Louis Pasteur
Artikulu hau hobetzeko lanean ari da Joxan Garaialde lankidea. Hori dela eta, beharbada hutsuneren batzuk izango dira edukian edo formatuan. Mesedez, aldaketa handi bat egin baino lehen, eztabaida ezazu haren lankide orrian edo artikuluaren eztabaida orrian, erredakzioa koordinatzeko. |
Louis Pasteur (Dole, Jura, Frantzia, 1822ko abenduaren 27a – Saint-Cloud, Senako Gainak, Frantzia, 1895eko irailaren 28a) zientzialari frantsesa izan zen, mikrobiologian aitzindaria.
Hasieran, kimika lantzen hasi zen, argiaren polarizazioaren inguruan. Gero, gaitzen teoria mikrobiarra eraikitzen lan egin zuen. Mikroorganismoek hartzidura laktiko eta alkoholikoan daukaten funtzioa frogatu zuen. Hortik, pasteurizazio eta esterilizazio teknikak garatu zituen. 1885ean, amorruaren aurkako txertoa lortu zuen.
Bere izena daraman institutua ,Pasteur Institutua, fundatu zuen 1887an. 1895eko irailaren 28an hil zen Saint-Clouden, Paristik gertu. Urte hartan bertan, mikrobiologiaren sari handiena lortu zuen, Leeuwenhoek domina.
Bizitza
aldatuKimikan eta fisikan doktoretza egin zuen, eta, 1854an, Lilleko zientzia fakultateko dekano izendatu zuten. 1857an, Parisko «École Normal»eko zientzia ikasketen administrari eta zuzendari izendatu zuten, eta, 1888an, Pasteur Institutuko zuzendari. Kargu horretan, hil zen arte iraun zuen.
Bizitza guztia ikerkuntzan eman zuen; haren aurkikuntzek iraultza handia sortu zuten zientziako alor askotan, hala nola medikuntzan, albaitaritzan, kirurgian eta obstetrizian, eta, hari esker, bide berriak urratzen hasi ziren kimikan eta hartziduren industrian.
Berezko sorkuntzaren teoria errefusatzen hasi zenean eta esnearen kontserbazio eta hartzidurari (pasteurizazioa) buruzko ikerketak egiten hasi zenean, ezaguna egiten hasi zen garaiko zientzialarien artean.
Data aipagarriak
aldatuPasteurren bizitzaren data garrantzitsuenak honako hauek izan ziren:
- 1847an, Zientzia Fisikoen doktoretza lortu zuen Parisko Zientzia Fakultatean.
- 1849an, Maria Laurentekin ezkondu zen. Senar-emazteek bost seme-alaba izan zituzten, horietako hiru umetan hil zirenak.
- 1847 eta 1853aren artean, kimika irakasle izan zen Dijonen eta Estrasburgon.
- 1854an, Lilleko zientzia fakultateko dekano izendatu zuten. Kargua hartu zuenean, bere esaldi famatua bota zuen: «Ikerkuntzaren arloan, zoriak izaera prestatuei baizik ez die mesede egiten».
- 1861ean, berezko sorkuntzaren inguruko lanak aurkeztu zituen.
- 1865ean, Frantziako gobernuak kontratatu zuen zeta-har|zeta-harren gaitz bat ikertzeko, Frantziako hegoaldeko ekoizpena hondatzen ari baitzen.
- 1874an, Londresko Royal Societyk Copley domina eman zion, hartzidurari buruzko lanengatik.
- 1880an, txerto motelduen lehenengo zantzuak aurkitu zituen hegaztien kolerari buruzko ikerketa bat egiten ari zela.
- 1882an, Frantses Akademian sartu zen.
- 1885ean, amorruaren aurkako txertoa aurkitu zuen.
- 1888an, haren izena daraman institutua (Pasteur Institutua) sortu zen, bera izanik lehenengo lehendakaria.
Lau ekarpen nagusi egin zizkion, batez ere, zientziari:
- Hartzidurak mikrobioak sortuak direla, eta gaitz kutsakorren eragileak ere mikrobioak direla frogatu zuen.
- Jennerrek nafarreriaren gazuraren gainean egindako lanak aurreratu zituen, gazur immunizatzaileen kontzeptua eta antigorputz-antigeno erlazioa aurkitu baitzuen. Bera izan zen amorruaren eta karbunkoaren aurkako txertoak lehen aldiz erabili zituena.
- Ardoa, esnea eta beste elikagai batzuk gal ez daitezen, gai horiek berotzea proposatu zuen, horrela mikroorganismo pozoitsuak, eta batez ere tuberkulosiaren baziloa, hil edo indargabetzeko (teknika horri pasteurizazioa deitzen zaio haren omenez).
- Ardoaren hondakinetan agertzen den azido tartarikoaren ezaugarri optikoak aurkitu zituen. Aurkikuntza horrek molekula batzuek duten isomeria optikoa aztertzeko bidea eman zuen.
Mikrobioei buruz atera zuen teoriaren eraginez, asepsia erabiltzen hasi ziren modu orokorrean.
Amorruaren aurkako ikerketak
aldatuJakintza-alor ugari landu bazuen ere, Louis Pasteurren ekarpen baliotsuenak —dudarik gabe— mikrobiologiari lotuta daude, bera izan baitzen lehenengo txertoak erabili zituena eta immunitatearen oinarri teorikoak finkatu zituena. 1881ean, karbunkoaren aurkako lehenengo txertoa erabili zuen, eta, 1885ean, amorruaren aurkakoa.
Azken gaixotasun horren ikerketa 1881ean abiatu zuen zientzialari frantziarrak. Infektatutako txakurrekin lan eginez, amorruaren birusak nerbio-sistema eta burmuina infektatzen zuela agerian jarri zuen. Era berean, burmuinetik isolatutako estraktuak untxietan inokulatuz animalia horietan gaitza sortzen zuela konturatu zen.
Lehenago karbunkoaren bakterioarekin egindako ikerketei esker, Pasteurrek mikrobio patogenoak moteldu edo ahuldu daitezkeela jakin zuen. Horrenbestez, amorruaren birusaren birulentzia gutxitzen saiatu zen hildako untxien nerbio ehuna lehortzen. Animaliekin egindako saioetan, Pasteurren txertoak bere eraginkortasuna frogatu zuen.
1885ean, txakur amorratu batek Joseph Meister haurrari koska egin zion. Umeak patu iluna zeukan, eta hiltzera kondenatuta zegoen birusa bere burmuinera iritsiko zenean. Norbaitek Pasteurren berri eman zion familiari, eta zientzialari frantziarrak dilema gogor bati aurre egin behar izan zion: saiatuko zen umearen bizitza salbatzen gizakiekin inoiz probatu ez zen txerto batekin? Medikuekin mintzatu ondoren, mutikoari bere txertoa jarri zion. Tratamendua oso arrakastatsua izan zen; haurra sendatu zen, eta Pasteurren ospea Europa osora hedatu zen.
Ikus, gainera
aldatuErreferentziak
aldatuKanpo loturak
aldatuWikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Louis Pasteur |
- (Frantsesez)Pasteur Institutuaren webgunea