[go: up one dir, main page]

Grand Prix-wegrace der Naties 1977

De Grand Prix-wegrace der Naties 1977 was vierde race van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1977. De races werden verreden op 15 mei 1977 op het Autodromo Enzo e Dino Ferrari in Imola.

Vlag van Italië Grand Prix-wegrace der Naties 1977
Officiële naam Gran Premio delle Nazioni 1977
Land Vlag van Italië Italië
Datum 15 mei 1977
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Sheene
Tweede Vlag van Italië Virginio Ferrari
Derde Vlag van Italië Armando Toracca
350 cc
Poleposition Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Alan North
Snelste ronde Vlag van Italië Mario Lega
Eerste Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Alan North
Tweede Vlag van Italië Mario Lega
Derde Vlag van Japan Takazumi Katayama
250 cc
Poleposition Vlag van Italië Franco Uncini
Snelste ronde Vlag van Italië Franco Uncini
Eerste Vlag van Italië Franco Uncini
Tweede Vlag van Italië Mario Lega
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Ditchburn
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Eerste Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi
Tweede Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Derde Vlag van Italië Maurizio Massimiani
50 cc
Poleposition Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Eerste Vlag van Italië Eugenio Lazzarini
Tweede Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ricardo Tormo
Derde Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Ángel Nieto

Wil Hartog startte in Italië zoals gewoonlijk weer snel. Hij was als derde weg achter Virginio Ferrari en Armando Torraca. Barry Sheene klom vanaf het middenveld echter gestaag op en nam de leiding over, terwijl Pat Hennen Torraca passeerde. Hartog viel uit door een vastloper. Hennen viel en daardoor werd Torraca alsnog derde.

Uitslag 500 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Barry Sheene Suzuki 59' 52" 0 15
2 Vlag van Italië  Virginio Ferrari Suzuki + 1" 3 12
3 Vlag van Italië  Armando Toracca Suzuki + 2" 6 10
4 Vlag van Verenigde Staten  Steve Baker Yamaha + 28" 6 8
5 Vlag van Italië  Giacomo Agostini Yamaha + 35" 8 6
6 Vlag van Zwitserland  Philippe Coulon Suzuki + 36" 9 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Newbold Suzuki + 1' 10" 5 4
8 Vlag van Frankrijk  Christian Estrosi Suzuki + 1' 14" 5 3
9 Vlag van Nederland  Boet van Dulmen Suzuki + 1' 16" 4 2
10 Vlag van Duitsland  Toni Mang Suzuki + 1' 22" 3 1
11 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Steve Parrish Suzuki + 1' 39" 7
12 Vlag van Finland  Teuvo Länsivuori Suzuki + 1' 40" 4
13 Vlag van Italië  Graziano Rossi Suzuki + 1' 45" 7
14 Vlag van Oostenrijk  Max Wiener Suzuki + 1' 45" 7
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alex George Suzuki + 1 ronde
16 Vlag van Verenigd Koninkrijk  John Williams Suzuki + 1 ronde
17 Vlag van België  Jean-Philippe Orban Suzuki + 2 ronden
18 Vlag van Italië  Mario Necchi Suzuki + 2 ronden
DNF Vlag van Italië  Marco Lucchinelli Suzuki
DNF Vlag van Italië  Gianfranco Bonera Suzuki
DNF Vlag van Frankrijk  Michel Rougerie Suzuki
DNF Vlag van Verenigde Staten  Pat Hennen Suzuki val
DNF Vlag van Italië  Nico Cereghini Suzuki
DNF Vlag van Australië  Jack Findlay Suzuki val
DNF Vlag van Italië  Gianni Rolando Suzuki
DNF Vlag van Italië  Riccardo Romeri Yamaha
DNF Vlag van Nieuw-Zeeland  Stu Avant Suzuki
DNF Vlag van Frankrijk  Bernard Fau Suzuki
DNF Vlag van Nederland  Wil Hartog Suzuki vastloper
DNF Vlag van Denemarken  Børge Nielsen Suzuki
DNQ Vlag van Finland  Markku Matikainen Suzuki
DNQ Vlag van Italië  Carlo Perugini Suzuki
DNQ Vlag van Italië  Pieraldo Cipriani Paton
DNQ Vlag van Oostenrijk  Karl Auer Suzuki
DNQ Vlag van Duitsland  Helmut Kassner Suzuki
DNQ Vlag van Italië  Gregorio Mariani Suzuki
DNQ Vlag van België  Hervé Regout Suzuki
DNQ Vlag van Italië  Cesare Leali Suzuki
DNQ Vlag van Italië  Luigi Torelli Lombardini
DNQ Vlag van Italië  Francesco Pisanelli Suzuki
DNQ Vlag van Italië  Paolo Niccoli Harley-Davidson

