[go: up one dir, main page]
Wikipedia

Liberalismo

movemento socio-político

O liberalismo é unha corrente de pensamento filosófica e unha ideoloxía que ten a liberdade e igualdade fronte á lei como os principais valores políticos e baséase nunha fe optimista na natureza e na súa crenza da razón, ten a súa orixe na Ilustración europea e enfatiza os dereitos individuais, preconiza unha sociedade baseada na liberdade de pensamento, na limitación do poder, no goberno da lei, no libre mercado que soporte a empresa privada e nun sistema transparente de goberno no cal se protexan os dereitos de todos os cidadáns. O radicalismo é unha ideoloxía liberal progresista nalgúns países difícil de distinguir do liberalismo clásico.

Figuras alegóricas do Monumento á Constitución de 1812 en Cádiz.

Así mesmo o liberalismo é unha filosofía política e moral baseada nos dereitos do individuo, a liberdade, o consentimento dos gobernados, a igualdade política e a igualdade ante a lei.[1][2][3] Os liberais defenden diversos puntos de vista en función da súa interpretación destes principios, pero en xeral apoian a propiedade privada, a economía de mercado, os dereitos individuais (incluídos os dereitos civís e os dereitos humanos), a democracia liberal, o laicismo, o estado de dereito, a liberdade económica e a liberdade política, a liberdade de expresión, a liberdade de prensa, a liberdade de reunión e a liberdade relixiosa, [11] goberno constitucional, dereitos de privacidade, e normativa sobre o papel da tecnoloxía nos sectores privado e público.[12] O liberalismo cítase con frecuencia como a ideoloxía dominante da historia moderna.[13][14]

O liberalismo converteuse nun movemento político distinto no século das luces, gañando popularidade entre os filósofos e economistas de occidente. O liberalismo pretendía substituír as normas de privilexio hereditario, relixión de estado, monarquía absoluta, dereito divino dos reis e conservadurismo tradicional pola democracia representativa, o estado de dereito e a igualdade ante a lei. Os liberais tamén acabaron coas políticas mercantilistas, monopolios reais e outras barreiras comerciais, promovendo no seu lugar o libre comercio e a mercantilización.[15] A miúdo atribúese ao filósofo John Locke a fundación do liberalismo como unha tradición distinta baseada no contrato social, argumentando que cada home ten dereito natural a a vida, a liberdade e a propiedade, e os gobernos non deben violar estes dereitos.[16] Mentres que a tradición liberal británica fixo fincapé na expansión da democracia, o liberalismo francés fixo fincapé no rexeitamento do autoritarismo e está vinculado a construción nacional.[17]

Líderes da Revolución Gloriosa británica de 1688,[18] da Revolución Americana de 1776 e da Revolución Francesa de 1789 utilizaron a filosofía liberal para xustificar o derrocamento armado da soberanía real. No século XIX establecéronse gobernos liberais en Europa e América do Sur, e consolidouse xunto ao republicanismo nos Estados Unidos.[19] Na época vitoriana, en Gran Bretaña, utilizouse o liberalismo para criticar ao poder político, apelando á ciencia e á razón en nome do pobo.[20] Durante o século XIX e principios do XX, o liberalismo no Imperio Otomán e Oriente Próximo influio en períodos de reforma, como nos períodos Tanzimat e Al-Nahda, e no auxe do constitucionalismo, o nacionalismo e o secularismo. Estes cambios, xunto con outros factores, contribuíron a crear unha sensación de crise no seo do islam, que perdura ata os nosos días e que conduce ao renacemento islámico. Antes de 1920, os principais opoñentes ideolóxicos do liberalismo eran o comunismo, o conservadorismo e o socialismo;[21] O liberalismo enfrontouse entón a importantes desafíos ideolóxicos por parte do fascismo e o marxismo-leninismo como novos opoñentes. Durante o século XX, as ideas liberais estendéronse aínda máis, especialmente na Europa Occidental, xa que as democracias liberais resultaron vencedoras nas dúas guerras mundiais.[22]

Os liberais buscaron e estableceron unha orde constitucional que valoraba importantes liberdades individuais, como a liberdade de expresión e a liberdade de asociación; un poder xudicial independente e xuízo con xurado público; e a abolición dos privilexios da aristocracia.[15] As ondas posteriores de pensamento e loita liberais modernos estiveron fortemente influídas pola necesidade de ampliar os dereitos civís.[23] Os liberais avogaron pola igualdade racial e de xénero no seu empeño por promover os dereitos civís, e os movementos polos dereitos civís mundiais do século XX lograron varios obxectivos cara a ambas as metas. Outros obxectivos a miúdo aceptados polos liberais son o sufraxio universal e o acceso universal á educación. En Europa e América do Norte, o establecemento do liberalismo social (a miúdo chamado simplemente liberalismo nos Estados Unidos) converteuse nun compoñente clave para a expansión do estado do benestar.[24] Na actualidade, os partidos liberais seguen exercendo o poder e influíndo en todo o mundo. Os elementos fundamentais da sociedade contemporánea teñen raíces liberais. As primeiras ondas do liberalismo popularizaron o individualismo económico á vez que ampliaban o goberno constitucional e a autoridade parlamentaria.[15]


