Rezerwat przyrody Góra Ślęża mieści się na terenie Ślężańskiego Parku Krajobrazowego, w województwie dolnośląskim. Obejmuje on szczyt Ślęży. Na jego terenie znajdują się Skalna Perć, Zbójnickie Skały, Skały Husyckie, Olbrzymki oraz Wiszące Skały. Okalająca szczyt Ścieżka pod Skałami stanowi jednocześnie granicę tego rezerwatu. Obecnie obszar, jaki obejmuje to miejsce, wynosi 161,43 hektara, choć na samym początku rezerwat zajmował powierzchnię 142,70 hektara.
Rezerwat Góra Ślęża powstał z uwagi na konieczność ochrony nie tylko walorów krajobrazowych, ale i zabytków historycznych. W jego zasięgu mieści się także niewielka część lasu liściastego położonego w szczytowym fragmencie Ślęży. To tam można spotkać wyjątkowo stare i dobrze zachowane drzewa. Cenne przyrodniczo okazują się także blokowiska i skałki gabrowe, na których znajdują się rzadkie gatunki porostów.
Na terenie rezerwatu rosną między innymi świerki, buki, graby oraz dęby. Można tam spotkać zanokcicę północną, obecnie narażoną na wyginięcie, a także inne cenne gatunki roślin, takie jak: paprotnica krucha, kopytnik pospolity, miodunka ćma, wietlica samicza czy lilia złotogłów. Rezerwat zamieszkują między innymi sarny, jelenie, lisy, popielice, mysikróliki, drozdy, paszkoty, muchówki czy sójki.
Rezerwat przyrody Łężczok znajduje się w dolinie Odry (województwo śląskie), na zachód od wsi Babice. Istnieje od 1957 roku, kiedy to zaszła potrzeba chronienia wielogatunkowego lasu łęgowego, położonego na jego terenie, a także pocysterskich stawów rybnych. Uważa się go za jeden z największych rezerwatów przyrody na terenie naszego kraju, ponieważ jego powierzchnia liczy sobie ponad 400 hektarów.
W rezerwacie zachowało się w doskonałym stanie pięć zespołów leśnych: łęg jesionowo-wiązowy (bardzo charakterystyczny dla doliny Odry), olszowy łęg przypotokowy; grad subkontynentalny (tu znajduje się większość gatunków pod ochroną, w tym barwinek pospolity, lilia złotogłów czy marzanka wonna); ols porzeczkowy (złożony przeważnie z turzycy długokosej, porzeczki czarnej oraz karbieńca pospolitego) i kwaśna dąbrowa.
Rezerwat ten jest szczególnym miejscem dla ptaków wodno-błotnych. Mieszkają tutaj bocian czarny, kormoran, perkoz, kania czarna, gęś gęgawa czy orlik krzykliwy. Na uwagę zasługują też oczywiście miejscowe stawy, takie jak Salm Duży, Salm Mały, Grabowiec, Tatusiak, Babiczak, Markowiak i Brzeziniak. Warto przyjrzeć się nawodnej roślinności, ponieważ okazuje się ona niezwykle oryginalna, jeśli porównywać ją z innymi tego rodzaju gatunkami, występującymi na terenie kraju.
Rezerwat przyrody Bagno Bocianowskie ma charakter leśny, a jego powierzchnia wynosi około 70 hektarów. Mieści się w Celestynowie, a konkretnie na obszarze Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. Znajduje się w bliskim sąsiedztwie Warszawy, dlatego też mieszkańcy stolicy mogą go często odwiedzać. Chronione są tutejsze bory sosnowe, posiadające bogate runo. Są tam zróżnicowane siedliska dla roślin, w tym bagna, bory wilgotne czy las olszowy. Drzewa występujące na terenie rezerwatu w przeważającej części mają od 70 do 130 lat.
Jeziorka torfowe, znajdujące się na terenie Bagna Bocianowskiego, są idealnym środowiskiem do wzrostu takich roślin, jak chociażby pływacz zwyczajny, czermień błotna oraz grzybień północny. Rezerwat, z uwagi na wyjątkowo trudno dostępne miejsca, zapewnia spokój różnym zwierzętom. Zobaczyć tam można łosie, żurawie, bociany czarne, a także dziki i sarny.
Rezerwat Biała Woda jest zlokalizowany w dolinie potoku Biała Woda, mniej więcej 2 kilometry na wschód za Jaworkami. Jest to województwo małopolskie i gmina Szczawnica. Został założony w 1963 roku, zajmując niecałe 34 hektary powierzchni. Co ciekawe, pod ochroną znajduje się tam nie tylko fauna i flora, ale i pozostałość wsi łemkowskiej oraz niektóre formacje skalne. Te ostatnie to chociażby Czubata Skała oraz Bazaltowa Skała, stanowiąca pomnik przyrody nieożywionej.
W Białej Wodzie nie ma zbyt wielu formacji leśnych. Najczęściej występującymi gatunkami drzew na tym terenie są buk, jawor i świerk. Do najrzadszych roślin, jakie można spotkać na terenie rezerwatu, zalicza się: krwawnik szczecinkolistny, turzyca obła oraz dwulistnik muszy. Można tu również podziwiać roślinność występującą jedynie na terenie tatr: konietlicę alpejską, dębik ośmiopłatkowy i pępawę Jacquina.