[go: up one dir, main page]

Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1980

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1980 was de derde race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1980. De races werden verreden op 25 mei 1980 op het Circuit Paul Ricard nabij Le Castellet, Frankrijk.

Vlag van Frankrijk Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1980
Circuit Paul Ricard
Officiële naam Grand Prix de France Moto
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Datum 25 mei 1980
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Italië Marco Lucchinelli
Snelste ronde Vlag van Verenigde Staten Kenny Roberts
Eerste Vlag van Verenigde Staten Kenny Roberts
Tweede Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola
Derde Vlag van Italië Marco Lucchinelli
350 cc
Poleposition Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Snelste ronde Vlag van Zuid-Afrika Jon Ekerold
Eerste Vlag van Zuid-Afrika Jon Ekerold
Tweede Vlag van Venezuela Johnny Cecotto
Derde Vlag van Frankrijk Eric Saul
250 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Toni Mang
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Thierry Espié
Eerste Vlag van Zuid-Afrika Kork Ballington
Tweede Vlag van Duitsland Toni Mang
Derde Vlag van Frankrijk Thierry Espié
125 cc
Poleposition Vlag van Frankrijk Guy Bertin
Snelste ronde Vlag van Spanje Ángel Nieto
Eerste Vlag van Spanje Ángel Nieto
Tweede Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Derde Vlag van Italië Loris Reggiani
Zijspan
Poleposition Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van België Paul Gérard
Snelste ronde Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Eerste Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Jock Taylor/Vlag van Zweden Benga Johansson
Derde Vlag van Duitsland Werner Schwärzel/Vlag van Duitsland Andreas Huber

Algemeen

bewerken

In Frankrijk reed de 50cc-klasse niet. Voor de zijspanklasse was het de openingsrace van het seizoen.

In de kwalificatie van de 500cc-klasse kreeg Marco Lucchinelli een nieuwe 180mm-brede slick van Michelin en daarmee was hij liefst twee seconden sneller dan Kenny Roberts. Boet van Dulmen kwalificeerde zich als zevende. Zijn Yamaha stuurde nog steeds slecht, maar was iets verbeterd nadat een paar Japanse specialisten zijn vering hadden afgesteld. Christian Sarron brak bij een val in de training zijn arm en zou de rest van het seizoen niet meer aan de start komen. Wil Hartog kwam niet aan de start omdat hij in de Grand Prix van Spanje een lendewervel gebroken had. Na de start bestond de kopgroep aanvankelijk uit Lucchinelli, Mamola, Rossi, Crosby, Sheene, Estrosi en Roberts. Die laatste vocht zich naar voren en vormde de kopgroep samen met Lucchinelli en Mamola. Uiteindelijk wist Roberts toch nog weg te lopen van Mamola, die tweede werd voor Lucchinelli.

