Dąbrowice
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
Ratusz dąbrowicki | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | |||
Prawa miejskie |
1455–1870, 2023 | ||
Burmistrz |
Dorota Dąbrowska | ||
Powierzchnia |
18,49 km² | ||
Populacja (31.12.2023) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna |
24 | ||
Kod pocztowy |
99-352[2] | ||
Tablice rejestracyjne |
EKU | ||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |||
Położenie na mapie powiatu kutnowskiego | |||
Położenie na mapie gminy Dąbrowice | |||
52°18′49″N 19°05′02″E/52,313611 19,083889 | |||
TERC (TERYT) |
1002034 | ||
SIMC |
0562880 | ||
Urząd miejski ul. Nowy Rynek 1799-352 Dąbrowice | |||
Strona internetowa | |||
BIP |
Dąbrowice – miasto w Polsce położone w województwie łódzkim, w powiecie kutnowskim, w gminie Dąbrowice. Siedziba gminy Dąbrowice.
Dąbrowice uzyskały lokację miejską przed 1455 rokiem[3]. Prawa miejskie utraciły 31 maja 1870[4], a odzyskały je 1 stycznia 2023 roku[5]. W latach 1867–1954 i od 1973 siedziba gminy Dąbrowice[6], a w latach 1954–72 gromady Dąbrowice[7].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pod względem historycznym Dąbrowice leżą w dawnej ziemi łęczyckiej[8].
W końcu XVI wieku jako miasto królewskie w starostwie przedeckim[9] w powiecie łęczyckim województwa łęczyckiego[10]. Miasto prywatne Królestwa Kongresowego położone było w 1827 roku w powiecie orłowskim, obwodzie gostyńskim województwa mazowieckiego[11]. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Dąbrowice. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa płockiego.
W 1507 w Dąbrowicach powstała rzymskokatolicka parafia św. Wojciecha[12].
Odzyskanie praw miejskich (2023)
[edytuj | edytuj kod]W grudniu 2021 Rada Gminy podjęła decyzję o przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami w sprawie wystąpienia z wnioskiem o przywrócenie Dąbrowicom (670 mieszkańców) statusu miasta, utraconego ukazem carskim z 1869. Konsultacje będą trwały miesiąc, od 20 stycznia 2022[13]. W konsultacjach na terenie całej gminy udział wzięło 638 spośród 1513 osób uprawnionych do głosowania (frekwencja wyniosła 42,2%). Za nadaniem Dąbrowicom statusu miasta oddano 590 głosów (92,5% ważnych głosów), przeciwko były 23 osoby (3,6%) i tyle samo głosujących wstrzymało się. W Dąbrowicach uprawnionych do głosowania było 700 mieszkańców, z czego 316 uczestniczyło w konsultacjach (frekwencja 45,15%). Za nadaniem statusu miasta było 278 głosujących (88% ważnych głosów), 17 było przeciw (5,4%), a 21 wstrzymało się od głosu (6,6%)[14]. Dnia 28.03.2022, podczas sesji Rady Gminy w Dąbrowicach, radni 15 głosami "za" podjęli uchwałę XL/226/2022 o wystąpieniu z wnioskiem o nadanie Dąbrowicom statusu miasta[15]. 1 stycznia 2023 doszło do przywrócenia statusu miasta[5].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Dane z 31 grudnia 2023[1]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 951 | 100 | 494 | 51,95 | 457 | 48,05 |
Integralne części miasta
[edytuj | edytuj kod]SIMC | Nazwa |
---|---|
0562896 | Cieleburzyna |
0562904 | Działy |
0562910 | Dzięgost |
0562927 | Majdany |
0562933 | Piotrowo |
Dąbrowice podzielone są na trzy sołectwa[18]:
- Dąbrowice Pierwsze – obejmuje obszar południowy w widłach ulic Kłodawskiej i Cmentarnej, z Piotrowem;
- Dąbrowice Drugie – obejmuje centrum Dąbrowic oraz obszar północno-zachodni w widłach ulic Sławińskiego i Kłodawskiej z Cieleburzyną;
- Dąbrowice Trzecie – obejmuje obszar północno-zachodni w widłach ulic Sławińskiego i Wodnej, z Błoniem, Działami, Dzięgostem i Majdanami.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[19] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- Parafialny kościół pw. św. św. Wojciecha i Stanisława, 1813, nr rej.: 382 z 31.05.1967
- Ratusz, nr rej.: 383 z 31.05.1967
- Dom, Rynek 6, drewniany, 1 poł. XIX w., nr rej.: 401 z 10.07.1967
- Układ komunikacyjny kolejki wąskotorowej – Krośniewicka Kolej Dojazdowa
Osoby związane z Dąbrowicami
[edytuj | edytuj kod]- Wojciech Nierychlewski – polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego.
- Tadeusz Woźniak - wójt Gminy Dąbrowice w latach 1998-2005, poseł na Sejm V, VI, VII, VIII, IX Kadencji.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2024-05-15].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 216 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 28-29.
- ↑ Postanowienie z 20 marca (1 kwietnia) 1870, ogłoszone 19 (31) maja 1870 (Dziennik Praw, rok 1870, tom 70, nr 241, str. 127)
- ↑ a b Dz.U. z 2022 r. poz. 1597.
- ↑ Uchwała Nr XIX/100/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 9 grudnia 1972 w sprawie utworzenia gmin w województwie łódzkim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 20 grudnia 1972, Nr. 14, Poz. 185).
- ↑ Uchwała Nr 30/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu kutnowskiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-167/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 39)
- ↑ Maria Wierzbicka: Władysław Smoleński. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980, s. 59, seria: Sylwetki Warszawskie. ISBN 83-01-00605-6. Cytat: Na przykładzie dziejów miasteczka Dąbrowice w ziemi łęczyckiej (rozprawa z 1905 r.) Smoleński ukazywał, jak w tym rolniczym miasteczku szlachta zamieszkiwała pospołu z mieszczaństwem, nierzadko obejmując urzędy miejskie ławników i radnych. (pol.).
- ↑ samo starostwo było starostwem grodowym województwa brzeskokujawskiego
- ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 65
- ↑ Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego, z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowéy Spraw Wewnętrznych i Policyi. T. 1 : A-Ł, Warszawa 1827, s. 91.
- ↑ Parafia św. Wojciecha w Dąbrowicach – Diecezja Łowicz [online], diecezja.lowicz.pl [dostęp 2017-11-07] .
- ↑ Dąbrowice chcą odnowienia praw miejskich
- ↑ Wyniki Dąbrowice
- ↑ Uchwała
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Sołectwa w Gminie Dąbrowice
- ↑ NID, Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie [online] [dostęp 2008-09-17] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dąbrowice 1, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 932 .