Alan North had al op poleposition gestaan in de 350 cc klasse in Oostenrijk en Duitsland, maar in Italië kon hij die plaats eindelijk verzilveren. Hij wist met zijn Wilddam-Yamaha een kleine voorsprong te pakken op Mario Lega en Kork Ballington, die met elkaar in gevecht waren om de tweede plaats. Twee ronden voor het einde was Ballington's tank leeg en daardoor schoof Takazumi Katayama met zijn driecilinder Yamaha door naar de derde plaats.

Uitslag 350 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Alan North Yamaha 53' 12" 2 15
2 Vlag van Italië  Mario Lega Bakker-Morbidelli + 1" 7 12
3 Vlag van Japan  Takazumi Katayama Yamaha + 23" 7 10
4 Vlag van Frankrijk  Michel Rougerie Yamaha + 24" 6 8
5 Vlag van Zwitserland  Bruno Kneubühler Yamaha + 1' 07" 1 6
6 Vlag van Italië  Franco Uncini Harley-Davidson + 1' 15" 2 5
7 Vlag van Italië  Walter Villa Bimota-Harley-Davidson + 1' 15" 7 4
8 Vlag van Italië  Felice Agostini Yamaha + 1' 29" 9 3
9 Vlag van Frankrijk  Denis Boulom Yamaha + 1' 41" 8 2
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chas Mortimer Maxton-Yamaha + 1' 48" 2 1
11 Vlag van Zwitserland  Michel Frutschi Yamaha + 1' 50" 3
12 Vlag van Frankrijk  Olivier Chevallier Yamaha + 1 ronde
13 Vlag van Japan  Ken Nemoto Yamaha + 1 ronde
14 Vlag van Italië  Giorgio Avveduti Yamaha + 1 ronde
15 Vlag van Tsjechië  Peter Baláž Yamaha + 3 ronden
DNF Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Kork Ballington Yamaha brandstof
DNF Vlag van Italië  Giacomo Agostini Yamaha
DNF Vlag van Noord-Ierland  Tom Herron Yamaha
DNF Vlag van Finland  Pekka Nurmi Yamaha
DNF Vlag van Italië  Gianni Pelletier Bimota-Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk  Christian Sarron Yamaha
DNF Vlag van Italië  Raffaele Palatiello Bimota-Yamaha
DNF Vlag van Italië  Vanes Francini Yamaha
DNF Vlag van Italië  Alfio Micheli Yamaha
DNF Vlag van Italië  Massimo Matteoni Bimota-Yamaha
DNF Vlag van Zwitserland  Philippe Coulon Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk  Raymond Roche Yamaha
DNF Vlag van Denemarken  Børge Nielsen Yamaha
DNF Vlag van Venezuela  José Cecotto Yamaha
DNF Vlag van Zweden  Leif Gustafsson Yamaha
DNF Vlag van Verenigd Koninkrijk  Alex George Yamaha
DNQ Vlag van Australië  Jack Findlay Yamaha
DNQ Vlag van Australië  John Dodds Yamaha
DNQ Vlag van Oostenrijk  Karl Auer Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Giorgio Gabellini Yamaha
DNQ Vlag van Finland  Tapio Virtanen Yamaha
DNQ Vlag van Oostenrijk  Max Wiener Yamaha
DNQ Vlag van Zwitserland  Roland Freymond Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Gianfranco Bonera Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Franco Marcheggiani Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Riccardo Romeri Yamaha
DNQ Vlag van Frankrijk  Jean-Claude Hogrel Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Fosco Giansanti Yamaha
DNQ Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Jon Ekerold Yamaha
DNQ Vlag van Venezuela  Raúl Tausani Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Giuseppe Consalvi Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Erasmo Di Giacinto Harley-Davidson
DNQ Vlag van Frankrijk  Philippe Bouzanne Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Germano Paganini Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Adelio Faccioli Yamaha
DNQ Vlag van Finland  Markku Matikainen Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Germano Salsi Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Giorgio Gatti Yamaha
DNQ Vlag van Zweden  Sven Andersson Yamaha
DNQ Vlag van Japan  Yoshimi Matsumoto Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Riccardo Russo Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Paolo Campanelli Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Carlo Saltarelli Yamaha
DNQ Vlag van Hongarije  János Drapál Yamaha
DNQ Vlag van Finland  Pentti Korhonen Yamaha

