[go: up one dir, main page]

Przejdź do zawartości

16 Dywizja Strzelców (RFSRR)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
16 Dywizja Strzelców
Historia
Państwo

 Rosyjska FSRR

Sformowanie

1918

Tradycje
Nadanie sztandaru

12 grudnia 1921

Dowódcy
Pierwszy

Wasilij Kikwidze

Działania zbrojne
wojna domowa w Rosji
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Filipowem (4-5 lipca 1920)
bitwa pod Mińskiem (9-11 lipca 1920)
bitwa o Borkowo (13–14 sierpnia 1920)
Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

15 Armia 1920:

16 Dywizja Strzelcówzwiązek taktyczny piechoty Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i walki

[edytuj | edytuj kod]

Sformowana wiosną 1918 w rejonie Tambowa[1]. 1 sierpnia 1920 dywizja liczyła w stanie bojowym 6437 żołnierzy z tego piechoty 4747. Na uzbrojeniu posiadała 132 ciężkie karabiny maszynowe i 42 działa[2].

W dniu 20 września 1920 roku tuż przed wybuchem bitwy nad Niemnem razem z 11 DS należała do I rzutu 15 Armii Augusta Korka i obsadzała linię Świsłoczy.

Dowódcy dywizji[3]

[edytuj | edytuj kod]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład w sierpniu 1920[4]:

  • 46 Brygada Strzelców
    • 136 pułk strzelców
    • 137 pułk strzelców
    • 138 pułk strzelców
  • 47 Brygada Strzelców
    • 139 pułk strzelców
    • 140 pułk strzelców
    • 141 pułk strzelców
  • 48 Brygada Strzelców
    • 142 pułk strzelców
    • 143 pułk strzelców
    • 144 pułk strzelców

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]