Tampa

 

A palabra "Tampa" pode significar "estela de lume", en lingua calusa, unha tribo de nativos americanos, que viviu ao sur da actual Baía de Tampa. Isto podería referirse aos numerosos raios que caen na zona durante o verán. Outros historiadores afirman que o nome significa "lugar para recoller leña".^[13]

O experto en toponimia George R. Stewart afirma que o nome xurdiu dunha falta de comunicación entre españois e indios, da palabra india "itimpi", que significa literalmente "preto del".^[14] O nome apareceu por primeira vez nas memorias de Hernando de Escalante Fontaneda (1575), que fora durante 17 anos un prisioneiro da tribo Calusa. Chamábaa "Tanpa" e describíaa como unha importante cidade Calusa. Mentres que "Tanpa" parece ser a base do actual nome "Tampa", o arqueólogo Jerald Milanich sitúa o pobo Calusa de Tanpa na entrada do Porto de Charlotte, a primitiva "Baía de Tampa". Unha expedición española posterior non detectou o Porto de Charlotte mentres navegaba cara ao norte ao longo da costa norte de Florida e supuxo que a actual Baía de Tampa era a baía que estaban a buscar. O nome transferiuse, así, accidentalmente ao Norte.^[15]

Os cartógrafos xa utilizaban o termo Baía de Tampa en 1695.^[16]

 

Tampa atópase na costa leste dos Estados Unidos, bañada polo océano Atlántico e na da Baía de Tampa, preto do golfo de México. As súas cordeadas son 27 graos norte de latitude e 82 graos oeste de lonxitude. Pertence ao estado de Florida e ao Condado de Hillsborough.^[17]

Segundo a Oficina do Censo dos Estados Unidos, a cidade ten unha área total de 442 Km² (176 millas), incluíndo 290 Km² (112,1 millas) de terra e 115,1 Km² (58,5 millas) (34.31%) de auga. O punto máis alto da cidade atópase a só 15 metros (48 pés) de altura. Tampa está rodeada por dúas masas de auga, a Vella Baía de Tampa e a Baía de Hillsborough, as cales conflúen para formar a Baía de Tampa, que á súa vez desemboca no golfo de México. O río Hillsborough desemboca na Baía de Hillsborough, pasando xusto en fronte do Centro de Tampa, sendo a principal fonte de abastecemento de auga doce da cidade. O río Palm é un pequeno río que flúe dende o leste da cidade, na Baía de McKay, que é unha pequena enseada, situada no extremo norte da Baía de Hillsborough.^[18] A cartografía de Tampa está caracterizada por ser unha península entre baías, que divide a Baía de Hillsborough (ao leste) da Vella Baía de Tampa (ao oeste).

 

Tampa ten un clima húmido subtropical (Köppen Cfa), con días calorosos e habituais tormentas no verán (as choivas son menos frecuentes no outono e no inverno), e perigo de pequenas xeadas ocasionais dende o 15 de novembro ata o 5 de marzo, causadas polas frontes frías que chegan do norte, e incluso se dan algúns anos estas xeadas no sur de Tampa, preto da Baía. No norte de Tampa e na área de Tampa Palms son máis habituais estas xeadas, que aparecen case todos os anos. Como Tampa ten algunhas características dun clima tropical, as fortes xeadas (segundo o Sevizo Nacional de Meteoroloxía, danse cando as temperaturas baixan de 28 °F (-2,2 °C)) son pouco frecuentes (só se dan entre cada 5 ou 20 anos dependendo do lugar da cidade). Debido á Baía de Tampa, a vila atópase dividida entre dúas zonas climáticas do USDA. No mapa de zonas de vexetación e xardíns do 2012 deste organismo, Tampa está catalogada como zona 9b ao norte do Bulevar Kennedy, lonxe da baía e 10a ao sur do mesmo bulevar, xunto á baía, a zona 10a atópase aproximadamente no límite norte, onde poden medrar os cocos e as palmeiras, aínda que algunhas especies medran no norte de Tampa. No sur de Tampa dáse unha vexetación moito máis tropical ca nas partes nortes da cidade. As temperaturas máximas medias oscilan entre os 70 e os 90 °F (21 a 32 °C) durante todo o ano, e as mínimas entre 52 e 76 °F (11 a 24 °C).^[19] As temperaturas máximas oficiais de Tampa nunca superaron os 100 °F (37,8 °C) – a temperatura máis alta endexamais rexistrada foi de 99 °F (37 °C), o 5 de xuño de 1985.^[19]

 

Danse temperaturas cálidas dende mediados de maio ata mediados de outubro, coincidindo aproximadamente coa tempada de choivas. O clima durante o verán é moi constante, con máximas próximas aos 90 °F (32–34 °C), e mínimas en torno aos 70 °F (23–24 °C), ademais hai moita humidade. As treboadas eléctricas, normalmente xeradas pola interacción da brisa do Golfo e o Atlántico, son moi habituais durante o verán, polo que a Área da Baía de Tampa se coñece como a "Capital dos raios de América do Norte". Todos os anos, hai en Florida unha media de 10 mortos e 30 feridos pola caída de raios, varios destes accidentes ocorren normalmente nos arredores de Tampa.^[20]

No inverno as temperaturas medias oscilan entre os 70 °F (21 °C) durante o día e 50 °F (10 °C) durante a noite. Porén, o vento frío do Canadá chega á zona en moitas ocasións no inverno, o que fai descender tanto as temperaturas máximas como as mínimas, varios días antes e despois da súa chegada, nuns 15 °F (ou aínda máis). As temperaturas poden baixar dos cero graos unha media de dúas ou tres veces ao ano, aínda que isto non ocorre en todas as estacións.^[21] Dende que na agricultura e na acuicultura da área de Tampa se introduciron especies sensíbeis ao frío, as fortes xeadas, aínda que pouco frecuentes, son motivo de preocupación. A temperatura máis baixa xamais rexistrada en Tampa foi de 18 °F (−8 °C), o 13 de decembro de 1962.^[19]

Na Gran Xistra de 1899, Tampa viviu a única gran nevada da que se ten coñecemento, na que se deu un "efecto baía", no que a neve saía da Baía de Tampa.^[22][23] A última nevada apreciábel en Tampa produciuse o 19 de xaneiro de 1977. Acumuláronse un total de 0,2 polgadas (0,5 cm) de neve, e a cidade, que non estaba preparada, nin tiña preparación para este clima invernal, quedou virtualmente paralizada durante un día.

O último rastro de neve produciuse o 11 de xaneiro de 2010, durante unha persistente onda de frío, na que as frías temperaturas provocaron fortes xeadas no norte de Tampa. O mercurio marcou mínimas de 23 °F (-5 °C) mentres durou esta onda de frío. O 11 de xaneiro de 2010, caeu auganeve (mestura de choiva cunhas poucas folerpas de neve) no norte de Tampa e máis ao norte aínda, segundo un observador da CoCoRaHS.^[24] Segundo os observadores deste organismo e os do Servizo Meteorolóxico Nacional, esta foi a maior onda de frío na historia de Tampa. Houbera ondas con máis frío, pero nunca tan duradeiras. As temperaturas non superaron os 49 °F (9,4 °C) durante 5 días e houbo xeadas todas as noites no norte de Tampa durante unha semana seguida. Isto provocou importantes danos na vexetación tropical de toda Tampa.

Na década de 1980 ocorreron tres importantes xeadas: en xaneiro de 1982, xaneiro de 1985, e decembro de 1989. As perdas que sufriron os agricultores obrigou a moitos a poñer á venda as súas plantacións de cítricos, o que axudou a impulsar o auxe económico no desenvolvemento das subdivisións nas décadas de 1990 e 2000.^[25][26]

 

Coas habituais treboadas vespertinas no verán, hai esporádicas épocas de mal tempo. Mentres que non adoita haber saraiba no verán, si que aparece de vez en cando, especialmente na primavera e no outono. Danse fortes ventos en liña recta, que son tan comúns como os refachos descendentes. Os tornados son bastante habituais xunto coas tormentas vespertinas, pero normalmente son de pouca intensidade e duración. Chegan á terra, esnaquizan unhas poucas terrazas e logo disípanse. Polo xeral son dunha intensidade EF0 na escala Fujita. Pero de vez en cando tamén se dan en Tampa tornados de máis intensidade, normalmente asociados ao paso dunha fronte fría no inverno, estes tornados poden producirse durante a noite ou polo día e causan importantes danos. Un tornado dunha intensidade F4 na (antiga escala Fujita) azoutou o norte de Tampa e a Universidade do Sur de Florida o 4 de abril de 1966, causando importantes danos materiais e matando a 3 persoas nesta zona.^[27]

As mangas de auga son habituais na Baía de Tampa durante o verán. Tenden a estar asociadas coas nubes congestus así como coas treboadas vespertinas. Estas mangas prodúcense co paso de sistemas frontais. De vez en cando estas mangas chegan a terra e convértense en tornados, podendo causar importantes danos nas zonas costeiras.

Tampa non sufriu ningún furacán de consideración dende o Furacán da Baía de Tampa de 1921. En 2004, pensouse que o Furacán Charley golpearía directamente Tampa. Isto provocou unha das maiores evacuacións da historia da cidade, con moitos habitantes refuxiándose na zona de Orlando. En lugar de alcanzar Tampa, o furacán, que era de categoría 4, xirou inesperadamente á dereita e chocou contra Punta Gorda. Despois continuou a súa traxectoria por todo o estado, chegando a Orlando, onde se refuxiaran moitos dos habitantes de Tampa, xa debilitado, como unha tormenta de categoría 2.

