Grand Prix-wegrace van Portugal 1988

De Grand Prix verliep tamelijk rampzalig voor Honda, dat nog steeds wegliggingsproblemen kende en zowel in de 250- als de 500cc-klasse werd verslagen door Yamaha. Voor het Ducados-team van Ángel Nieto was de Grand Prix een groot succes met de overwinning van Juan Garriga in de 250cc-race en de eerste drie plaatsen van Jorge Martínez, Manuel Herreros en Àlex Crivillé in de 80cc-klasse. Rolf Biland vervulde een oude wens: hij trainde met zijn zijspancombinatie sneller dan de 500cc-solomotoren. De zijspanrace werd door de beginnende regen onderbroken en in twee manches verreden.

Bij aanvang van de Grand Prix bleek dat de organisatie programmaboekjes en posters had laten maken met de tekst "Gran Premio Campsa Campeonato del Mundo de Motociclismo de Velocidad Expo 92". Volgens velen is dat ook de officiële aanduiding van de Grand Prix, maar niet volgens de Fédération Internationale de Motocyclisme^[1]. Wat was er gebeurd?

De Portugese GP van 1987 was verreden op het Circuito Permanente del Jarama omdat het Autódromo do Estoril nog niet geschikt (gehomologeerd) was. Het was de bedoeling de GP van 1988 wel in Estoril te laten plaatsvinden, maar het circuit moest op 1 januari 1988 gereed zijn zodat het in februari gekeurd kon worden. In februari waren de werkzaamheden echter nog in het beginstadium en de wegracecommissie van de FIM (CCR) nam geen genoegen met een later moment van keuren. Men besloot de GP af te gelasten. De Spaanse motorsportbond bood daarop aan de GP in Jerez te laten plaatsvinden. Daar moest de FIM-directie op maandag 29 februari over beslissen, maar door het langdurig vergaderen over televisierechten en de Dakar-rally werd dit verschoven naar de ochtend van 1 maart. Toen werd definitief besloten dat de GP van Portugal op 1 mei 1988 zou plaatsvinden op het circuit van Jerez^[2]. Dat de GP uiteindelijk door de organisatie omgedoopt werd tot "GP van de Expo 92" om reclame te maken voor de Expo '92 die vier jaar later in Sevilla zou plaatsvinden doet daar niets aan af. GP's werden bijna altijd naar een sponsor vernoemd, zoals de Gran Premio Marlboro de España, maar men kon niet met een pennenstreek Portugal zijn WK-races afnemen, nadat de FIM die goedgekeurd had. De internationale pers reisde af naar de Grand Prix van Portugal en vernam pas op de ochtend van de racedag dat men op de GP van de Expo 92 was aangekomen^[3].

Al in de trainingen was het duidelijk dat de Honda's het moeilijk zouden krijgen op het technische circuit van Jerez. Er werden zelfs 1987-remschijven en remklauwen ingevlogen, die door iedereen behalve Pierfrancesco Chili werden gebruikt. Ook de Showa-vering leverde problemen op (niet alleen in de 500cc-klasse, privérijders in de 125cc-klasse experimenteerden al met WP- en Marzocchi-veersystemen). Wayne Gardner reed de vijfde trainingstijd en hoewel hij slechts 0,4 seconde langzamer was dan Eddie Lawson, achtte hij zichzelf kansloos in de race.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"50'12
2.	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	1"50'23
3.	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	1"50'29
4.	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	1"50'52
5.	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	1"50'58
6.	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	1"50'95
7.	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	1"51'25
8.	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"51'56
9.	Ron Haslam	ELF-HRC-Honda	1"51'86
10.	Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	1"52'11

