Norton   Simon Sandys-Winsch Velocette Niet deelgenomen bewerken Coureur Merk Oorzaak   Gordon Laing Norton   Auguste Goffin Norton   Firmin Dauwe Norton   Georg Braun Schnell-Horex   Karl Hofmann DKW   Siegfried Wünsche DKW   Jacques Collot Norton   Pierre Monneret AJS   Bob Matthews Velocette   Bob McIntyre AJS   Alano Montanari Moto Guzzi   Duilio Agostini Moto Guzzi   Enrico Lorenzetti Moto Guzzi   Barry Stormont BSA

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Rod Coleman	AJS	8
	Pierre Monneret	AJS
3	Derek Farrant	AJS	6
	Auguste Goffin	Norton
5	Bob Keeler	Norton	4
	Bob Matthews	Velocette
7	Jacques Collot	Norton	3
	Leo Simpson	AJS
9	Peter Davey	Norton	2
	Barry Stormont	BSA

 

Werner Haas had tijdens de TT van 1953 al indruk gemaakt met zijn NSU Rennmax door tweede te worden, maar de vernieuwde machine met 39 pk was helemaal niet meer te verslaan. Haas won voor zijn stalgenoten Rupert Hollaus, Reg Armstrong en "Happi" Müller. De snelste Moto Guzzi Bialbero 250-rijder Fergus Anderson finishte bijna vier minuten na Haas, die een recordronde van 91,22 mijl per uur (146,80 kilometer per uur) reed.

Uitslag Lightweight TT bewerken Pos Coureur Merk Tijd Snelheid 1   Werner Haas NSU 1:14"44'4 8 2   Rupert Hollaus NSU 1:15;28'6 6 3   Reg Armstrong NSU 1:15"31'8 4 4   Hermann Paul Müller NSU 1:16"25'6 3 5   Fergus Anderson Moto Guzzi 1:18"32'2 2 6   Hans Baltisberger NSU 1:18"33'6 1 7   Arthur Wheeler Moto Guzzi 1:21"24'0 8   Eric Houseley Velocette 1:28"00'4 9   Ray Petty Norton 1:28"57'0 10   John Horne Rudge 1:29"48'0 11 R. McCutcheon Velocette 1:29"54'0 12 Bill Maddrick Moto Guzzi 1:29"55'0 13 D.H. Edlin Melem Special 1:33"02'0 14   Bill Webster Velocette 1:33"04'0 15   Brian Purslow Norton 1:33"29'0 16 J. Sparrow Excelsior 1:41"38'0 17 E. Barrett Phoenix-JAP 1:45"46'0

Niet gefinisht bewerken Coureur Merk Oorzaak   Ken Kavanagh Moto Guzzi Niet deelgenomen bewerken Coureur Merk Oorzaak   Luigi Taveri Moto Guzzi   Georg Braun NSU   Helmut Hallmeier Adler   Kurt Knopf NSU   Walter Reichert NSU   Walter Vogel Adler   Bob Geeson REG   Tommy Wood Moto Guzzi   Angelo Marelli Moto Guzzi   Lanfranco Baviera Moto Guzzi   Roberto Colombo Moto Guzzi   Romolo Ferri Moto Guzzi

(Slechts acht coureurs hadden al punten gescoord)

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Werner Haas	NSU	16
2	Rupert Hollaus	NSU	10
3	Hermann Paul Müller	NSU	9
4	Reg Armstrong	NSU	4
	Hans Baltisberger	NSU
6	Fergus Anderson	Moto Guzzi	2
	Tommy Wood	Moto Guzzi
8	Lanfranco Baviera	Moto Guzzi	1

 

De Ultra-Lightweight TT op de nieuwe Clypse Course werd een groot succes, hoewel er nog steeds maar achttien deelnemers waren. Werner Haas viel weliswaar uit met zijn NSU Rennfox, maar Rupert Hollaus won de race na een hevig gevecht met slechts vier seconden voorsprong op Carlo Ubbiali met de MV Agusta 125 Bialbero. Ook Cecil Sandford reed zijn MV Agusta naar het podium. Naast alle NSU's en MV Agusta's was de Montesa-tweetakt van John Grace een vreemde eend in de bijt, maar Grace werd er toch zevende mee.

Uitslag Ultra-Lightweight TT bewerken Pos Coureur Merk Tijd Snelheid 1   Rupert Hollaus NSU 1:33"03"4 8 2   Carlo Ubbiali MV Agusta 1:33"07'4 6 3   Cecil Sandford MV Agusta 1:37"35'8 4 4   Hans Baltisberger NSU 1:38"25'0 3 5   Ivor Lloyd MV Agusta 1:43"16'6 2 6   Brian Purslow MV Agusta 1:46"24'6 1 7   John Grace Montesa 1:49"29'0 8   Bill Webster MV Agusta 1:54"22'2 Niet gefinisht bewerken Coureur Merk Oorzaak   Werner Haas NSU   Bill Lomas MV Agusta

Niet deelgenomen bewerken Coureur Merk Oorzaak   Hermann Paul Müller NSU   Karl Lottes MV Agusta   Willi Scheidhauer MV Agusta   Arturo Paragues Lube   Gabriel Corsín MV Agusta   José Antonio Elizalde Montesa   Juan Bertran Montesa   Angelo Copeta MV Agusta   Franco Bertoni MV Agusta   Guido Sala MV Agusta   Massimo Genevini MV Agusta   Roberto Colombo MV Agusta   Tarquinio Provini Mondial

Conform wedstrijduitslag

Bij Norton had een personeelswisseling plaatsgevonden waar het de bakkenisten betrof: Les Nutt was overgestapt van Cyril Smith naar Eric Oliver en Stanley Dibben was van Oliver naar Smith gegaan. Oliver/Nutt wonnen de allereerste Sidecar TT met bijna twee minuten voorsprong op de BMW RS 54-combinatie van Fritz Hillebrand en Manfred Grunwald. Derde werd een andere BMW-combinatie: Willy Noll/Fritz Cron. Smith en Dibben vielen uit.