Filosofía

editar

O liberalismo -como corrente política e como tradición intelectual- é sobre todo un fenómeno moderno que comezou no século XVII, aínda que algunhas ideas filosóficas liberais tiveron precursores na antigüidade clásica e na China Imperial.[25][26] O Emperador romano Marco Aurelio encomiou "a idea dunha política administrada con respecto á igualdade de dereitos e á igualdade de liberdade de expresión, e a idea dun goberno real que respecta sobre todo a liberdade dos gobernados".[27] Os estudosos tamén recoñeceron moitos principios familiares aos liberais contemporáneos nas obras de varios sofistas e na Oración fúnebre de Pericles.[28] A filosofía liberal é a culminación dunha extensa tradición intelectual que examinou e popularizou algúns dos principios máis importantes e controvertidos do mundo moderno. A súa inmensa produción académica caracterizouse por conter "riqueza e diversidade", pero esa diversidade significou a miúdo que o liberalismo se presente en diferentes formulacións e supoña un reto para calquera que busque unha definición clara.[29]

Temas principais

editar
 
Monumento aos liberais do século XIX situado no barrio Agra do Orzán, A Coruña.

Aínda que todas as doutrinas liberais posúen unha herdanza común, os estudosos asumen con frecuencia que esas doutrinas conteñen "correntes de pensamento separadas e a miúdo contraditorias".[29] Os obxectivos dos teóricos e filósofos liberais diferiron en distintas épocas, culturas e continentes. A diversidade do liberalismo pode deducirse dos numerosos cualificativos que os pensadores e movementos liberais atribuíron ao termo "liberalismo", como clásico, igualitario, económico, social, estado de benestar, ética, humanista, deontolóxica, perfeccionista, democrática, e Institucional, por nomear algúns.[30] A pesar destas variacións, o pensamento liberal presenta algunhas concepcións definidas e fundamentais.

O filósofo político John Gray identificou as correntes comúns do pensamento liberal como individualista, igualitarista, meliorista e universalista. O elemento individualista defende a primacía ética do ser humano fronte ás presións do colectivismo social; o elemento igualitario asigna o mesmo valor e status moral a todos os individuos; o elemento meliorista afirma que as xeracións sucesivas poden mellorar os seus acordos sociopolíticos, e o elemento universalista afirma a unidade moral da especie humana e marxina as diferenzas culturais locais.[31] O elemento meliorista foi obxecto de moita controversia, defendido por pensadores como Immanuel Kant, que cría no progreso humano, mentres que sufría as críticas de pensadores como Jean-Jacques Rousseau, que en cambio cría que os intentos humanos de mellorar a través da cooperación social fracasarían[32]

A tradición filosófica liberal buscou validación e xustificación a través de diversos proxectos intelectuais. Os supostos morais e políticos do liberalismo baseáronse en tradicións como os dereitos naturais e o teoría utilitarista, aínda que ás veces os liberais mesmo solicitan o apoio de círculos científicos e relixiosos.[31] A través de todas estas vertentes e tradicións, os estudosos identificaron as seguintes grandes facetas comúns do pensamento liberal:

Clásico e moderno

editar
Véxase tamén: Ilustración.

John Locke e Thomas Hobbes

editar
Véxase tamén: John Locke e Thomas Hobbes.

Aos filósofos do século das luces atribúeselles a formación das ideas liberais. Estas ideas foron reunidas e sistematizadas por primeira vez como unha ideoloxía distinta polo filósofo inglés John Locke, considerado xeralmente como o pai do liberalismo moderno.[34][35] Thomas Hobbes tentou determinar o propósito e a xustificación da autoridade gobernante na Inglaterra posterior á guerra civil. Empregando a idea dun estado de natureza -un hipotético escenario bélico anterior ao Estado- construíu a idea dun contrato social que os individuos subscriben para garantir a súa seguridade e, ao facelo, forman o Estado, concluíndo que só unha soberanía absoluta sería plenamente capaz de soster a devandita seguridade. Hobbes desenvolvera o concepto do contrato social, segundo o cal os individuos no anárquico e brutal estado de natureza uníanse e cedían voluntariamente algúns dos seus dereitos a unha autoridade estatal establecida, que crearía leis para regular as interaccións sociais co fin de mitigar ou mediar nos conflitos e facer cumprir a xustiza. Mentres que Hobbes avogaba por unha mancomunidade monárquica forte (o Leviatán), Locke desenvolveu a noción, entón radical, de que o goberno adquire o consentimento dos gobernados, que ten que estar constantemente presente para que o goberno siga sendo lexítimo.[36] Aínda que adoptou a idea de Hobbes dun estado de natureza e un contrato social, Locke argumentou con todo que cando o monarca convértese nun tirano, viola o contrato social, que protexe a vida, a liberdade e a propiedade como un dereito natural. Chegou á conclusión de que o pobo ten dereito a derrocar a un tirano. Ao situar a seguridade da vida, a liberdade e a propiedade como valor supremo da lei e a autoridade, Locke formulou as bases do liberalismo baseado na teoría do contrato social. Para estes primeiros pensadores da Ilustración, asegurar as comodidades esenciais da vida -liberdade e propiedade privada- requiría formar unha autoridade "soberana" con xurisdición universal.[37]