Uitslag 500 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Verenigde Staten  Kenny Roberts Yamaha 44'13"98 2 15
2 Vlag van Verenigde Staten  Randy Mamola Suzuki 44'19"36 4 12
3 Vlag van Italië  Marco Lucchinelli Suzuki 44'19"77 1 10
4 Vlag van Italië  Graziano Rossi Suzuki 44'59"88 6 8
5 Vlag van Nieuw-Zeeland  Graeme Crosby Suzuki 45'07"85 20 6
6 Vlag van Japan  Takazumi Katayama Suzuki 45'09"17 21 5
7 Vlag van Frankrijk  Michel Rougerie Suzuki 45'21"84 13 4
8 Vlag van Zuid-Afrika  Kork Ballington Kawasaki[1] 45'24"23 11 3
9 Vlag van Venezuela  Johnny Cecotto Yamaha 45'26"93 3 2
10 Vlag van Frankrijk  Patrick Pons Yamaha 45'27"48 8 1
11 Vlag van Frankrijk  Raymond Roche Yamaha 45'28"41 19
12 Vlag van Japan  Sadao Asami Yamaha 45'31"26 12
13 Vlag van Italië  Carlo Perugini Suzuki 45'33"95 14
14 Vlag van Finland  Seppo Rossi Suzuki 45'34"56 23
15 Vlag van Frankrijk  Bernard Fau Suzuki 45'40"94 15
16 Vlag van Zwitserland  Philippe Coulon Suzuki 45'48"18 5
17 Vlag van Italië  Gianfranco Bonera Suzuki 45'54"47 28
18 Vlag van Nederland  Willem Zoet Suzuki 45'58"02 29
19 Vlag van Nederland  Boet van Dulmen Yamaha 46'24"35 7
20 Vlag van Finland  Markku Matakainen Yamaha 46'37"54 26
21 Vlag van Zwitserland  Sergio Pellandini Suzuki +1 ronde 24
22 Vlag van Zwitserland  Michel Frutschi Yamaha +1 ronde 25
23 Vlag van Italië  Maurizio Massimiani Yamaha +1 ronde 31
24 Vlag van Frankrijk  Franck Gross Suzuki +2 ronden 30
DNF Vlag van Italië  Franco Uncini Suzuki 9
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Barry Sheene Yamaha Val[2] 10
DNF Vlag van Monaco  Hubert Rigal Yamaha 16
DNF Vlag van Frankrijk  Christian Estrosi Suzuki 17
DNF Vlag van Nederland  Jack Middelburg Yamaha Val[3] 18
DNF Vlag van Frankrijk  Patrick Fernandez Yamaha 22
DNQ Vlag van Italië  Giovanni Pelletier Morbidelli 32
DNQ Vlag van Zweden  Peter Sjöström Suzuki 33
DNQ Vlag van Zuid-Afrika  Jon Ekerold Yamaha
DNQ Vlag van Oostenrijk  Werner Nenning Suzuki
DNQ Vlag van Oostenrijk  Michael Schmid Suzuki
DNQ Vlag van Verenigde Staten  Richard Schlachter Yamaha
DNQ Vlag van Verenigde Staten  Dale Singleton Yamaha
DNQ Vlag van Australië  Jeffrey Sayle Yamaha
DNQ Vlag van Oostenrijk  Max Wiener Suzuki
DNQ Vlag van Duitsland  Elmar Renner Suzuki
DNQ Vlag van Frankrijk  Jacques Agopian Suzuki
DNQ Vlag van België  Alain Nies Suzuki
DNQ Vlag van Denemarken  Börge Nielsen Suzuki
DNQ Vlag van Italië  Gianni Rolando Suzuki
DNS Vlag van Frankrijk  Christian Sarron Yamaha Blessure[4]

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigde Staten  Kenny Roberts Yamaha 45
2 Vlag van Italië  Marco Lucchinelli Suzuki 22
Vlag van Verenigde Staten  Randy Mamola Suzuki 22
4 Vlag van Italië  Graziano Rossi Suzuki 18
Vlag van Japan  Takazumi Katayama Suzuki 18
6 Vlag van Italië  Franco Uncini Suzuki 16
7 Vlag van Venezuela  Johnny Cecotto Yamaha 15
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Barry Sheene Yamaha 10
9 Vlag van Italië  Carlo Perugini Suzuki 7
10 Vlag van Nieuw-Zeeland  Graeme Crosby Suzuki 6

In de Franse 350cc-race wisselden Johnny Cecotto, Jon Ekerold en Eric Saul elkaar regelmatig af aan de leiding van de wedstrijd. Tegen het einde leek Cecotto te gaan winnen, maar Ekerold perste er nog een snelste raceronde uit en versloeg Cecotto met slechts 0,018 seconde. Alan North brak bij een val een sleutelbeen.

Uitslag 350 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Zuid-Afrika  Jon Ekerold Bimota-Yamaha 43'39"72 3 15
2 Vlag van Venezuela  Johnny Cecotto Bimota-Yamaha 43'39"90 1 12
3 Vlag van Frankrijk  Eric Saul Yamaha 43'49"84 6 10
4 Vlag van Duitsland  Toni Mang Krauser-Kawasaki 44'02"40 7 8
5 Vlag van Frankrijk  Jean-François Baldé Kawasaki 44'02"82 10 6
6 Vlag van Italië  Walter Villa Yamaha 44'04"12 9 5
7 Vlag van Italië  Massimo Matteoni Bimota-Yamaha 44'14"95 16 4
8 Vlag van Zwitserland  Jacques Cornu Yamaha 44'15"60 4 3
9 Vlag van Italië  Carlo Perugini RTM 44'29"64 5 2
10 Vlag van Zwitserland  Roland Freymond Bimota-Yamaha 44'30"76 19 1
11 Vlag van Australië  Jeffrey Sayle Yamaha 44'46"37 15
12 Vlag van Zwitserland  Alan Roethlisberger Yamaha 44'46"77 17
13 Vlag van België  Didier de Radiguès Yamaha 44'52"13 12
14 Vlag van Frankrijk  Christian Berthod Yamaha 44'55"71 26
15 Vlag van Japan  Sadao Asami Yamaha 45'06"41 20
16 Vlag van België  René Delaby Yamaha 45'09"76 22
17 Vlag van Oostenrijk  Edi Stöllinger Kawasaki 45'16"16 27
18 Vlag van Duitsland  Roland Kopf Yamaha 45'17"04 24
19 Vlag van Oostenrijk  Siegfried Minich Yamaha 45'42"44 28
20 Vlag van Frankrijk  Philippe Roussel Yamaha 45'42"75 32
21 Vlag van Italië  Atilio Riondato Yamaha 46'59"29 25
22 Vlag van Australië  Barry Smith Yamaha +1 ronde 31
23 Vlag van Japan  Yoshimasa Matsumoto Yamaha +1 ronde 30
DNF Vlag van Frankrijk  Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 2
DNF Vlag van Venezuela  Carlos Lavado Bimota-Yamaha 11
DNF Vlag van Frankrijk  Jean-Louis Albera Yamaha 13
DNF Vlag van Frankrijk  Thierry Espié Yamaha Val 14
DNF Vlag van Frankrijk  Jacques Bolle Cotton 18
DNF Vlag van Zuid-Afrika  Alan North Yamaha Val 21

