det

Niet te verwarren met: d.e.t., DET

• Geluid:  det    (hulp, bestand)
• IPA: / dɛt / (1 lettergreep)

• det

• uit het Bargoens ^{[1] [2]}

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	det	detten
verkleinwoord	detje	detjes

de det m

1. (geologie) stuk rots
2. (wegenbouw) stuk steen gebruikt als wegverharding
3. (spel) balletje van hard materiaal om mee te knikkeren

   ▸ Maar onder Hostes regie blijf je voortdurend zien waar de loden det nu weer heenschiet en tegen welk nieuw (vermeend) verraad de flipperbal ketst en kaatst.^[3]

• [1] kei, scheversteen
• [2] klinker, straatsteen
• [3] knikker, stuiter

• [2] halve det
• [3] looien det (Amsterdams)

• Het woord 'det' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / de /, / d̥e /

• det

Naar frequentie	3

det

1. dat

• det in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ðæt/ (Etsbergs)

det o

1. dat

   «Ich wil det book gaere-n höbbe.»

   Ik wil graag dat boek hebben.

det o

1. dat

   «'t Beer det ich gister gedrónke-n höb, höb ich noe allewiel oetgespiedj.»

   Het bier dat ik gisteren heb gedronken, heb ik nu alweer uitgespuugd.

det

1. er

   «Det guuef mieë-r óplóssinger veur g'r fówtj.»

   Er zijn meerdere oplossingen voor het probleem.

det o

1. het

   «Det book höb ich gister nag gelaeze.»

   Het boek heb ik gisteren nog gelezen.

Bepaalde lidwoorden in het Limburgs
	enkelvoud						tweevoud				meervoud
	mannelijk		vrouwelijk		onzijdig		mannelijk / vrouwelijk		onzijdig
	geheel	gemuteerd	geheel	gemuteerd	geheel	gemuteerd	geheel	gemuteerd	geheel	gemuteerd	geheel	gemuteerd
nominatief	d'r, de, d'n	t'r, te, t'n	de, de-n	te, te-n	't	'd	d'ch¹	t'ch¹	de, die, d'r, die-r	te, tie, t'r, tie-r	de, die, d'r, die-r	te, tie, t'r, tie-r
	g'r, ge, g'n	ch'r, che, ch'n	ge, ge-n	che, che-n	ge, g't, g'd	che, ch't, ch'd	g'ch¹, g'¹	ch'ch¹, ch'¹	ge, gie, g'r, gie-r	che, chie, ch'r, chie-r	ge, gie, g'r, gie-r	che, chie, ch'r, chie-r
genitief	dès, 's	tès	dèr, 'r	tèr, 'r	dès, 's	tès	dèr, 'r	tèr, 'r	dèr, 'r	tèr, 'r	dèr, 'r	tèr, 'r
	gès	chès	gèr	chèr	gès	chès	gèr	chèr	gèr	chèr	gèr	chèr
locatief	dèès	tèès	dèès	tèès	dèès	tèès	dèèch¹	tèèch¹	dèèch¹	tèèch¹	dèès, dèèr	tèès, tèèr
	gèès	chèès	gèès	chèès	gèès	chèès	gèèch¹	chèèch¹	gèèch¹	chèèch¹	gèès, gèèr	chèès, chèèr
datief	d'm, de, d'n	t'm, te, t'n	de, d'r	te, t'r	't, d'm	'd, t'm	d'ch¹	t'ch¹	de, die, d'r, die-r, d'n	te, tie, t'r, tie-r, t'n	de, die, d'r, die-r, d'n	te, tie, t'r, tie-r, t'n
	g'm, ge, g'n	ch'm, che, ch'n	ge, g'r	che, ch'r	ge, g't, g'm, g'd	che, g't, g'd, g'm	g'ch¹, g'¹	ch'ch¹, ch'¹	ge, gie, g'r, gie-r, g'n	che, chie, ch'r, chie-r, ch'n	ge, gie, g'r, gie-r, g'n	che, chie, ch'r, chie-r, ch'n
accusatief	d'r, de, d'n	t'r, te, t'n	de, de-n	te, te-n	't	'd	d'ch¹	t'ch¹	de, die, d'r, die-r, d'n	te, tie, t'r, tie-r, t'n	de, die, d'r, die-r, d'n	te, tie, t'r, tie-r, t'n
	g'r, ge, g'n	ch'r, che, ch'n	ge, ge-n	che, che-n	ge, g't, g'd	che, ch't, ch'd	g'ch¹, g'¹	ch'ch¹, ch'¹	ge, gie, g'r, gie-r, g'n	che, chie, ch'r, chie-r, ch'n	ge, gie, g'r, gie-r, g'n	che, chie, ch'r, chie-r, ch'n