Wayne Rainey nam meteen de leiding in de race, gevolgd door Kevin Schwantz, Christian Sarron, Eddie Lawson en Kevin Magee. Wayne Gardner reed daar samen met Didier de Radiguès en Niall Mackenzie al een heel eind achter. Rainey bouwde zijn voorsprong uit terwijl Lawson in gevecht was met Sarron en Schwantz met carburatieproblemen uitviel. Magee daarentegen kon de aanval op zijn stalgenoot inzetten, maar moest door zijn slijtende Dunlop-banden inhouden. Dat probleem had Rainey ook, en daar profiteerde Lawson met zijn Michelins van. In de eenentwintigste ronde passeerde hij Magee, die ook nog aangevallen werd door Sarron. Twee ronden voor de finish nam Lawson de leiding van Rainey over. Magee wist Sarron net voor te blijven. Gardner had de hele race grote risico's moeten nemen om De Radiguès voor te blijven.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	53"47'99	1	20
2	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	53"49'63	2	17
3	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	53"55'66	3	15
4	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	53"55'78	4	13
5	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	54"16'62	5	11
6	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	54"18'51	8	10
7	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	55"00'02	7	9
8	Rob McElnea	Pepsi-Suzuki	55"25'41	11	8
9	Marco Papa	Honda	+1 ronde	13	7
10	Alessandro Valesi	Honda	+1 ronde	15	6
11	Daniel Amatriaín	Honda	+1 ronde	16	5
12	Steve Manley	Suzuki	+1 ronde	22	4
13	Rachel Nicotte	Chevallier-Honda	+1 ronde	19	3
14	Bruno Kneubühler	Honda	+2 ronden	21	2
15	Maarten Duyzers	HDJ-Honda	+2 ronden	24	1
16	Nicholas Schmassmann	Honda	+2 ronden	25
17	Josef Doppler	Honda	+2 ronden	26
18	Ian Pratt	Suzuki	+2 ronden	28

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Shunji Yatsushiro	Rothmans-HRC-Honda		12
Ron Haslam	ELF-HRC-Honda	Remmen[4]	9
Moreno Vacondio	Suzuki		27
Tony Carey	Suzuki		29
Raymond Roche	Cagiva		18
Andreas Leuthe	Suzuki		23
Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	Carburatie	6
Marco Gentile	Fior-Marlboro-Honda[5]		17
Fabio Barchitta	Katayama-ELF-HRC-Honda		14

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Pierfrancesco Chili	Gallina-HB-HRC-Honda	Blessure[6]	10
Gustav Reiner	Hein Gericke-Honda	Blessure[7]

Coureur	Merk	Oorzaak
Randy Mamola	Cagiva[8]
Patrick Igoa	Gauloises-Sonauto-Yamaha	Blessure[9]
Tadahiko Taira	Tech 21-Yamaha	Tests[10]
Mike Baldwin	Katayama-ELF-Honda
Silvo Habat	Suzuki
Wolfgang von Muralt	Suzuki	Blessure[11]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Eddie Lawson	Agostini-Marlboro-Yamaha	72
2	Wayne Gardner	Rothmans-HRC-Honda	60
3	Wayne Rainey	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	50
4	Niall Mackenzie	Gallina-HB-HRC-Honda	48
5	Christian Sarron	Gauloises-Sonauto-Yamaha	44
	Kevin Magee	Roberts-Lucky Strike-Yamaha
7	Didier de Radiguès	Agostini-Marlboro-Yamaha	33
8	Kevin Schwantz	Pepsi-Suzuki	31
9	Ron Haslam	ELF-HRC-Honda	19
10	Rob McElnea	Pepsi-Suzuki	18

Net als in de 500cc-klasse hadden de 250cc-Honda-coureurs grote wegliggingsproblemen. Toch was het verschil tussen Sito Pons en Carlos Lavado slechts 0,2 seconde. Dat Lavado op poleposition stond was een opsteker voor hem. Sinds zijn wereldtitel in het seizoen 1986 waren zijn prestaties erg tegengevallen. De dertiende startplaats van Toni Mang viel erg tegen. Net als alle HRC-rijders had hij problemen met zijn Showa-dempers, maar HRC verbood het gebruik van andere vering.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Carlos Lavado	HB-Venemotos-Yamaha	1"51'58
2.	Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	1"51'74
3.	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	1"51'77
4.	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	1"51'93
5.	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	1"52'35
6.	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	1"52'77
7.	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	1"52'86
8.	Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	1"52'90
9.	Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda	1"53'20
10.	Manfred Herweh	Levior-Yamaha	1"53'38