O seu influente Two Treatises of Government (Dous tratados sobre o goberno) (1690), o texto fundacional da ideoloxía liberal, esbozou as súas ideas principais. Unha vez que os seres humanos saíron do seu estado natural e formaron sociedades, argumentou Locke, "o que comeza e constitúe realmente calquera sociedade política non é máis que o consentimento de calquera número de homes libres capaces dunha maioría para unirse e incorporarse a tal sociedade. E isto é, e só isto, o que deu ou podería dar comezo a calquera goberno lexítimo no mundo".[38]:170 A rigorosa insistencia en que o goberno lexítimo non tiña unha base sobrenatural supuxo unha brusca ruptura coas teorías dominantes de goberno, que defendían o dereito divino dos reis[39] e facíanse eco do pensamento anterior a Aristóteles. O Dr. John Zvesper describiu este novo pensamento: "Na concepción liberal, non hai cidadáns dentro do réxime que poidan pretender gobernar por dereito natural ou sobrenatural, sen o consentimento dos gobernados".[40]

Locke tivo outros opoñentes intelectuais ademais de Hobbes. No Primeiro Tratado, Locke dirixiu os seus argumentos ante todo contra un dos decanos da filosofía conservadora inglesa do século XVII: Robert Filmer. O Patriarcha (1680) de Filmer defendía o dereito divino dos reis apelando ao ensino bíblico, afirmando que a autoridade concedida a Adán por Deus outorgaba aos sucesores de Adán na liña de descendencia masculina un dereito de dominio sobre todos os demais seres humanos e criaturas do mundo.[41] Con todo, Locke discrepaba tan profunda e obsesivamente de Filmer que o Primeiro Tratado é case unha refutación frase por frase de Patriarcha. Reforzando o seu respecto polo consenso, Locke sostiña que "a sociedade conxugal está constituída por un pacto voluntario entre homes e mulleres".[42] Locke sostiña que a concesión do dominio no Xénese non era aos homes sobre as mulleres, como cría Filmer, senón aos humanos sobre os animais.[42] Locke non era un feminista segundo os estándares modernos, pero o primeiro gran pensador liberal da historia levou a cabo unha tarefa igualmente importante no camiño cara a un mundo máis plural: integrar ás mulleres na teoría social.[42]

 
John Milton en Areopagitica (1644) defendeu a importancia da liberdade de expresión.

Locke tamén orixinou o concepto de separación da igrexa e do estado.[43] Baseándose no principio do contrato social, Locke sostiña que o goberno carecía de autoridade no ámbito da conciencia individual, xa que era algo que as persoas racionais non podían ceder ao goberno para que este ou outros o controlasen. Para Locke, isto creaba un dereito natural á liberdade de conciencia, que segundo el debía permanecer protexido de calquera autoridade gobernamental.[44] Nas súas Cartas sobre a tolerancia, tamén formulou unha defensa xeral da tolerancia relixiosa. Tres argumentos son centrais:

  1. Os xuíces terreais, o Estado en particular, e os seres humanos en xeral, non poden avaliar de forma fiable as pretensións de verdade dos puntos de vista relixiosos en competencia;
  2. Mesmo si puidesen, impor unha única «verdadeira relixión» non tería o efecto desexado porque non se pode obrigar a crer mediante violencia;
  3. Coaccionar a uniformidade relixiosa provocaría máis desorde social que permitir a diversidade.[45]

Locke tamén se viu influído polas ideas liberais do político e poeta presbiteriano John Milton, firme defensor da liberdade en todas as súas formas.[46] Milton avogou pola separación como única forma eficaz de lograr unha ampla tolerancia. En lugar de forzar a conciencia dun home, o goberno debería recoñecer a forza persuasiva do evanxeo.[47] Como axudante de Oliver Cromwell, Milton tamén redactou unha constitución dos independentes (Agreement of the People; Acordo do Pobo; 1647) que subliñaba enerxicamente a igualdade de todos os seres humanos como consecuencia das tendencias democráticas.[48] No seu Areopagitica, Milton proporcionou un dos primeiros argumentos a favor da importancia da liberdade de expresión: «a liberdade de coñecer, expresar e argumentar libremente segundo a conciencia, por encima de todas as liberdades». O seu argumento central era que o individuo podía usar a razón para distinguir o ben do mal. Para exercer este dereito, todo o mundo debe ter acceso ilimitado ás ideas dos seus semellantes en «un encontro libre e aberto», o que permitirá que prevalezan os bos argumentos.

