Reggiane Re.2003
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji metalowej |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu |
21 lipca 1941 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
silnik gwiazdowy Piaggio P.IX RC40bis |
| Moc |
1000 KM (735 kW) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
11 m |
| Długość |
8,08 m |
| Wysokość |
3,20 m |
| Powierzchnia nośna |
20,4 m² |
| Masa | |
| Własna |
2470 kg |
| Startowa |
3320 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
510 km/h |
| Prędkość przelotowa |
412 km/h |
| Prędkość minimalna |
140 km/h |
| Prędkość wznoszenia |
7 min 7 sek na 4000 m |
| Pułap |
9800 m |
| Zasięg |
720 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 2 wkm kal. 12,7 mm 500 kg bomb | |
Reggiane Re.2003 – włoski samolot myśliwsko-rozpoznawczy z okresu II wojny światowej, będący rozwinięciem serii zapoczątkowanej samolotem Reggiane Re.2000, którego rozwój pozostał tylko w fazie prototypu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Na początku II wojny światowej włoskie lotnictwo było wyposażone w przestarzałe, powolne dwupłatowiec IMAM Ro.37. Podjęto więc decyzję o wymianie tych samolotów na nowoczesne płatowce. W odpowiedzi na rozpisany konkurs firma Reggiane przedstawiła projekt Re.2003.
Samolot ten został opracowany na podstawie Reggiane Re.2000. Modyfikacja polegała na zaprojektowaniu zamiast jednomiejscowej, dwumiejscowej kabiny dla załogi, dla pilota i obserwatora oraz wyposażeniu płatowca w aparaty fotograficzne oraz sprzęt nadawczo-odbiorczy. Uzbrojenie oprócz dwóch wkm 12,7 mm w skrzydłach z których strzelać mógł pilot, miały stanowić bomby do 500 kg pod kadłubem i skrzydłami. Miało to pozwalać atakować tymi maszynami też celów naziemnych.
Prototyp o numerze seryjnym MM.478 został oblatany 29 lipca 1941 roku[1]. Po pozytywnych testach maszyny, przewidywano zamówienie 200 sztuk Re.2003. Jednakże z uwagi na zagrożenie od 1942 roku bombardowaniami obiektów na terenie Włoch przez lotnictwo aliantów i pilną potrzebę budowy samolotów myśliwskich, zrezygnowano z budowy Re.2003 na rzecz Reggiane Re.2002[2]. Przed anulowaniem zamówienia zdążono jeszcze tylko zbudować drugi prototyp oraz rozpoczęto budowę kolejnej maszyn.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gruppo Modellistico Sestese. giemmesesto.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-03)]. [dostęp 6 listopada 2009]
- ↑ AirWar [dostęp 6 listopada 2009]
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wiesław Bączkowski, Włoskie samoloty wojskowe 1936 - 1945, Warszawa: Wydawnictwo Lampart, 1999, ISBN 83-86776-49-8, ISBN 83-86776-00-5, OCLC 751529809.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Opis i zdjęcia. giemmesesto.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-03)]. (wł.).
- Blog di Galland (wł.)
- www.airwar.ru (ros.)