Uitslag Sidecar TT bewerken Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Snelheid 1   Eric Oliver   Les Nutt Norton-Watsonian 1:34"00'2 8 2   Fritz Hillebrand   Manfred Grunwald BMW 1:35"56'2 6 3   Wilhelm Noll   Fritz Cron BMW 1:39"16'4 4 4   Walter Schneider   Hans Strauß BMW 1:40"27'4 3 5   Jacques Drion   Inge Stoll-Laforge Norton 1:41"18'0 2 6   Bill Boddice   John Pirie Norton 1:43"22'8 1 7   Jackie Beeton   Charles Billingham Norton 1:43"23'4 8   Ernie Walker   Dun Roberts Norton 1:44"17'2 9   Frank Taylor   Ron Taylor Norton 1:44"35'2 10   Len Taylor   Peter Glover Norton 1:46"02'0 11 J. Wijns Onbekend Norton 1:47"13'2 12 E.J. Davis Onbekend Matchless 1:49"02'3 13   Bill Beevers W. Mundy Norton 1:51"27'2 14 Derek Yorke G. Tyler Norton 1:56"50'0 15 Ernie Young Eric Milton Triumph 1:58"13'2

Niet gefinisht bewerken Coureur Bakkenist Merk Oorzaak   Cyril Smith   Stanley Dibben Norton-Watsonian   Pip Harris   Ray Campbell Norton Niet deelgenomen bewerken Coureur Bakkenist Merk Oorzaak   Ernst Kussin   Franz Steidel Norton   Julien Deronne   Jules Nies Norton   Hans Haldemann   Luigi Taveri Norton   Loni Neußner   Werner Öxner Norton   Otto Schmid   Otto Kölle Norton   Willi Faust   Karl Remmert BMW   René Bétemps   André Drivet Norton

Conform wedstrijduitslag

De Clubmans Senior TT werd gewonnen door Alistair King, die in de TT van 1953 al was gedebuteerd met een mooie vijfde plaats. De Clubmans Senior leverde ook twee interessante debutanten op: Percy Tait werd zesde voor Dave Chadwick.

Clubmans Senior TT bewerken Uitslag Clubmans Senior TT bewerken Pos Coureur Merk Tijd 1   Alistair King BSA 1:45"36'0 2 J. Denton BSA 1:45"41'6 3 Ewen Haldane BSA 1:46"12'2 4 Tony Ovens Triumph 1:46"42'2 5 M. Baigent BSA 1:46"51'8 6   Percy Tait BSA 1:47"05'0 7   Dave Chadwick Norton 1:47"05'0 8 Eric Cheers Triumph 1:48"51'4 9 L. King Triumph 1:50"17'2 10   Eddie Dow BSA 1:50"33'0 11 H. McKenzie Triumph 1:51"45'0 12 G. Shekell Norton 1:51"46'8 13 D. Andrews Norton 1:52"51'0 14 F. Coleman BSA 1:53"05'0 15 H. Wilshere Triumph 1:53"23'4 16 John Hurlestone Triumph 1:55"45'0 17 Percy Flaskett BSA 1:57"33'4 18 J. Hambling BSA 1:58"04'0 19 T. Watson Norton 1:58"13'0 20 A. Crab Norton 1:58"28'0

Clubmans Junior TT bewerken Uitslag Clubmans Junior TT bewerken Pos Coureur Merk Tijd 1 Philip Palmer BSA 1:50"39'4 2 D.A. Wright BSA 1:50"51'8 3 J.W. Davie BSA 1:50"54'4 4 A. Bowie BSA 1:51"01'6 5 Geoff Tanner Norton 1:51"04'0 6 G. Arnold BSA 1:51"30'8 7 Jimmy Buchan BSA 1:52"08'6 8 W. Gibson BSA 1:53"08'0 9 J. Muir Norton 1:53"38'0 10 Bill Robertson BSA 1:55"33'0 11 G. Brooks BSA 1:55"33'6 12 J. Coates BSA 1:55"51'0 13 H. Nash BSA 1:56"21'0 14 K. James BSA 1:56"57'2 15 R. Boughey BSA 1:57"58'2 16 J. Moore BSA 1:58"06'0 17 T. Graham BSA 1:59"00'0 D. Howe BSA 1:59"00'0 19 B. Radford BSA 1:59"13'2 20 A. Scholefield BSA 1:59"27'6

In Japan werd alleen nog op onverharde wegen geracet met machines die nauwelijks afweken van standaardmodellen. Soichiro Honda had een coureur (Mikio Omura) en een monteur naar het eeuwfeest in São Paulo gestuurd waar ze raceten tegen Europese topmachines. Dat was een eyeopener: Omura moest het met een 6pk-Honda Dream Model E opnemen tegen Nello Pagani met de 18pk-sterke Mondial 125 Bialbero. Daarom besloot Honda persoonlijk naar de TT van Man te komen het raceverloop én de concurrerende machines te bekijken.