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos Coureur Motorfiets Ptn
1 Vlag van Venezuela  Johnny Cecotto Bimota-Yamaha 27
2 Vlag van Zuid-Afrika  Jon Ekerold Bimota-Yamaha 20
3 Vlag van Italië  Massimo Matteoni Bimota-Yamaha 16
4 Vlag van Italië  Walter Villa Adriatica-Yamaha 15
5 Vlag van Frankrijk  Eric Saul Yamaha 14
6 Vlag van Italië  Carlo Perugini RTM 10
7 Vlag van Duitsland  Toni Mang Krauser-Kawasaki 8
8 Vlag van Zwitserland  Roland Freymond Bimota-Yamaha 7
9 Vlag van Frankrijk  Jean-François Baldé Kawasaki 6
10 Vlag van Australië  Jeffrey Sayle Yamaha 3
Vlag van Zwitserland  Jacques Cornu Yamaha 3

In de 250cc-race van Frankrijk reden Toni Mang en Kork Ballington meteen weg van de rest van het veld, maar de beste prestatie leverde Thierry Espié, die vanaf de derde startplaats een heel slechte start had gehad maar zich door het hele veld naar voren werkte om uiteindelijk met de snelste ronde derde te worden. In de laatste ronde passeerde hij Roland Freymond, Jacques Cornu en Eric Saul. Ballington won de race, Mang werd tweede.

Uitslag 250 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Zuid-Afrika  Kork Ballington Kawasaki 42'49"72 2 15
2 Vlag van Duitsland  Toni Mang Krauser-Kawasaki 42'51"52 1 12
3 Vlag van Frankrijk  Thierry Espié Yamaha 42'57"64 3 10
4 Vlag van Zwitserland  Roland Freymond Ad Maiora 42'58"40 5 8
5 Vlag van Frankrijk  Eric Saul Yamaha 42'00"23 16 6
6 Vlag van Zwitserland  Jacques Cornu Yamaha 43'10"07 4 5
7 Vlag van Venezuela  Carlos Lavado Yamaha 43'17"83 10 4
8 Vlag van Frankrijk  Roger Sibille Yamaha 43'20"65 9 3
9 Vlag van Italië  Paolo Ferrett Yamaha 43'31"58 24 2
10 Vlag van Frankrijk  André Gouin Yamaha 43'32"04 15 1
11 Vlag van Frankrijk  Jean-Louis Guignabodet Kawasaki 43'33"34 19
12 Vlag van Frankrijk  Alain Béraud Yamaha 43'57"10 28
13 Vlag van Frankrijk  Jacques Bolle Cotton 44'08"09 19
14 Vlag van Frankrijk  Jean-Jacques Peyre Yamaha 44'18"35 17
15 Vlag van Frankrijk  Pierro Tocco Yamaha 44'18"74 23
16 Vlag van Zwitserland  Hans Müller Yamaha 44'28"54 32
17 Vlag van Frankrijk  Bernard Gatti Yamaha 44'34"14 27
18 Vlag van België  Didier de Radiguès Yamaha 44'34"98 26
19 Vlag van Oostenrijk  Harald Bartol Yamaha 45'05"32 33
20 Vlag van Frankrijk  Jean Lafond Yamaha +2 ronden 6
DNF Vlag van Frankrijk  Jean-François Baldé Kawasaki Ontsteking 7
DNF Vlag van Frankrijk  Jean-Louis Albera Yamaha 11
DNF Vlag van België  Jean-Marc Toffolo Yamaha 13
DNF Vlag van Frankrijk  Olivier Bourdil Yamaha 14
DNF Vlag van Italië  Giampaolo Marchetti MBA 18
DNF Vlag van Frankrijk  Guy Batesti Yamaha 20
DNF Vlag van België  Richard Hubin Yamaha 21
DNF Vlag van Frankrijk  Thierry Laurens Yamaha 22
DNF Vlag van Oostenrijk  Edi Stöllinger Kawasaki 30
DNF Vlag van Italië  Loris Reggiani Yamaha 31

