Julia Grant

Julia Boggs Dent Grant

Julia Grant pomiędzy rokiem 1875 a 1880
Data i miejsce urodzenia	26 stycznia 1826 Hrabstwo Saint Louis
Data i miejsce śmierci	14 grudnia 1902 Waszyngton
Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych
Okres	od 4 marca 1869 do 4 marca 1877
Poprzedniczka	Eliza Johnson
Następczyni	Lucy Hayes
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Julia Boggs Dent Grant (ur. 26 stycznia 1826 w White Haven, zm. 14 grudnia 1902 w Waszyngtonie) – żona Ulyssesa Granta oraz pierwsza dama Stanów Zjednoczonych w latach 1869-1877.

Julia Dent urodziła się 26 stycznia 1826 w White Haven niedaleko Saint Louis, jako córka pułkownika Fredericka Denta i jego żony Ellen Wrenshall^[1]. Miała czterech starszych braci^[1]. W wieku dziesięciu lat zaczęła uczęszczać do szkoły w Saint Louis, gdzie uczyła się historii, mitologii i muzyki^[1]. Edukację zakończyła siedem lat później^[1].

Swojego przyszłego męża, Ulyssesa Granta poznała dzięki pośrednictwu swojego brata, Fredericka, który był kolegą Granta z Akademii West Point^[1]. Wkrótce potem zaczęli się spotykać, a w maju 1844 się zaręczyli^[2]. Świeżo po zaręczynach Ulysses został przeniesiony wraz z pułkiem na teksańską granicę^[2]. Ojciec Julii nie wyraził zgody na małżeństwo, gdyż uważał Granta za zbyt ubogiego^[2]. Rok później pułkownik Dent zgodził się na ślub, jednak nie mógł się on odbyć, gdyż Ulysses został oddelegowany na front wojny amerykańsko-meksykańskiej^[3]. Powrócił z niej trzy lata później, a 22 sierpnia 1848 odbył się ślub Granta i Dent^[3]. Zaraz po ślubie mieszkali w Sackett’s Harbor, a następne dwa lata spędzili w Detroit^[3]. Następnie Ulysses został wysłany do Fort Vancouver, jednak jego żona z nim nie pojechała^[4]. Po odejściu z wojska, zamieszkali na farmie w Missouri^[4].

Gdy w 1861 roku wybuchła wojna secesyjna, Grant powrócił do wojska, a jego żona często towarzyszyła mu na froncie, pilnując w szczególności by nie popadł ponownie w alkoholizm^[5]. W ostatnim roku wojny oboje przeprowadzili się do Waszyngtonu, gdzie generał Grant został naczelnym dowódcą wojsk Unii^[6]. Julia wówczas zaczęła prowadzić życie towarzyskie w stolicy^[6]. Latem 1864 przenieśli się do Burlington^[6]. 14 kwietnia 1865 Grantowie mieli towarzyszyć Lincolnom na spektaklu „Mój amerykański kuzyn”, jednak odmówili zaproszenia, gdyż chcieli się zobaczyć z dziećmi^[7]. Po zamachu i śmierci Lincolna, Grant zyskał dużą popularność, a Partia Republikańska chciała wystawić go jako kandydata na prezydenta^[7].

4 marca 1869 roku Ulysses został prezydentem Stanów Zjednoczonych, a Julia pierwszą damą^[7]. Pani Grant lubiła wydawać przyjęcia i chętnie to robiła^[8]. Początkowo były one co wtorek, a następnie co sobotę^[8]. Elita waszyngtońska także przychylnie odnosiła się do nowej gospodyni Białego Domu^[8]. Julia wprowadziła zwyczaj, że podczas przyjęć, oprócz niej, gości witają także żony członków gabinetu^[8]. Na przyjęciach często obecny był ojciec Julii, pułkownik Dent, który często wiódł spory z prezydentem^[9]. Pierwsza dama dbała także by na przyjęciach nie podawano trunków jej mężowi, pilnując w ten sposób jego skłonności do alkoholu^[8].

Ponieważ była zwolenniczką praw kobiet, nie zabierała głosu w momencie kiedy kontrkandydatką jej męża w 1872 była Victoria Woodhull – pierwsza kobieta aspirująca do prezydentury^[10]. Oprócz wspierania Granta, ingerowała w sposób zatrudnienia w administracji centralnej^[10]. Zabiegała także aby jej mąż ubiegał się o trzecią kadencję prezydencką, jednak on nie zamierzał przystać na te prośby^[11].

Po opuszczeniu Białego Domu, Grantowie udali się w niemal dwuipółletnią podróż dookoła świata^[11]. W 1880 roku nazwisko Granta ponownie pojawiło się wśród potencjalnych kandydatów na prezydenta z ramienia Partii Republikańskiej^[12]. Julia nalegała aby wyraził zgodę na kandydowanie, jednak były prezydent odmówił^[12]. Oboje osiedli w Nowym Jorku^[13]. Po śmierci Granta 23 lipca 1885, była pierwsza dama doznała szoku, który uniemożliwił jej wzięcie udziału w uroczystościach pogrzebowych^[13]. Przez pewien czas mieszkała potem w San Diego u syna, a następnie przeniosła się do córki w Waszyngtonie, gdzie zmarła 14 grudnia 1902^[14].

Julia Dent poślubiła Ulyssesa Granta 22 sierpnia 1848 w Saint Louis^[3]. Mieli razem czworo dzieci: Fredericka Denta (ur. 30 maja 1850), Ulyssesa Simpsona (ur. 22 lipca 1852), Nellie (ur. 4 lipca 1855) oraz Jesse Root (ur. 6 lutego 1858)^[4] Była metodystką^[12].

• Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.).

• Julia Dent Grant. Biały Dom. [dostęp 2016-10-11]. (ang.).