Na het ongeluk van Paolo Pileri in de GP van Oostenrijk kreeg Mario Lega diens Morbidelli. Daarmee voerde hij in Italië acht ronden lang het 250 cc-veld aan. Toen drong Franco Uncini zich vanaf de vijfde plaats naar voren om de leiding over te nemen. De Kawasaki's hadden weer goed getraind (drie machines op de tweede startrij) en Barry Ditchburn haalde er de derde plaats mee.

Uitslag 250 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië  Franco Uncini Bimota-Harley-Davidson 50' 12" 7 15
2 Vlag van Italië  Mario Lega Morbidelli + 9" 1 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk  Barry Ditchburn Kawasaki + 30" 7 10
4 Vlag van Noord-Ierland  Tom Herron Yamaha + 39" 8
5 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Alan North Yamaha + 50" 9 6
6 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Jon Ekerold Yamaha + 55" 3 5
7 Vlag van Frankrijk  Jean-François Baldé Kawasaki + 58" 8 5
8 Vlag van Japan  Takazumi Katayama Yamaha + 1' 19" 2 4
9 Vlag van Australië  Vic Soussan Yamaha + 1' 28" 2 2
10 Vlag van Italië  Vanes Francini Yamaha + 1' 29" 2 1
11 Vlag van Italië  Sauro Pazzaglia Yamaha + 1' 30" 1
12 Vlag van Italië  Franco Solaroli Harley-Davidson + 1' 51" 9
13 Vlag van Zwitserland  Michel Frutschi Yamaha + 1' 52"
14 Vlag van Finland  Pekka Nurmi Yamaha + 1' 54" 5
15 Vlag van Italië  Pierluigi Conforti Yamaha + 1' 58" 8
16 Vlag van Frankrijk  Philippe Bouzanne Yamaha + 1 ronde
17 Vlag van Zweden  Leif Gustafsson Yamaha + 1 ronde
18 Vlag van Australië  John Dodds Yamaha + 1 ronde
DNF Vlag van Italië  Walter Villa Bimota-Harley-Davidson motor
DNF Vlag van Frankrijk  Christian Sarron Yamaha val
DNF Vlag van Zwitserland  Hans Müller Yamaha
DNF Vlag van Japan  Akihiro Kiyohara Kawasaki
DNF Vlag van Zwitserland  Bruno Kneubühler Yamaha
DNF Vlag van Venezuela  Aldo Nannini Yamaha
DNF Vlag van Italië  Gianni Pelletier Bimota-Yamaha
DNF Vlag van Italië  Vinicio Salmi Yamaha
DNF Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982)  Kork Ballington Yamaha
DNF Vlag van Italië  Giovanni Proni Yamaha
DNF Vlag van Italië  Giuseppe Consalvi Yamaha
DNF Vlag van Frankrijk  Olivier Chevallier Yamaha
DNQ Vlag van Verenigd Koninkrijk  Chas Mortimer Maxton-Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Maurizio Massimiani Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Attilio Riondato Yamaha
DNQ Vlag van Frankrijk  Denis Boulom Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Luciano Ricchetti Harley-Davidson
DNQ Vlag van Italië  Giorgio Avveduti Yamaha
DNQ Vlag van Frankrijk  Armand Gras Yamaha
DNQ Vlag van Japan  Ken Nemoto Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Raffaele Palatiello Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Lorenzo Ghiselli Harley-Davidson
DNQ Vlag van Finland  Tapio Virtanen Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Edgardo Branducci Harley-Davidson
DNQ Vlag van Italië  Orlando Macchi Yamaha
DNQ Vlag van Frankrijk  Pierre Soulas Yamaha
DNQ Vlag van Oostenrijk  Harald Bartol Yamaha
DNQ Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)  Francisco Calafat Pérez Yamaha
DNQ Vlag van Tsjechië  Peter Baláž Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Gianfranco Bursi Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Odo Ricchetti Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Raul Martini Yamaha
DNQ Vlag van Frankrijk  Alain Béraud Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Massimo Matteoni Yamaha
DNQ Vlag van Finland  Pentti Korhonen Yamaha
DNQ Vlag van Oostenrijk  Rudolf Weiss Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Lucio Pamio Harley-Davidson
DNQ Vlag van Frankrijk  Jean-Claude Hogrel Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Antonio Maisano Yamaha
DNQ Vlag van Joegoslavië (1943-1992)  Branko Bevanda Yamaha
DNQ Vlag van Zwitserland  Xaver Tschannen Harley-Davidson
DNQ Vlag van Zweden  Sven Andersson Yamaha
DNQ Vlag van Zwitserland  Roland Freymond Yamaha