Correntes

editar

Existen diversas correntes dentro do pensamento liberal que se diferencian especialmente polos seus fundamentos filosóficos, polos límites e funcións que se asignan ao Estado e pola área á que se aplica o principio de liberdade (economía, institucións políticas, sociedade). O liberalismo coñeceu unha fonda fractura a finais do século XIX, data na que se comezou a distinguir, sobre todo en Gran Bretaña, o liberalismo clásico do novo liberalismo, tamén coñecido como liberalismo social, que propugna unha regulamentación social, e a intervención parcial do Estado na economía para garantir unha economía social de mercado completa e verdadeiramente libre, que impida a formación de monopolios. Amais destas dúas correntes, existen outras como o libertarismo (minarquismo, agorismo e anarcocapitalismo). Desde o punto de vista da teoría económica, distínguese aescola neoclásica que acepta unha certa regulación autoritaria dos mercados ou pola contra as escolas que lle dan máis confianza aos mercados, como a escola austríaca moderna, ou a escola da elección pública que estuda a instrumentalización masiva do poder público polos grupos de presión, os medios de comunicación ou os electores.

Historia

editar
 
Adam Smith, un dos principais economistas liberais

A historia do liberalismo abrangue a maior parte dos últimos catro séculos, comezando na guerra civil inglesa e continúa tralo fin da guerra fría. O liberalismo comezou como unha doutrina principal e esforzo intelectual en resposta ás guerras relixiosas, aínda que o contexto histórico para a ascensión do liberalismo se remonta á Idade Media. A primeira encarnación notable da axitación liberal chegou coa Revolución Americana, e o liberalismo plenamente estoupou como un movemento global contra a vella orde durante a Revolución Francesa, que marcou o ritmo para o futuro desenvolvemento da historia humana.

Os liberais clásicos, que en xeral destacaron a importancia do libre mercado e as liberdades civís, dominaron a historia liberal no século trala Revolución Francesa. O inicio da primeira guerra mundial e a Gran Depresión; non obstante, aceleraron a tendencia iniciada no final do século XIX en Gran Bretaña para un novo liberalismo que deu máis énfase a un maior papel para que o Estado mellorase as condicións sociais devastadoras. No inicio do século XXI, as democracias liberais e as súas características fundamentais dos dereitos civís, liberdades individuais, sociedades pluralistas e o estado do benestar prevaleceran na maioría das rexións do mundo. O liberalismo defendía a descentralización política.

Impacto e influencia

editar

Os elementos fundamentais da sociedade contemporánea ten raíces liberais. As primeiras vagas do liberalismo popularizaron o individualismo económico, ao mesmo tempo en que expandían os gobernos constitucionais e a autoridade parlamentaria.[15] Un dos maiores triunfos liberais envolveu a substitución da natureza caprichosa dos gobernos monárquicos e absolutistas por un proceso de toma de decisión codificado en leis escritas.[15] Os liberais procuraron e estableceron de feito unha orde constitucional que valoraba as liberdades individuais, como a liberdade de expresión e a de asociación, un poder xudicial independente e o xuízo por un xurado público, alén da abolición dos privilexios aristocráticos.[15]

Estas mudanzas radicais na autoridade política marcaron a transición do absolutismo para a orde constitucional.[15] A expansión e promoción dos mercados libres foi outra gran conquista liberal. Antes que puidesen establecer novas estruturas de mercado, en cambio, os liberais tiveron que destruír as antigas estruturas económicas do mundo. Nese sentido, os liberais acabaron coas políticas mercantilistas, monopolios reais e diversas outras restricións sobre as actividades económicas.[15] Tamén tentaron abolir as barreiras internas ao comercio, eliminando as tarifas locais e as prohibicións sobre a venda de terras.[15]