De poleposition van Carlos Lavado werd nutteloos omdat hij al in de opwarmronde ten val kwam. Al in de eerste ronde schakelde Sito Pons zichzelf uit door tegen Alberto Puig aan te rijden. Puig kon zijn machine weer oprapen en werd uiteindelijk achtste. Intussen namen Juan Garriga en Masahiro Shimizu afstand van de rest van het veld. In de eerste ronden probeerde Shimizu enkele malen aan te vallen, maar hij moest Garriga laten gaan. Hij had echter genoeg voorsprong om zijn achtervolgers voor te blijven. Jacques Cornu werd met ruim drie seconden achterstand derde. Daardoor bleef de schade voor Honda beperkt: drie Honda's in de top vijf, maar de vedetten Reinhold Roth en Toni Mang verloren weer veel punten en eindigden zelfs achter de Yamaha TZ 250-productieracer van Jean-Philippe Ruggia.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	47"22'77	4	20
2	Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda	47"28'38	9	17
3	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	47"31'51	7	15
4	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	47"31'96	5	13
5	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	47"33'17	6	11
6	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	47"46'95	12	10
7	Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda	47"48'49	13	9
8	Alberto Puig	Nieto-Ducados-HRC-Honda	48"01'06	11	8
9	Jean-Michel Mattioli	Docshop-Yamaha	48"02'11	14	7
10	Manfred Herweh	Levior-Yamaha	48"06'76	10	6
11	Stefano Caracchi	Honda	48"09'90	22	5
12	Donnie McLeod	7Up-EMC-Rotax	48"11'19	20	4
13	Urs Lüzi	Honda	48"12'12	16	3
14	Harald Eckl	Römer-Aprilia-Rotax	48"16'80	15	2
15	Bruno Casanova	FMI-Aprilia-Rotax	48"27'72	21	1
16	Thierry Rapicault	Fior-Rotax	48"29'03	31
17	Maurizio Vitali	Yamaha	48"29'74	17
18	Gary Cowan	Yamaha	48"33'04	30
19	Bruno Bonhuil	Honda	48"35'28	33
20	Engelbert Neumair	Aprilia-Rotax	48"39'43	24
21	Iván Palazzese	Yamaha	48"39'83	26
22	Bernard Haenggeli	Honda	48"53'37	28
23	Jochen Schmid	Honda	48"53'58	29
24	René Delaby	Docshop-Yamaha	48"53'71	36

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Carlos Lavado	HB-Venemotos-Yamaha	Val in opwarmronde	1
Hans Lindner	Honda		34
Alain Bronec	Honda		32
August Auinger	Aprilia-Rotax		27
Paolo Casoli	Pileri-AGV-Garelli		35
Kevin Mitchell	Yamaha		23
Martin Wimmer	Fath-Hein Gericke-Yamaha		18
Loris Reggiani	Aprilia-Rotax	Val[12]	19
Luca Cadalora	Agostini-Marlboro-Yamaha	Val	8
Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	Val	2
Jean-François Baldé	Defi-Rotax		3

Coureur	Merk
Urs Jücker	Yamaha
Massimo Matteoni	Yamaha
Javier Cardelús	Aprilia-Rotax
Guy Bertin	Yamaha
René Zanata	Yamaha
Jean-Francois Foray	Yamaha
Jaime Torrens	JJ Cobas-Rotax
Juan Bravo	Honda
Hervé Duffard	Honda
Eddie Laycock	EMC-Rotax
Luis Carlos Maurel	JJ Cobas-Rotax

Coureur	Merk	Oorzaak
Christian Boudinot	Fior-Rotax

Coureur	Merk	Oorzaak
Carlos Cardús	Nieto-Ducados-HRC-Honda	Blessure[13]

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Sito Pons	Campsa-HRC-Honda	54
2	Juan Garriga	Nieto-Ducados-Yamaha	53
3	Jacques Cornu	Parisienne-HRC-Honda	50
4	Jean-Philippe Ruggia	Gauloises-Sonauto-Yamaha	38
5	Toni Mang	Rothmans-HRC-Honda	37
6	Dominique Sarron	Rothmans-HRC-Honda	28
	Masahiro Shimizu	Terra-HRC-Honda
8	Reinhold Roth	HB-HRC-Honda	27
9	John Kocinski	Roberts-Lucky Strike-Yamaha	24
10	Jim Filice	HRC-Honda	20

Na zijn nederlaag in de GP van Spanje deed Jorge Martínez er alles aan om de tweede GP in zijn thuisland te winnen. In de training was hij al een bijna twee seconden sneller dan Stefan Dörflinger, terwijl hij op de eerste startrij bijgestaan werd door zijn stalgenoten Àlex Crivillé en Manuel Herreros.

