Bystra Ławka
 Bystra Ławka i sąsiednie obiekty od strony Doliny Młynickiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2315 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′00,8″N 20°01′46,1″E/49,166889 20,029472
| |
Bystra Ławka (słow. Bystrá lávka) – przełęcz w słowackich Tatrach Wysokich położona na wysokości 2315 m n.p.m.[1] (według wcześniejszego pomiaru 2314 m[2]), będąca najniższym punktem grani pomiędzy Furkotem (Furkotský štít) a Wielkim Soliskiem – najwyższym szczytem Grani Soliska. Bystra Ławka oddziela od siebie dwie grupy turni: Bystre Czuby i Bystre Turniczki, a dokładnie wierzchołki Skrajnej Bystrej Czuby (Predný bystrý hrb) na północnym zachodzie i Wielkiej Bystrej Turniczki (Veľká bystrá vežička) na południowym wschodzie[3].
Przez przełęcz od 1993 r. prowadzi szlak turystyczny oznaczony kolorem żółtym z Doliny Młynickiej do Furkotnej. Dawniej szlak prowadził przez zlokalizowany około 200 m na północny zachód Bystry Przechód – wypłaszczenie w południowo-wschodniej grani Furkotu, położone bezpośrednio poniżej jego kopuły szczytowej. Na wielu mapach zaznaczona jest jedna przełęcz Bystry Przechód, na innych podane są błędne wysokości.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]– żółty szlak ze Szczyrbskiego Jeziora dnem Doliny Młynickiej obok wodospadu Skok i dalej na Bystrą Ławkę, stamtąd dalej do Doliny Furkotnej. Przejście szlakiem przez przełęcz jest dozwolone w obie strony, jednak zalecany jest kierunek z Doliny Młynickiej do Furkotnej w celu uniknięcia zatorów na łańcuchach[4].
- Czas przejścia ze Szczyrbskiego Jeziora na Bystrą Ławkę: 3:30 h, ↓ 2:35 h
- Czas przejścia z Bystrej Ławki do rozstaju ze szlakiem niebieskim w Dolinie Furkotnej: 1:30 h, ↑ 2 h[5]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- ↑ Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 334. ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Tatry – Bystry Przechód [online] [dostęp 2019-03-30].
- ↑ Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Józef Nyka, Monika Nyczanka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. XV. Latchorzew: Trawers, 2005. ISBN 83-60078-01-7.
- Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000. ISBN 83-01-13184-5.