As vagas posteriores do pensamento e da loita liberal foron fortemente influenciadas pola necesidade de expandir os dereitos civís. Nas décadas de 1960 e 1970, a causa da segunda vaga do feminismo nos Estados Unidos desenvolveuse en gran parte por organizacións feministas liberais como a Organización Nacional das Mulleres.[49] Alén de defender a igualdade de xénero, os liberais tamén defendían a igualdade racial a fin de promover os dereitos civís, sendo que o movemento dos dereitos civís no século XX alcanzou varios deses obxectivos. Entre os varios movementos rexionais e nacionais, o movemento dos dereitos civís dos negros nos Estados Unidos durante a década de 1960 realzou fortemente a cruzada liberal polos dereitos iguais. Describindo os esforzos políticos do período, algúns historiadores teñen afirmado que "a campaña polo dereito a votar marcou ... a converxencia de dúas forzas políticas no seu cénit: a campaña negra pola igualdade e o movemento pola reforma liberal", comentando sobre como "a loita para garantir o voto aos negros coincidiu coa chamada liberal pola maior acción federal para protexer os dereitos de todos os cidadáns ".[50] O proxecto da Gran Sociedade lanzado polo presidente dos Estados Unidos Lyndon B. Johnson prevía a creación do Medicare e do Medicaid, o establecemento do Programa Head Start e o Job Corps, como parte da política contra a pobreza, unha serie de eventos rápidos que algúns historiadores chamaron a Hora Liberal.[51]

Outra importante conquista liberal inclúe a ascensión do internacionalismo liberal, que é considerado o responsábel do establecemento de organizacións globais, como a Liga das Nacións e, trala segunda guerra mundial, as Nacións Unidas.[52] A idea de exportar o liberalismo para o mundo enteiro e construír unha orde internacionalista harmoniosa e liberal dominou o pensamento dos liberais desde o século XVIII.[53] "Todos os lugares en que o liberalismo floreceu internamente, este ten sido acompañado por visións de internacionalismo liberal", escribiu un historiador[53] Mais a resistencia ao internacionalismo liberal foi profunda e amarga, con críticos argumentando que a crecente interdependencia mundial podería resultar na perda da soberanía nacional e que as democracias representaban unha orde corrupta incapaz de alcanzar un bo goberno doméstica ou global.[54]

Críticas

editar
 
Execución de Torrijos e os seus homes en 1831. O rei español Fernando VII tomou medidas represivas contra as forzas liberais no seu país
 
En 2014, o escritor saudita e creador da web Free Saudi Liberals, Raif Badawi, foi condenado a 10 anos de prisión e 1000 lategazos por "insultar o islam"

O liberalismo atraeu críticas e apoios na súa historia de diversos grupos ideolóxicos. O menos amigábel aos obxectivos do liberalismo foi o conservadorismo. Edmund Burke, considerado por algúns como o primeiro gran propoñente do pensamento conservador moderno, ofreceu unha crítica violenta da Revolución Francesa atacando as pretensións liberais ao poder da racionalidade e á igualdade natural de todos os seres humanos.[55]

Existe certa confusión sobre a relación entre o liberalismo social e socialismo, a pesar do feito de que moitas variantes do socialismo se distinguen marcadamente do liberalismo debido ao feito de se opor ao capitalismo, a xerarquía e a propiedade privada. O socialismo formou parte dun grupo de ideoloxías diverxentes ao liberalismo no século XIX, así como o socialismo cristián, o comunismo (cos escritos de Karl Marx) e o anarquismo (cos escritos de Mikhail Bakunin), os dous últimos influenciados pola comuna de París. Esas ideoloxías –así como o liberalismo e o conservadorismo– foron divididos en varios movementos maiores e menores nas décadas seguintes.[56] Marx rexeitou os aspectos fundamentais da teoría liberal, na esperanza de destruír o Estado e a distinción liberal entre a sociedade e o individuo xuntando os dous nun traballo colectivo proxectado para derrubar a orde capitalista en desenvolvemento do século XIX.[57] Hoxe, os partidos e as ideas socialistas continúan a ser unha forza política con diferentes graos de poder e influencia en todos os continentes, liderando os gobernos nacionais en moitos países.

Vladimir Lenin alega que –ao contrario do marxismo– a ciencia liberal defende a escravitude do salario.[58][59] En cambio, algúns defensores do liberalismo, como George Henry Evans, Silvio Gesell e Thomas Paine, son críticos da escravitude do salario.[60][61] unha das críticas mais abertas do liberalismo foi da Igrexa Católica,[62] que resultou en longas loitas de poder entre os gobernos nacionais e a Igrexa. Na mesma liña, os conservadores tamén atacaron o que eles perciben como a busca liberal imprudente de progreso e ganancias materiais, argumentando que tales preocupacións prexudican os valores sociais tradicionais enraizados na comunidade e a continuidade dos mesmos.[63] En cambio, algunhas variacións de conservadorismo, como conservadorismo liberal, expón algunhas das mesmas ideas e principios defendidos polo liberalismo clásico, incluíndo "goberno pequeno e capitalismo próspero".[55]