Debido ás frecuentes treboadas estivais, Tampa ten unha pronunciada estación chuviosa, polo que caen unha media de 26,1 polgadas (663mm) de choiva dende xuño ata setembro, pero só sobre 18,6 polgadas (472 mm) durante o resto do ano. As medias históricas de choivas durante o verán, especialmente en setembro, aumentan nos climas tropicais, nos cales poden caer moitos mililitros de choiva nun só día. Coa tormenta tropical Debby en 2012 caeron 8,57 polgadas (217,6 mm) de choiva no Aeroporto Internacional de Tampa o día 24 de xuño e preto de 10,36 polgadas (261,2 mm) segundo os observadores en Tampa do CoCoRaHS^[28] Exceptuando a época de choivas do verán, a maior parte das precipitacións débense ao paso ocasional dunha fronte atmosférica.^[19]

Información climática de Tampa (Aeroporto Internacional de Tampa), 1981–2010
Mes	Xan	Feb	Mar	Abr	Mai	Xuñ	Xul	Ago	Set	Out	Nov	Dec	Ano
Temperatura máxima absoluta (°C)	30	31	33	34	37	37	37	37	36	35	32	30	37
Temperatura máxima media (°C)	21,3	22,7	24,8	27,4	30,08	32,2	32,4	32,5	31,8	29,2	25,7	22,4	27,8
Temperatura mínima media (°C)	10,4	12	14,2	16,8	20,5	23,4	24	24,2	23,2	19,6	15,3	12	17,9
Temperatura mínima absoluta (°C)	-6	-4	-2	4	9	12	17	19	14	4	-5	-8	-8
Precipitacións (mm)	55,6	71,1	77	51,6	53,3	169,7	179,3	197,1	159,8	57,2	39,4	62,7	1.174,8
Días con choiva (+0.25 mm)	6,8	6,6	6,6	4,9	5,5	12,7	15,9	16	12,2	6,5	5,1	5,8	104,6
Horas de sol	198,4	203,4	266,6	300,0	313,1	279,0	266,6	248,0	222,0	232,5	201,0	192,2	2.922,8
Fonte: NOAA [29], Hong Kong Observatory (sun only, 1961–1990) [30] Weather Channel (extremes) [31]

 

Sábese pouco das culturas que viviron na Baía de Tampa antes da chegada dos europeos. Cando os exploradores españois chegaron a comezos da década de 1520, atopáronse cun grupo de aldeas Tocobaga ao redor da metade setentrional da Baía de Tampa, dende o actual Condado de Pinellas até Tampa, e os pobos Calusa ao longo da parte suroriental da baía, no actual Condado de Manatee.^[32]

Unhas expedicións dirixidas por Pánfilo de Narváez e Hernando de Soto chegaron preto de Tampa, na busca de ouro e posiblemente estableceron unha colonia. Ningún conquistador permaneceu na rexión durante moito tempo, tras decatarse de que esas terrar eran abundantes en peixe e marisco, pero non en ouro. Os habitantes indíxenas, que obtiñan a maioría dos seus recursos do mar, rexeitaron calquera tentativa española de crear un asentamento permanente ou de convertelos ao Catolicismo.^[33]

Os occidentais acabados de chegar levaban unha arma contra a que os nativos non se podían defender: enfermidades infecciosas. Os indicios arqueolóxicos mostran a desaparición das culturas indíxenas de Florida nos anos posteriores á chegada europea. A área de Tampa permaneceu despoboada e ignorada durante máis de 200 anos.^[13]

A mediados do século XVIII, os acontecementos nas colonias americanas levou aos indios seminole ao norte de Florida.^[34] Durante este período, a zona de Tampa tiña tan só uns poucos habitantes: cubanos e nativos americanos^[33] que subsistían coa pesca. Vivían nunha pequena aldea na entrada da Spanishtown Creek na Baía de Tampa, no actual barrio de Hyde Park ao longo do Bayshore Boulevard.^[33]

En 1821, os Estados Unidos mercoulle Florida a España, para reducir os ataques indios, e tamén para acabar cun refuxio ao que chegaban os escravos que escapaban dos estados veciños do Sur. Unha das primeiras accións levada a cabo polos Estados Unidos no seu novo territorio foi a destrución de Angola, un asentamento construído por escravos negros fuxidos, na costa oriental da Baía de Tampa.^[35][36]

O Tratado de Moultrie Creek (1823) creou unha gran reserva india no interior da península de Florida. Como parte dos esforzos por controlar a extensa terra virxe, o goberno estadounidense construíu unha serie de fortes e establecementos comerciais no novo territorio. "Cantonment Brooke" fundárono o 10 de xaneiro de 1824 os coroneis George Mercer Brooke e James Gadsden, na desembocadura do río Hillsborough, na Baía de Tampa, no lugar que ocupa hoxe en día o Centro de Convencións de Tampa, no centro de Tampa. O 22 de xaneiro de 1824, o forte recibiu o nome oficial de Fort Brooke.^[37]

 

Durante as súas primeiras décadas de existencia, Tampa era moito máis que un illado posto fronteirizo. A dispersa poboación civil xa abandonara case na súa totalidade a zona, cando estalou a Segunda Guerra Seminole, a finais de 1835. Tras case sete anos de salvaxe loita, os seminoles víronse obrigados a abandonar a rexión de Tampa e regresaron a esta moitos colonos.^[38]

O Territorio de Florida crecera o suficiente cara 1845 como para converterse no vixésimo sétimo estado.

Catro anos despois de obter a categoría de estado, o 18 de xaneiro de 1849, Tampa tamén crecera o bastante como para constituírse oficialmente como "Pobo de Tampa". En Tampa vivían 185 persoas, sen contar o persoal militar do Fort Brooke.^[39] Porén, o primeiro censo da cidade, realizado en 1850, enumera en 974 os habitantes da Tampa-Fort Brooke, incluíndo o persoal militar.^[40]

Tampa incorporouse como cidade o 15 de decembro de 1855, e o xuíz Joseph B. Lancaster converteuse no seu primeiro alcalde en 1856.^[41]

 

Durante a Guerra Civil, Florida secesionouse xunto coa maioría dos estados do Sur para formar os Estados Confederados de América. As tropas Confederadas dirixiron Fort Brooke, e declarouse a lei marcial en Tampa en xaneiro de 1862. O goberno da cidade de Tampa deixou de dirixila mentres durou a guerra^[42]

A finais de 1861, a armada da Unión estableceu un bloqueo en torno a moitos portos do Sur, para cortar a axuda externa que recibía a Confederación, e varios buques posicionáronse preto da desembocadura da Baía de Tampa. Os contrabandistas con base en Tampa conseguiron pasar disimulada e repetidamente, evitando o bloqueo, produtos para o comercio e gando e cítricos para as provisións necesarias.^[43]

Os barcos de guerra da Unión navegaron pola Baía de Tampa para bombardear Fort Brooke e os arredores da cidade de Tampa. A Batalla de Tampa, o 30 de xuño de 1862, non foi decisiva, xa que os proxectís caeron sen causar danos, e non houbo baixas humanas en ningún dos bandos.^[44][45]

O que máis prexudicou os proxectos da Confederación foi a Batalla de Fort Brooke, o 17 e o 18 de outubro de 1863. Dous barcos da Unión bombardearon o forte e os arredores da cidade e desembarcaron tropas, que atoparon aos contrabandistas ocultos no río Hillsborough, preto do actual Parque Zoolóxico de Lowry, e aniquiláronos. Os milicianos locais reuníronse para interceptar aos soldados da Unión, pero estes conseguiron volver aos seus barcos, tras unha pequena escaramuza, dirixíndose de novo ao mar.^[46]

O remate da guerra produciuse en abril de 1865, coa derrota Confederada. En maio dese mesmo ano, as tropas da Unión chegaron a Tampa para ocupar o forte e a cidade, como parte da Reconstrución. Permaneceron na zona ata agosto de 1869.

O período da Reconstrución foi difícil en Tampa, debido a que case non tiña industria e as conexións de transporte terrestre estaban reducidas a camiños, cheos de fochancas, dende a costa leste de Florida. Tampa era un pobo adicado principalmente á pesca, con poucos habitantes, e con poucas probabilidades de desenrolarse. Ao longo da súa historia, a poboación de Tampa sufrira repetidamente epidemias de febre amarela, causadas polos mosquitos dos pantanos que hai ao redor da cidade, pero a enfermidade estaba especialmente estendida a finais de 1860 e 1870. Na época coñecíase pouco desta epidemia e moitos habitantes sinxelamente enfermaban e morrían de forma misteriosa, sen coñecerse a súa enfermidade.^[47]

En 1869, os habitantes aprobaron mediante unha votación suprimir o goberno da cidade de Tampa.^[48] No censo oficial de 1870 a "Cidade de Tampa" tiña menos de 800 habitantes, e a poboación baixara aínda máis cara ao 1880.

Fort Brooke, a semente da que xerminara Tampa, cumprira os obxectivos para os que fora construído, polo que se desmantelou en 1883. Excepto dous canóns, que se atopan actualmente preto do campus da Universidade de Tampa, todos os restos do forte xa desapareceron. Actualmente preto do lugar no que estivo o forte atópase un gran aparcadoiro chamado Fort Brooke Parking Garage.^[49]

 

A mediados da década de 1880, a riqueza de Tampa aumentou repentinamente en varias ocasións. Primeiro, descubriuse o fosfato na rexión de Bone Valley, localizada no sueste de Tampa, en 1883. O mineral, vital para a produción de fertilizantes e outros produtos, comezou a exportarse en grandes cantidades polo Porto de Tampa. Tampa é aínda hoxe en día un dos principais exportadores de fosfato.

A empresa ferroviaria de Henry B. Plant levou o ferrocarril a Tampa e pouco despois ao seu porto, conectando por fin a pequena vila ao sistema ferroviario nacional, tras anos de intentos por parte dos dirixentes locais. Antes do ferrocarril, as conexións terrestres de Tampa consistían unicamente en camiños areosos cheos de fochas dende as montañas de Florida. A estación de ferrocarril facilitou moito a obtención de mercancías, tanto na zona da Baía de Tampa, coma nos arredores. As exportacións de fosfatos e peixe comezaron a poderse enviar ao norte^[50] e moitos novos produtos introducíronse no mercado de Tampa, tamén apareceron os primeiros turistas.

