Arado Ar 240

Arado Ar 240

model Ar 240
Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Arado Flugzeugwerke
Typ	wielozadaniowy samolot bojowy
Załoga	2
Historia
Data oblotu	1938
Lata produkcji	1938–1942
Dane techniczne
Napęd	2 * 12-cylindrowe odwrócone silniki widlaste Daimler-Benz DB 601E
Moc	2 * 1192 KM
Wymiary
Rozpiętość	13,33 m
Długość	12,80 m
Wysokość	3, 95 m
Powierzchnia nośna	31,30 m²
Masa
Własna	6200 kg[1]
Startowa	9450 kg
Osiągi
Prędkość maks.	620 km/h (na pułapie 6000 m)
Prędkość przelotowa	555 km/h (na pułapie 6000 m)
Pułap	10200m
Zasięg	2200 km
Dane operacyjne
Uzbrojenie
4x MG 151 2x MG 81 Z
Użytkownicy
Niemcy
Multimedia w Wikimedia Commons

Arado Ar 240 – niemiecki prototypowy dwusilnikowy ciężki myśliwiec i samolot rozpoznawczy.

Zakłady Arado pod koniec lat 30. rozpoczęły prace nad ciężkim samolotem typu Kampzerstörer^[2], który mógłby być uzbrojony w zdalnie sterowane stanowiska broni strzeleckiej. Prace nad nową konstrukcją prowadził inż. van Nes, nadzorował je naczelny inżynier zakładów Hans Rabeski. Prototypy V1 i V2 były gotowe w połowie 1940 r., oblot V1 miał miejsce 10 maja 1940, a V2 w lipcu tego samego roku. Samolot wykazał się brakiem stateczności poprzecznej i podłużnej. W konstrukcji wprowadzono daleko idące zmiany polegające na przekonstruowaniu przedniej i środkowej części kadłuba, jego wydłużeniu o 1,25 m oraz zabudowanie w jego przedniej części kabiny ciśnieniowej. Usunięto z kadłuba hamulec aerodynamiczny oraz sloty z płata. Do napędu wykorzystano silniki Daimler-Benz DB 601 A. V3 został już wyposażony w zdalnie sterowane stanowiska strzeleckie FA-13^[3].

Tak przeprojektowana maszyna została oblatana wiosną 1941 r. Osiągi samolotu uległy poprawie, jednak nadal były poniżej oczekiwań. Wprowadzono kolejne zmiany konstrukcyjne, m.in. przekonstruowano lotki. Z maszyny wymontowano uzbrojenie i zamontowano dwie kamery Rb 50/30 i wykorzystano do lotów rozpoznawczych nad Wielką Brytanią^[4].

Prototyp V4 został wyposażony w wyrzutniki bombowe do przenoszenia 8 bomb 50 kg oraz silniki Daimler-Benz DB 603A. Samoloty przedprodukcyjne A01 i A-02 (wcześniej oznaczone jako V4 i V5) zostały zbudowane w konfiguracji rozpoznawczej z całkowicie przekonstruowanym skrzydłem i silnikami Daimler-Benz DB 601E. W październiku 1942 r. oblatano A-03, w którym zamontowano silniki gwiazdowe BMW 801 TJ. W egzemplarzach A04 i A-05 zrezygnowano z uzbrojenia obronnego i powrócono do silników DB 603A. Pomimo przygotowania samolotu do produkcji seryjnej niemieckie władze zrezygnowały z tej konstrukcji. Istniejące egzemplarze zostały skierowane do jednostek wojskowych na froncie wschodnim oraz na terenie Włoch. Prototypy znajdujące się w budowie zostały ukończone jako V7 i V8 i oblatane w październiku oraz grudniu 1942 r. Ponieważ budowano je jako egzemplarze wzorcowe dla wersji rozpoznawczej Ar 240B w literaturze oznaczane są jako Ar 240B-1 i Ar 240B-2. Do napędu tych egzemplarzy wykorzystano silniki DB 605AM z wtryskiem metanolu oraz trzy zdalnie sterowane stanowiska strzeleckie. Prototyp V9, stanowiący wzór dla wersji Ar 240C, nie został ukończony^[5].

• Jean-Denis G.G.J.D.G.G. Lepage Jean-Denis G.G.J.D.G.G., Aircraft of the Luftwaffe, 1935–1945: An Illustrated Guide, McFarland, 2009, s. 128, ISBN 978-0-7864-5280-4 .
• TomaszT. Murawski TomaszT., Samoloty Luftwaffe 1939-1945, t. 1, Warszawa: Lampart, 1996 (Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej), ISBN 978-83-86776-00-9, OCLC 749671355 .
• DanD. Sharp DanD., Luftwaffe. Secret Bombers of the Thrid Reich, Wolverhampton: William Gibbons and Sons, 2016 (Hitler’s ‘wonder weapon’ bomber projects), ISBN 978-1-911276-06-7 .