A socialdemocracia, ideoloxía que defende a modificación progresiva do capitalismo, xurdiu no século XX e foi influenciada polo socialismo. En cambio, ao contrario do socialismo, non é colectivista nin anticapitalista. Definido de forma xeral como un proxecto que busca corrixir, por medio do reformismo gobernamental, o que considera como os defectos intrínsecos do capitalismo, reducindo as desigualdades,[64] a socialdemocracia tampouco estaba contra o estado. Varios comentaristas observaron fortes semellanzas entre o liberalismo social e a socialdemocracia, cun científico político que até mesmo chamou o liberalismo americano de bootleg social democracy debido á ausencia dunha tradición socialdemócrata significativa nos Estados Unidos que os liberais tentaron corrixir.[65] Outro movemento asociado á democracia moderna, a democracia cristiá, espera espallar as ideas sociais católicas e gañou un gran número de seguidores nalgúns países europeos.[66] As primeiras raíces da democracia cristiá desenvolvéronse como unha reacción contra a industrialización e a urbanización asociada co liberalismo laisez-faire do século XIX.[67] A pesar desas complexas relacións, algúns estudosos argumentaron que o liberalismo realmente "rexeita o pensamento ideolóxico" en conxunto, en gran parte porque tal pensamento podería levar a expectativas irrealistas para a sociedade humana.[68]

Os fascistas acusan o liberalismo de materialismo e unha falta de valores espirituais.[69] En particular, o fascismo opónse ao liberalismo polo seu materialismo, racionalismo, individualismo e utilitarismo.[70] Os fascistas cren que a énfase liberal na liberdade individual produce división nacional,[69] mais moitos fascistas concordan cos liberais no seu apoio aos dereitos á propiedade privada e á economía de mercado.[70]

Algúns estudosos eloxiaron a influencia do internacionalismo liberal, alegando que o aumento da globalización "constitúe un triunfo da visión liberal que apareceu por primeira vez no século XVIII" ao mesmo tempo que escriben que o liberalismo é "a única visión ampla e esperanzada dos asuntos mundiais".[71]

