Furkotne Solisko
49°09′23″N 20°02′04″E/49,156389 20,034444 Furkotne Solisko wśród podpisanych formacji | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
ok. 2320 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
3 czerwca 1906 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°09′23″N 20°02′04″E/49,156389 20,034444
| |
Furkotne Solisko (słow. Furkotské Solisko, niem. Döllerturm, węg. Döller-torony[1]) – szczyt o wysokości ok. 2320 m n.p.m. znajdujący się w Grani Soliska w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Małego Soliska oddziela go siodło Wysokiej Ławki, a od Szczyrbskiego Soliska oddzielony jest Szarą Ławką. Na wierzchołek Furkotnego Soliska nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, tak więc nie jest on udostępniony dla turystów[2].
Furkotne Solisko było niegdyś uważane za nieco niższy wierzchołek Małego Soliska (juhovýchodný vrchol Malého Soliska)[3]. Stanowi on jednak wyraźnie odrębny obiekt, więc nadano mu oddzielną nazwę. Furkotne Solisko bywa odwiedzane przez taterników najczęściej przy przechodzeniu Grani Soliska[2].
Nazewnictwo niemieckie (Döllerturm) i węgierskie (Döller-torony) upamiętnia Antona Döllera – oficera armii austriackiej i działacza na polu turystyki tatrzańskiej[1].
Pierwsze wejścia turystyczne:
- Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt, 3 czerwca 1906 r. – letnie,
- Gyula Hefty i Lajos Rokfalusy, 25 marca 1913 r. – zimowe[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część VIII. Młynicka Przełęcz – Krywań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1956, s. 108.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 335. ISBN 83-01-13184-5.