Pos	Coureur	Merk	Tijd
1.	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	2"01'96
2.	Àlex Crivillé	Nieto-Ducados-Derbi	2"03'01
3.	Stefan Dörflinger	Marlboro-LCR-Krauser	2"03'51
4.	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	2"04'10
5.	Bogdan Nikolov	Krauser	2"05'64
6.	Peter Öttl	Pichler-Krauser	2"06'15
7.	Herri Torrontegui	Autisa	2"06'24
8.	Jaime Mariano	JJ Cobas-Rotax	2"06'36
9.	René Dünki	Krauser	2"06'49
10.	Ian McConnachie	Autisa	2"07'22

Bij de start verbrandde Stefan Dörflinger zijn koppeling en hij moest aan een inhaalrace beginnen, terwijl het hele Derbi-team er vandoor ging. Dörflinger kwam nog ver, maar het duurde lang eer hij Herri Torrontegui voorbij was. Manuel Herreros probeerde nog om Jorge Martínez te verschalken, maar dat mislukte. Dörflinger werd achter Àlex Crivillé vierde. Omdat Torrontegui met pech uitviel werd Peter Öttl vijfde.

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	37"36'39	1	20
2	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi	37"36'64	4	17
3	Àlex Crivillé	Nieto-Ducados-Derbi	37"36'92	2	15
4	Stefan Dörflinger	Marlboro-LCR-Krauser	37"57'62	3	13
5	Peter Öttl	Pichler-Krauser	38"10'99	6	11
6	Giuseppe Ascareggi	BBFT	38"18'49	11	10
7	Gabriele Gnani	Gnani	38"22'70	13	9
8	Bogdan Nikolov	Krauser	38"23'07	5	8
9	Juhász Károly	Krauser	38"43'70	12	7
10	Jos van Dongen	Rekro-Casal	38"47'40	19	6
11	René Dünki	Krauser	38"48'14	9	5
12	Jacques Bernard	Fantic	38"50'63	15	4
13	Günter Schirnhofer	Krauser	38"50'98	17	3
14	Javier Arumi	Krauser	39"08'89	18	2
15	Jaime Mariano	JJ Cobas-Rotax	39"09'12	8	1
16	Ian McConnachie	Autisa	39"36'13	10
17	Reiner Koster	LCR-Casal	+1 ronde	22
18	Emilio Palencia	Arbizu	+1 ronde	24
19	Javier Debon	HuVo-Casal	+1 ronde	28
20	Philippe Desmet	Autisa	+1 ronde	32
21	Joaquin Gali	Krauser	+1 ronde	31
22	Adrie Nijenhuis	Timmer-Samson-Casal	+1 ronde	29
23	Heinz Paschen	Kiefer	+1 ronde	26
24	Thomas Engl	Krauser	+1 ronde	33

Coureur	Merk	Oorzaak	Grid
Antonio Sanchez	JJ Cobas-Rotax		21
Stuart Edwards	Casal		20
Serge Julin	Casal		16
Herri Torrontegui	Autisa		7
Alberto Fernandez	Minarelli		34
Jorge Cabanes	Autisa		30
Stefan Brägger	Casal		23
Jose Saez	Autisa		14
Paul Bordes	RB		25
Javier Navarro	Casal		35
Juan Esteve	Autisa		27

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Jorge Martínez	Nieto-Ducados-Derbi	37
2	Stefan Dörflinger	Marlboro-LCR-Krauser	33
3	Àlex Crivillé	Nieto-Ducados-Derbi	30
	Manuel Herreros	Nieto-Ducados-Derbi
5	Peter Öttl	Pichler-Krauser	22
6	Károly Juhász	Krauser	16
	Bogdan Nikolov	Krauser
8	Jos van Dongen	Rekro-Casal	11
9	Herri Torrontegui	Autisa	10
	Giuseppe Ascareggi	BBFT

