karate

• Geluid:  karate    (hulp, bestand)

• ka·ra·te

• Leenwoord uit het Japans, in de betekenis van ‘verdedigingssport’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1961 ^[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	karate	-
verkleinwoord

het karate o

1. (sport) Japanse gevechtsport

• karateslag, karategevecht, karatefilm, karateka

• Het woord karate staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "karate" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.[2]

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

karate

1. (sport) karate; een Japanse vechtsport

karatefederasie karatehou karatekampioen karatekampioenskap

karateklub karatepak karatespan karatetegniek

• karateka
• kata
• kihon
• kumite
• sensei

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

karate

1. (sport) karate

karate o

1. (sport) karate; een Japanse vechtsport

• karateka

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

karate o

1. (sport) karate; een Japanse vechtsport

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /karatɛ/

• ka·ra·te

karate o

1. (sport) karate; een Japanse vechtsport

• karatista m

• karatistický
• karatistka v

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

enkelvoud	meervoud
karate	-

karate m

1. (sport) karate

• IPA: /karatɛ/

• ka·ra·te

karate o

1. (sport) karate; een Japanse vechtsport

	enkelvoud	meervoud
nominatief	karate	karate
genitief	karate	karate
datief	karate	karate
accusatief	karate	karate
vocatief	karate	karate
locatief	karate	karate
instrumentalis	karate	karate

• sport monbezield

• karatista mbezield

• kata v

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

• Zie Wikipedia voor meer informatie.