As novas conexións do ferrocarril permitiron que chegara a Tampa outra industria importante. En 1885, a Oficina de Comercio de Tampa convenceu a Vicente Martinez Ybor para que trasladara a súa produción de puros dende Key West a Tampa. A proximidade da cidade con Cuba facilitou a importación por mar e de "tabaco puro cubano", e a estación de ferrocarril posibilitou que a produción de puros se puidera enviar ao resto do mercado dos Estados Unidos por terra.^[51]

Como Tampa aínda era unha pequena cidade (tiña unha poboación de menos de 5.000 persoas) cando trasladaron alí a produción, Ybor construíu centos de pequenas casas ao redor da fábrica, para aloxar aos traballadores cubanos e españois que acababan de chegar. As fábricas da Ybor City enrolaron os seus primeiros puros en 1886, e moitos fabricantes de puros trasladaron a súa produción á cidade nos anos seguintes. Moitos inmigrantes italianos e uns poucos xudeus de Europa do leste chegaron a Tampa a finais da década de 1880, abrindo negocios e tendas, que atendían aos traballadores da tabaqueira. Cara 1900, xa se mudaran á veciñanza máis de 10.000 inmigrantes. Varios miles de inmigrantes cubanos máis construíron o West Tampa, outro suburbio centrado na produción de puros, fundado uns poucos anos despois por Hugh MacFarlane. Entre eles, dúas comunidades "latinas" que se xuntaron, facendo crecer exponencialmente a poboación de Tampa, a base económica, e a recadación de impostos, xa que Tampa se converteu na "Capital Mundial dos puros".^[52]

 

En 1891, Henry B. Plant construíu un luxoso hotel de estilo neoárabe, de máis de 500 habitacións, dun cuarto de milla (400 m) de longo e cun custo de 2,5 millóns de dólares. O hotel recibiu o nome de Tampa Bay Hotel e tiña 150 acres (0,61 km²) de xardíns, moi ben coidados, ao longo da ribeira do río Hillsborough. As instalacións do complexo de Plant contaban cunha pista de carreiras, unha piscina interior climatizada, un campo de golf, un auditorio cunha capacidade para 2.000 persoas, pistas de tenis, cortes, batidas de caza e pesca, e luz eléctrica e teléfono en todas as habitacións, ademais do primeiro ascensor da cidade e unha colección de plantas exóticas procedentes de todas as partes do mundo.^[53]

O Tampa Bay Hotel tivo certo éxito durante aproximadamente unha década. O complexo hospedou a miles de persoas, entre elas moitas celebridades da época, pero só estivo ao máximo da súa capacidade durante a Guerra Hispano-Estadounidense. Henry Plant morreu en 1899, e os seus herdeiros venderon as instalación á cidade de Tampa en 1904. A cidade utilizaba os terreos do hotel como un lugar de reunión para a comunidade ata 1932, cando o complexo se pechou, se remodelou e se reabriu un ano despois como a Universidade de Tampa.^[54]

Tampa elixiuse como centro de embarque das tropas americanas na Guerra, principalmente pola influencia de Henry Plant no Departamento de Guerra. O Tenente Coronel Theodore Roosevelt e os cabaleiros voluntarios "Rough Riders" estaban entre os 30.000 soldados que agardaron en Tampa a orde de partir cara Cuba no verán de 1898, todas estas tropas abarrotaron a cidade e déronlle outro grande impulso á economía local.^[55]

O descubrimento do fosfato, a chegada do ferrocarril de Plant, e a fundación da Ybor City e West Tampa (todo a mediados da década de 1880) foron cruciais para o desenvolvemento de Tampa. O que un día fora un pequeno pobo en apuros converteuse nunha próspera cidade, unha das maiores de Florida en 1900.^[51]

 

Durante as primeira décadas do século XX, a industria de fabricación de puros foi a columna vertebral da economía de Tampa. As fábricas na Ybor City e en West Tampa fixeron unha gran cantidade de puros, en 1929, cando alcanzaron a cantidade máxima producida, máis de 500.000.000 puros leáronse a man na cidade.^[56]

En 1904, unha asociación cívica de empresarios locais nomeáronse a si mesmos Ye Mystic Krewe of Gasparilla (chamada como un mítico pirata local, Jose Gaspar), e organizaron unha "invasión" da cidade, seguida dun desfile. Dende entón e salvo unhas poucas excepcións, tódolos anos se celebra o Gasparilla Pirate Festival.^[57]

A comezos do XIX, as lotarías ilegais bolita eran moi populares entre as clases traballadoras de Tampa, especialmente na Ybor City. A comezos dos anos 20, Charlie Wall, fillo dunha importante familia de Tampa, fíxose cargo deste pequeno negocio, e tivo éxito. O negocio da Bolita puido prosperar abertamente polos subornos e dádivas que recibían os principais políticos e oficiais de policía.^[58]

Os beneficios que proporcionaban as lotarías bolita e o contrabando durante a Lei seca, provocaron que se crearan varias organizacións de crime organizado na cidade. Charlie Wall foi o primeiro gran gánster, pero as diversas loitas polo poder remataron coa consolidación do control do mafioso siciliano Santo Trafficante, e a súa facción en 1950. Trala súa morte en 1954, a causa dun cancro, o control pasou ao seu fillo Santo Trafficante, Jr., que estableceu alianzas con familias de Nova York e estendeu o seu poder ao longo de Florida e tamén en Cuba, durante o goberno de Batista.^[59][60]

A época de flagrante e desenfreada corrupción rematou na década de 1950, coa viaxe do Senador Kefauver á cidade e o comezo dos xuízos contra os líderes do crime organizado, aos que seguiron os xuízos por mala praxis contra varios funcionarios. Aínda que moitos dos peores criminais, tanto do goberno como da mafia, non foron tan sequera acusados, os xuízos axudaron a rematar coa sensación de anarquía, que predominara en Tampa durante décadas.^[58]

Tampa medrou considerablemente grazas á segunda guerra mundial. Antes da intervención dos Estados Unidos no conflito, comezou a construción da base de MacDill Field, antecesora da actual MacDill Air Force Base. MacDill Field foi a principal base de operacións do Corpo aéreo e posteriormente das Forzas aéreas, xusto antes e durante a segunda guerra mundial, con múltiplos aeroportos auxiliares ao redor da zona da Baía de Tampa e nos condados circundantes. Cando rematou a guerra, permaneceu como unha instalación militar activa, mentres que os aeroportos auxiliares volveron a control civil. Dous deles converteríanse máis tarde nos actuais Aeroporto Internacional de Tampa e Aeroporto Internacional San Petersburgo-Clearwater. Co establecemento dunha base das Forzas aéreas en 1947, MacDill Field converteuse na MacDill AFB.

Entre 1950 e 1960 Tampa alcanzou un récord de crecemento da poboación, que non experimentara ata entón (véxase a gráfica embaixo). Este asombroso crecemento impulsárono a ampliación das principais estradas da cidade e as pontes, que atraeron á cidade a miles de persoas e crearon posibilidades de comercio aos empresario de Tampa, que recibiron tanto a turistas como aos habitantes dos novos barrios. Foi durante esta época cando se construíron dúas das principais atraccións turísticas da zona, o Busch Gardens e o zoolóxico de Lowry. Moitas das institucións máis coñecidas, que xogan un papel importante no desenvolvemento económico da cidade, tamén se crearon nestes anos.^[61]

En 1956, a Universidade do Sur de Florida estableceuse no Norte de Tampa, impulsando un importante desenvolvemento nesta parte da cidade e creando novas oportunidades de traballo. Tampa seguiu expandíndose a medida que se creaban novas infraestruturas, tales coma hospitais, escolas, igrexas e subdivisións administrativas, para cubrir as necesidades xurdidas polo incremento de poboación. Moitos negocios comezaron a trasladar as súas oficinas do centro ás aforas da cidade, a barrios de oficinas.^[61]

Fixéronse catro intentos para unir o goberno municipal da cidade de Tampa co goberno do Condado de Hillsborough (1967, 1970, 1971, e 1972), pero todos fracasaron nas urnas; o maior rexeitamento e tamén o máis recente produciuse no ano 1972, cun resultado de 33.160 (31%) votos a favor e 73.568 (69%) votos en contra da proposta constitutiva.^[62]

O maior crecemento territorial da cidade produciuse co desenvolvemento da Nova Tampa, que comezou en 1988 cando a cidade anexionou unha área principalmente rural, localizada entre as estradas interestatais I-275 e I-75, que contaba cunha superficie de 62 km².

Demografía de Tampa
Censo de 2010	Tampa	Condado de Hillsborough	Florida
Poboación total	335.709	1.229.226	18.801.310
Variación porcentual da poboación entre 2000 e 2010	10.6%	23.1%	17.6%
Densidade de poboación	2,960.2/sq mi	1,204.9/sq mi	350.6/sq mi
Brancos ou caucásicos (incluíndo Hispanos)	62.9%	71.3%	75.0%
(Brancos non hispanos ou caucásicos)	46.3%	53.7%	57.9%
Negros ou afroamericanos	26.2%	16.7%	16.0%
Hispanos ou latinos (de calquera raza)	23.1%	24.9%	22.5%
Asiáticos	3.4%	3.4%	2.4%
Nativos americanos ou Nativos de Alaka	0.4%	0.4%	0.4%
Illas do pacífico ou Nativos Hawaianos	0.1%	0.1%	0.1%
Dúas ou máis razas (Multirraciais)	3.2%	3.1%	2.5%
Algunha outra raza	3.8%	5.0%	3.6%

No ano 2000, a maioría de descendentes dos emigrantes europeos na cidade eran alemáns (9,2%), irlandeses (8,4%), ingleses (7,7%), italianos (5,6%), e franceses (2,4%).^[2]

No 2010, había 157.130 familias, das cales o 13,5% estaba de vacacións. No 2000, o 27.6% das familias tiñan nenos de menos de 18 anos que vivían con eles, o 36,4% eran parellas casadas que vivían xuntas, o 16,1% tiñan unha muller como cabeza de familia, sen a presenza do marido, e o 42.9% non era integrante dunha familia. O 33,7% de todos os fogares estaban compostos dun só individuo e o 10,2% tiña a algún ancián de máis de 65 anos. Cada casa tiña unha media de 2,36 habitantes e cada familia estaba composta por termo medio de 3,07 persoas.

No 2000, a poboación da cidade aumentou un 24,6% entre os menores de 18 anos, un 10,0% nos habitantes entre 18 e 24 anos, un 32,3% entre 25 e 44 anos, un 20,5% entre 45 e 64 anos e un 12,5% entre aqueles con 65 anos ou máis. A idade media da poboación era de 34,7 anos. Por cada 100 mulleres había 95,3 homes. Por cada 100 mulleres de 18 anos ou máis, había 92,1 homes.