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos Coureur Motorfiets Ptn
1 Vlag van Duitsland  Toni Mang Krauser-Kawasaki 39
2 Vlag van Zuid-Afrika  Kork Ballington Kawasaki 30
3 Vlag van Frankrijk  Thierry Espié Bimota-Yamaha 28
4 Vlag van Frankrijk  Jean-François Baldé Kawasaki 20
5 Vlag van Zwitserland  Roland Freymond Morbidelli 14
6 Vlag van Frankrijk  Erick Saul Yamaha 12
7 Vlag van Italië  Pierluigi Conforti Yamaha 10
Vlag van Zwitserland  Jacques Cornu Yamaha 10
9 Vlag van Italië  Paolo Ferretti Bimota-Yamaha 7
10 Vlag van Venezuela  Carlos Lavado Yamaha 6

Guy Bertin reed in zijn thuisrace de beste kwalificatietijd. In de race ging hij aanvankelijk aan de leiding, vlak voor Ángel Nieto en Pier Paolo Bianchi. In de zevende rond brak het schakelpedaal van de Motobécane van Bertin. Nieto wist met moeite Bianchi van zich af te houden en won met minder dan twee seconden verschil. Nieto's teamgenoot Loris Reggiani werd derde. Ángel Nieto scoorde zijn zestigste WK-overwinning.

Uitslag 125 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Spanje  Ángel Nieto Minarelli 42'23"02 2 15
2 Vlag van Italië  Pier Paolo Bianchi MBA 42'24"75 3 12
3 Vlag van Italië  Loris Reggiani Minarelli 43'03"72 7 10
4 Vlag van Frankrijk  Yves Dupont MBA 43'12"26 6 8
5 Vlag van Zwitserland  Hans Müller MBA 43'16"64 12 6
6 Vlag van Australië  Barry Smith MBA 43'17"22 14 5
7 Vlag van Italië  Giampaolo Marchetti MBA 43'18"49 5 4
8 Vlag van Nederland  Peter Looijestein MBA 43'19"92 15 3
9 Vlag van Italië  Eugenio Lazzarini Iprem 43'21"02 11 2
10 Vlag van Italië  Jean-Claude Selini MBA 43'38"59 20 1
11 Vlag van Frankrijk  Jean-Louis Guignabodet Morbidelli 43'38"83 21
12 Vlag van Frankrijk  Thierry Noblesse MBA 43'39"03 9
13 Vlag van Zwitserland  Stefan Dörflinger Morbidelli 43'54"41 13
14 Vlag van Frankrijk  Michel Galbit Morbidelli 43'59"06 16
15 Vlag van Oostenrijk  August Auinger MBA 44'07"75 8
16 Vlag van Monaco  Patrick Hérouard MBA 44'14"85 19
17 Vlag van Frankrijk  Paul Bordes MBA 44'18"72 22
18 Vlag van Finland  Matti Kinnunen MBA 44'20"05 24
19 Vlag van Zweden  Per-Edvard Carlsson MBA 44'35"43 26
20 Vlag van Tsjechië  Peter Baláz MBA 44'40"45 28
21 Vlag van Nederland  Henk van Kessel Condor 44'43"19 30
22 Vlag van Italië  Libero Piccirillio MBA +1 ronde 27
23 Vlag van Zwitserland  Bruno Kneubühler MBA +4 ronden 4
DNF Vlag van Frankrijk  Guy Bertin Motobécane Schakelpedaal 1
DNF Vlag van Oostenrijk  Harald Bartol Morbidelli 10
DNF Vlag van Duitsland  Alfred Waibel Morbidelli 17
DNF Vlag van Duitsland  Gerhard Waibel Morbidelli 18
DNF Vlag van Venezuela  Iván Palazzese Morbidelli 23
DNF Vlag van Nederland  Martin van Soest MBA 29