De 125 cc race in Imola was net als de eerdere races in dit seizoen saai. Pier Paolo Bianchi werd geen moment bedreigd maar ook achter hem lagen de rijders tamelijk ver uit elkaar. Eugenio Lazzarini werd tweede en op de derde plaats eindigde de onbekende Italiaan Maurizio Massimiani met een Morbidelli. Ángel Nieto had nog wel een tijdje op de tweede plaats gelegen, maar zijn oude Bultaco uit 1976 kwam gewoon vermogen tekort.

Uitslag 125 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië  Pier Paolo Bianchi Morbidelli 45' 58" 7 15
2 Vlag van Italië  Eugenio Lazzarini Morbidelli + 55" 8 12
3 Vlag van Italië  Maurizio Massimiani Morbidelli + 1' 13" 5 10
4 Vlag van Duitsland  Toni Mang Morbidelli + 1' 16" 3 8
5 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)  Ángel Nieto Bultaco + 1' 28" 2 6
6 Vlag van Italië  Sauro Pazzaglia Morbidelli + 1' 41" 2 5
7 Vlag van Zwitserland  Hans Müller Morbidelli + 1' 46" 6 4
8 Vlag van Frankrijk  Jean-Louis Guignabodet Morbidelli + 1' 48" 9 3
9 Vlag van Zwitserland  Stefan Dörflinger Morbidelli + 1' 51" 5 2
10 Vlag van Italië  Pieraldo Cipriani Morbidelli + 2' 06" 9 1
11 Vlag van Italië  Luciano Ricchetti Morbidelli + 2' 13" 8
12 Vlag van Duitsland  Gert Bender Bender + 2' 15" 7
13 Vlag van Italië  Guido Mancini Morbidelli + 1 ronde
14 Vlag van Italië  Felice Pellegrino Morbidelli + 1 ronde
15 Vlag van Frankrijk  Patrick Plisson Morbidelli + 1 ronde
16 Vlag van Italië  Enrico Cereda Morbidelli + 1 ronde
17 Vlag van Italië  Rossano Brazzi Morbidelli + 1 ronde
18 Vlag van Italië  Luigi Rinaudo Morbidelli + 3 ronden
DNF Vlag van Italië  Giovanni Ziggiotto Morbidelli
DNF Vlag van Italië  Germano Zanetti Morbidelli
DNF Vlag van Oostenrijk  Harald Bartol Morbidelli
DNF Vlag van Oostenrijk  Johann Parzer Morbidelli
DNF Vlag van Finland  Matti Kinnunen Morbidelli
DNF Vlag van Zwitserland  Rolf Blatter Morbidelli
DNF Vlag van Italië  Claudio Lusuardi Morbidelli
DNF Vlag van Hongarije  János Drapál Morbidelli
DNF Vlag van Italië  Carlo Vernocchi Morbidelli
DNF Vlag van Italië  Ermanno Giuliano LGM
DNF Vlag van Italië  Italo Zerbini Morbidelli
DNF Vlag van Italië  Pierluigi Conforti Morbidelli
DNQ Vlag van Italië  Luigi Schiavano Morbidelli
DNQ Vlag van Italië  Brunello Baldini Morbidelli
DNQ Vlag van Italië  Fusco Cesarotti Morbidelli
DNQ Vlag van Italië  Rino Pretelli Morbidelli
DNQ Vlag van Italië  Luciano Spinello Morbidelli
DNQ Vlag van Oostenrijk  Hans-Jürgen Hummel Morbidelli
DNQ Vlag van Italië  Aldo Larcher Harley-Davidson
DNQ Vlag van Zwitserland  Xaver Tschannen Bender
DNQ Vlag van Nederland  Cees van Dongen Morbidelli
DNQ Vlag van Italië  Gianni Ribuffo Raibo
DNQ Vlag van Italië  Dominico Battilani Yamaha
DNQ Vlag van Italië  Giuliano Tabanelli Silvestri