No 2006, o ingreso medio dos fogares da cidade era de $39.602 (29.433€), e a renda media das familias era de $45.823 (34.071€). Os homes tiñan un ingreso medio de $40.461 (30.088€) fronte ao $29.868 (22.212€) das mulleres (unha diferenza salarial entre sexos do 26%). A renda per cápita da cidade era de $26.522 (19.728€). O 20,1% da poboación e o 16,4% das familias estaban por debaixo do limiar de pobreza. O 31,0% dos menores de 18 anos e o 13,6% dos maiores de 65 están por baixo deste limiar.

No ano 2000, o 77,4% da poboación falaba o inglés como primeira lingua, mentres que o 22,6% restante falaba outra linguas como materna. O máis significativo eran os falantes de español, que representaban o 17,8% da poboación, mentres que o francés era a terceira lingua con máis falantes, un 0,6% da poboación, e o italiano era a cuarta, tamén cun 0,6% de falantes.^[67]

Un estudo do ano 2006 realizado pola UCLA indica que Tampa ten unha maiores poboacións de LGBT per cápita, o 6,1% dos cidadáns consultados identificouse como gay, lesbiana, bisexual ou transexual. A área metropolitana da Baía de Tampa tamén se atopa no quinto lugar en canto a habitantes LGBT, cun 5.9% da poboación.^[68]

Tampa mostra unha gran variedade de deseños e estilos arquitectónicos. A maioría dos rañaceos de Tampa teñen unha arquitectura posmoderna. O deseño do renovado Museo de Arte de Tampa, presenta este tipo de arquitectura, mentres que o concello da cidade e o Teatro de Tampa pertencen ao estilo arquitectónico art déco. A antiga alcalde de Tampa, Pam Iorio, reestruturou o Centro de Tampa, centrouse especialmente na construción de apartamentos residenciais, unha das súas prioridade.^[69] Construíronse vivendas, xunto con rañaceos. Outra das iniciativas da alcalde Iorio foi o Paseo de Tampa, unha ruta ao longo do río Hillsborough, no centro e en Channelside. Varios dos museos da cidade forman parte do plan de urbanización, que inclúe a construción de novas vivendas para o Centro histórico da Baía de Tampa, o Museo dos Nenos de Tampa, e o Museo de Arte de Tampa.^[70] O actual alcalde Bob Buckhorn continuou con este plan de urbanización.

En Tampa construíronse varios rañaceos. En total, hai 18 edificios que superan os 250 pés (76 metros) de altura. A cidade tamén ten 69 torres de apartamentos,^[71] máis que calquera outra cidade en Florida, exceptuando Miami. O edificio máis alto da cidade é o 100 North Tampa, localizado no Centro de Tampa, que ten unha altura de 579 pés (176 metros), distribuídos en 42 plantas.^[72] O edificio rematouse en 1992, e é o edificio máis alto de Florida, sen contar Miami e Jacksonville.^[72]

•  
  100 North Tampa (1992)
•  
  Bank of America Plaza (1986)
•  
  One Tampa City Center (1981)
•  
  SunTrust Financial Centre (1992)
•  
  The Element (2009)
•  
  Park Tower (1972)
•  
  Rivergate Tower (1988)

A cidade divídese en moitas veciñanzas, moitas dos cales eran pobos e comunidades que antigamente non formaban parte da cidade, pero, que co crecemento desta, foron anexionadas e pasaron a formar parte de Tampa. Polo xeral, a cidade atópase dividida nas seguintes áreas: Centro de Tampa, New Tampa, West Tampa, East Tampa, North Tampa, e South Tampa. Entre os distritos máis coñecidos atópanse a Ybor City, Forest Hills, Ballast Point, Sulphur Springs, Seminole Heights, Tampa Height, Palma Ceia, Hyde Park, Davis Islands, Tampa Palms, College Hill, e as zonas non residenciais de Gary e o Distrito financeiro Westshore.

 

O Sulphur Springs Water Tower, construído a finais da década de 1920, é un referente na zona de Sulphur Springs. Neste período de bonanza tamén se construíron unha vistosa sala de proxeccións, o Teatro de Tampa, un edificio renacentista nas Illas Davis, e Bayshore Boulevard, que limita coa Baía de Hillsborough dende o centro de Tampa ata as zonas do sur de Tampa. A estrada ten case 10 quilómetros de beirarrúa ininterrompida no extremo oriental, a máis longa do mundo.^[73][74]

O distrito de Ybor City ten varios edificios no Rexistro Nacional de Lugares Históricos e foi proclamada un Fito Histórico Nacional. Entre os edificios máis importantes están o Centro Español e outros clubs sociais construídos a comezos da década de 1900.

O campo de golf de Babe Zaharias na zona de Forest Hills designouse como punto de interese histórico e pasou a formar parte do Rexistro Nacional de Lugares Históricos. Comprouno en 1949 a famosa 'Babe', que vivía preto de alí, e pechouse trala súa morte. En 1974, a cidade de Tampa abriuno ao público.^[75] A Historia de Tampa, unha pintura de Lynn Ash, é un óleo sobre un mural masónico de 4' × 8' que mostra moitos dos aspectos máis destacados de Tampa, tanto do seu carácter como da súa identiade. Encargoullo á artista o Programa Público de Arte de Tampa en 2003 e está situado no recibidor do edificio da Oficina Municipal de Tampa.^[76]

O Park Tower (orixinalmente o primeiro Banco de Tampa) foi o primeiro rañaceos de consideración que se construíu no centro de Tampa. Rematouse en 1973 e foi o edificio máis alto da cidade ata que se construíu o One Tampa City Center, en 1981.^[77] O edificio Rivergate, é unha construción cilíndrica coñecida como o "Beer Can building" ("lata de cervexa"), apareceu na película "The Punisher".

Abarcando a parte sur da Baía de Tampa, atópase a ponte Sunshine Skyway, dunha grande envergadura.

Tampa alberga o Bro Bowl, un dos últimos vestixios dos parques de skate que quedan da "época dourada" deste deporte na década de 1970. Inaugurouse en 1979 e construíuno a empresa Tampa Parks and Recreation. Foi o primeiro parque público de skate construído en Florida e o terceiro da Costa Leste.

 

Tampa está baixo unha forma de goberno na que o dirixente é un alcalde. O alcalde de Tampa é o xefe de goberno da cidade e elíxese cada catro anos, cun límite de dous mandatos consecutivos. O actual alcalde é Bob Buckhorn, que tomou posesión do seu cargo o 1 de abril de 2011.

O órgano lexislativo é o Concello da cidade, que está composto de sete membros, catro dos cales están ao servizo de zonas concretas da cidade e os outros tres "en toda a súa extensión" (están ao servizo de toda a cidade).^[78]

As eleccións a alcalde de Tampa celebráronse en marzo de 2011, na primeira volta, celebrada o día 1 de marzo, ningún candidato obtivo unha maioría absoluta, polo que, o 22 de marzo, se tivo que realizar unha segunda volta cos dous candidatos que recibiran máis votos, a alcaldesa ata ese momento, a republicana, Rose Ferlita e o actual alcalde demócrata, Bob Buckhorn. Este último tomou posesión do seu cargo o 1 de abril, tras recibir o 62,86% dos votos.^[79][80]

 

A educación pública de primaria e secundaria diríxena os Colexios públicos do Condado de Hillsborough, oficialmente coñecidos como o Distrito escolar do Condado de Hillsborough (DECH). É o oitavo distrito escolar por número de alumnos nos Estados Unidos, con 189.469 estudantes matriculados. O DECH consta de 208 colexios, 133 de educación primaria, 42 intermedia, 27 superior, dous K-8s, e catro universidades. Hai ademais 73 colexios no distrito que son chárter, ESE, alternativos etc. Doce dos 25 centros de educación secundaria aparecen na lista de Newsweek de mellores centros de educación secundaria de América.

O Sistema de Bibliotecas Públicas de Tampa diríxeo o Sistema de Bibliotecas Públicas de Tampa-Hillsborough. O THSBP consta de 28 bibliotecas, repartidas por toda Tampa e o Condado de Hillsborough, incluíndo a John F. Germany Main Library no Centro de Tampa. O Sistema de Bibliotecas de Tampa apareceu, a comezos do s. XX, coa West Tampa Library, o que foi posíbel grazas aos donativos do empresario da industria do aceiro Andrew Carnegie.

 

Hai varias institucións académicas de ensino superior en Tampa. A cidade alberga o campus principal da Universidade do Sur de Florida (USF), membro do Sistema Universitario Estatal de Florida, fundado no ano 1956.^[81] En 2010, foi o undécimo campus dos Estados Unidos con máis alumnos, con máis de 46.000 estudantes matriculados.^[82] A Universidade de Tampa (UT) é unha institución privada que imparte clases de humanidades, con estudos de catro anos de duración.^[83] Fundada en 1931 e situada ao longo da beira do río Hillsborough dende o centro de Tampa, a UT ten ao redor de 6.500 alumnos inscritos. A escola comunitaria Hillsborough é unha escola comunitaria do Sistema escolar de Florida, con campus en Tampa e no Condado de Hillsborough.^[84]

Hai outras escolas e universidades na Área da Baía de Tampa, entre as que se atopan o Eckerd College e o St. Petersburg College en San Petersburgo.^[85]

 

Os servizos, a venda polo miúdo, as finanzas, os seguros, os transportes por aire e por mar, a defensa nacional, os deportes profesionais, o turismo, e os inmobles teñen un papel fundamental na economía da zona.^[86] Só no Condado de Hillsborough hai uns 740.000 traballadores, unha cifra que se preve que aumente ata as 922.000 persoas en 2015.^[86] Moitas empresas, como grandes bancos e compañías de telecomunicacións, teñen as súas oficinas rexionais en Tampa. Varias das 1000 maiores compañías americanas, como OSI Restaurant Partners, WellCare Health Plans, Inc., TECO Energy, ou Raymond James Financial teñen a súa sede na área metropolitana.^[87] A MacDill Air Force Base tamén segue a ter un papel importante como xeradora de emprego, xa que as instalacións principais dan traballo a máis de 15.000 persoas, entre militares activos, funcionarios e o persoal contratado polo Departamento de Defensa na Área da Baía de Tampa. Boa parte dos funcionarios e o persoal contratado, son de feito, antigos militares que se retiraron da carreira militar. Ademais da 6º Á de Mobilidade Aérea, que é unha "á de acollida" para a base, MacDill alberga tamén o cuartel xeral do Comando Central dos Estados Unidos (USCENTCOM), do Comando de Operacións Especiais (USSOCOM), da 927º Á de Reabastecemento Aéreo, do Comando das Forzas Centrais da Mariña (USMARCENT), do Comando Central das Forzas Especiais (USSOCCENT), e de moitas outras actividades tanto dos compoñentes activos como de reserva das forzas armadas.