• [1] Deze vormen zijn buiten gebruik geraakt.

det o

1. het

det o

1. het

det

1. dat

   «Ich glouf neet det ich det gedaon höb.»

   Ik geloof niet dat ik dat gedaan heb.

• Geluid:  det    (hulp, bestand)
• IPA: / deː /

• det

• Afkomstig van de Oudnoordse woorden þat en þet, de onzijdige vorm van sá

Naar frequentie	2

det, o

1. de

   «Han var torsdag i Kabul for å bistå det frigitte gisselet Pål Refsdal.»

   Hij was donderdag in Kabul om de vrijgelaten gijzelaar Paul Refsdal bij te staan.

• den, m / v
• de, mv

det

1. (3e persoon enkelvoud, onzijdige vorm) het

   «Havregryn og vann, det var alt vi hadde.»

   Havervlokken en water, het was alles wat we hadden.

det

1. het

   «Det regner.»

   Het regent.

det, o

1. (3e persoon enkelvoud, onzijdige vorm) het

   «Hent bildet og vis det til bestemor.»

   Haal het beeld en laat het aan de oma zien.

• den, m / v
• de, mv

getal / respect	pers.	genus / bezield	onderwerp (nominatief)	nld.	voorwerp (accusatief)	nld.
enkelvoud	1e		jeg	ik	meg	mij
	2e		du	jij	deg	jou
	3e	m persoon m ding	han   den	hij	han  /  ham   den	hem
		v persoon v ding	hun   den	zij	henne   den	haar
		o	det	het	det	het
meervoud	1e		vi	wij	oss	ons
	2e		dere	jullie	dere	jullie
	3e		de	zij	dem	hen
beleefdheidsvorm	2e		De	u	Dem	u

• Geluid:  det    (hulp, bestand)

• Geluid:  det    (hulp, bestand)
• IPA: / deː /

• det

• Afkomstig van de Oudnoordse woorden þat en þet, de onzijdige vorm van sá

det, o

1. de

• den, m / v
• de, mv

det

1. (3e persoon enkelvoud, onzijdige vorm) het

det

1. het

det o

1. (3e persoon enkelvoud, onzijdige vorm) het

• den, m / v
• de, mv

getal / respect	pers.	genus	onderwerp (nominatief)	nld.	voorwerp (accusatief)	nld.
enkelvoud	1e		eg	ik	meg	mij
	2e		du	jij	deg	jou
	3e	m	han	hij	han  ( honom )	hem
		v	ho	zij	ho  /  henne	haar
		o	det	het	det	het
meervoud	1e		vi	wij	oss	ons
	2e		de	jullie	dykk	jullie
	3e		dei	zij	dei	hen
beleefdheidsvorm	2e		De	u	Dykk	u

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /'det/

enkelvoud	meervoud
det	dets

det m

1. vinger

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Naar frequentie	2

det, o (bepaald, onzijdig, enkelvoud)

1. dat

• den, g (bepaald, gemeenschappelijk, enkelvoud)
• de, mv (bepaald, meervoud)
• dom, mv (bepaald, meervoud; spreektaal)

det

1. dat