Tamarindo
| Tamarindo (xénero Tamarindus) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Tamarindo | |||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Especies | |||||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||||
O tamarindo[2] ou tamarindeiro[3] (Tamarindus indica), do árabe تمر هندي tamr hindī, dátil da India), é unha árbore tropical, orixinaria do leste de África pero que agora existe en gran parte de Asia tropical así coma Iberoamérica. O xénero Tamarindus é monotípico, é dicir, só ten unha especie.
Descrición
editarA árbore pode chegar a acadar os 20 m de altura. As follas teñen polo xeral de 10 a 18 folíolos. Produce uns froitos marróns semellantes a saquetas, que conteñen unha polpa recuberta, dentro da cal se atopan as sementes. As sementes poden reladas para acelerar a xerminación.
Usos
editarA polpa da froita emprégase coma condimento na cociña asiática e na de Latinoamérica; tamén é un importante ingrediente do mollo inglés e algúns outros mollos. A polpa dun froito novo é moi acedo, e polo tanto recomendábel para moitos pratos, mentres que os froitos maduros son máis doces e poden ser utilizados en sobremesas, bebidas ou coma aperitivo.
Polpa e casca teñen aplicacións medicinais. Por exemplo, en Filipinas, as follas son tradicionalmente usadas en infusión para reducir a febre causada por malaria.
Por mor á densidade e durabilidade, a madeira do tamarindo pode ser utilizada para fabricar mobles e doelas. As árbores de tamarindo son moi comúns no sur da India particularmente en Andhra Pradesh. Utilízanse para dar sombra nas estradas e autoestradas do país. Os monos gustan dos froitos chegados. É parte da dieta básica do sur da India, onde se prepara Sambhar (sopa de verduras con especias) arroz Pulihora, e outros pratos.
Atópase dispoñíbel en tendas hindús, chinesas e mexicanas por todo o mundo. Tamén se vende como un doce, mesturando a súa polpa con azucre ou sal e chile, en Guatemala, Cuba, México, Honduras, Panamá, Venezuela, Colombia, Ecuador, Illa de Guadalupe e como ingrediente en gran variedade de botanas no sueste de Asia (secos e salgados, frescos e adozados, enchilados, como bebida etc). En México, Colombia, Guatemala, Perú, Nicaragua, Costa Rica, Porto Rico, República Dominicana, Venezuela, Bolivia e O Salvador fanse concentrados de polpa de tamarindo para a fabricación de refrescos e bebidas.
Grazas ás súas propiedades medicinais utilízase no āyurveda (medicina tradicional da India) para algúns problemas de dixestión ou estomacais. Tamén é un laxante eficaz, polo que pode axudar en casos de estrinximento pertinaz.
Valor nutricional
editarTamarindo, cru
kcal=239
proteínas=2.8 g
graxas=0.6 g
glícidos=62.5 g
fibra=5.1 g
azucres=57.4
calcio_mg=74
ferro_mg=2.8
magnesio_mg=92
fósforo_mg=113
potasio_mg=628
sodio_mg=28
cinc_mg=0.1
vitC_mg=3.5
vitB1_mg=0.428
vitB2_mg=0.152
vitB3_mg=1.938
vitB5_mg=0.143
vitB6_mg=0.066
vitB9_ug=14
vitE_mg=0.1
vitK_ug=2.8
fonte_usda=09322
Notas
editar- ↑ "Tamarindo". Conservatorio y Jardín Botánico de Ginebra: Flora africana. Consultado o 23 de novembro de 2010.
- ↑ Nome común galego n´Os cultivos agrícolas en Vocabulario do medio agrícola, Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988; no Gran dicionario Xerais da lingua galega Vigo, Xerais, 2009 e en Vocabulario ortográfico da lingua galega A Coruña, Real Academia Galega / Instituto da Lingua Galega, 2004
- ↑ Nome común en Gran dicionario Xerais da lingua galega Vigo, Xerais, 2009
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Dassanayake, M. D. & Fosberg, F. R. (Eds.). (1991). A Revised Handbook to the Flora of Ceylon. Washington, D. C.: Smithsonian Institution.
- Hooker, Joseph Dalton. (1879). The Flora of British India, Vol II. Londres: L. Reeve & Co.
- Shiu-ying Hu: Food Plants of China. The Chinese University Press, Hong Kong, 2005. ISBN 962-201-860-2.
Ligazóns externas
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Tamarindo |