Rolf Biland had tijdens de GP van San Marino van 1982 al geprobeerd een snellere rondetijd te rijden dan de 500cc-klasse, maar moest dat toen bekopen met een ernstig ongeval en een gebroken sleutelbeen. In Jerez lagen de rondetijden weer dicht bij elkaar en met kwalificatiebanden en weinig brandstof slaagde hij er dit maal in samen met Kurt Waltisperg een ronde van 1"49'37 te rijden, terwijl Eddie Lawson met zijn Yamaha YZR 500 1"50'12 nodig had. Intussen waren Biland's concurrenten wel gewaarschuwd. Steve Webster was anderhalve seconde langzamer.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd
1.	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	1"49'37
2.	Steve Webster	Tony Hewitt	Silkolene-LCR-Krauser	1"51'75
3.	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser	1"52'84
4.	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha	1"53'01
5.	Masato Kumano	Markus Fährni	LCR-Yamaha	1"53'39
6.	Alfred Zurbrügg	Markus Zurbrügg	LCR-Yamaha	1"54'17
7.	Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ADM	1"54'93
8.	Yoshisada Kumagaya	Brian Barlow	Windle-Yamaha	1"55'47
9.	Markus Egloff	Urs Egloff	BP-LCR-ADM	1"55'55
10.	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha	1"55'86

Toen de zijspanrace startte druppelde het al een beetje, maar het veld ging op slicks van start. Egbert Streuer viel meteen ver terug omdat zijn machine op drie cilinders liep en Rolf Biland nam zoals verwacht de leiding. Toen de regen doorzette spinde Biland, waardoor hij naar de tiende plaats, vlak voor Streuer, terugviel. Nu ging Steve Webster aan de leiding, maar in de vierde ronde regende het zo hard dat Webster zijn arm opstak ten teken dat hij de race zou staken. Alain Michel was het met hem eens en langzaam reed de hele stoet langs start/finish, waar de organisatie inmiddels besloten had de rode vlag te zwaaien. De tijden na drie ronden werden genoteerd om meegerekend te worden in de eindstand. In de korte pauze moest Streuer zijn blok nakijken en Theo van Kempen moest (met hulp van het team van Kenny Roberts) een door André Bosman kapotgereden uitlaat vervangen.

Bij de herstart begon Steve Webster met een positief saldo van 9,87 seconden op Biland en 11,3 seconden op Streuer. Nu liep de machine van Streuer goed en hij kon Biland volgen, maar door het vuile vizier van zijn helm zag hij niet genoeg om aan te vallen. De beide combinaties lagen al snel 20 seconden voor op Webster en daarom had een aanval van Streuer ook niet veel zin. Hij zou immers nog 1,5 seconde voorsprong op Biland moeten nemen om eindwinnaar te worden. In de totaaltijd wonnen Rolf Biland/Kurt Waltisperg voor Egbert Streuer/Bernard Schnieders en Steve Webster/Tony Hewitt.

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	LCR-Krauser	47"05'45	1	20
2	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	Lucky Strike-LCR-Yamaha	47"07'38	4	17
3	Steve Webster	Tony Hewitt	Silkolene-LCR-Krauser	47"38'50	2	15
4	Barry Brindley	Graham Rose	LCR-Yamaha	50"27'06	14	13
5	Alain Michel	Jean-Marc Fresc	ELF-LCR-Krauser	50"33'14	3	11
6	Steve Abbott	Shaun Smith	Windle-Yamaha	50"52'18	10	10
7	Theo van Kempen	Simon Birchall	Lucky Strike-LCR-Yamaha	51"14'20	15	9
8	Derek Jones	Peter Brown	LCR-Yamaha	51"18'52	13	8
9	Wolfgang Stropek	Hans-Peter Demling	LCR-Krauser	51"35'18		7
10	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	LCR-Yamaha	+1 ronde	6	6
11	Masato Kumano	Markus Fährni	LCR-Yamaha	+1 ronde	5	5
12	Bernd Scherer	Thomas Schröder	BSR-Krauser	+1 ronde		4
13	Dennis Bingham	Gary Irlam	LCR-Yamaha	+1 ronde		3
14	Yvan Nigrowsky	Martial Charpentier	Seymaz-JPX	+1 ronde		2
15	Fritz Stölzle	Hubert Stölzle	LCR-Krauser	+1 ronde		1

Coureur	Bakkenist	Merk	Grid	Oorzaak
Rolf Steinhausen	Bruno Hiller	Busch-ADM	7
Yoshisada Kumagaya	Brian Barlow	Windle-Yamaha	8
Markus Egloff	Urs Egloff	BP-LCR-ADM	9
André Bosman	David Kellett|	LCR-Yamaha	11
Pascal Larratte	Jacques Corbier	LCR-Yamaha	12

Conform wedstrijduitslag