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos Coureur Motorfiets Ptn
1 Vlag van Italië  Pier Paolo Bianchi MBA 42
2 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)  Ángel Nieto Minarelli 21
3 Vlag van Zwitserland  Bruno Kneubühler MBA 20
4 Vlag van Italië  Loris Reggiani Minarelli 18
5 Vlag van Venezuela  Iván Palazzese MBA 17
6 Vlag van Australië  Barry Smith MBA 13
7 Vlag van Zwitserland  Hans Müller MBA 12
Vlag van Frankrijk  Guy Bertin Motobécane 12
9 Vlag van Frankrijk  Yves Dupont MBA 8
10 Vlag van Zwitserland  Rolf Blatter MBA 6
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)  Ricardo Tormo MBA 6
Vlag van Italië  Giampaolo Marchetti MBA 6

Zijspannen

bewerken

Voor de zijspanklasse was Frankrijk de openingsrace van het seizoen. De twee klassen (B2A en B2B) waren afgeschaft en alle combinaties reden weer binnen één reglement. De naafbesturingen waren verboden en de machines moesten een balhoofd hebben, waarvoor de belangrijkste bouwers Seymaz en LCR beiden een andere oplossing hadden gevonden. Alain Michel koos voor de nieuwe motor van Helmut Fath, terwijl bijna alle andere coureurs Yamaha-motoren gebruikten. Michel en Rolf Biland wisselden elkaar in de race af aan de leiding, gevolgd door Jock Taylor en Werner Schwärzel. Op de vijfde plaats reed de Nederlandse combinatie Egbert Streuer/Johan van der Kaap. Zij hadden zich al bij die positie neergelegd, toen Michel's versnellingsbak in de laatste ronde de geest gaf. Michel werd nog wel achtste, maar Biland won voor Taylor, Schwärzel en Streuer.

Uitslag zijspannen

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Zwitserland  Rolf Biland Vlag van Zwitserland  Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 40'46"88 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Jock Taylor Vlag van Zweden  Benga Johansson Windle-Yamaha 12
3 Vlag van Duitsland  Werner Schwärzel Vlag van Duitsland  Andreas Huber Krauser-LCR-Yamaha 10
4 Vlag van Nederland  Egbert Streuer Vlag van Nederland  Johan van der Kaap LCR-Yamaha 8
5 Vlag van Duitsland  Rolf Steinhausen Vlag van Verenigd Koninkrijk  Kenny Arthur Bartol-LCR 6
6 Vlag van Zwitserland  Bruno Holzer Vlag van Zwitserland  Karl Meierhans LCR-Yamaha 5
7 Vlag van Zweden  Göte Brodin Vlag van Zweden  Billy Gällros Krauser-LCR-Yamaha 4
8 Vlag van Frankrijk  Alain Michel Vlag van België  Paul Gérard Seymaz-Fath 3
9 Vlag van Duitsland  Jesco Höckert Vlag van Verenigde Staten  Harald Mathews Busch-Yamaha 2
10 Vlag van Japan  Masato Kumano Vlag van Verenigd Koninkrijk  Neil Oxley Kumano-Yamaha 1

Top 10 WK-stand na deze race

bewerken
Pos Coureur Bakkenist Motorfiets Ptn
1 Vlag van Zwitserland  Rolf Biland Vlag van Zwitserland  Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 15
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Jock Taylor Vlag van Zweden  Benga Johansson Windle-Yamaha 12
3 Vlag van Duitsland  Werner Schwärzel Vlag van Duitsland  Andreas Huber Krauser-Yamaha 10
4 Vlag van Nederland  Egbert Streuer Vlag van Nederland  Johan van der Kaap LCR-Yamaha 8
5 Vlag van Duitsland  Rolf Steinhausen Vlag van Verenigd Koninkrijk  Kenny Arthur Bartol-LCR 6
6 Vlag van Zwitserland  Bruno Holzer Vlag van Zwitserland  Karl Meierhans LCR-Yamaha 5
7 Vlag van Zweden  Göte Brodin Vlag van Zweden  Billy Gällros Krauser-Yamaha 4
8 Vlag van Frankrijk  Alain Michel Vlag van België  Paul Gérard Seymaz-Fath 2
9 Vlag van Duitsland  Jesco Höckert Vlag van Duitsland  Harald Mathews Busch-Yamaha 2
10 Vlag van Japan  Masato Kumano Vlag van Verenigd Koninkrijk  Neil Oxley Kumano-Yamaha 1


Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1980
FIM wereldkampioenschap wegrace
32e seizoen (1980)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1980

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1979
Grand Prix-wegrace van Frankrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1981