In de 50 cc race startte Eugenio Lazzarini slecht, waardoor de Bultaco-rijders Ángel Nieto en Ricardo Tormo de leiding namen. Lazzarini stelde echter al snel orde op zaken en Nieto moest zelfs Tormo voor laten gaan.

Uitslag 50 cc

bewerken
Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië  Eugenio Lazzarini Van Veen-Kreidler 31' 40" 6 15
2 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)  Ricardo Tormo Bultaco + 1" 4 12
3 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)  Ángel Nieto Bultaco + 12" 1 10
4 Vlag van Duitsland  Herbert Rittberger Van Veen-Kreidler + 1' 27" 8 8
5 Vlag van Zwitserland  Rolf Blatter Kreidler + 1' 28" 4 6
6 Vlag van Zwitserland  Ulrich Graf Kreidler + 1' 36" 7 5
7 Vlag van Zwitserland  Stefan Dörflinger Kreidler + 1' 51" 5 4
8 Vlag van Frankrijk  Patrick Plisson ABF + 1' 55" 4 3
9 Vlag van Italië  Ezio Mischiatti Derbi + 1' 56" 5 2
10 Vlag van Italië  Aldo Pero Kreidler + 1' 58" 7 1
11 Vlag van Oostenrijk  Hans-Jürgen Hummel Kreidler + 2' 14" 3
12 Vlag van Italië  Guido Mancini Kreidler + 2' 27" 3
13 Vlag van Duitsland  Rudolf Kunz Kreidler + 1 ronde
14 Vlag van Nederland  Engelbert Kip Kreidler + 1 ronde
15 Vlag van Italië  Giorgio Paci Derbi + 1 ronde
16 Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)  Ramón Gali Derbi + 1 ronde
17 Vlag van Italië  Claudio Granata Derbi + 1 ronde
18 Vlag van Duitsland  Günter Schirnhofer Kreidler + 1 ronde
19 Vlag van Italië  Giuliano Tabanelli Silvestri + 1 ronde
20 Vlag van Italië  Giovanni Lucarini UFO-Morbidelli + 1 ronde
NQ Vlag van Italië  Giorgio Macchiavelli UFO-Morbidelli + 6 ronden
DNF Vlag van Italië  Alberto Ieva Ringhini
DNF Vlag van Duitsland  Hagen Klein Kreidler
DNF Vlag van Italië  Claudio Lusuardi Lusuardi
DNF Vlag van Frankrijk  Jean-Louis Guignabodet UFO-Morbidelli
DNF Vlag van Duitsland  Ingo Emmerich Kreidler
DNF Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981)  Joaquín Galí Bultaco
DNF Vlag van Italië  Giorgio Di Nunzio Derbi
DNF Vlag van Nederland  Cees van Dongen Kreidler
DNF Vlag van Italië  Ermanno Giuliano LGM
DNQ Vlag van Nederland  Theo Timmer Kreidler
DNQ Vlag van Italië  Giorgio Antolini Derbi
DNQ Vlag van Italië  Fabrizio Frollani Ringhini
DNQ Vlag van Italië  Antonio Aletta Tomos
DNQ Vlag van Italië  Giovanni Massaroni Ringhini
DNQ Vlag van Italië  Claudio Boscotrecase Minarelli
DNQ Vlag van Italië  Gianni Ribuffo Lamone
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1977
FIM wereldkampioenschap wegrace
29e seizoen (1977)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1977

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1976
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1978