O Centro de Tampa está a experimentar un importante proceso de urbanización e de reorganización en concordancia coa tendencia xeral de desenvolvemento de zonas urbanas residenciais a nivel nacional. A Sociedade do Centro de Tampa sinalou a continuación do desenvolvemento urbanístico en 20 proxectos de urbanización de vivendas, hoteis e construcións de uso mixto a partir de abril de 2007.^[88] Moitos dos últimos proxextos urbanísticos están preto de rematarse no medio dun desplome do mercado inmobiliario, que provocou que moitos destes proxectos se cancelaran ou atrasaran,^[89] e algúns dos 20 proxectos das listas TDP non comezaron e estanse a refinanciar. Porén varios complexos urbanísticos están a punto de ser rematados e os dirixentes locais esperan que creen un centro que funcione como unha veciñanza durante as 24 horas do día, no canto dun distrito financeiro que só estea activo das nove da mañá ás cinco da tarde.^[90] Debido á situación económica, os habitantes de Tampa enfróntanse a unha diminución da renda, que se reduciu nun 2% en 2012. Non obstante, é un decrecemento menor do experimentado a nivel nacional, que diminuíu nun 4%.^[91]

O porto de Tampa é actualmente o sétimo maior do país e tamén o de maior tonelaxe de Florida, transportando preto da metade de todo o comercio mariño que pasa polo estado.

Tampa actualmente ocupa o segundo lugar en número de viaxes de cruceiro, só por detrás de Miami. Ademais de cruceiros rexionais de pouco tamaño, como o Yacht Starship ou o SunCruz Casino, Tampa tamén é utilizada como porto de escala por tres compañías de cruceiros: Holland America's MS Veendam, Royal Caribbean's Grandeur of the Seas, and Carnival's Legend and Inspiration.^[92]

O principal servidor utilizado por Wikipedia e outros proxectos da Fundación Wikimedia atópase en Tampa.^[93]

Tampa e os seus suburbios circundantes teñen uns 20 hospitais e catro centros traumatolóxicos. Tres dos hospitais da zona están entre os "America's best hospitals" (mellores hospitais de América) segundo o US News and World Report. Tamén alberga moitos centros de investigación sanitaria. O principal complexo hospitalario de Tampa inclúe o Hospital Xeral de Tampa, o St. Joseph's Children's & Women's Hospital, o Hospital de Veteranos James A. Haley, o H. Lee Moffitt Cancer Center & Research Institute e o Pepin Heart Institute. Na cidade tamén hai varios Hospitais infantís Shriners. Xunto cos de saúde humana, tamén hai centos de centros médicos para animais, incluíndo unha oficina da Humane Society of America.

Os principais xornais publicados na cidade son The Tampa Tribune e The Tampa Bay Times. La Gaceta é o único xornal editados en tres linguas do país, escrito en inglés, español e italiano. Hai tamén unha ampla variedade de pequenos periódicos rexionais, semanarios alternativos e revistas, incluíndo o Florida Sentinel Bulletin, o Creative Loafing, o Reax Music Magazine, o Tampa Bay Times, o The Oracle, o Tampa Bay Business Journal e o MacDill Thunderbolt. Entre as principiais filiais de televisión están a WFTS 28 (ABC), a WTSP 10 (CBS), a WFLA 8 (NBC), a WTVT 13 (Fox), a WTOG 44 (The CW), a WTTA 38 (MyNetworkTV), e a WVEA 62 (Univision).

 

O abastecemento da auga na cidade diríxeo o Southwest Florida Water Management District. A auga provén principalmente do río Hillsborough, que á súa vez obtén esa auga do Green Swamp, ademais deste existen outros ríos e plantas de desalinización na zona que contribúen á subministración. A electricidade subminístraa principalmente TECO Energy.

A liña telefónica proporciónana Verizon e Bright House Networks. A televisión por cable e Internet tamén a proporcionan estas compañías.

Dende a Baía de Tampa ata o Condado de Pinellas, existen tres pontes para vehículos motorizados: a ponte Howard Frankland (I-275), o Courtney Campbell Causeway (SR-60), e a ponte Gandy (US 92). Os antigos tramos da ponte Gandy substituíronse completamente por outros novos durante a década de 1990, pero un destes tramos conservouse e converteuse nunha ponte peonal e ciclista renomeada como The Friendship Trail. É o sendeiro recreativo máis longo sobre auga no mundo.^[94] Porén, a ponte pechouse en 2008 debido a problemas na súa estrutura.^[95]

 

Hai dúas autoestradas principais (de peaxe) nas que circula o tráfico dentro e fóra de Tampa. A Lee Roy Selmon Expressway (SR-618) (oficialmente coñecida como a Crosstown Expressway), esténdese dende os suburbio de Brandon, no seu límite oriental, a través do Centro de Tampa, ata as veciñanzas no Sur de Tampa (preto da MacDill Air Force Base), no seu límete occidental. Mentres que a Veterans Expressway (SR-589) conecta o Aeroporto Internacional de Tampa e as pontes da baía ao norte dos suburbios de Carrollwood, Northdale, Westchase, Citrus Park, Cheval, e Lutz, antes de continuar cara ó norte como a Suncoast Parkway, nos condados de Pasco e Hernando.

Tres autoestradas interestatais atravesan a cidade. A Interestatal 4 e a Interestatal 275, que se interséctan preto do centro. A Interestatal 75 transcorre ao longo da zona leste da cidade durante gran parte do seu trazado polo Condado de Hillsborough ata que se desvía cara ao oeste para bifurcarse en New Tampa.

Xunto coas autoestradas, as estradas asfaltadas son as principais arterias da cidade. Estas vías son a Hillsborough Avenue (Ruta 92 e 41), a Dale Mabry Highway (Ruta 92, Nebraska Avenue (US 41/SR 45), Florida Avenue (US 41 Business), o Bruce B. Downs Boulevard, Fowler Avenue, Busch Boulevard, Kennedy Boulevard, Adamo Drive, e o Dr. Martin Luther King Jr. Boulevard.

 

Tampa ten unha posición única na historia da aviación, unha condición que conseguiu só dez anos despois de que os irmáns Wright realizaran o primeiro voo da historia en Kitty Hawk (Carolina do Norte). O 1 de xaneiro de 1914, o pioneiro da aviación Tony Jannus capitaneou o voo inaugural da Liña aérea San Petersburgo-Tampa, o primeiro voo comercial dunha aeroliña de pasaxeiros. A aeroliña realizaba voos regulares dende o centro de San Petersburgo, Florida, a través da baía ata o sur do alugar onde está actualmente o Aeroporto Internacional de Tampa, levando tan só un piloto e un pasaxeiro, nun avión biplaza.^[96] A importancia histórica da aeroliña recoñeceuna oficialmente o museo Nacional do Aire e o Espazo, e o seu piloto recibe unha homenaxe anual coa entrega do premio Tony Jannus Award, que reciben as persoas con destacados logros na aviación comercial.^[97] Tamén hai unha exposición permanente na honra dos galardoados con este premio no Aeroporto Internacional de Tampa, no que existe hai un mural duns catro metros pintado na década de 1930 e que se titula History’s First Scheduled Airline Passenger Arrives in Tampa, que representa os acontecementos do día de ano novo de 1914.^[98]

•   O Aeroporto Internacional de Tampa (IATA: TPA, ICAO: KTPA) é o principal aeroporto de Tampa e o principal lugar de aterraxe para voos das liñas comerciais de pasaxeiros na área da baía de Tampa. Tamén é un dos aeroportos preferidos tanto para a industria como para os pasaxeiros. Dende outubro de 1993 o aeroporto recibiu numerosos premios da revista Condé Nast Traveler, entre eles, o primeiro posto no ano 2003, no que o Aeroporto Internacional de Tampa foi clasificado por máis de 26.000 lectores como o mellor dos Estados Unidos.^[99] e o segundo posto en 2008, tan só por detrás do Aeroporto Internacional de Portland e por diante doutros como o de Milwaukee ou o de Washington^[100] Unha sondaxe de Zagat do ano 2007 colocou ao Aeroporto Internacional de Tampa no primeiro lugar entre os aeroportos dos Estados Unidos en canto a calidade do servizo en xeral, cunha cualificación de 21 sobre 30.^[101] No ano 2008, foi o vixésimo sexto aeroporto por número de pasaxeiros en Norte América,^[102] e no 2011 ocupou o posto octoxésimo noveno por número de pasaxeiros a nivel mundial, cun total de 16.732.051, un 0,5 máis que o ano anterior.^[103]
•   O Aeroporto Peter O. Knight (IATA: TPF, ICAO: KTPF) é unha pequena terminal de aviación xeral localizada nas Illas Davis, preto do centro da cidade.
•   Aeroporto Executivo de Tampa (IATA: VDF, ICAO: KVDF), anteriormente coñecido co o aeroporto de Vandenberg, é outra opción para os viaxeiros que chegan a Tampa. O aeroporto atópase ao leste da cidade, no Condado de Hillsborough, preto da intersección da I-4 e I-75.
•   O Aeroporto Internacional San Petersburgo-Clearwater (IATA: PIE, ICAO: KPIE) atópase Condado de Pinellas, concretamente, na Baía de Tampa, no lado contrario ao Aeroporto Internacional de Tampa. Aínda que é utilizado principalmente para aviación xeral, o aeroporto converteuse nun destino popular para os servizos de pasaxeiros polos descontos e as aeroliñas fretadas. Como se trata dunha instalación mixta civil-militar, tamén alberga a Coast Guard Air Station Clearwater, a maior estación aérea da Garda Costeira.^[104]

 