Notas

editar
  1. ↑ "liberalismo: En xeral é a crenza de que o obxectivo da política é preservar os dereitos individuais e maximizar a liberdade de elección." Concise Oxford Dictionary of Politics, Iain McLean and Alistair McMillan, Third edition 2009, ISBN 978-0-19-920516-5.
  2. ↑ 2,0 2,1 Dunn, John (1993). Western Political Theory in the Face of the Future. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-43755-4. racionalismo político, hostilidade á autocracia, aversión cultural ao conservadurismo e á tradición en xeral, tolerancia e ... individualismo. 
  3. ↑ "Facendo unha chiscadela á definición do comportamento altruísta de [[Robert Trivers]" (Trivers 1971, p. 35), Satoshi Kanazawa define o liberalismo (en contraposición ao conservadurismo) como "a preocupación xenuína polo benestar doutros xeneticamente non relacionados e a vontade de contribuír con maiores proporcións de recursos privados para o benestar desoutros..." (Kanazawa 2010, p. 38).
  4. ↑ Hashemi, Nader (2009). Islam, Secularism, and Liberal Democracy: Toward a Democratic Theory for Muslim Societies. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-971751-4 – vía Google Books. A democracia liberal necesita unha forma de laicismo para sosterse 
  5. ↑ Donohue, Kathleen G. (19 de decembro de 2003). Freedom from Want: American Liberalism and the Idea of the Consumer. New Studies in American Intellectual and Cultural History. Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-7426-0. Consultado o 29 de xuño do 2023 – vía Google Books. Tres deles -liberdade fronte ao medo, liberdade de expresión e liberdade relixiosa- son fundamentais para o liberalismo desde hai moito tempo. 
  6. ↑ "The Economist, Volume 341, Issues 7995–7997". The Economist. 1996. Consultado o 29 de xuño do 2023 – vía Google Books. Os tres comparten a crenza na sociedade liberal tal e como se definiu anteriormente: unha sociedade que proporciona un goberno constitucional (gobernado pola lei, non polos homes) e liberdade de relixión, pensamento, expresión e interacción económica; unha sociedade na que ... . 
  7. ↑ Wolin, Sheldon S. (2004). Politics and Vision: Continuity and Innovation in Western Political Thought. Princeton University Press. ISBN 978-0-691-11977-9. Consultado o 29 de xuño do 2023 – vía Google Books. Entre os dereitos máis citados figuran a liberdade de expresión, de prensa, de reunión, de relixión, de propiedade e de procedemento. 
  8. ↑ Firmage, Edwin Brown; Weiss, Bernard G.; Welch, John Woodland (1990). Religion and Law: Biblical-Judaic and Islamic Perspectives. Eisenbrauns. ISBN 978-0-931464-39-3. Consultado o 29 de xuño do 2023 – vía Google Books. Non é necesario expoñer os fundamentos e principios do liberalismo moderno, que fai fincapé nos valores da liberdade de conciencia e a liberdade relixiosa. 
  9. ↑ Lalor, John Joseph (1883). Cyclopædia of Political Science, Political Economy, and of the Political History of the United States. Nabu Press. p. 760. Consultado o 29 de xuño do 2023. A democracia vincúlase a unha forma de goberno: o liberalismo, á liberdade e ás garantías de liberdade. Ambos poden coincidir; non son contraditorios, pero tampouco son idénticos nin están necesariamente relacionados. Na orde moral, o liberalismo é a liberdade de pensar, recoñecida e practicada. Este é o liberalismo primordial, xa que a liberdade de pensar é en si mesma a primeira e máis nobre das liberdades. O home non sería libre en ningún grao nin en ningunha esfera de acción, se non fose un ser pensante dotado de conciencia. A liberdade de culto, a liberdade de ensino e a liberdade de prensa son as liberdades que se derivan máis directamente da liberdade de pensar.. 
  10. ↑ "Liberalism". Encyclopedia Britannica (en inglés). Consultado o 2021-06-16. 
  11. ↑ [2][4][5][6][7][8][9][10]
  12. ↑ Wright, Edmund, ed. (2006). The Desk Encyclopedia of World History. New York: Oxford University Press. p. 374. ISBN 978-0-7394-7809-7. 
  13. ↑ Wolfe, p. 23.
  14. ↑ Adams, p. 11.
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 15,6 15,7 15,8 Gould, p. 3.
  16. ↑ Locke, John. Second Treatise of Government. Toda a humanidade... sendo todos iguais e independentes, ninguén debe prexudicar a outro na súa vida, saúde, liberdade ou posesións... 
  17. ↑ Kirchner, p. 3.
  18. ↑ Pincus, Steven (2009). 1688: The First Modern Revolution. Yale University Press. ISBN 978-0-300-15605-8. Consultado o 29 de xuño do 2023. 
  19. ↑ Zafirovski, Milan (2007). Liberal Modernity and Its Adversaries: Freedom, Liberalism and Anti-Liberalism in the 21st Century. Brill. p. 237. ISBN 978-90-04-16052-1 – vía Google Books. 
  20. ↑ Eddy, Matthew Daniel (2017). "The Politics of Cognition: Liberalism and the Evolutionary Origins of Victorian Education". British Journal for the History of Science 50 (4). pp. 677–699. PMID 29019300. doi:10.1017/S0007087417000863. 
  21. ↑ Koerner, Kirk F. (1985). Liberalism and Its Critics. Londres: Routledge. ISBN 978-0-429-27957-7 – vía Google Books. 
