Arado Ar 195

Arado 195
	Dane podstawowe
Państwo	III Rzesza
Producent	Arado Flugzeugwerke GmbH
Typ	pokładowy samolot torpedowo-bombowy i rozpoznawczy
Konstrukcja	dwupłat o konstrukcja mieszanej, podwozie klasyczne – stałe
Załoga	2
	Historia
Data oblotu	1938
	Dane techniczne
Napęd	1 silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy BMW 132M
Moc	830 KM
	Wymiary
Rozpiętość	12,50 m
Długość	10,50 m
Wysokość	3,60 m
Powierzchnia nośna	46,00 m²
	Masa
Własna	1939 kg
Startowa	3670 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	282 km/h
Prędkość przelotowa	250 km/h
Pułap	6000 m
Zasięg	650 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	1 karabin maszynowy MG 17 kal. 7,92 mm (stały); 1 karabin maszynowy MG 15 kal. 7,92 mm (ruchomy); 1 torpeda lotnicza lub 1 bomba o wadze do 500 kg
	Użytkownicy
	Niemcy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Arado Ar 195 – niemiecki pokładowy samolot torpedowo-bombowy i rozpoznawczy z okresu II wojny światowej

Historia

W związku z rozpoczęciem budowy niemieckiego lotniskowca Graf Zeppelin ogłoszono w 1937 roku konkurs na budowę samolotów pokładowych dla niego^[1]. Samolot miał mieć składane skrzydła oraz dawać możliwość wykorzystywania go zarówno z pokładu lotniskowca jak i z lądu^[2]. Do konkursu zaproszono wytwórnie Fieseler i Arado Flugzeugwerke GmbH. Arado opracowała projekt samolotu torpedowo-bombowego oznaczony jako Ar 195. Projekt oparty został na konstrukcji budowanego już w wytwórni samolotu torpedowo-bombowego Arado Ar 95^[3].

Projekt został przyjęty przez Ministerstwo Lotnictwa (RLM) i w 1937 roku zamówiono budowę trzech prototypów tego samolotu. Pierwszy prototyp został oblatany latem 1938 roku. Okazało się jednak, że jego osiągi są niższe niż planowano, pomimo tego zbudowano kolejne dwa prototypy o nieznacznych zmianach konstrukcyjnych^[3].

W trakcie prób samolot Ar 195 porównano do budowanego w tym samym celu samolotu Fieseler Fi 167 i okazało się, że drugi z samolotów ma lepsze osiągi. W związku z tym zrezygnowano z dalszych badań samolotu. Ostatecznie zbudowano tylko 3 prototypy samolotu Ar 195^[3].

Użycie

Samolot Arado Ar 195 był używany tylko do prób i badań w locie^[4].

Opis konstrukcji

Samolot Arado Ar 195 był dwupłatem o konstrukcji mieszanej. Kadłub o konstrukcji skorupowej mieścił zakrytą kabinę załogi. Skrzydła o identycznej konstrukcji, ich końcówki były składane. Podwozie klasyczne stałe z kółkiem ogonowym i hakiem do lądowania na lotniskowcu. W przypadku wodowania istniała możliwość odstrzelenia podwozia^[5].

Przypisy

↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 55.
↑ Schneider 1980 ↓, s. 33.
↑ ^a ^b ^c Murawski 1996 ↓, s. 23.
↑ Kranzhoff 1996 ↓, s. 80.
↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 56.

Bibliografia

Jörg A. Kranzhoff: Arado : Geschichte eines Flugzeugwerks. Oberhaching: Aviatic-Verl., 1996. ISBN 3-925505-27-X. OCLC 635367128.
Tomasz Murawski: Samoloty Luftwaffe 1939-1945. T. 1. Warszawa: Lampart, 1996, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. ISBN 978-83-86776-00-9. OCLC 749671355.
Heinz J. Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 1: Flugzeugtypen AEG - Dornier. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag, 1993. ISBN 3-7637-5465-2. OCLC 722044393.
Helmut Schneider: Das große Flugzeug-Typenbuch von 1944. Hildesheim, New York: Olms Presse, 1980. ISBN 978-3-487-08212-7. OCLC 256321003.

Linki zewnętrzne

Zdjęcie i rysunek samolotu

[CITEREFNowarra,_t.1199355-1] Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 55.

[CITEREFSchneider198033-2] Schneider 1980 ↓, s. 33.

[CITEREFMurawski199623-3] Murawski 1996 ↓, s. 23.

[CITEREFKranzhoff199680-4] Kranzhoff 1996 ↓, s. 80.

[CITEREFNowarra,_t.1199356-5] Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 56.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]