O ferrocarril que trouxo a Tampa Henry Plant continua a prestar servizo actualmente na cidade. O Uceta Rail Yard foi creado, mediante o Plant System de descenso colectivo, pola empresa Atlantic Coast Line Railroad, localizada no sector industrial do leste de Tampa, entre Gary e Brandon. O servizo continua hoxe en día co servizo CSX Transportation, con instalacións de almacenamento e transporte intermodal. As operacións de cargamento de contedores nos portos marítimos da cidade tamén dependen das instalacións ferroviarias que hai xunto a eses portos.^[105]

Dende 1912, os pasaxeiros do servizo de tren interurbano de Tampa está localizado na Tampa Union Station. A instalación histórica, ao lado do centro, entre o Channel District e Ybor City, forma parte da Amtrak actualmente. O tren coñecido como Silver Star pasa por Tampa dúas veces ao día: o número 91 en dirección sur cara Miami e o número 92 en dirección norte cara a cidade de Nova York.^[106]

A Union Station utilízase tamén para facer transbordos nos viaxes da Amtrak Thruway Motorcoach, que ofrece viaxes en autobús entre varias cidades do Sur de Florida, así como a Orlando para conexións cara ao norte, coa ruta Silver Meteor.^[106]

Tampa ía albergar a liña de tren de alta velocidade que percorrería tramos entre o centro de Tampa e a zona de Orlando, e por último Miami e o sur de Florida. Tíñase previsto que a construción desta liña de alta velocidade comezara a comezos do 2011, cunha fase inicial que se debía completar en 2014. Porén, o gobernador Rick Scott, cancelou o proxecto en marzo de 2011.^[107][108]

Dende que os exploradores españois divisaron por primeira vez a Baía de Tampa no s. XVI, os mariñeiros destacaron a súa gran e resgardada beleza. Porén, a súa natureza pouco profunda sempre dificultou a navegación na zona; a baía ten menos de 10 metros de profundidade en case toda a zona e esta profundidade é aínda menor nos lugares máis próximos á costa, incluíndo as proximidades da cidade de Tampa.^[109] A finais do século XIX, a maioría dos cargueiros creceran tanto que eran incapaces de navegar pola Baía de Tampa e, moito menos, atracar nos portos da cidade.

 

Debido a esta situación, o Congreso autorizou, o 3 de marzo de 1899, o dragaxe dun canal de máis de 8 metros de profundidade e entre 90 e 150 metros de ancho dende o golfo de México ata o porto de Tampa. O 18 de agosto de 1917, aprobouse que se dragara outro canal, de medidas similares ao anterior, cara ao porto, facendo inmediatamente que a cidade se convertera nun importante lugar de embarque. Ademais, ás instalacións de Henry Plant, ao oeste de Tampa, permitían o traslado, a través do ferrocarril, das mercadorías descargadas dos barcos ao resto do país.^[110]

O fondo da baía é moi areoso, e os canais por onde pasan os barcos necesitan ser dragados constantemente para mantelos navegables para os grandes buques de carga actuais. Todos os anos, o Corpo de Enxeñeiros do Exército dirixen as tarefas de dragaxe, que sacan unha cantidade de sedimentos da baía suficiente para chear 10 veces un estadio coma o Raymond James Stadium (cunha capacidade para 66.000 persoas).^[111]

Hoxe en día, o porto de Tampa é o maior de Florida en canto a tonelaxe, converténdoo nun dos portos comerciais máis activos de Norte América.^[112] O petróleo e os fosfatos son as principais materias primas que chegan ao porto, representando dúas terceiras partes dos 37 millóns de toneladas de produtos que chegaron a este no ano 2009.^[113]

A Autoridade Portuaria de Tampa traballa actualmente con tres compañías de cruceiros no Distrito de Channel. O porto de Tampa é o porto de orixe durante todo o ano dos cruceiros MS Carnival Inspiration e MS Carnival Legend da Carnival Cruise Lines. En 2010, Tampa tamén foi estacionalmente o porto de orixe do MS Ryndam, cruceiro da Holland America Line, así como dos MS Grandeur of the Seas e MS Radiance of the Seas da Royal Caribbean International.^[114][115]

A finais de 2013 instalouse no porto de Tampa unha planta de reciclaxe de aceite e produtos derivados, que se transforman en produto refinado, esta planta foi a primeira do seu tipo en ser construída Florida e duodécima dos Estados Unidos. Os custos de construción da planta de procesamento ascenderon a 100 millóns de dólares, pero espérase que xere un gran beneficio en Tampa, xa que se crearán uns 75 empregos só de persoal especializado, técnicos e enxeñeiros, o porto de Tampa recibirá 10 millóns de dólares polo arrendaxe dos terreos durante 20 anos, ademais dos beneficios ambientais, xa que este proceso permite reciclar o aceite case un número infinito de veces, evitando que este contamine á natureza. Recóllense anualmente uns 136 millóns litros de aceite, cos que produce ao redor 108 millóns de litros de produto refinado.^[116]

 

O transporte público en Tampa diríxeo a Hillsborough Area Regional Transit Authority (HART) e inclúe a prestación dos servizos de autobús público e transportes en común, así como a liña de tranvía. A estación principal do sistema HART é o Marion Transit Center, no Centro de Tampa, prestando servizo a preto de 30 rutas locais. HART ten un acordo de transporte coa Universidade do Sur de Florida, que lle permite aos estudantes desta universidade viaxar gratis na maioría das rutas do autobús,^[117] mentres que os estudantes de outros centros educativos como o Concorde Career College ou o Stanford Brown Institute poden beneficiarse de tarifas de desconto.^[118]

En outubro de 2002, a TECO Line Streetcar System trouxo de volta o tranvía eléctrico a Tampa por primeira vez en máis de medio século. A ruta funciona na actualidade en once paradas ao longo de 2,7 millas (4,35-km), conectando a Ybor City, o Distrito de Channel, o Centro de Convencións de Tampa e o centro da cidade.^[119] A frota da liña TECO ten interiores de madeira barnizada e outro mobiliario que recorda ao dos tranvías que cruzaban Tampa dende finais do século XIX ata mediados do século XX, o primeiro tranvía da cidade apareceu en 1892 e o último desapareceu en 1946. O deseño nostálxico incorpora tamén elementos modernos, os autobuses son accesibles en cadeira de roda e ademais teñen elementos coma o aire acondicionado.^[120]

Unha empresa do condado ofrece vehículos eléctricos de alugueiro, no centro e na Ybor City. Estes coches son similares a uns carriños de golf e alcanzan unha velocidade de 27 mph (45 km/h), legalmente non poden superar as 35 mph (56 km/h). A pesar da oposicións dos taxistas tradicionais, que os acusan de ser unha competencia desleal, os vehículos están a ter aceptación, e xa hai trece coches dispoñíbeis para o alugueiro, outras cidades xa se están a interesar por este sistema de transporte sostíbel, no que Tampa é pioneiro.^[121] Os taxis acuáticos están dispoñíbeis para o seu alugueiro para festas, excursións ou simples desplazamentos ao longo da liña de costa xunto ao centro da cidade e tamén do río Hillsborough. Os servizos regulares de taxis acuáticos poden ser posíbeis no futuro se se crean as infraestruturas necesarias, como molles, xunto co paseo de Tampa.^[122]

En xullo de 2007, formouse a Tampa Bay Area Regional Transportation Authority (TBARTA) para o desenvolvemento das liñas de ferrocarril, tren lixeiro, e outros medios de transporte na zona dos sete condados da Baía de Tampa.

A MacDill Air Force Base, localizada no sur de Tampa, construíuse como o MacDill Field xusto antes de comezar a segunda guerra mundial. Durante as décadas de 1950 e 1960 era unha base do Strategic Air Command para os bombardeiros B-47 e B-52. Nos anos sesenta, transformouse nunha instalación do Tactical Air Command para o caza F-4 Phantom II, seguido dos distintos modelos do F-16 na década de 1980. Na actualidade é unha instalación do Air Mobility Command, sede da 6º Air Mobility Wing, e inclúe tanto o 310th Airlift Squadron, co hidroavión C-37, como o 91º Air Refueling Squadron, co avión de repostaxe en voo KC-135. A MacDill AFB alberga tamén o cuartel xeral de dous comandos bélicos das forzas aéreas: o cuartel xeral do United States Central Command (CENTCOM), e o cuartel xeral do United States Special Operations Command (SOCOM). Ambos comandos son independentes un do outro e cada un está dirixido polo seu respectivo alto mando, xeneral ou almirante.

 

A liña de voo da MacDill AFB pechouse temporalmete e transferiuse ao 56º Fighter Wing, á Luke AFB, en Arizona despois da serie de peches de bases baixo a Base Realignment and Closure Commission (BRAC); o peche argumentouse porque a base se utilizaba para operacións de adestramento de avións F-16 e o incremento do tráfico aéreo civil na zona da Baía de Tampa considerábase prexudicial para a formación dos pilotos. Ademais, o ruído producido polos cazas tamén se consideraba inapropiado, pola cantidade de poboación da zona. Porén, e a pesar das recomendacións do comité, a base mantívose aberta para albergar e apoiar o CENTCOM e o SOCOM, baixo o coñecemento da 6º Air Base Wing, que acababa de ser creada. Coa supresión do Tactical Air Command uns meses despois, a dirección de MacDill pasou ao tamén acabado de crear Air Combat Command.

A liña de voo de MacDill rebriuse temporalmente en 1992 para apoiar aos avións F-16 da 31º Fighter Wing e o 482º Fighter Wing, das Air Force Reserve, a raíz da destrución da súa estación de orixe, a Homestead AFB, tralo paso por Florida do furacán Andrew. En 1993, a liña de voo da MacDill AFB reabriuse de forma definitiva para as operacións do "caza furacáns" WP-3D da NOAA, que se trasladaran dende o Aeroporto Internacional de Miami.

En 1996, o 91º Air Refueling Squadron trasladouse a MacDill dende a Malmstrom Air Force Bas, en Montana, a 6º Air Base Wing e pasou a denominarse como 6º Air Refueling Wing. Renomeouse a 6º Air Mobility Wing despois de que se puxera en marcha a base do 310º Airlift Squadron e as instalacións pasaran á dirección do Air Mobility Command.