  22. ↑ Conway, Martin (2014). "The Limits of an Anti-liberal Europe". En Gosewinkel, Dieter. Anti-liberal Europe: A Neglected Story of Europeanization. Berghahn Books. p. 184. ISBN 978-1-78238-426-7 – vía Google Books. O liberalismo, os valores liberais e as institucións liberais formaban parte integrante dese proceso de consolidación europea. Quince anos despois do final da segunda guerra mundial, a identidade liberal e democrática da Europa Occidental viuse reforzada en case todas partes pola definición de Occidente como un lugar de liberdade. Fronte á opresión do Leste comunista, polo lento desenvolvemento dunha maior comprensión do horror moral do nazismo e polo compromiso dos intelectuais e outras persoas cos novos Estados (e sistemas sociais e políticos) que xurdían no mundo non europeo do sur. 
  23. ↑ Worell, p. 470.
  24. ↑ "Liberalism in America: A Note for Europeans" Arquivado 2018-02-12 en Wayback Machine. by Arthur M. Schlesinger Jr. (1956) from: The Politics of Hope (Boston: Riverside Press, 1962). "Liberalism in the U.S. usage has little in common with the word as used in the politics of any other country, save possibly Britain."
  25. ↑ Bevir, Mark (2010). Encyclopedia of Political Theory: A–E, Volume 1. SAGE Publications. p. 164. ISBN 978-1-4129-5865-3. Consultado o 29 de xuño do 2023 – vía Google Books. 
  26. ↑ Fung, Edmund S. K. (2010). The Intellectual Foundations of Chinese Modernity: Cultural and Political Thought in the Republican Era. Cambridge University Press. p. 130. ISBN 978-1-139-48823-5. Consultado o 29 de xuño do 2023 – vía Google Books. 
  27. ↑ Antoninus, p. 3.
  28. ↑ Young 2002, pp. 25–26.
  29. ↑ 29,0 29,1 Young 2002, p. 24.
  30. ↑ Young 2002, p. 25.
  31. ↑ 31,0 31,1 Gray, p. xii.
  32. ↑ Wolfe, pp. 33-36.
  33. ↑ Young 2002, p. 45
  34. ↑ Delaney, p. 18.
  35. ↑ Godwin et al., p. 12.
  36. ↑ Copleston, Frederick. A History of Philosophy: Volume V. New York: Doubleday, 1959. ISBN 0-385-47042-8 pp. 39–41.
  37. ↑ Young 2002, pp. 30–31
  38. ↑ Locke, John (1947). Two Treatises of Government. New York: Hafner Publishing Company. 
  39. ↑ Forster, p. 219.
  40. ↑ {Zvesper, Dr John (4 March 1993). Nature and Liberty (en inglés). Routledge. pp. 93. ISBN 9780415089234. 
  41. ↑ Copleston, Frederick. A History of Philosophy: Volume V. New York: Doubleday, 1959. ISBN 0-385-47042-8, p. 33.
  42. ↑ 42,0 42,1 42,2 Kerber, Linda (1976). "The Republican Mother: Women and the Enlightenment-An American Perspective". American Quarterly 28 (2). pp. 187–205. JSTOR 2712349. doi:10.2307/2712349. 
  43. ↑ Feldman, Noah (2005). Divided by God. Farrar, Straus and Giroux, p. 29 ("It took John Locke to translate the demand for liberty of conscience into a systematic argument for distinguishing the realm of government from the realm of religion.")
  44. ↑ Feldman, Noah (2005). Divided by God. Farrar, Straus and Giroux, p. 29
  45. ↑ McGrath, Alister. 1998. Historical Theology, An Introduction to the History of Christian Thought. Oxford: Blackwell Publishers. pp. 214–15.
  46. ↑ Bornkamm, Heinrich (1962). "Toleranz. In der Geschichte des Christentums". Die Religion in Geschichte und Gegenwart (en alemán). , 3. Auflage, Band VI, col. 942
  47. ↑ Hunter, William Bridges. A Milton Encyclopedia, Volume 8 (East Brunswick, NJ: Associated University Presses, 1980). pp. 71, 72. ISBN 0-8387-1841-8.
  48. ↑ Wertenbruch, W (1960). "Menschenrechte". Die Religion in Geschichte und Gegenwart (en alemán). Tübingen, DE. , 3. Auflage, Band IV, col. 869
  49. ↑ Worell, p. 470.
  50. ↑ Mackenzie e Weisbrot, p. 178.
  51. ↑ Mackenzie and Weisbrot, p. 5.
  52. ↑ Sinclair, p. 145.
  53. ↑ 53,0 53,1 Schell, p. 266.
  54. ↑ Schell, pp. 273–80.
  55. ↑ 55,0 55,1 Grigsby, p. 108.
  56. ↑ Grigsby, pp. 119–22.
  57. ↑ Koerner, pp. 9–12.
  58. ↑ Selsam, Howard; Martel, Harry (1963). Reader in Marxist Philosophy. International Publishers. p. 37. ISBN 0717801675. Consultado o 1 de xuño de 2017. 
  59. ↑ Lenin, Vladimir (2008). On Culture and Cultural Revolution. Wildside Pres LLC. p. 34. ISBN 1434463524. Consultado o 1 de xuño de 2017. 
  60. ↑ "Social Security History". www.sa.gov. [Ligazón morta]
  61. ↑ Rodriguez, Junius P. (2007). Slavery in the United States: A Social, Political, and Historical Encyclopedia, Volumen 1. ABC-CLIO. p. 500. Consultado o 1 de xuño de 2017. 
  62. ↑ Grew, Raymond (1997). "Liberty and the Catholic Church in 19th century Europe". En Richard Helmstadter. Freedon and Religion in the 19th Century. Stanford University Pres. p. 201. ISBN 978-0-8047-3087-7. 
  63. ↑ Koerner, p. 14.
  64. ↑ Lightfoot, p. 17.
  65. ↑ Suser, p. 110.
  66. ↑ Riff, pp. 34–36.
  67. ↑ Riff, p. 34.
  68. ↑ Wolfe, p. 116.
  69. ↑ 69,0 69,1 Marvin Perry, Myrna Chase, Margaret Jacob, James R. Jacob. WESTERN CIVILIZATION: IDEAS, POLITICS, AND SOCIETY- FRON 1600, Volume 2. 9th ed. Boston, Masaschusetts, USA: Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company, 2009 Pp. 760.
  70. ↑ 70,0 70,1 Sternhell, Zeev, Mario Sznajder and Maia Ashéri. The Birth of Fascist Ideology: Fron Cultural Rebellion to Political Revolution (Princeton, New Jersey: Princeton University Pres, 1994) 7.
  71. ↑ Venturelli, p. 247.

Véxase tamén

editar

Bibliografía e lecturas complementarias

editar

Ligazóns externas

editar
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Liberalismo&oldid=6864323»