Na MacDill Air Force Base traballan aproximadamente 14.000 persoas, cun importante número de militares e as súas familias vivindo nas instalacións militares, mentres que os membros do servizo e as súas familias viven fora da base, na área da Baía de Tampa. A MacDill AFB contribúe de maneira importante á economía de Tampa e a cidade mostra o seu apoio á comunidade militar. En 2001 e 2003, a área da baía de Tampa Bay recibiu o Abilene Trophy, que cada ano, dende 1998, homenaxea á cidade que máis apoia á súa Air Force do Air Mobility Command.

MacDill tamén acolle un espectáculo aéreo anual, que observan miles de espectadores cada ano. Debido aos atentados das torres xemelgas, esta exhibición non se celebrou nos anos 2002 e 2003.^[123] Tamén se cancelou o espectáculo de 2006 por uns problemas de seguridade na base,^[124] pero volveuse celebrar en 2008. Nese mesmo ano, de acordo ao BRAC, o 927º Air Refueling Wing (927 ARW) do Air Force Reserve Command trasladouse sen avións nin equipamento dende a Selfridge Air National Guard Base, en Míchigan á MacDill AFB, onde se converteu nunha á "asociada" á 6º Air Mobility Wing compartindo o mesmo avión KC-135R Stratotanker.

 

Tampa alberga unha gran variedade de centros de artes escénicas e teatros, entre os que se encontran o David A. Straz Jr. Center for the Performing Arts, o Tampa Theatre, o Gorilla Theatre, e ao leste da cidade, o Live Nation Amphitheatre at the Florida State Fairgrounds.

Entre as compañías e organizacións teatrais localizadas en Tampa están a Florida Orchestra, a Ópera de Tampa, o Jobsite Theater, a Master Chorale of Tampa Bay, o Stageworks Theatre, o Spanish Lyric Theater, e a Tampa Bay Symphony.

Os distritos cunha vida nocturna máis activa son: Channelside, Ybor City, Soho, International Plaza and Bay Street, e Seminole Hard Rock. No centro de Tampa tamén hai certo lecer nocturno, e hai máis pubs e bares que noutros lugares da cidade. Tampa apareceu no sexto lugar na lista da revista Maxim de mellores cidades para saír de festa.^[125]

A zona converteuse na sede de espectáculos de loita libre profesional, con moitos dos loitadores vivindo na zona.^{[126][127][128][129]} A WWE ten un centro de formación na cidade, e realizan anualmente o Florida Championship Wrestling, de onde saen os futuros loitadores.

En Tampa tamén hai varias bandas de death metal, un subxénero extremo do heavy metal que xurdiu do thrash metal. Moitos dos pioneiros deste xénero e tamén algunhas das figuras máis importantes viven nos arredores da cidade. Os máis famosos son Cannibal Corpse, Deicide, Six Feet Under, Obituary, e Morbid Angel. O panorama musical medrou coa creación da discográfica Morrisound Recording, que se consolidou como unha discográfica para bandas de metal a nivel internacional, como Seven Mary Three ou Death.^[130]

A banda de rock underground, The Baskervils, actuou por primeira vez en Tampa. Tocaron na zona da Baía de Tampa entre 1994 e 1997, antes de trasladarse a Nova York. O grupo de hip-hop underground Equilibrium atópase tamén en Tampa, así como Underoath, unha banda de metalcore cristián.

En 2009, o último musical de Frank Wildhorn, Wonderland: Alice's New Musical Adventure fixo a súa estrea mundial no Straz Center, onde se representan habitualmente, dende hai máis de 25 anos obras como Flashdance: o musical ou Elf: o musical. Ademais de obras teatrais e musicais, tamén acolle outros eventos como concertos, sen ir máis lonxe, entre o 28 e o 31 de agosto de 2012 o programa satírico The Daily Show with Jon Stewart emitiu dende alí, durante a Convención Republicana.^{[131][132][133][134]}

 

Na zona de Tampa atópanse numerosos museos que abarcan unha ampla gama de temas. Entre eles están o Museo de Ciencia e Industria (MOSI), que ten varias plantas dedicadas a exposicións relacionadas coa ciencia incluíndo o único teatro domo IMAX en toda Florida e un planetario, o Museo de Arte de Tampa, o Contemporary Art Museum da USF, o Tampa Bay History Center, o Tampa Firefighters Museum, o Henry B. Plant Museum; e o Ybor City Museum State Park. O SS American Victory, un barco que participou na segunda guerra mundial, atópase no centro do Distrito de Channel, aberto ao público como un barco museo.

 

A cidade de Tampa controla máis de 165 parques e praias que ocupan unha superficie de máis de 9 km² dentro dos límites municipais e 42 máis que se atopan nos suburbios dos arredores, cubrindo 280 km², cuxas tarefas de mantemento son levadas a cabo polo Condado de Hillsborough. Estas áreas inclúen o Hillsborough River State Park, ao nordeste da cidade. Tampa tamén conta cun número importante de atraccións e parques temáticos entre eles o Busch Gardens Tampa Bay, o Adventure Island, o Lowry Park Zoo ou o Acuario de Florida.

O Lowry Park Zoo de Tampa ten máis de 2.000 animais, entre eles xirafas, leóns ou osos, ademais de animais en perigo de extinción, tamén ofrece aos visitantes exposicións interactivas, atraccións, espectáculos educativos entre outros. O zoo funciona como un soporte económico, cultural, medioambiental e educativo en Tampa.^[135]

O Busch Gardens Tampa Bay, aberto o 31 de marzo de 1959, é un parque temático sobre África que ocupa un espazo de 335 acres (1,36 km²) preto da Universidade do Sur de Florida. Ten varias montañas rusas, polas que é coñecido. Os visitantes tamén poden ver e interactuar cun gran número de animais propios do continente africano. Varias veces ao ano acolle eventos como festivais de música ou eventos especiais para Nadal e Halloween.^[136]

Adventure Island é un parque acuático de 30 acres (120.000m²) ao lado de Busch Gardens. Ten varios paseos acuáticos, restaurantes e outras atraccións típicas dos parques acuáticos.

O Acuario de Florida é un acuarium de 250000 pés cadrados (23.000 m²) localizado no Distrito de Channel de Tampa. Acolle máis de 20.000 especies de plantas acuáticas e animais. Tamén é famoso polo seu deseño, cun único cristal de vidro. Xunto ao acuario atópase o barco museo SS American Victory.^[137]

O Tampa Bay History Center, aberto o 17 de xaneiro de 2009, é un museo sobre a historia de Tampa construído no Distrito de Channel. Dispón de 60.000 pés cadrados (5.600 m²) de exposicións que abarcan a historia de Tampa dende fai 12.000 anos. Tamén conta cunha galería con mapas de distintas épocas, un centro de investigación e unha tenda museo.^[138][139]

Entre as áreas comercias máis coñecidas están a International Plaza and Bay Street, a WestShore Plaza, Soho district, e Hyde Park Village.^[140] En Palma Ceia tamén se atopa un distrito comercial, chamado Palma Ceia Design District.^[141] Anteriormente, Tampa tamén acolleu o Floriland Mall (hoxe en día un parque empresarial), o Tampa Bay Center (demolido e substituído polas novas instalacións de adestramento dos Tampa Bay Buccaneers, coñecidas como "One Buc Place"), e o East Lake Square Mall (actualmente outro parque empresarial).

 

Talvez os acontecementos máis coñecidos e esperados en Tampa son os da celebración anual do "Gasparilla", sobre todo o Gasparilla Pirate Festival, unha parodia dunha invasión pirata realizada dende 1904 a finais de xaneiro ou comezos de febreiro. Comeza normalmente o "Martes de Carnaval", coa invasión da frota do pirata Jose Gasparilla, e un desfile posterior con 400.000 asistentes, que contribúen con millóns de dólares á economía local. Ademais da invasión inicial, todos os anos entre xaneiro e marzo, realízanse outras moitas outras actividades, incluíndo o Gasparilla Children's Parade, un desfile infantil, o Sant'Yago Knight Parade, máis orientado cara aos adultos, o Gasparilla Distance Classic, unha carreira que dedica o recadado a distintas ONGs das zona, Gasparilla Festival of the Arts, e o Gasparilla International Film Festival, un dos maiores festivais de cine independente, entre outros eventos.^[142]

Outros eventos de importancia son o Outback Bowl, que se celebra o día de Ano Novo no Raymond James Stadium. Cada febreiro, o Florida State Fair reúne multitudes en torno ao estadio, mentres que o "Fiesta Day" celébrase o patrimonio herdado dos primeiros emigrantes que chegaron a Tampa, cubanos, alemáns, italianos, afro-cubanos, xudeus e españois. O India International Film Festival (IIFF) da Baía de Tampa tamén se realiza en febreiro. En abril o MacDill Air Fest é unha das maiores exhibicións aéreas dos Estados Unidos. O Guavaween, unha celebración na rúa a noite de Halloween co característico ambiente latino na Ybor City.^[143] O centro de Tampa acolle a maior colección de anime en Florida, co Metrocon, un acontecemento de tres días que se celebra en xuño ou en xullo no Centro de Convencións de Tampa.^[144] Ybor tamén reciben cada ano o "GaYbor Days", unha festa realizado na rúa na que participan LGBT, organízao a GaYBOR District Coalition in Historic Ybor City.^[145] O Tampa International Gay and Lesbian Film Festival, o maior festival cinematográfico da cidade, celébrase todos os anos dende 1989^[146] e un dos maiores festivais de cine independente gay do país.^[147]

 

As comunidades relixiosas existen en Tampa dende 1846, cando unha congregación metodista creou a primeira igrexa da cidade,^[148] pasando por 1939, cando un mozo de 21 anos, nado en Charlotte e chamado Billy Graham comezou a súa carreira como evanxelista e predicador no centro da cidade, na Franklin Street,^[149] ata hoxe en día. Entre as estruturas relixiosas máis importantes están a Sacred Heart Catholic Church, un referente da cidade, que destaca erguida no centro da cidade dende 1905, cando foi construída, é famosa polo seu estilo neorrománico de granito e mármore con vidreiras de orixe alemá feitas a man,^[150] A St. James Episcopal House of Prayer, cunha distintiva pedra, que aparece clasificada no Rexistro Nacional de Lugares Históricos,^[151] e a igrexa St. Paul A.M.E., que visitaron persoas tan ilustres coma Martin Luther King, Jr.,^[149] e o presidente Bill Clinton.^[152] Tanto a St. James Episcopal House of Prayer como a St. Paul A.M.E recibiron a distinción de lugar de interese por parte do goberno local.^[153]

A comunidade relixiosa de Tampa conta cunha ampla representación de denominacións cristiás, entre as que se atopan, os Presbiterianos, os Luteranos, a Ciencia cristiá, a Igrexa de Deus, a Igrexa Unida de Cristo, a Igrexa Filipina Independente, a Unitarismo universalista, a Igrexa da Comunidade Metropolitana, a Igrexa Adventista do Sétimo Día, Igrexa Ortodoxa (grega, Copta, Siria, e a OCA), varios movementos pentecostalistas, anglicanos, os Quakers, Testemuñas de Xeová, e a Igrexa de Xesús Cristo dos Santos dos Últimos Días. Tampa tamén ten varias Sinagogas xudías practicantes Ortodoxos, conservadores, e reformistas.

Ao redor da cidade atópanse varias mesquitas para os practicantes do islam, así como un templo budista para os budistas tibetanos, un Wat Theravada ,^[154] e varios lugares mais de oración para as relixións hindú e Fe Bahá'í. Tamén a Igrexa da Ciencioloxía, que conta cunha base preto de Clearwater, ten un centro dedicado ao culto na cidade.^[155]

 

Tampa ten representación nas tres grandes ligas deportivas dos Estados Unidos: a NFL, a NHL e a MLB. Os Tampa Bay Buccaneers da NFL e os Tampa Bay Lightning da NHL teñen a súa sede en Tampa, os Tampa Bay Rays da Major League Baseball xogan ao outro lado da baía, en San Petersburgo. Como indica o seu nome, estes equipos, xunto con algúns outros, representan a toda a área metropolitana da Baía de Tampa. Ademais destes equipos, os Orlando Magic da NBA xogan a unha hora e media de distancia da zona de Tampa.

• Os Tampa Bay Buccaneers comezaron en 1976 como un equipo reserva da NFL. Comezaron de forma desastrosa, perdendo os primeiros 26 partidos que disputaron, marcando así un récord de derrotas consecutivas. Despois dun curto período de éxito a comezos da década de 1970, os Bucs volveron outra vez á súa tendencia perdedora, chegando ao punto de perder dez partidos durante doce tempadas consecutivas. O adestrador Tony Dungy, contratado en 1996, levou ao equipo a unha mellora do substancial, que finalmente fixo que este conseguira o seu primeiro título de Super Bowl en 2002 cando o adestrador era Jon Gruden.
• Tampa acolleu catro partidos da Super Bowl: Super Bowl XVIII (1984), Super Bowl XXV (1991), Super Bowl XXXV (2001), e a Super Bowl XLIII (2009). Nas dúas primeira ocasións, o partido disputouse no antigo Tampa Stadium, e as dúas últimas no Raymond James Stadium.
• Os Tampa Bay Storm trasladáronse en 1991 á zona, dende a cidade de Pittsburgh, e gañaron rapidamente o seu primeiro campionato de Arena Bowl. Polo momento conseguiron catro trofeos (1993, 1995, 1996, e 2003), máis que calquera outro equipo da Arena Football League. Os Storm xogaron no Tropicana Field ata 1997, ano no que se trasladaron ao Tampa Bay Times Forum.

Os Tampa Bay Lightning, da NHL creáronse en 1992, e actualmente xogan os seus partidos como local no Tampa Bay Times Forum, localizado no distrito de Channelside, no centro de Tampa. En 2004, o equipo gañou o seu primeiro campionato Stanley Cup, derrotando na final aos Calgary Flames.^[156]

 

A área da Baía de Tampa acolleu durante moito tempo adestramento de primavera, ligas menores, e torneos de béisbol afeccionado.^[157] Debido a isto, entre as décadas de 1980 e 1990 houbo certa rivalidade entre os equipos da cidade por ter unha franquía na Major League Baseball, ata que os Tampa Bay Rays (coñecidos orixinalmente como "Devil Rays") comezaron a xogar, en 1998, no Tropicana Field en San Petersburgo. Tras unha década sen conseguir ningún título, os Rays clasificáronse para a World Series de 2008 e gañaron a American League East en 2008 e 2010, e a American League Wild Card en 2011.

No ano 2007, o equipo comezou a buscar un estadio que estivera preto do centro de poboación da zona. O Centro de Tampa barállase como posible localización, entre outros lugares.^[158] Varios equipos da Major League baseball realizan a súa pretemporada na zona, e a maioría tamén posúen equipos da Florida State League, que forma parte da Class-A. Os New York Yankees e a súa filial, os Tampa Yankees utilizan o George M. Steinbrenner Field, na Dale Mabry Highway.

• Os Tampa Bay Rowdies da North American Soccer League orixinal foron a primeira franquía deportiva de certa importancia da zona, comezaron xogando no Estadio de Tampa en 1975. Os Rowdies alcanzaron un grande éxito de forma inmediata, atraendo multitudes ao seu estadio e gañando a primeira Soccer Bowl disputada ese mesmo ano, levando a Tampa o primeiro trofeo gañado nunha competición profesional por un equipo da cidade. A pesar de que a NASL desapareceu en 1984, os Rowdies seguiron competindo e varias ligas de fútbol sala ata que finalmente se disolveron en 1993.^[159]
• O equipo refundouse no ano 2008 e comezou a competir na North American Soccer League, cando esta se volveu celebrar en 2011. O equipo tivo que adoptar temporalmente o nome de FC Tampa Bay en 2010, debido a disputas pola licenza do alcume "Rowdies", pero finalmente estes litixios resolvéronse ao seu favor e puido pasar a utilizar tanto o escudo coma o nome do equipo orixinal antes de que comezara a tempada 2012-2013. Xogaron no George M. Steinbrenner, en Tampa, durante a súa primeira tempada, pero trasladáronse ao Al Lang Field, en San Petersburgo, no 2011.^[160][161]

• A Universidade do Sur de Florida comezou xogando diversos deportes en 1965. Os South Florida Bulls crearon un equipo de baloncesto en 1971 e un equipo de fútbol en 1998. Os Bulls de fútbol uníronse á Big East Conference en 2005, e baixo a dirección do seu ex-adestrador Jim Leavitt, chegaron ao segundo posto na BCS do 2007.^[162]
• Os espartanos da Universidade de Tampa, situados no centro de Tampa, son a organización deportiva en activo máis antiga da cidade, comezando a xogar en 1933. Os "Tampa U" tiveron un comezo fulgurante na Division I de fútbol e foron o primeiro equipo que utilizou de forma regular o Tampa Stadium, antes de abandonar a competición en 1974. Actualmente, os UT compiten na NCAA Division II level na Sunshine State Conference (SSC).^[163]

Estadios na Baía de Tampa
Equipo	Deporte	Liga	Estadio	Ano de construción	Capacidade
Tampa Bay Buccaneers		National Football League (NFL) - NFC South	Raymond James Stadium(Tampa)	1998	66.321
Tampa Bay Storm		Arena Football League (AFL) - Southern Div.	Tampa Bay Times Forum(Tampa)	1996	19.500[164]
Tampa Bay Rays		Major League Baseball - AL East	Tropicana Field(San Petersburgo)	1986	42.735
Tampa Bay Rowdies		North American Soccer League (NASL)	Al Lang Stadium(San Petersburgo)	1947	7227
Tampa Bay Lightning		National Hockey League (NHL) - Atlantic Division	Tampa Bay Times Forum(Tampa)	1996	19.204[165]
University of South Florida Bulls Basketball		NCAA Division I - Big East Conference	USF Sun Dome(Tampa)	1980	10411
Tampa Bay Strong Dogs		American Basketball Association (ABA)	Bob Martinez Sports Center(Tampa)	1984	3432

A cidade de Tampa está irmandada coas seguintes cidades:^[166]

• Cinchett, John (2009). Vintage Tampa Signs and Scenes (en inglés). Tampa: Arcadia Publishing. ISBN 978-0-7385-6836-2. 
• Brown, Canter (1999). Tampa before the Civil War (en inglés). Tampa: University of Tampa Press. ISBN 978-1-879852-64-8. 
• Brown, Canter (2000). Tampa in Civil War & Reconstruction (en inglés). Tampa: University of Tampa Press. ISBN 978-1-879852-68-6. 
• Kerstein, Robert (2001). Politics and Growth in Twentieth-Century Tampa (en inglés). Gainesville, FL: University Press of Florida. ISBN 0-8130-2083-2. 
• Lastra, Frank (2005). Ybor City: the Making of a Landmark Town (en inglés). Tampa: University of Tampa Press. ISBN 978-1-59732-003-0. 
• Milanich, Jerald (1995). Florida Indians and the Invasion from Europe (en inglés). Gainesville, FL: University Press of Florida. ISBN 0-8130-1360-7. 
• Mormino, Gary (1998). The Immigrant World of Ybor City (en inglés). Gainesville, FL: University Press of Florida. ISBN 978-0-8130-1630-6. 
• Pizzo, Anthony (1968). Tampa Town 1824–1886: Cracker Village with a Latin Accent (en inglés). Tampa, Fl: Hurricane House. 
• Pizzo, Anthony (1983). Tampa the Treasure City (en inglés). Tulsa, OK: Continental Heritage Press. ISBN 978-0-932986-38-2. 
• Stewart, George (2008). Names on the Land: a Historical Account of Place-Naming in the United States (en inglés). New York: NYRB Classics. ISBN 978-1-59017-273-5. 

• Lista de alcaldes de Tampa
• Escudo de Tampa
• Bandeira de Tampa
• Lista de cidades dos Estados Unidos de América por poboación

• Páxina Web da cidade (en inglés).
• Centro de Convecións e Oficina de Turismo (en inglés).
• Cámara de Comercio de Tampa (en inglés).
• Páxina web de Tampa dedicada a imaxes históricas de Tampa (en inglés).
• A Baía de Tampa no Open Directory Project (en inglés).
• Tampa Changing – Comparativa entre as imaxes históricas e actuais de Tampa (en inglés).
• Guía para visitar Tampa (en inglés).
• Peña galega de Tampa Arquivado 24 de decembro de 2013 en Wayback Machine..
• Tampa en Google maps